Aug 26, 2010

ေတြးၾကည့္ပါေတာ့


ေတြးၾကည့္ပါေတာ့

စာဖတ္သူေရ - ကြၽန္ေတာ္ သတိရျခင္းမ်ားစြာနဲ႕ သိုးထိန္းအသံမွ တဆင့္ စာေရးလိုက္ပါတယ္။ ပထမဦးစြာ စာဖတ္သူတစ္ေယာက္ ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အေပါင္း ခေညာင္းေစရန္ ေတာင္းဆုေခြၽလွ်က္ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ အျပည့္အ၀ ခံစား ရပါေစ။

စာဖတ္သူေရ မနက္ဖန္အေၾကာင္းကို ေတြးေတာၿပီး ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္မႈ မျပဳလုပ္မိေပမဲ့ မေန႕ကနဲ႕ ဒီေန႕အေၾကာင္း (အတိတ္နဲ႕ ပစၥဳပၸန္) ကုိေတာ့ မေမ့ေကာင္းစရာ ပါပဲေနာ္။ အဲဒါေၾကာင့္ စာေရးသူ အေတြးနဲ႕ အေရးကို စာဖတ္သူသာ ေတြးၾကည့္ပါေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္ဟာ မအားတာနဲ႕ တစ္ပတ္မွ တနဂၤေႏြ တစ္ရက္ေလာက္သာ ဘုရားေက်ာင္း တက္ႏိုင္တာပါ။ စာဖတ္သူေရ ကြၽန္ေတာ့္ နာမည္ကေတာ့ ေစာဂ်ဴးဒတ္(စ္)က္တဲ့ အဲဒါဆို သိေရာေပါ့။ စာေရး သူေျပာခ်င္တာေတြက ေကာင္းႏိုင္ပါဦးမလား ေတြးသာ ၾကည့္ပါေတာ့။ စာဖတ္သူေရ မေန႕က တနဂၤေႏြ ဘုရားေက်ာင္းကို ေခါင္းေလာင္း သံုးခ်ိန္ထိုးမွ သြားေတာ့ ေခ်ကုန္ တင္ရေတာ့တာေပါ့။ ေက်ာင္းထဲ၀င္ လုပ္စရာေလးေတြ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ လုပ္ၿပီး ခံုမွာ ၀င္ထိုင္ ေနထိုက္တာ သတိရလို႕ မ်က္စိ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဘးက လူေတြ ေျပးကုန္ၾကေရာ။ ခံုေျပာင္း ထုိင္ၾကတယ္ေလ။ အဲဒါဆို စာေရးသူ မေန႕က ဘယ္ေလာက္ မ်ားသြားသလဲဆိုတာ ေတြးသာ ၾကည့္ပါေတာ့။ ဘုန္းႀကီး ၾသ၀ါဒ နားေထာင္တာလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႕ မိွန္းေနလိုက္တာေပါ့။ အမွန္ကေတာ့ စာေရးသူ ရွပ္မွိန္းမွိန္း ေနတာသာ ေတြးၾကည့္ပါေတာ့။

ဒီလုိနဲ႕ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ပင့္ခ်ိန္ေရာက္လို႕ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ပင့္ၾကၿပီ ေပါ့ေနာ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ထပင့္မယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ခါမွ ေဘးနား မလွမ္းမကမ္းက ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၊ ခရစၥမားရခါစ ကေလးတစ္ေယာက္ကလာၿပီး "ေဟ့ ဘဲႀကီး ခင္ဗ်ား အရက္နံ႕ကို ေထာင္းေနတာပဲ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ မပင့္နဲ႕"လို႕ ဒဲ့ႀကီး ေကာသြားတာ။ မၿပီးေသးဘူး "ကိုယ္ေတာ္ရွင္ရဲ႕ အသားေတာ္ကို ခင္ဗ်ား ၀မ္းထဲက အရက္နဲ႕ ႏွပ္မလို႕လား"တဲ့။ ကဲ စာဖတ္သူေရ ေျပာတဲ့ ကေလးနဲ႕ ေစာဂ်ဴးဒတ္(စ္) ဘယ္သူဆိုးသလဲ ေတြးသာ ၾကည့္ပါေတာ့။ ကိုယ္တိုင္လည္း ေနာင္တရ ကေလးကိုလည္း ေဒါမပြႏိုင္၊ ေတြးေနရင္းက ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ပင့္သူေတြကို မ်က္ေတာင္မခတ္ လိုက္ၾကည့္ေနရာက အမွတ္မထင္ ကိုယ္ထင္ျပလာသူကေတာ့ "ေမာ္ဒယ္မမ" ၀တ္လာတာက ဒူးအထက္ လက္ႏွစ္သစ္တက္ေသး ေဘးက အကြဲေလးနဲ႕၊ စာေရးသူ ေစာဂ်ဴး ဒတ္(စ္) ရီေ၀တဲ့ မ်က္လံုး ပြတ္ခါ သံုးေတာ့ စာေရးသူအျမင္ လွတယ္ ထင္ေနတုန္း ေရွ႕ႏွစ္ခံုေက်ာ္က "ေမာ္ဒယ္ကိုကို" အကဲပုိပုိ အသဲခ်ိဳက ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ပင့္ဖို႕ ထြက္တဲ့ဟန္ လက္ကို သြက္သြက္ရမ္း၊ ေျခလွမ္းနဲ႕အတူ သရီးကြာတား၊ ေဘာင္းဘီကရမ္း၊ ေျခသလံုးက အေျဖာင့္ သား၊ ေျခနင္းသံက ေဆာင့္ၾကြားၾကြားနဲ႕ ဘယ္သူမွ လူမထင္ ေမွာ္၀င္တဲ့႐ုပ္နဲ႕ အျပတ္ ဟုတ္ေနၾကတာ။

ကဲစာဖတ္သူ ေတြးၾကည့္ပါေတာ့။ ဒီလို ကိုယ္ေတာ္ရွင္ရဲ႕ သန္႕ရွင္းျမင့္ျမတ္တဲ့ ေနရာဟာ စာေရးသူ ဂ်ဴးဒတ္(စ္) မွိန္းစရာေနရာလား။ ေမာ္ဒယ္႐ိႈး ျပစရာ ေနရာလား။ ေနာင္တရ စရာေတြးရင္း ရင္ထဲက ပူေလာင္စြာ မီးေတာက္ေလာင္မိတယ္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ၀ိညာဥ္ ငရဲကပင္ ႏွင္ေလမလား မသိဘူးလို႕ ေတြးမိတယ္။ စာဖတ္သူေရ တစ္ဆက္ထဲ ေရးလိုက္ရဦးမယ္။ မစၦားတရား ေဟာခ်ိန္မွ တရားနာတာလား၊ တရားမွတ္မွတ္တာလား မေျပာတတ္တာ စာေရးသူ ေတြ႕မိျပန္ေရာ။ ကိုယ္လို သူလို တလြဲတမွားေတြနဲ႕ လက္ၾကားက ပုတီးေအာက္ျပဳတ္က်မွ သြားရည္ကို သုတ္၊ မ်က္လံုးကို ပုတ္နဲ႕ ပုတီးဖိုးဖိုး၊ ဖြားဖြား ေစာဂ်ဴးဒတ္(စ္)ကို အားကိုးသလား၊ ပုတီးကို ကုန္းေကာက္လုိ႕ ေပးဖို႕ မူးေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဂြၽန္းထိုးက်ရင္ စာဖတ္သူသာ ေတြးၾကည့္ပါေတာ့။ စာဖတ္သူေရ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ေရးရင္း အမွားေတြကို ျပင္မယ္လို႕ ႀကိဳးစားတိုင္း အေမွာင္ေတြျပဳေနမိ ျပန္တယ္။ ေနာင္တမရတဲ့ ဂ်ဴးဒတ္(စ္) မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး။ ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲတဲ့ ဂ်ဳးဒတ္(စ္) ျဖစ္ေအာင္ပဲ ႀကိဳးစားေတာ့မယ္။

စာဖတ္သူေရ မနက္ဖန္ဆိုတာ မေသခ်ာေပမယ့္ မေန႕က (အတိတ္) ဆိုတာ ေမ့လို႕ရစရာလားဗ်ာ။ မွားတဲ့အရာေတြ ျပဳျပင္ဖုိ႕ အေကာင္းဆံုး ျပင္ဆင္ၾကပါစို႕လို႕ တုိက္တြန္း လုိတာေၾကာင့္ ေရးလိုက္ပါတယ္။


ေစာဂ်ဴးဒတ္(စ္) (သံ၀င္း)

Aug 24, 2010

မာရီယား၏ ခင္ပြန္းေတာ္ သံဇူဇယ္


မာရီယား၏ ခင္ပြန္းေတာ္ သံဇူဇယ္


ကက္သလစ္အသင္းေတာ္ရဲ႕ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္း ျပကၡဒိန္မွာ မတ္လ (၁၉) ရက္ေန႕ဟာ "မာရီယား၏ ခင္ပြန္းေတာ္ သံဇူဇယ္ "ပြဲေန႕ ျဖစ္ပါတယ္။ (ယခု ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာေတာ့ မတ္လ (၁၉) ရက္ေန႕ဟာ သန္႕ရွင္းေသာ ရက္သတၱပတ္ရဲ႕ ဗုဒၶဟူးေန႕မွာ က်ေရာက္တဲ့အတြက္ (၁၅) ရက္ေန႕ကို ေျပာင္းေရႊ႕ထားပါတယ္)။ သမၼာက်မ္းစာမွာ သံဇူဇယ္ေျပာခဲ့တဲ့ စကားရယ္လို႕ တစ္လံုးမွ် မေတြ႕ရေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက ဘုရားသခင္ရဲ႕ အလိုေတာ္ကို ေလးစားလိုက္နာသူ၊ ပါရမီနဲ႕ ျပည့္၀တဲ့သူ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေဖာ္ျပေနပါတယ္။
သံဇူဇယ္ကို အဂၤလိပ္လို St. JOSEPH လို႕ စာလံုးေပါင္းပါတယ္။ ဒီအမည္ စာလံုးေပါင္းမွာ ပါ၀င္တဲ့ J, O, S, E, P, H ဆိုတဲ့ စာလံုး (၆)လံုးဟာ သံဇူဇယ္ရဲ႕ ပါရမီေတြကို ေဖာ္ျပေနပါတယ္။


