စိန္အန္ေထာ္နီ
(ယခင္လမွအဆက္)
မယ္ေတာ့္ကိုအထူးသဒၶါၾကည္ညိဳသူ
စိန္အန္ေထာ္နီကို အထူးသဒၶါ ၾကည္ညိဳသူေတြ အတုယူအားက်ရမယ့္ အခ်က္ကေတာ့ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ မယ္ေတာ့္ကို အထူး ျမတ္ႏိုးၿပီး ယံုၾကည္ကိုးစားသူဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕ မိခင္ဟာ သားရတနာေလး လိုခ်င္လြန္းလို႕ အမိမယ္ေတာ္ထံ ကိုးစားခဲ့ပါတယ္၊ သူမ ကိုးစားတဲ့အတိုင္းပဲ သားေလးစိန္အန္ေထာ္နီကို၊ မယ္ေတာ္ေကာင္းကင္ဘံုတက္တဲ့ပြဲေန႕မွာပဲ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ သူမဟာ စိန္အန္ေထာ္နီေလး ပုခက္ထဲရွိစဥ္ကတည္းက ႏႈတ္ကေန စကားတတ္ေအာင္ ပထမဦးဆံုး သင္ၾကားေပးတဲ့ စကားေလးႏွစ္လံုးကေတာ့ ေယဇူးနဲ႕မာရီယားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ လမ္းေလွ်ာက္တတ္တယ္ဆိုရင္ပဲ မယ္ေတာ္ရဲ႕
ဆင္းတုေတာ္ေျခရင္းကိုသြား၊ သြားေနတတ္ပါတယ္။စိန္အန္ေထာ္နီတို႕ အိမ္ေဘးမွာရွိတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းဟာလည္း မယ္ေတာ့္ကိုအပ္ႏွံထားတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဖာဒီနန္ (စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕ ေဆးေၾကာျခင္း နာမည္) ၅-ႏွစ္ေလာက္မွာ သူ႕မိဘႏွစ္ပါးေရွ႕၊ ဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ သူဟာ တစ္သက္ပတ္လံုး သန္႕ရွင္းျဖဴစင္စြာ ေနထိုင္သြားပါမယ္လို႔ ဘုရားကိုတိုင္တည္ၿပီး သစၥာျပဳခဲ့တယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ သူ႕မိခင္ သင္ေပးတဲ့ "ဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ေကာင္းကင္ဘံု၏ ဘုရင္မ"ဆိုတဲ့ ဓမၼသီခ်င္းကို မယ္ေတာ့္ဆင္းတု ေရွ႕ဒူးေထာက္၊ ဒူးေထာက္ၿပီးဆိုေလ့ရွိတာကို မၾကာ၊ မၾကာ ဆိုသလို ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို ငယ္ငယ္ကတည္းက ႏႈတ္ကေန အၿမဲ ႐ြတ္ဆိုေနတဲ့ ဒီဓမၼသီခ်င္းကို ႀကီးလာတဲ့အထိ ႏႈတ္ကေန မခ်တမ္း၊ ေန႕ေရာညပါ ဆိုေနေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီဓမၼသီခ်င္းနဲ႕ပဲ ဘ၀ရဲ႕ မုန္တိုင္းအလီလီကို ျဖတ္သန္းႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သူသာသနာျပဳလုပ္ငန္း ေအာင္ျမင္ေနရတာလည္း ဒီဓမၼသီခ်င္းေလးေၾကာင့္ ဆိုတာ လံုး၀ ဥႆံုသူယံုၾကည္တယ္။ သူ မပ်ံလြန္ခင္ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္မွာ ရြတ္ဆိုခဲ့တဲ့ ဓမၼသီခ်င္းေလးဟာလည္း ဒီ မယ္ေတာ့္ဓမၼသီခ်င္းေလးပါပဲ၊ သူေဟာေျပာခဲ့သမွ် ၾသ၀ါဒေတြထဲမွာလည္း မယ္ေတာ့္အေၾကာင္းပါတဲ့ ၾသ၀ါဒေတြဟာ အေျပာင္ေျမာက္ဆံုး ၾသ၀ါဒေတြ ျဖစ္ေနေလ့ရွိတယ္။ သူ႕ရဲ႕ မယ္ေတာ့္အေပၚ အထူးသဒၶါ ၾကည္ညိဳမႈေတြကေတာ့ စံတင္ေလာက္ပါတယ္။
မယ္ေတာ္ေကာင္းကင္ဘံုတက္တဲ့ပြဲေန႕မွာ ေမြးဖြားခဲ့သူ ပီပီ၊ မယ္ေတာ့္ရဲ႕ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ေတြ ပါ၀င္ေနတဲ့ စိတ္ပုတီးရဲ႕ နက္နဲရာအခ်က္ေတြကို ကမၼဌာန္းေတာ္ရႈရတာ အင္မတန္မွ အရသာေတြ႕ေလ့ ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မယ္ေတာ္ေကာင္းကင္ဘံုသို႔ ပင့္ေဆာင္ခံရျခင္းနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး လက္မခံႏိုင္သူ၊ မယံုၾကည္သူေတြရွိရင္ သူ၀မ္းနည္းပူေဆြး တတ္ပါတယ္။
တစ္ေန႕ ျပင္သစ္ျပည္မွာ တရားေဒသနာ ေဟာၾကားေနတုန္း မယ္ေတာ္ရဲ႕ အံ့ဖြယ္႐ူပါရံုကို စိန္အန္ေထာ္နီ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ မယ္ေတာ္ ေကာင္းကင္ဘုံ ပင့္ေဆာင္ခံရတဲ့ပြဲေန႔ အႀကိဳ ညေနတိုင္း မိမိရဲ႕ ကမၼဌာန္း ေက်ာင္းေဆာင္ေလးထဲမွာ ဒီနက္နဲရာအခ်က္နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး အၿမဲတမ္း ကမၼဌာန္းေတာ္႐ႈေလ့ရွိတယ္။ မယ္ေတာ္ဟာ အသက္နဲ႕ခႏၶာကိုယ္ပါ ပူးတြဲၿပီး ေကာင္းကင္ဘံုသို႔ ပင့္ေဆာင္ခံခဲ့ရတ့ဲ အေၾကာင္း၊ ေကာင္းကင္ဘံုမွာ ဘုရားရဲ႕ သားေတာ္ ေယဇူးနဲ႔အတူ စံစားလ်က္ရွိေနေၾကာင္း စသျဖင့္ ကမၼဌာန္း ေထာက္႐ႈေလ့ရွိပါတယ္။
အဲဒီလို ေထာက္႐ႈေနစဥ္ အတြင္းမွာပဲ၊ မယ္ေတာ္ဟာ ေကာင္းကင္ဘံုရဲ႕ ဘုရင္မအသြင္နဲ႔ လွပစြာ ေရာင္ျခည္ေတာ္မ်ားဖြင့္လ်က္ စိန္အန္ေထာ္နီကို ထင္ရွားျပေတာ္မူ ခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မယ္ေတာ္ဟာ အသက္နဲ႕ခႏၶာပါ အတူတကြ ပူးတြဲၿပီး ေကာင္းကင္ဘံုသို႕ ပင့္ေဆာင္ခံခဲ့ရတာဟာ အမွန္ပဲျဖစ္ေၾကာင္း ယံုၾကည္ရာအခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရဲ၀ံ့စြာ တရားေဒသနာ ေဟာၾကားေစလို ေတာ္မူေၾကာင္း စိန္အန္ေထာ္နီကို မယ္ေတာ္ဟာ မိန္႕ၾကား ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
ဆင္းရဲသားမ်ားကို ျမတ္ႏိုးသူ
စိန္အန္ေထာ္နီဟာ ဆင္းရဲသားေတြကို ခ်စ္ခင္တဲ့သူတစ္ဦးပါ၊၊ သူ႕ရဲ႕ သာသနာျပဳ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး အၿမဲပဲ လိုအပ္မႈေလးေတြဟာ ကုန္ မကုန္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေန႕စဥ္ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလိုခ်ိဳ႕တဲ့ လုိအပ္ခ်က္ေတြထဲမွာ ဘုရားကို ခ်စ္ရမယ့္ သတၱိေတာ့ မပါဘူး။
ျပင္သစ္ျပည္ ရီဗ္ရေသ့ေက်ာင္းမွာ အန္ေထာ္နီ တရားက်င့္ေနတုန္းက ထူးဆန္းအ့ံဖြယ္ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတစ္ခုနဲ႔ ၾကံဳခဲ့ရပါတယ္။ တစ္ရက္မွာေတာ့ ထမင္းခ်က္ တာ၀န္က်တဲ့ ရေသ့ေလးဟာ၊ ရေသ့ေတြကို ေကြၽးဖို႔ ဘာမွ်မရွိတာနဲ႔ အခက္အခဲၾကံဳ ေတြ႕ခဲ့ရသတဲ့၊ အဲဒီလို ျဖစ္ရတာ အန္ေထာ္နီေၾကာင့္လို႕ စြပ္စဲြေျပာခဲ့တယ္။