J - Joseph the just man ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ
(မာေတဦး - ၁း၁၉) "ဇူဇယ္သည္ကား ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ ျဖစ္သည္ႏွင့္ မာရီယား၏ အသေရကို မပ်က္ေစလိုေသာေၾကာင့္ တိတ္ဆိတ္စြာ စြန္႕ပယ္မည္ဟု အႀကံရွိသည္"။

ရဟန္းမင္းႀကီး ဒုတိယေျမာက္ ေယာဟန္ေပါလူး အရွင္ျမတ္က "The Guardian of the Redeemer" ကယ္တင္ရွင္၏ အထိန္းေတာ္လုိ႕ တင္စားပါတယ္။

သံဇူဇယ္လစ္တာနီမွာလည္း "အလြန္ေျဖာင့္မတ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္ဇူဇယ္"လုိ႕ တင္စားဂုဏ္ျပဳရင္း ဆုေတာင္းၾကတယ္။ ေျဖာင့္မတ္တယ္ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ သန္႕ရွင္းျဖဴစင္တယ္၊ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္တယ္၊ ပါရမီနဲ႕ ျပည့္၀တယ္လုိ႕ ဆုိလုိက္တာပဲ။ ဆရာယုဒႆန္ ဘာသာျပန္ထားတဲ့ က်မ္းစာအရဆိုရင္ "သူေတာ္ေကာင္း" ျဖစ္တယ္လို႕ ဆိုလိုပါတယ္။ သံဇူဇယ္ဟာ မယ္ေတာ္မာရီယား ၿပီးရင္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးရဟႏၱာ၊ အသန္႕ရွင္းဆံုး လူသား၊ အသင္းေတာ္ရဲ႕ က်မ္းတတ္ပုဂိၢဳလ္ အခ်ိဳ႕က "ဘုရားသခင္ဟာ ရဟႏၲာေတြကို ေက်းဇူးေတာ္ေတြ ေပးခဲ့တယ္။ သံဇူဇယ္ကိုေတာ့ အျခားေသာ ရဟႏၲာေတြ ခံစားရတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ေတြ အားလံုးေပးခဲ့တယ္" လို႕ တင္စားၿပီး ေျပာခဲ့ပါတယ္။ "ဘုရားသခင္ဟာ လူတစ္ဦးစီကို သူ႕ရဲ႕ ဘ၀နဲ႕ သင့္ေလ်ာ္တဲ့၊ တာ၀န္၀တၱရားနဲ႕ ကိုက္ညီတဲ့၊ လိုအပ္တဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ေတြ ေပးတယ္"လို႕ St. Thomas Aquinas က ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ခင္ပြန္းသည္ တစ္ေယာက္၊ ဖခင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ ဆိုရင္၊ ရဟန္းတစ္ပါး ျဖစ္တယ္ဆိုရင္၊ သူ႕ရဲ႕ဘ၀၊ သူ႕တာ၀န္၀တၱရားနဲ႕ ကိုက္ညီတဲ့၊ လိုအပ္တဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ေတြ ဘုရားသခင္ ေပးပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ ခမည္းေတာ္ဘုရားရဲ႕ သားေတာ္ကို အုပ္ထိန္းရတဲ့ အျပစ္မဲ့ သေႏၶယူေတာ္မူတဲ့ မာရီယားကို တာ၀န္ယူရတဲ့ သံဇူဇယ္ ေက်းဇူးေတာ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ရမယ္ဆိုတာ ရွင္းမျပႏိုင္ ေပမယ့္ ခန္႕မွန္းမိၾကမွာပါ။ ဒီေက်းဇူးေတာ္ေတြရဲ႕ အာနိသင္ေၾကာင့္ သံဇူဇယ္ဟာ အျမင့္ျမတ္ဆံုးေသာ ရဟႏၲာ၊ အသန္႕ရွင္း၊ အေျဖာင့္မတ္ဆံုး လူသားျဖစ္တယ္ဆုိိတာ ျငင္းစရာ မရွိပါဘူး။

O = Joseph the obedient one နာခံတတ္ေသာပုဂိၢဳလ္
သံဇူဇယ္ဟာ သူ႕ရဲ႕ဘ၀မွာ ဘုရားအလုိေတာ္ကို အမွန္တကယ္ နာခံခဲ့ပါတယ္။ မာရီယားမွာ ပဋိသေႏၶရွိတဲ့ကိစၥနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေကာင္းကင္တမန္က (ရွင္မာေတဦး ၁း၂၀)မွာ "ဒါ၀ိတ္၏ သားဇူဇယ္၊ သင္၏ ဇနီးမာရီယားကို ထိန္းသိမ္းျခင္းငွါ မေၾကာက္ႏွင့္ အေၾကာင္းမူကား သူ၌ စြဲေသာ ပဋိသေႏၶသည္ သန္႕ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ျဖစ္သည္" လို႕ အိပ္မက္ထဲမွာ ရွင္းျပတယ္။ ဒီေတာ့ သံဇူဇယ္ ဘာလုပ္သလဲ။ (ရွင္မာေတဦး - ၁း၂၄)မွာ "သံဇူဇယ္သည္ကား အိပ္ေပ်ာ္ရာမွႏိုးလွ်င္ ေကာင္းကင္တမန္ မိန္႕မွာသည့္ အတိုင္းျပဳ၍ မာရီယားကို ထိန္းသိမ္းေလ၏"လို႕ ေတြ႕ရတယ္။ (ရွင္လုကာ ၂း၄-၅) အရ မာရီယား ကိုယ္၀န္ ရွစ္လေက်ာ္ရွိတဲ့အခါမွာ ဆီဇာၾသဂုတ္စတူးဘုရင္က သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္တယ္။ ဒါနဲ႕ သူတို႕ေနတဲ့ ဂါလီေလျပည္၊ နာဇရက္ၿမိဳ႕ကေန သူ႕ရဲ႕ ဘိုးေဘး ဒါ၀ိတ္မ်ိဳးႏြယ္ေနတဲ့ ဂ်ဴေဒယားျပည္၊ ဘက္သေလဟင္ၿမိဳ႕ကို လာခဲ့ၾကတယ္။ မာရီယားမွာ ကိုယ္၀န္ အရင့္အမာႀကီးနဲ႕မို႕လို႕ မသြားဘူးလို႕ သံဇူဇယ္ မျငင္းခဲ့ပါ။ ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ (မိကၡာ ၅း၂) အရ "အို ဘက္သေလဟင္ၿမိဳ႕ ဣသေရလအမ်ိဳးကို
အုပ္စိုးရေသာသခင္သည္ ငါတို႕အဖို႕ သင့္၏ အထဲမွာေပၚထြန္းလတၱံ႕"ဆိုတဲ့ ပေရာဖက္မိကၡာ ေဟာထားခ်က္ ျပည့္စံုသြားတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ (ရွင္မာေတဦး ၂း၁၅) အရ ေဟ႐ုဒ္မင္းက သူငယ္ေတာ္ကို သတ္ဖို႕ ရွာေနတယ္။ အီဂ်စ္ျပည္ကိုသြားပါလို႕ ေကာင္းကင္တမန္က ေျပာလာတဲ့အခါမွာ ရက္သားကေလးက တစ္ဖက္၊ မီးေနသည္က တစ္ဖက္နဲ႕ "ညတြင္းခ်င္း" ထြက္ေျပး ရျပန္တယ္။ ဒုကၡ ေပးလွခ်ည္လားလို႕ သံဇူဇယ္ မၿငီးတြားခဲ့။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေမွ်ာ္ျမင္ေတာ္မူျခင္းကို ေျဖရွင္းခ်က္ မေတာင္းခဲ့။ ဘုရားသခင္က "ဒါ"ဆိုရင္ ႏွစ္ခါ ျပန္မေျပာခဲ့ရပါဘူး။ သံဇူဇယ္ဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အလိုေတာ္ကို နာခံတတ္တဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။

S = Joseph the silent one တိတ္ဆိတ္စြာေနတတ္
ဧ၀ံေဂလိက်မ္းေလးေစာင္မွာ မာရီယားနဲ႕ တမန္ေတာ္ေတြ ဘာေျပာတယ္၊ ဘာလုပ္တယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရေပမဲ့ သံဇူဇယ္နဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ ရွင္မာေတဦး၊ ရွင္မာကု၊ ရွင္လုကာ နဲ႕ရွင္ေယာဟန္တို႕က ဘာလုပ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာပဲ ေဖာ္ျပထားတယ္။ သံဇူဇယ္ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့စကား တစ္ခြန္းရယ္လို႕ေတာ့ ဧ၀ံေဂလိက်မ္း (၄) ေစာင္လုံးမွာ မေတြ႕ရပါဘူး။ သူဟာ ဒါ၀ိတ္အမ်ိဳးအႏြယ္ ျဖစ္တယ္။ မာရီယားနဲ႕ သူငယ္ေတာ္ကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့တယ္ ဆိုတာေလာက္ပဲ သိရတယ္။ သူဘယ္အခ်ိန္၊ ေနရာ၊ အရြယ္မွာ ေသဆံုးၿပီး ဘယ္မွာျမႇပ္ႏွံတယ္ ဆိုတာ မသိၾကရဘူး။ သူ႕ဘ၀ဟာ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတိတ္ဆိတ္ျခင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ သူ႕ရဲ႕ စိတ္သေဘာထား ႀကီးျမတ္မႈ၊ ေယာက်ၤားပီသမႈ၊ အိမ္ေထာင္ဦးစီး ပီသမႈဆိုတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြကို ခန္႕မွန္းလို႕ ရပါတယ္။ လူေတြအျမင္မွာ သူဟာ ေရွ႕ကေန ဦးေဆာင္တဲ့သူ တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါ။ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေစခ်င္တာကို ပီပီျပင္ျပင္ တိတိက်က် စိတ္ေအးေအးထားၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ တိတ္တဆိတ္ ေနတတ္တဲ့သူ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အတြင္းစိတ္ကို ခိုင္မာေအာင္ တည္ေဆာက္ႏိုင္တဲ့သူလို႕ ေျပာလို႕ ရပါတယ္။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ တိတ္ဆိတ္ျခင္းဟာ ဘုရားရွိခိုးျခင္း၊ ေမတၱာျပဳျခင္း၊ ကမၼဌာန္း႐ႈျခင္းဆိုတဲ့ အတြင္းစိတ္ ၀ိညာဥ္ေရး အလုပ္ေတြကို အေထာက္အကူျပဳတာ အားလံုး အသိပါပဲ။ လစ္တာနီမွာ "စိတ္အားတန္ခိုးႏွင့္ အလြန္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ သူေတာ္ျမတ္ ဇူဇယ္"လုိ႕ ဆုိေလ့ရွိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သံဇူဇယ္ဟာ ၾသတပၸစိတ္ အတြင္းမွာ ဘုရားသခင္ ေျပာတဲ့စကားကို ပိုၾကားရမွာ အမွန္ပါပဲ။ သူ႕ကို လူ႐ိုး၊ လူေအး၊ စကားနည္းတဲ့ လက္သမား တစ္ေယာက္ အျဖစ္ သိထားၾကတယ္။ သူဟာ ဒုကၡေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ညီးညဴ ျပစ္တင္ျခင္း၊ ေဒါသထြက္ျခင္း၊ ေစာဒကတတ္ျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ အရာရာကို တိတ္ဆိတ္စြာ ခံထမ္းခဲ့ပါတယ္။

E = Joseph the example စံနမူနာေကာင္းျပဳတဲ့ပုဂိၢဳလ္
ယေန႕ စီးပြားေရး အတန္အသင့္ေျပလည္တဲ့ ၿမိဳ႕ျပ မိသားစုေတြမွာ ကေလးထိန္းဖို႕၊ ထမင္းခ်က္ဖို႕ ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္လိုတဲ့ ျပႆနာကို ေတြ႕ရတယ္။ ကေလးထိန္းဖို႕ ေဆြမ်ိဳး သားခ်င္းေတြကို အားကိုးၾကတယ္။ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့ ကေလးထိန္း ရွာၾကတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ နာမည္ႀကီး "ရင္ခြင္ပိုက္ ေန႕ကေလးထိန္းေက်ာင္း" မူႀကိဳတို႕ကို ပို႕ၾကတယ္။ ကိုယ့္သားသမီးကို သူမ်ား လက္ထဲ ခဏတျဖဳတ္အပ္ဖို႕အေရး ေတာ္ေတာ္ေလး စဥ္းစားၿပီးမွ လုပ္ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ခမည္းေတာ္ဘုရားသည္လည္းပဲ ကယ္တင္ျခင္း စီမံကိန္းအရ သူ႕ရဲ႕ တစ္ပါးတည္းေသာ သားေတာ္ကို လူတစ္ေယာက္ လက္ထဲအပ္ဖို႕ရာ ၿပီးစလြယ္ လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ လူသားထု တစ္ရပ္လံုးထဲကမွ သူ႕ကိုေရြးၿပီး သားေတာ္ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ဖို႕ တာ၀န္ေပးခဲ့တာပါ။
လူ႕အျဖစ္ကိုယူတဲ့ သူ႕ရဲ႕ သားေတာ္ လူသားဘ၀၊ ကေလးဘ၀မွာ စံနမူနာ ယူစရာ ပုဂိၢဳလ္အျဖစ္ သံဇူဇယ္ကို ေရြးခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း "သားေတာ္ဘုရား၏ ေမြးျမဴေတာ္"လို႕ သံဇူဇယ္လစ္တာနီမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဘယ္လို ေမြးျမဴခဲ့သလဲ။ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ေအာင္၊ စကားေျပာတတ္ေအာင္၊ လက္သမား လုပ္တတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့မွာ အမွန္ပါပဲ။ ရွင္လုကာ၂း၄၀-၅၂ အရ "သူငယ္ေတာ္သည္လည္း အစဥ္အတိုင္း ႀကီးပြား၍ ပညာတိုးတက္လ်က္ ဘုရားသခင္ေရွ႕၊ လူတို႕ေရွ႕၌ မ်က္ႏွာ ရေလ၏"။ "အစဥ္အတိုင္း" ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ေထာက္ရင္ သူငယ္ေတာ္ဟာ ကေလးဘ၀ကတည္းက စ်ာန္ၾကြၿပီး တန္ခိုးျပေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္ေထာင္ဦးစီး ပီသတဲ့ သံဇူဇယ္ရဲ႕ သြန္သင္ လမ္းျပမႈေတြကို နာခံ၊ ျပဳမူ က်င့္ႀကံေနထိုင္ပံုေတြကို အတုယူၿပီး လူလားေျမာက္ခဲ့ရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ရဟန္းမင္းႀကီး ဒုတိယေျမာက္ ေယာဟန္ေပါလူး အရွင္ျမတ္က သံဇူဇယ္ကို "The Guardian of the Redeemer" ကယ္တင္ရွင္၏ အထိန္းေတာ္လုိ႕ တင္စားၿပီး စာတစ္ေစာင္ ေပတစ္ဖြဲ႕ ေရးသားဂုဏ္ျပဳခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

P = Joseph, a man of prayer ဘုရားသခင္ကို အားကိုးဆုေတာင္းတတ္သူ
လူေတြဟာ တစံုတရာ ဒုကၡေတြ႕ရင္ ကိုယ့္ထက္ ပိုၿပီး တတ္သိနားလည္တဲ့၊ အဲဒီ ဒုကၡကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္မယ္လို႕ ယူဆရတဲ့ အရာသတၱ၀ါကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူပုဂိၢဳလ္ ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ နတ္သိၾကားေတြ ကုိေသာ္လည္းေကာင္း ခ်ည္းကပ္ကိုးကြယ္ၿပီး အကူအညီ ေတာင္းတတ္ၾကတာ သဘာ၀ပါပဲ။ သံဇူဇယ္အေနနဲ႕ ေစ့စပ္ထားတဲ့ မာရီယား ကိုယ္၀န္ရွိေနေတာ့ လက္ထပ္ယူဖိုလည္း ခက္၊ လူသိရွင္ၾကားလည္း မကြာရွင္းရက္နဲ႕ သံဇူဇယ္ ဘာလုပ္မယ္ ထင္သလဲ။ ေဟ႐ုဒ္ဘုရင္က ကေလးေတြကို လိုက္သတ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းၾကား ရတဲ့အခ်ိန္မွာ သံဇူဇယ္ ဘာလုပ္မယ္ ထင္သလဲ။ အီဂ်စ္ကို ထြက္ေျပးရတဲ့ လမ္းခရီးမွာ သူတို႕ မိသားစု ခလုတ္မထိ ဆူးမၿငိဖို႕ သံဇူဇယ္ ဘာလုပ္မယ္ ထင္သလဲ။ သံဇူဇယ္ဟာ ဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္အားကိုးစြာနဲ႕ ဆုေတာင္းခဲ့မွာ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေကာင္းကင္တမန္ေတာ္က မၾကာခဏ ထင္ရွားျပၿပီး ကူညီခဲ့တာေပါ့။ သူတို႕ မိသားစု တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ဗိမာန္ေတာ္ကို သြားခဲ့ၾကတာ၊ သံဇူဇယ္ တစ္ပတ္တစ္ခါ ဥပုသ္ေန႕မွာ တရားဇရပ္ကို ၀င္တာေတြကိုေထာက္ရင္ နာဇရက္ၿမိဳ႕က အိမ္ကေလးမွာ သူတို႕ မိသားစု အတူတကြ ဆုေတာင္းရင္း ေနထုိင္ခဲ့ၾကမွာ အမွန္ပါပဲ။ သံဇူဇယ္ဟာ a man of prayer ကိုယ္တိုင္ ဆုေတာင္းခဲ့တဲ့သူ၊ မိသားစုကို ဘာသာတရား သင္ၾကားေပးတဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။

H = Jose
ph, the helper of the Blessed Mother ဘုရားမယ္ေတာ္၏ ခင္ပြန္းေတာ္
သံဇူဇယ္ကို ကညာစင္မာရီယားရဲ႕ ခင္ပြန္းအျဖစ္ ဘုရားသခင္က ေရြးေကာက္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စီမံကိန္းမွာ သူဟာ ေျဖာင့္မတ္သူ၊ သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္သူ၊ ပညာသတိရွိသူ၊ အႏြံအတာခံသူ၊ သည္းခံတတ္သူ၊ ခင္ပြန္းေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ မိသားစုရဲ႕ စား၀တ္ေနေရး၊ လူမႈေရးမွာ သာမက ၀ိညာဥ္ေရးမွာပါ အိမ္ေထာင္ဦးစီး ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ မာရီယားဟာ သူ႕ထက္ ပိုၿပီး သန္႕ရွင္းျဖဴစင္တယ္ဆိုေပမဲ့ ဘုရားသခင္က မိသားစုအေရးအတြက္ ဗ်ာဒိတ္ေပးစရာရွိရင္ သံဇူဇယ္ကိုပဲ ေပးခဲ့တာပါ။ သူငယ္ေတာ္ေယဇူးကို ဗိမာန္ေတာ္မွာ ျပန္ေတြ႕ေတာ့ (ရွင္လုကာ -၂း၄၈) မွာ "သင္၏ အဘႏွင့္ ငါသည္ စိတ္ညိႇဳးငယ္ျခင္းႏွင့္ သင့္ကိုရွာၿပီ" ဆိုတဲ့ မာရီယားရဲ႕စကားကိုေထာက္ရင္ သံဇူဇယ္ဟာ မာရီယားနဲ႕အတူ ေအးအတူ ပူအမွ် ခံစားခဲ့တာကို ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဘုရားရဲ႕ မယ္ေတာ္ကို ခင္ပြန္းအျဖစ္အေနနဲ႕ ခ်စ္ျခင္း၊ သူငယ္ေတာ္ ေယဇူးကို ဖခင္အျဖစ္အေနနဲ႕ ခ်စ္ျခင္းဆိုတဲ့ "ေမတၱာစာသား"ေတြကို ေထာက္ရင္ ခင္ပြန္းေကာင္း၊ ဖခင္ေကာင္း၊ အိမ္ေထာင္ဦးစီးေကာင္း ပီသခဲ့တာေတြကို ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။