ဒါနဲ႕ စိန္အန္ေထာ္နီလည္း အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးကို ေက်ာင္းက ရေသ့ေတြအတြက္ စားစရာ တစ္ခုခုလာေပးပါလို႔ မွာလိုက္တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ရာသီဥတုက ေဖာက္ျပန္ေနေတာ့ မိုးဟာ အဆက္မျပတ္ေအာင္ကို ရြာေနတယ္။ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးႀကီးဟာ ရေသ့ေလးေတြကို သနားသြားတာေပါ့၊ ဒါနဲ႕ မိုးကို ေတာင္မႈ႕မေနအားဘဲ သူ႕ရဲ႕ ထမင္းခ်က္အမ်ိဳးသမီးကို ဥယ်ာဥ္ထဲက ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ ခူးပုိ႕လုိက္ဖို႕ မွာလိုက္တယ္။ ထမင္းခ်က္ အမ်ိဳးသမီးဟာလည္း ရေသ့ေတြ လိုအပ္မဲ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကို ခူးၿပီး ရေသ့ေက်ာင္းကို သြားပို႕ခဲ့တယ္၊ ပို႕ၿပီးတာနဲ႕ အိမ္ကို ျပန္လာတာေပါ့။ အဲဒီလို ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကို ခူးေနတဲ့ အခ်ိန္၊ သြားပို႔တဲ့အခ်ိန္၊ ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ တစ္ေလွ်ာက္လံုး မိုးက မရပ္မနား ရြာေနေပမယ့္လည္းပဲ ထမင္းခ်က္ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အ၀တ္ကို မိုးမရႊဲဘူး၊ ေျခေထာက္လည္း ႐ႊံ႕မေပဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ထမင္းခ်က္အမ်ိဳးသမီးႀကီးက သူ႔သခင္မကို ေျပာလိုက္တယ္။ "ေနာက္တစ္ခါ အဲ့ဒီဘုန္းဘုန္း အန္ေထာ္နီနဲ႔ သူ႔ရေသ့ေတြအတြက္ဆို ကမၻာ့ေျမာက္၀န္႐ိုးစြန္းထိပဲ သြားရသြားရ၊ က်မအက်ိဳးေဆာင္ ေပးပါရေစ"လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမက ဆက္ၿပီး ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္၊ မိုးေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ သည္းေနပါေစ၊ က်မ မေၾကာက္ပါဘူး။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ အဲဒါေတြ အားလံုးဟာ က်မကို အႏၱရာယ္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို က်မယံုၾကည္ေနလို႕ပဲ။ အခုက်မရဲ႕ အ၀တ္အစားေတြကို ၾကည့္ေလ၊ မိုးရြာထဲ ထီးမပါဘဲ က်မသြားလာ လႈပ္ရွားေနတာေတာင္ က်မ ေျခေထာက္ေတြနဲ႕ က်မရဲ႕ အက်ႌဟာ ေျခာက္ေသြ႕ေနတာပဲ၊ မိုးတစ္ေပါက္ေလာက္ေတာင္ မစုိဘူးလို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
အဲဒီေန႕ကစၿပီး ဒီအမ်ိဳးသမီးႀကီးဟာ စိန္အန္ေထာ္နီနဲ႔ သူ႕ရေသ့ေလးေတြအတြက္ ေန႔စဥ္ ဆြမ္းကပ္ဖို႕ တကာအျဖစ္ ခံယူခ့ဲပါတယ္။ သူရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာသား ပီတာဟာလည္း ေဆြႀကီး၊ မ်ိဳးႀကီးထဲက ျဖစ္ေပမဲ့ မိခင္စကားကို နားေထာင္တတ္သူ ျဖစ္ေတာ့၊ သူ႕မိခင္က သားပီတာကိုမွာ ခဲ့ရွာပါတယ္၊ စိန္ဖရန္စစ္ရဲ႕ ေနာက္လိုက္ တပည့္ေတြျဖစ္တဲ့ စိန္အန္ေထာ္နီတို႕ အုပ္စုေလးကို အၿမဲ ဂရုစိုက္ပါ၊ ပစၥည္းဒါယိကာေလးပါး ကုသိုလ္ျပဳပါ။ အဲဒီလုိ ကုသိုလ္ျပဳသူကို ဘုရားသခင္က ျပန္ေပးလိမ့္မယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္ပါလုိ႕ မွာခဲ့ပါတယ္။ သူမရဲ႕သားဟာလည္း သူ႕မိခင္မွာၾကားတဲ့အတိုင္း ေဆာင္ရြက္တဲ့အခါ အံ့ဖြယ္ ေက်းဇူးမ်ားခံစားခဲ့ရပါတယ္။
(ေနာက္လဆက္ဖတ္ရန္ )
ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေဂ်ာ့ခ်္ခင္ေမာင္ေထြး
No comments:
Post a Comment