သံဇူဇယ္ရဲ႕ ဒီပါရမီေတြဟာ ကက္သလစ္အိမ္ေထာင္ ဦးစီးတိုင္း ေလးစားလိုက္နာၿပီး အတုယူသင့္တဲ့ ပါရမီမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္ဦးစီးျဖစ္လာၾကမယ့္ ကက္သလစ္လူငယ္မ်ား အတြက္လည္း အႀကံဳး၀င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကက္သလစ္ အမ်ိဳးသားတိုင္း သံဇူဇယ္ရဲ႕ ပါရမီေတြကို အတုယူၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕အလိုေတာ္ကို လိုက္နာေဆာင္ ရြက္ႏိုင္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကေစဖို႕ ဆႏၵျပဳပါတယ္။

ခံပြင့္


Aug 20, 2010

နယ္ပယ္


နယ္ပယ္



မိတ္ေဆြျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ ဘ၀လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ လူေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ႀကံဳေတြ႕ ခဲ့ရပါလိမ့္မယ္။ ဒီလို ႀကံဳေတြ႕တဲ့ ေနရာမွာ တခ်ိဳ႕ေကာင္းတဲ့ လူရွိသလို၊ တခ်ိဳ႕ ဆိုးတဲ့လူေတြ၊ တခ်ိဳ႕ ရင့္က်က္တဲ့ သူေတြရွိသလို၊ တခ်ိဳ႕ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ေနတဲ့သူေတြ ေတြ႕ၾကပါလိမ့္မယ္။ တခ်ိဳ႕လည္း သူတစ္ပါး နားမ၀င္ေလာက္ေအာင္ ေခါင္းမာတဲ့သူေတြ ေတြ႕ၾကပါလိမ့္မယ္။ တခ်ိဳ႕လူေတြ အထူးသျဖင့္ ပညာတတ္ အသိုင္းအ၀ုိင္းေတြမွာ အမွန္တရားကို သိေနပါေသာ္လည္း မိမိရဲ႕ မာန၊ မိမိရဲ႕ ဂုဏ္စိတ္မာန္ေတြေၾကာင့္ အမွန္တရားကို သိသိႀကီးနဲ႕ ျငင္းခံုၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က အမွန္တရားကို ၁၀၀ မွာ ၉၉ ေယာက္က လက္ခံအံုးေတာင္မွ တစ္ေယာက္ထဲရဲ႕ အသိဥာဏ္ ေသးေသးေလးနဲ႕ ခံျငင္း တတ္ၾကပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ ဒီအေၾကာင္း ေရးေနစဥ္မွာ အျဖစ္အပ်က္ ပံုျပင္ကေလးတစ္ပုဒ္ကို အမွတ္ရမိပါတယ္။ ဒီပံုျပင္ကေလးဟာ ဒီအခ်က္ေတြနဲ႕ ကိုက္ညီလွပါတယ္။ တစ္ခါက ေတာင္ေပၚ ရြာကေလးတစ္ရြာမွာ အ႐ူးႀကီးတစ္ေယာက္ ရွိတယ္တဲ့။ ဒီအ႐ူးဟာ ေနေရာင္ျခည္ဒဏ္ကို လံုး၀ မခံႏိုင္ပါဘူး။ သူဟာ အေမွာင္ကိုပဲ ႀကိဳက္တယ္တဲ့။ အလင္းေရာင္လာရင္ သူဟာ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ေအာင္ ေယာက္ယက္ခတ္ ေနတယ္ဆိုပဲ။ သူဟာ ခါတိုင္း ရြာျပင္ဘက္က ဂူေဟာင္းတစ္ခုမွာ ေနခဲ့ေပမယ့္ တစ္ေန႕ေတာ့ ညဘက္ကို ေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ႕ ေတာင္ကုန္းထိပ္တစ္ခုမွာ ထိုင္ေနသတဲ့။ ဒီလိုနဲ႕ အာ႐ံုပ်ိဳးလာလို႕ေနမင္းႀကီးလဲ ထြက္လာေရာ သူဟာ ေနမင္းကို ေတာင္ကုန္းေပၚကေန "ေဟ့ေကာင္ ထြက္မလာနဲ႕ ထြက္မလာနဲ႕"လုိ႕ ေအာ္ဟစ္ေနတယ္တဲ့။ ေနမင္းက မွန္မွန္ပဲ ထြက္လာေနတာမို႕ မတားႏိုင္ေတာ့တာနဲ႕ သူဟာ အနီးအနားမွာရွိတဲ့ ေတာင္ယာ တဲတစ္လံုးထဲကို ၀င္ေနသတဲ့။ ၀င္ခါစမွာေတာ့ အလင္းအား မေကာင္းေသးလို႕ ေတာင္ယာတဲဟာ ေမွာင္ေနေပမဲ့ ေနာက္တျဖည္းျဖည္း ေနျမင့္လာတာနဲ႕ ေတာင္ယာတဲက ထရံအေပါက္ေတြကေန ေနေရာင္ေတြ ၀င္လာပါေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႕ အ႐ူးဟာ ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ထရံၾကားက၀င္လာတဲ့ ေနေရာင္ေတြကို အ၀တ္စုတ္ေတြ၊ အရြက္ေျခာက္ေတြနဲ႕ လိုက္ၿပီးေတာ့ ပိတ္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ဟိုပိတ္ ဒီပိတ္လုပ္လိုက္ေတာ့ တစ္ခန္းလံုး ျပန္ေမွာင္သြားတာမို႕ အ႐ူးဟာ ေပ်ာ္လို႕ေကာင္းေနသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ သူမသိတဲ့ သူ မျမင္ႏိုင္တဲ့အျပင္မွာေတာ့ ေလာကႀကီးဟာ ေနမင္းရဲ႕ အလင္းေရာင္နဲ႕ ၀င္း၀ါထိန္သာလို႕ ေနပါတယ္။ အ႐ူးဟာ အေမွာင္ထဲမွာ သူ႕ဟာသူ သီးျခားကမၻာကေလးနဲ႕ ေပ်ာ္ေနသလို အျပင္ေလာကလူသားေတြဟာလည္း ေနမင္းရဲ႕ အလင္းေရာင္နဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ ေနၾကပါတယ္။

ဒီလိုပါပဲ မိတ္ေဆြေလာကႀကီးမွာ အမွန္တရားကို သိပါလ်က္နဲ႕ (သို႕) မသိပါဘဲလ်က္ လက္ရွိ ရွိရင္းစြဲ သေဘာတရားေတြကို တရားေသ လက္ကိုင္ျပဳေနၾကတာ မနည္းလွပါဘူး။ သူတို႕ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ေလာကရဲ႕ လမ္းမွန္ကို မစဥ္းစားဘဲနဲ႕ တစ္ပါးသူကို ျငင္းခံု အႏိုင္ယူဖို႕သာ စဥ္းစားတတ္ၾကပါတယ္။ ကိစၥတစ္ခုကို ဘယ္လိုျငင္းရမလဲ ဆိုတာနဲ႕စတင္ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားၾကပါတယ္။


ယခု ကြၽန္ေတာ္တင္ျပခဲ့တဲ့ ပံု၀တၳဳထဲက အ႐ူးဟာ အျပင္မွာ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ကမၻာကေလးမွာ အေမွာင္ထု ဖံုးလႊမ္းေနတာကိုပဲ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေနပါတယ္။ ဒီလိုပဲ အျပင္ေလာက လူ႕သဘာ၀ထဲ မိမိကိုယ္ကို အေမွာင္ခ်ၿပီးေတာ့ အျပင္ေလာကကို အတင္းဇြတ္မွိတ္ၿပီး ေမ့ေပ်ာက္ေနတဲ့သူေတြ မနည္းလွပါဘူး။ မိမိစိတ္ထဲမွာ မိမိရဲ႕ အသိထဲမွာရွိေနတဲ့ အမွန္တရားကို မသိစိတ္ထဲမွာ ေခ်ာင္ထုိးထားၿပီးေတာ့ မွိတ္ႀကိတ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနၾကပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလာကႀကီးကေတာ့ အမွန္တရား ဖံုးလႊမ္းမႈေအာက္ တစ္ေန႕ေတာ့ ေရာက္လာမွာပါပဲ။ မိတ္ေဆြေကာ အ႐ူးကေလးလို အမွန္တရားကို အ၀တ္စုတ္ေတြနဲ႕ လိုက္လံၿပီးေတာ့ ပိတ္ဆို႕ေနမွာလား မိတ္ေဆြ။ ထိုက်ဥ္းေျမာင္းၿပီး အယူသည္းတဲ့ ဘ၀ထဲက လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။ အ႐ူးကဲ့သို႕ အလင္းကို အံတုမယ့္ လူစားမ်ိဳးမျဖစ္ပါေစနဲ႕လို႕ ေတာင္းဆုမြန္ ေခြၽလိုက္ပါတယ္။


ေ၀လီ


Aug 15, 2010

က်ည္ျဖည့္ပါ

က်ည္ျဖည့္ပါ

ေယဇူးရွင္အား စာတန္သြား၍
ေႏွာင့္ယွက္ရာတြင္ ငါမဆာဟု
ျငင္းခုံမႈကို မျပဳဘဲလ်က္
က်မ္းစာခ်က္ျဖင့္ ထိုးႏွက္ရာတြင္
အခ်င္းစာတန္ ေနာက္ေကာက္လန္ခဲ့။

သင့္အားစာတန္ ေႏွာင့္ယွက္ပါမူ

ခုခံရာတြင္ ေယဇူးရွင္သို႕
အစဥ္တုန္႕ ျပန္ က်မ္းခ်က္မွန္ျဖင့္
တန္ျပန္တိုက္လွ်င္ အၾကင္စာတန္႐ံႈးလိမ့္မည္။

သင့္ဦးေႏွာက္ထဲ ႏွလံုးထဲတြင္
စြဲၿမဲက်မ္းပိုဒ္ မရွိခိုက္တြင္
ျပန္လွန္တိုက္ရန္ က်ည္ဆန္ကင္းမဲ့
ေသနတ္ကဲ့သို႕ မည္သို႕ျပန္တိုက္ႏိုင္မည္နည္း။

ေန႕စဥ္ဆက္ကာ ထိုက်မ္းစာအား
႐ႈမွတ္ပြား၍ လိုလားႏွစ္ၿခိဳက္
က်မ္းတစ္ပိုဒ္အား တစ္ပတ္ထား၍
ႀကိဳးစားက်က္မွတ္ ျပဳခဲ့ပါလွ်င္
အစဥ္အၿမဲ ဦးေႏွာက္ထဲ၌
စြဲၿမဲက်မ္းစာ ရွိေသာခါတြင္
သင့္မွာက်ည္ဆန္ ေပါမ်ားလွ်ံကာ
စာတန္နတ္အား လြင့္အားေကာင္းစြာပစ္ႏိုင္မည္။

နတ္ဆိုးတို႕အား ခုခံၾကလွ်င္ ယင္းသည္ သင္တို႕ထံမွ ထြက္ေျပးလိမ့္မည္။ (ယာ - ၄း၇)

အုတ္လွ

Aug 14, 2010

လူသားတို႔၏ မိခင္၊ ဘုရား၏ မိခင္

လူသားတို႔၏ မိခင္၊ ဘုရား၏ မိခင္

လူသားတိုင္းတြင္ မိခင္ကိုယ္စီ ႐ိွၾကပါသည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔တစ္ဦးစီသည္လည္း မိခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္မွဳ၊ အုပ္ထိန္းမွဳတို႔ေၾကာင့္ ႀကီးျပင္းလာၾကရသည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ မိခင္တိုင္းပင္ သူတို႕ ဘ၀ျပည့္စံု ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်မ္းေျမ႕ျခင္းထက္ သားသမီးတို႕၏ ေကာင္းစားေရးကိုသာ အစဥ္ လုိလားၾကသူမ်ားလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀မွစ၍ ကြၽႏု္ပ္တို႕လိုအပ္သမွ်ကုိလည္းေကာင္း ကြၽႏု္ပ္တို႕ မိခင္မ်ားထံသို႕ တိုက္႐ိုက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သြယ္၀ိုက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ဖြင့္ဟ ေတာင္းခံေလ့႐ိွၾကသည္ မဟုက္ပါလား။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဖခင္မ်ားထက္ မိခင္မ်ားကို ပို၍ လက္ပြန္းတတီး ရင္းႏွီး ဆက္ဆံမွဳ ႐ွိေသာေၾကာင့္တည္း။ ဤသို႕ဆိုလွ်င္ အေမသည္ ကြၽႏု္ပ္တို႕ဘ၀အတြက္ ျဖည့္ဆည္း ကူညီေပးသည္သာမက အားကိုး ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာပုဂၢိဳလ္လည္း ျဖစ္ေပသည္။ သို႕ေသာ္ အခ်ိဳ႕တို႕မွာ မိမိတို႔၏ မိခင္ကိုမျမင္လိုက္ရသူမ်ား၊ မသိသူမ်ားလည္း ႐ွိေပမည္။
ထိုသူမ်ားအတြက္မူကား မိခင္ေမတၲာကို အဘယ္မွာ ရႏုိင္ပါအ့ံနည္း။ သည္အတြက္ အားငယ္စရာမလိုပါ၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို အၿမဲတမ္း ၾကည့္႐ွဳ၍ တစ္သက္လံုး ေစာင့္ေ႐ွာက္ေနသည့္ မိခင္တစ္ဦး ႐ိွပါသည္။ သူမကား "မယ္ေတာ္မာရီယား"တည္း။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆိုရေသာ္ လူသားတို႕၏ ကယ္တင္႐ွင္ ခရစ္ေတာ္ဘုရား၏ မိခင္ ျဖစ္ေပသည္။

ဘုရား၏ မယ္ေတာ္ မြန္ျမတ္ေသာ ကညာမာရီယားကား၊ လူသားတိုင္း ခ်ီးက်ဴးဖြယ္ရာ၊ အားကုိးဖြယ္ရာ၊ အတုယူဖြယ္ရာ အလြန္ေကာင္းေသာ သူေတာ္စင္တစ္ပါး ျဖစ္ေပသည္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ သာမက ဘုရားသခင္အား နာခံေတာ္မူျခင္း၊ ဒုကၡေရာက္သူေနသူမ်ားအေပၚ နားလည္ျခင္းႏွင့္ ကူညီေပးတတ္ျခင္း၊ ဒုကၡဆင္းရဲမ်ားကို သည္းခံေတာ္မူျခင္းမ်ားကား မြန္ျမတ္ေသာ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားႏွင့္ ထိုက္တန္ ေလ်ာ္ညီေပသည္။ ေကာင္းကင္သိၾကား တမန္ေတာ္က မာရီယားအား အမိန္႔ေတာ္ ျပန္ၾကားေသာအခါ "အကြၽႏု္ပ္သည္ ထာ၀ရဘုရား၏ ကြၽန္မ ျဖစ္ပါ၏၊ ကိုယ္ေတာ့္ စကားအတိုင္း အကြၽႏု္ပ္၌ ျဖစ္ပါေစ"(လုကာ ၁း၃၈) ဟူ၍ လူသားအားလံုး ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည့္ ကယ္တင္႐ွင္ကို မိမိ ၀မ္းေတာ္၌ ပဋိသေႏၶစြဲယူကာ ဖြားျမင္ရန္ လက္ခံခဲ့ျခင္းျဖင့္ ကယ္တင္ျခင္းလမ္းစဥ္ကို ဖြင့္ေပးခဲ့သူ ဟုဆိုလွ်င္လည္း မမွားေပ။ လူသားတစ္ဦးပင္ ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း အာဒံဧ၀တို႔၏ အျပစ္ရင္းမပါ႐ိွဘဲ ေမြးဖြားခဲ့သည္သာမက ဘုရား၏ မယ္ေတာ္အျဖစ္ ေက်းဇူးေတာ္ခံရျခင္းေၾကာင့္ မိန္းမတကာတို႔ထက္ မြန္ျမတ္ေသာသူအျဖစ္ ခ်ီးျမင့္ခံရသူ ျဖစ္ရကား ဖန္ဆင္းခံလူသားမ်ားတို႔တြင္ ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းဂုဏ္ေတာ္ကို ပိုမို ထင္႐ွားေစသည့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္ေပသည္။

အသက္အ႐ြယ္ႀကီးရင့္ပါမွ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ရေသာ ဧလိဇဘက္ကုိလည္း စာနာေထာက္ထားျခင္းျဖင့္ ကူညီ၍ ျပဳစုေပးခဲ့သည္ သာမက ခရစ္ေတာ္ဘုရားရွင္ႏွင့္အတူ ကာနန္ၿမဳိ႕ လက္ထပ္ပြဲသုိ႔ တက္ေရာက္စဥ္ကလည္း အခက္အခဲျဖစ္ေနေသာ ဇနီးေမာင္ႏွံအား ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္အားျဖင့္ ကူညီေပးခဲ့ေပသည္။ သားေတာ္အေပၚ ခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္ မယ္ေတာ္၏ ႏွလုံး နာက်င္ခံစားရေသာ္လည္း ထာ၀ရဘုရားသခင္အား ေစာဒက မတက္ခဲ့သည္သာမက "အေၾကာင္းအရာအလုံးစုံတုိ႔ကုိ မိမိႏွလုံး၌သာ မွတ္က်ဳံး ယူခဲ့ေလသည္" (လုကာ ၂း၅၁)။ ဘုရား၏ မယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ္လည္း သားေတာ္၏ သြန္သင္ေတာ္မူခ်က္၊ ကုသ ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္း၊ တန္ခိုးအံဖြယ္ရာ ျပေတာ္မူျခင္းမ်ားကုိ ၾကားသိရခိ်န္တြင္ပင္ မာနေထာင္လႊားျခင္း မရွိေပ။ ကာလ္၀ါရီေတာင္ေပၚ၌ ဒုကၡစရိယာ က်င့္ခံရာတြင္လည္း သားေတာ္ႏွင့္ အတူ ရွိခဲ့သည္သာမက ေနာက္ဆုံး ကားတုိင္ေပၚမွာ ခရစ္ေတာ္ဘုရား အသက္ေတာ္စြန္႔ေတာ္မူသည္အထိ ႏွလုံးေၾကကြဲခံကာ၊ သားေတာ္၏ ကယ္တင္ျခင္းလမ္းစဥ္ကုိ သည္းခံျခင္း ပါရမီျဖင့္ ပ့ံပုိးေပးခဲ့ေပသည္။ လူသားတုိ႔၏ အျပစ္ရင္းေၾကာင့္ ပိတ္လ်က္ရွိေသာ ေကာင္းကင္တံခါးသည္ သခင္ေယဇူး၏ အေသခံေတာ္မူျခင္းႏွင့္ မယ္ေတာ္၏ အနစ္နာခံ၍ သည္းခံျခင္းျဖင့္ ျဖည္းဆည္းေပးမႈေၾကာင့္ ျပန္၍ ပြင့္လာခဲ့ေပသည္။ လူသားအားလုံး ကယ္တင္ျခင္းရရွိရန္ ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္အား အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာ၌ စြမ္းစြမ္းတမံ ပါ၀င္၍ လူသားမ်ားခံစားရမည့္ ဒုကၡေ၀ဒနာမ်ားအား ကြၽႏု္ပ္တုိ႔သခင္၏ မယ္ေတာ္သည္ မိခင္ေမတၱာအျပည့္ျဖင့္ မွ်ေ၀ခံစားသြားသည္ မဟုတ္ပါလား။ မိခင္တုိင္း စံထားရမည့္ မိခင္ေကာင္းတစ္ဦးဟု ဆုိကလည္း ဆုိထုိက္လွေပသည္။

သုိ႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္ဘုရား ကားတုိင္ေပၚမွာ အသက္ေတာ္စြန္႔ေတာ္ မမူမီ၊ မယ္ေတာ္မာရီယားအား လူသားအားလုံး၏ မိခင္အျဖစ္ အပ္ႏွင္းကာ ကြၽႏု္ပ္တုိ႕ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေစခဲ့ေပသည္။

ကြၽႏု္ပ္တုိ႕၏ ပူပန္ေၾကာင့္ၾကမႈမ်ား၊ အဆင္မေျပမႈမ်ား၊ ၀မ္းနည္းစရာမ်ားကား အေမမာရီယား၏ ပူေဆြး နာက်င္မႈတုိ႔ႏွင့္ ႏႈိင္းစာပါက ဘာမွ်မေျပာ ပေလာက္ေတာ့ေပ။ ထုိမွ်မက ဤပူေဆြးမႈမ်ားကုိ အေမမာရီယားထံ ပူေဇာ္၍ ေတာင္းေလွ်ာက္ အကူအညီ ေတာင္းပါက ကြၽႏု္ပ္တုိ႔၌ အမွန္တကယ္ ႏွစ္သိမ့္ျခင္း ရရွိမည္သာ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ မာရီယားသည္ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔အား သူမ၏ သားသမီးမ်ားဟု လက္ခံေသာေၾကာင့္တည္း။ သူမသည္ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔၏ မိခင္ျဖစ္သည္သာမက ကြၽႏု္ပ္တုိ႔၏ အတုယူဖြယ္ရာ ပုဂၢိဳလ္လည္း ျဖစ္ေပသည္။ စံျပ ခရစ္ယာန္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ေပသည္။ သူမသည္ သူတစ္ပါး၏ အခက္အခဲမ်ား၊ ဒုကၡမ်ား ေတြ႕ၾကဳံရခ်ိန္တြင္လည္း မ်က္ႏွာမလဲႊဘဲ အၿမဲတမ္း ေရွ႕ေနေရွ႕ရပ္အျဖစ္ ရပ္တည္ေပးၿပီး သနားၾကင္နာတတ္ေသာ စိတ္ႏွလုံးရွိသည္ ျဖစ္ရကား ကြၽႏု္ပ္တုိ႕ အားလုံးအတြက္ အားကုိးထုိက္ေသာ မိခင္တစ္ဦး မဟုတ္ပါေလာ။

ဤသုိ႔ဆုိိလွ်င္ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔၌ အဘယ္အရာ လုိပါေသးသနည္း။ အသက္ႀကီးငယ္ မေရြး၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ မေရြးဘဲ လူသားအားလုံး အေပၚ တန္းတူထား၍ ဘုရားသခင္ ခ်စ္သကဲ့ သုိ႔ခ်စ္ေနမည့္၊ ေစာင့္ေရွာက္ ကူညီေနမည့္ အေမတစ္ေယာက္ ရွိေန၍ အရာအားလုံး ျပည့္စုံေနပါၿပီ။ ဤကဲ့သုိ႔ လူသားတုိ႔အေပၚ မိခင္စိတ္ျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ ခ်စ္ခင္ေနေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕တုိ႔ကား မသိနားမလည္ၾက၊ ဂရုမမူမိၾကပဲ ရွိေနၾကေသး၏။ အေမမာရီယား၏ ဆုေတာင္းေပးျခင္းသည္ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ လူသားအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ဆုေတာင္းေပးျခင္းထက္ ဘုရားသခင္၏ နားေညာင္းေတာ္မူျခင္း ေက်းဇူးေတာ္ခံရမည္ကုိ ဘယ္သူမွ် မျငင္းႏုိင္ပါ။

ထုိ႕အျပင္ အေမမာရီယားထံ ခ်ဥ္းကပ္၍ ေတာင္းေလွ်ာက္ေသာသူမ်ားကုိ ပစ္ထားသည္ဟူ၍ မရွိေၾကာင္းကုိ ရရွိလာေသာ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားအားျဖင့္ သိရွိႏုိင္ေပသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ လူသားမ်ားအားလုံးတုိ႔၏ မိခင္ျဖစ္ေသာ မယ္ေတာ္မာရီယားထံသုိ႔ ပုိ၍ တုိး၀င္ခ်ဥ္းကပ္ ခုိလႈံကာ ဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္ ၀ိညာဥ္ႏွင့္ကာယ ႏွစ္ျဖာေသာေက်းဇူးမ်ား ဘုရားရွင္ထံမွ ရရွိကာ၊ အခက္အခဲမ်ားကုိ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္လႊားကာ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ဖို႔ ခြန္အား ယူၾကပါစုိ႔။

မုိက္ကယ္၀င္း



Aug 10, 2010

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုေတာင္းသံ


ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုေတာင္းသံ

ကမၻာႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေရးသည္ လူတိုင္းမွာ တာ၀န္႐ိွသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဆုေတာင္းျခင္း ဆိုသည္မွာ၊ ကြၽႏု္ပ္တို႕၏ ႏွလံုးသားမ်ားကို ဖြင့္ၿပီး ထာ၀ရဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းၿငိမ္သက္ျခင္း မ႐ိွေသာ၊ စစ္မက္ျဖစ္ပြားေနေသာ ေဒသမ်ားအတြက္ စာနာစိတ္ထား၊ သဒၶါတရားႏွင့္ လူသားအခ်င္းခ်င္း ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမစိတ္ျဖင့္ ၀ုိင္း၀န္း ကူညီေပး၍ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

တရားမွ်တျခင္းသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အေရးႀကီးေသာအခန္းမွ ပါ၀င္သည္။ တရားမွ်တျခင္းမ႐ိွပါက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလည္း ႐ိွမည္ မဟုတ္ေပ။ ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း တရားမွ်တစြာ ဆက္ဆံေရး၊ လူမ်ိဳး အခ်င္းခ်င္းတရား မွ်တစြာေနထိုင္ အက်ိဳးျပဳေရးတို႔သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ေသာ အေၾကာင္းအရင္းမ်ား ျဖစ္သည္။

လြတ္လပ္စြာ ဘာသာတရား ကိုးကြယ္ခြင့္ျပဳျခင္း၊ လူ႕အခြင့္အေရးတို႕ကို ဘက္မလိုက္ဘဲ၊ တန္းတူညီမွ်စြာ အခြင့္အေရးေပး လုပ္ေဆာင္ခြင့္ျပဳျခင္းတို႕သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အလြန္ အေရးပါလွေပသည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ႐ိုင္းပင္းကူညီ၊ စာနာေထာက္ထား ခြင့္လႊတ္တတ္ျခင္းတို႕သည္ မ႐ိွမျဖစ္ လိုအပ္ေသာ ေမတၱာရား အေျခခံေသာ စိတ္ေကာင္းမ်ားျဖစ္သည္။ ခြင့္လႊတ္ျခင္းမ႐ိွက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကြၽႏု္ပ္တို႕၏ ကမၻာႀကီးသည္စစ္ပြဲမ်ား၊ အၾကမ္းဖက္မွဳမ်ား၊ လူမ်ိဳးျပဳန္းသတ္ျဖစ္မွဳမ်ား၊ လိမ္လည္မွဳမ်ား၊ အဂတိလိုက္စားမွဳမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ားေၾကာင့္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ကြၽန္ေတာ္တို႕၏ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား အသက္ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရသည္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ အာဏာတည္တံ့ေရး၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ဂုဏ္သိကၡာရ႐ိွေရးတို႕အတြက္ေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာ အျပစ္မဲ့ ျပည္သူမ်ား ေသြးေခ်ာင္းစီး ခံခဲ့ရ႐ွာသည္။

ထိုအျဖစ္အပ်က္မ်ားကဲ့သုိ႕ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္သာၾကည့္ၿပီး အမ်ားတကာ ေကာင္းစားေရး အတြက္ လ်စ္လ်ဴျပဳမူပါက၊ ကမၻာႀကီးသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဆက္လက္ အလွမ္းေ၀းေနမည္။

ရာစုႏွစ္မ်ားစြာ၏ အေမြအႏွစ္သည္ စစ္ပြဲ ရန္ပြဲမ်ားျဖစ္သည္။ တရားမွ်တျခင္း မ႐ိွ။ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္း ျပႆနာမ်ားကို မွန္ကန္ေသာနည္းလမ္းျဖင့္ ေျဖ႐ွင္းမည့္အစား လက္နက္ကိုင္ မတရား ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္းတို႕သည္ တစ္စတစ္စႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အလင္းေရာင္ ေမွးမွိန္ၿပီး၊ စစ္ပြဲရန္ပြဲမ်ားသာ ေတာက္ေလာင္ေစသည္။ စစ္ပြဲ၊ ရန္ပြဲႏွင့္ ျပည့္ေနေသာ ကမၻာႀကီးသည္ လူသားတို႕၏ စိတ္ပ်က္စရာ၊ စိတ္ညစ္စရာ ေကာင္းေသာေနအိမ္ႀကီး ျဖစ္လာသည္။

ထိုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ မိမိအတြင္း စိတ္ႏွလံုးၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း႐ွိမွသာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျမတ္ႏုိးတတ္မွသာ လူသားအခ်င္းခ်င္း စာနာေထာက္ထား ေလးစားတတ္ၿပီး လူ႕က်င့္သိကၡာ ပါရမီမ်ားကို ဆည္းပူး၍ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္သူမ်ား ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။ ကမၻာႀကီးကိုခ်စ္ပါ။ ကမၻာႀကီးကို ေလးစားပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါ။ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနထိုင္ ေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္းျဖင့္ ကမၻာၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဆာက္တည္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္ဟု မ်ားစြာ ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။

မ်ိဳးမ်ဳိး(S.D.B)

Aug 5, 2010

ယုံၾကည္ရာအခ်က္မ်ားကုိ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ျခင္းသည္ ျဖစ္ႏုိင္ပါသလား။

ယုံၾကည္ရာအခ်က္မ်ားကုိ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ျခင္းသည္ ျဖစ္ႏုိင္ပါသလား။

အျခားဘာသာေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံႏွီးေႏွာတဲ့အခါမွာ မိမိတုိ႔ဘာသာရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္၀ိေသသေတြကုိ ဆက္လက္ၿပီး ထိန္းသိမ္းထားဖုိ႔ ဆုိတာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့လုိ႔ အယူ၀ါဒပုိင္း (doctorines)နဲ႕ ယုံၾကည္ရာအခ်က္မ်ား (beliefs)ကုိ ေဆြးေႏြးဖလွယ္ျခင္း (Dialogue of Discourse)ဆုိတာကုိေတာ့ သံသယေတြ အခုလုိရွိႏုိင္တယ္။ ယံုၾကည္ရာ အယူ၀ါဒမ်ား ဖလွယ္ျခင္း (theological exchange) ဆိုတာက တကယ္ျပဳလုပ္ ႏူိင္ပါမလား။ ဒီလုိအဆင့္ထိ မလုပ္ဘဲ တျခားနည္းလမ္းေတြနဲ႕ပဲ ႏွီးေႏွာဆက္သြယ္ၾကရင္ ပုိမေကာင္းဘူးလား။ ဒီေမးခြန္းေတြအတြက္ အေျဖဘယ္လုိေပးႏုိင္မလဲဆိုတာကို ေလ့လာၾကရေအာင္။

သူ႔ဘာသာ မွန္တယ္၊ ငါ့ဘာသာ မွန္တယ္ဆိုၿပီး အျငင္းအခံုေတြ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ဘာသာတရားရဲ႕ ယံုၾကည္ရာအခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြး ဖလွယ္ၾကၿပီ ဆိုတာနဲ႔ ဘာသာေရး အျငင္းပြားမွဳေတြ ျဖစ္လာဖို႕က ေသခ်ာေနတဲ့အတြက္ တခ်ိဳ႕က ဒီလိုမိ်ဳး ေဆြးေႏြးရမွာကို သေဘာမတူၾကဘူး။ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ဘာသာရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို ကာကြယ္ၿပီး ေျပာလိုတဲ့သေဘာ၊ ကိုယ့္ဘာသာ မွန္တယ္ဆိုတာကို သက္ေသျပလိုတဲ့ သေဘာေတြ႐ိွၾကတာပါပဲ။

တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ မိမိဘာသာရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြက တစ္ျခားဘာသာေတြထက္ ပိုၿပီး ျမင့္ျမတ္တယ္လို႕ေတာင္ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ သူမ်ားဘာသာထဲမွာ အမွားအယြင္း၊ ခြၽတ္ယြင္းခ်က္ေတြကို မရမက ႐ွာေဖြေတြ႕ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဒီလို အေျပာခံရတယ္ ဆိုရင္ တစ္ဖက္ကလည္း အသာတၾကည္နဲ႔ ေခါင္းငုံ႕ခံၿပီး တုန္႔ျပန္မွာေတာ့ မဟုက္ပါဘူး။ ေပါက္ကြဲမွဳေတြ၊ ျငင္းခံုမွဳေတြ ျပင္းထန္လာမွာပဲ၊ သေဘာတူညီမွဳဆိုတာေတာ့ ဘယ္လိုမွ မရႏုိင္ဘူး။ အက်ိဳးတစ္စံုတစ္ရာ မ႐ိွတဲ့အျပင္၊ ခါးသီးမွဳေတြပဲ က်န္ရစ္မွာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္းပဲ ဒီလုိအယူ၀ါဒေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးျခင္း မျပဳလုပ္တာ ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္လို႕ ထင္ရဖြယ္ပါတယ္။

ေဖာ္ျပပါ အခက္အခဲေတြ႐ိွတာကေတာ့
အမွန္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုျပႆနာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္မလာရေအာင္လို႔ ေ႐ွာင္ရွားႏိုင္တဲ့နည္းလမ္း အေျဖေတြလည္း ႐ိွပါတယ္။ အယူ၀ါဒေတြကို ေဆြးေႏြးဖလွယ္တယ္ဆိုတာ၊ ဘယ္ဘာသာက အႏိုင္ရမလဲဆိုတာကုိ ယွဥ္ၿပိဳင္တဲ့ စကားရည္လုပြဲ မဟုက္ပါဘူး။ သူမ်ား ဘာသာကို မွားတယ္။ နိမ့္က်တယ္ဆိုၿပီး သက္ေသျပလိုျခင္းက ႏွီးေႏွာဖလွယ္လုိသူ တစ္ဦးရွိသင့္တဲ့ စိတ္ထားမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ဘာသာေရး အျငင္းအခုံေတြျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးလုိတဲ့သေဘာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့သေဘာနဲ႔ ႏွီးေႏွာဖလွယ္လိုသူဟာ သူမ်ား ႐ွင္းျပတာေတြကို နားေထာင္လိုတယ္၊ နားလည္သေဘာေပါက္လိုေစတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ႐ိွတယ္။ တစ္ခု သတိျပဳရမွာက တစ္ဖက္ လူေျပာတာေတြကုိ နားလည္သေဘာေပါက္တယ္ ဆုိတာ သူေျပာတာေတြကုိ လက္ခံရမယ္၊ သေဘာတူရမယ္လုိ႔ မဆုိလုိပါဘူး။

ယုံၾကည္ ကုိးကြယ္မႈ မတူညီၾကတဲ့ အုပ္စုႏွစ္ဖဲြ႕ဟာ စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းပဲ ယုံၾကည္ရာအခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ေဆြးေႏြးျခင္း မျပဳလုပ္သင့္ဘူး။ ဒါက လူရဲ႕ စိတ္သဘာ၀ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ ဘာနဲ႔ပဲ အစျပဳသင့္သလဲ ဆုိရင္ Dialogue of life မိမိတုိ႔ဘ၀နဲ႔ အရင္ သက္ေသခံမယ္။ လူမႈေရးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ ပူးေပါင္း လက္တဲြၿပီး အရင္လုပ္ၾကရမယ္။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ရင္းႏွီး သိကြၽမ္းလာၾကၿပီး၊ ယုံၾကည္ စိတ္ခ်မႈေတြ တုိးပြားလာၿပီဆုိတဲ့အခါ၊ မိမိဘာသာအေၾကာင္း ပုုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္၊ ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ ေလ့လာတတ္ေျမာက္ၿပီးၿပီ ရွိတဲ့အခါက်မွသာလွ်င္၊ သူ႕ဘာသာနဲ႔ ကုိယ့္ဘာသာ ဘယ္သြန္သင္ခ်က္၊ ဘယ္ယုံၾကည္ခ်က္ေတြမွာ ကြာျခားမႈေတြ ရွိေနသလဲဆုိတာကုိ ေဆြးေႏြးၾကဖုိ႔ အသင့္ေတာ္ဆုံး ျဖစ္ပါတယ္။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးရစ္ခ်က္လွမင္းဦး

Aug 4, 2010

သာသနာ (၃) ခုမွ ရဟန္းေတာ္မ်ားစုေပါင္း ႏွစ္ပတ္လည္၀တ္ေစာင့္ျခင္း


သာသနာ (၃) ခုမွ ရဟန္းေတာ္မ်ားစုေပါင္း ႏွစ္ပတ္လည္၀တ္ေစာင့္ျခင္း




ေရနက္ရာ

Aug 3, 2010

စိတ္ဒုကၡမွ --- စိတ္သုခသုိ႕


စိတ္ဒုကၡမွ --- စိတ္သုခသုိ႕


ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႐ြာထိပ္တြင္ အသက္ (၅၀)၀န္းက်င္႐ိွ ဦးေဒါမနစ္ဆိုေသာ လူပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ ႐ွိေလ၏။ သူႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔သည္ အလြန္ရင္းႏွီး၍ ကြၽန္ေတာ္တို႔၏ဆရာဟုဆိုလွ်င္လည္း မမွားေပ။ "လုပ္ခ်င္ စိတ္႐ိွတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူးဆိုတဲ့ အလုပ္ မ႐ိွဘူးကြဲ႕၊ လူမွာစိတ္က အေရးႀကီးဆံုးပဲ။ စိတ္ထားတတ္ရင္ ကုသိုလ္လည္း ရတယ္၊ ဘ၀ကလည္း ေနေပ်ာ္တယ္" ဟူ၍ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေလာကဒႆနေတြကိုလည္း မ်ားစြာ သင္ၾကားေပးေလ၏။ လသာေသာ ညမ်ားတြင္၊ သူ၏ အိမ္ေ႐ွ႕ ကြပ္ပ်စ္၌ ႐ြာတြင္း႐ိွလူငယ္မ်ား စု႐ံုး ေရာက္႐ိွ လာၾကသည္။ ထိုအခါ ဆရာေဒါမနစ္က ေရေႏြးၾကမ္း၊ ထန္းလ်က္၊ ပဲေလွာ္တို႔ျဖင့္ ဧည့္ခံကာ သူ၏ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကို ေျပာျပ တတ္ေလ၏။


"စိတ္ထားတတ္ဖို႔အတြက္ အေတြ႕အၾကံဳေလးတစ္ခု ဦးေလးေျပာျပမယ္။ ဦးေလးငယ္ငယ္က ေပါ့ကြာ၊ ဦးေလးတို႔ ႐ြာထိပ္မွာ ဘိုးဘြားရိပ္သာတစ္ခု ႐ိွတယ္။ တစ္ေန႔ ႐ြာလူႀကီးေတြက ဘိုးဘြားရိပ္သာမွာ ျမက္သြား႐ွင္းမယ္။ တစ္အိမ္ တစ္ေယာက္ မလာမေနရတဲ့။ ဦးေလး ေတာ္ေတာ္စိတ္ ပ်က္သြားတယ္။ အိမ္မွာကလည္း လူငယ္ဆိုလို႔ ဦးေလးပဲ႐ိွတယ္။ အဲဒီေန႕ကလည္း ဟိုဘက္႐ြာနဲ႔ ေဘာလံုးကန္ဖို႕ ခ်ိန္းထားတာ၊ ျမက္႐ွင္းဖို႔ကလည္း မသြားလို႔ မရဘူး။ ဦးေလးလည္း စိတ္စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႕ သြားၿပီး၊ ျမက္႐ွင္းေတာ့လည္း စိတ္မပါဘဲနဲ႔ ႐ွင္းတာေပါ့ကြာ။ ဦးေလး ေဘးက ျမက္႐ွင္းတဲ့ လူေတြကလည္း ပြစိပြိစိနဲ႔ အလုပ္ပ်က္တယ္ ဘာညာေပါ့ကြာ၊ သူတို႔ကိုၾကည့္ၿပီး ဦးေလးတစ္ခု စဥ္းစားမိတယ္။ လက္႐ိွ အေနအထားအရ ဦးေလးဟာ ျမက္႐ွင္းရမဲ့ ေနရာကိုလည္း ေရာက္ေနၿပီ။ မ႐ွင္းလို႔လည္း မရဘူး။ ေဘာလံုးလည္း သြားကန္လို႕ မရေတာ့ဘူး။ အေနအထားက ထြက္ေပါက္ မ႐ိွေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဦးေလးစိတ္ကို ေျပာင္းထား ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဘယ္လို ေျပာင္းလိုက္လဲဆိုေတာ့၊ ငါ ခုျမက္႐ွင္းတာဟာ ဘိုးဘြားရိပ္သာမွာ႐ိွတဲ့ အဘိုး၊ အဘြားေတြ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာတဲ့အခါ ခလုတ္မထိ၊ ဆူးမၿငိဖို႔၊ ေျမြပါး၊ ကင္းပါး အႏၱရယ္ကင္းဖို႔အတြက္ ငါျမက္႐ွင္း ရမွာပါလား၊ ဒါဟာ ဘုရားသခင္ႏွစ္သက္တဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုပဲ။ ဒီလို လုပ္ခြင့္ရတာဟာ ငါကံေကာင္းတာပဲ ဆိုၿပီး စိတ္ကို ေျပာင္းပစ္လိုက္တယ္၊ အဲဒီလို စိတ္ေျပာင္း လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ျမက္႐ွင္းလို႔ ေကာင္းမွေကာင္းပဲ။ စိတ္ထဲ ေပါ့ပါးသြားၿပီး ေမာလို႕ေမာမွန္းေတာင္ မသိဘူး၊ စိတ္မပါဘဲ ႐ွင္းေနၾကတဲ့ ေဘးက လူေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေမာေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ ဘိုးဘြားရိပ္သာဘက္ ဦးေလးေရာက္ေတာ့ အဘိုး၊ အဘြားေတြက ဦးေလးတို႔ ႐ွင္းခဲ့တဲ့ေနရာမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ပုတီးစိတ္သူက စိတ္ၿပီး၊ တရားမွတ္သူက မွတ္ေနၾကတယ္။ ဦးေလး စိတ္ထဲက ပီတိေတြေဖာ္ျပလို႕ေတာင္ မရဘူး။ မင္းတို႔လည္း ႀကံဳးဖူးၾကမွာပါ။ လူဆိုတာ ထြက္ေပါက္ေတြ ႐ွာတတ္တာပဲ၊ မေတြ႕တဲ့ အဆံုး စိတ္ထားကိုေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္မွ အဆင္ေျပမယ္။ ျဖစ္သင့္တာကေတာ့ ျမက္႐ွင္းဖို႔ လာေျပာကတည္းက ဦးေလးစိတ္ဟာ ေျပာင္းလဲၿပီးသား ျဖစ္ရမွာ။ ကဲ..ကဲ ေရေႏြးေတြ ထန္းလ်က္ေတြ စားေသာက္ၾကအုံးေလကြာ"

ကြၽန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕လည္း ထန္းလ်က္၊ ပဲေလွာ္မ်ားကိုစားရင္း ေရေႏြးၾကမ္း ေသာက္ၾကေလ၏။ ထုိစဥ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕တြင္ အသက္အႀကီးဆံုး အစ္ကိုႀကီးမွ "ဦးေလးကို တစ္ခုထပ္ေမးရဦးမယ္။ ေလာကမွာ ဒုကၡေတြကုိ ျပံဳးျပႏိုင္ဖို႔ ဘာေတြ လိုအပ္မလဲဗ်ာ" ဆရာဦးေဒါမနစ္သည္ ထန္းလ်က္တစ္ခဲကို ကိုက္လ်က္---

" သိပ္ေကာင္းတဲ့ ေမးခြန္းပဲ။ ငါ့တူေျပာသလို ဒုကၡေတြကုိ ၿပဳံးျပႏုိင္ဖို႔ အလြန္အေရးႀကီးတယ္၊ အခ်က္ သုံးခ်က္ ရွိတယ္။

(၁) မိမိဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ သားသမီးၿဖစ္တယ္ဆုိတာ အၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္ရမယ္။
(၂) ဘုရားသခင္က အရာရာကို လုပ္ေဆာင္ေပးႏုိင္တယ္ ဆိုတာ ယံုၾကည္ရမယ္။
(၃) ျဖစ္ေနတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြအတြက္ ဘုရားသခင္ဆီမွာ ေကာင္းေသာ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခုရွိေနတယ္ဆုိတာ ယံုၾကည္ရမယ္။

အဲ့ဒီသံုးခ်က္ကို ႏွလုံးသားထဲထည့္ႏုိင္ခဲ့ရင္ ဒုကၡေတြကို ၿပံဳးျပ ယံုတင္မဟုတ္္ဘူး ဟားတိုက္တိုက္ ပစ္ႏုိင္လိမ့္မယ္။ ဦးေလးလည္း ဒုကၡအႀကီးအက်ယ္ ေရာက္ဖူးတယ္၊ ဦးေလး ျပန္စစ္ၾကည့္တယ္ ငါတကယ္ပဲ ဒုကၡေရာက္ေနၿပီလား၊ ငါဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕သားသမီး ျဖစ္တယ္၊ ဘယ္မိဘကမွ ကိုယ္႕သားသမီးကို ဒုကၡေရာက္ေစခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ မင္းတုိ႕ စဥ္းစားၾကည့္ေလ ဘုရားသခင္က အရာရာကိုဖန္ဆင္းၿပီး ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္တယ္။ ႀကဳံေတြရတဲ့ ဒုကၡေတြ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ေစဆိုရင္ ဒုကၡေတြ အားလုံးၿငိမ္းေအးသြားမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ ဒုကၡေတြ ဆက္ျဖစ္ရတာလဲ။ ဘုရားသခင္ဆီမွာ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုေတာ့႐ိွရမယ္။ အခ်ိန္နည္းနည္းေလး ေစာင့္ၾကည့္လိုက္၊ ဘုရားသခင္ဆီမွာ ဘယ္လို အေၾကာင္းအရာေတြ႐ိွလဲဆိုတာ ေပၚလာလိမ့္မယ္။ ဘုရားသခင္ကိုေတာ့ အျပစ္တင္ မေစာမိေစန႔ဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ မိဘေတြ သားသမီးေတြ အမွားလုပ္လို႔ ဒုကၡျဖစ္ရင္ ခ်က္ခ်င္း ေျဖ႐ွင္းေပးၾကတယ္။ သားသမီးေတြက ေနာက္တစ္ခါ အမွားလုပ္ဖို႔ ၀န္မေလးေတာ့ဘူး။ ဦးေလးကေတာ႔ ဒုကၡကို အဲဒီယံုၾကည္ျခင္းမ်ားနဲ႕ ရယ္ေမာ ပစ္ႏိုင္ခဲ့တယ္" "ဦးေလးစကားေတြက အရမ္းတန္ဖိုုး ႐ိွတာပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ဦးေလးအေတြ႕အၾကံဳေတြကိုလည္း ထပ္ေျပာျပဦးေနာ္" ဆရာဦးေဒါမနစ္သည္ ေရေႏြးတစ္ခြက္ကိုေမာ့ ေသာက္လိုက္၍ "ေျပာျပရမွာေပါ့ ငါ႔တူ တို႔ရယ္ ခုေတာ့- အခ်ိန္လင့္ေနၿပီ ေနာက္တစ္ပတ္မွာ ဦးေလးေတြ႕ဖူးတဲ့ ငါးမိနစ္ဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေျပာျပမယ္" ထို႕ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႕သည္ ဆရာဦးေဒါမနစ္အား ႏွဳတ္ဆက္၍ ျပန္မည္အျပဳတြင္ "ငါ့တူ တို႔ကိုေျပာဖို႔ တစ္ခုက်န္ခဲ့တယ္၊ ဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္အားကိုးတာေတာ့ အားကိုးတာေပါ့ ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္က ငါတို႔ကို ေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ႏိုင္တဲ့၊ ဆံုးျဖတ္ေျဖ႐ွင္းႏိုင္တဲ့ ဥာဏ္အလင္းေက်းဇူးနဲ႔ စြမ္းအားေတြေပးထားတယ္ ဆိုတာလည္း မေမ့ၾကနဲ႔ေနာ္" ကြၽန္ေတာ္တို႔ အားလံုး ဆရာဦးေဒါမနစ္အားၾကည့္၍ ၿပိဳင္တူေခါင္းညိတ္ လိုက္ၾကေလသည္။

စန္းယုပုိင္ (ဟသာၤတ)