Jun 28, 2010

ဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲ

ဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲ

"ဒီမွာ သူငယ္ခ်င္း - သဘာ၀အမွန္တရားကို အမွန္တရားအတိုင္း မျမင္တတ္ေသးလို႔ လူေတြဟာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြမ်ားေနၾကတာ။ ေလာကမွာ အေရးႀကီးဆံုးက သဘာ၀အမွန္တရားႀကီးကို အမွန္တရားအတိုင္းျမင္တတ္ဖို႔ပဲ"။

"ခင္ဗ်ားေျပာပံုအရဆိုရင္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို လႊင့္ပစ္ရမလိုျဖစ္ေနၿပီ၊ သခင္ေယဇူးက ႀကီးမားတဲ့ဒုကၡေ၀ဒနာေတြကို ခံစားခဲ့တာ က်ဳပ္တို႔ကို ခ်စ္လို႔ပဲေပါ့။ ေလာကမွာ အေရးႀကီးဆံုးခ်စ္ျခင္း ေမတၱာျဖစ္လိမ့္မယ္"။

"ဟားဟား ဟားဟား ..... ဒီက ေနာင္ႀကီးတို႔ ေျပာတာေတြတစ္ခုမွ မဟုတ္ဘူး။ ေလာကမွာအေရးႀကီးဆံုးက ယံုၾကည္ျခင္း၊ မုန္ညင္းေစ့ေလးေလာက္ ယံုၾကည္ျခင္းရွိရင္ ျမင္ေနရတဲ့ ေတာင္တန္းကို ေ႐ႊ႕လို႔ရတယ္..တဲ့၊ သခင္ေယဇူးေျပာခဲ့တာေနာ္။ ဒါေၾကာင့္ ေလာကမွာ အေရးႀကီးဆံုးက ယံုၾကည္ျခင္းပဲ"။

"မွားေနၾကၿပီ ထင္တယ္ ေလာကမွာ အေရးႀကီးဆံုးက၊ ေသဆံုးၿပီးရင္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ ၀င္ရဖို႔ပဲ၊ လူ႔ဘ၀ဆိုတာ ႏိုင္ငံေတာ္၀င္ရဖို႔ အတြက္ ေလွကားတစ္ခု။ ဒါဟာေလာကမွာ အေရးႀကီးဆံုးေပါ့"။

"ကဲ- ကဲ ခင္ဗ်ားတို႔၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေျပာတဲ့အေရးႀကီးဆံုးဆိုတာေတြကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ဆံုးျဖတ္ခိုင္းမွ ျဖစ္မယ္။ ဒါနဲ႔တစ္ခ်ိန္လံုး ၿငိမ္ၿပီး နားေထာင္ေနတဲ့ အငယ္ဆံုးညီေလး - မင္းကေရာ ဘာအေရးႀကီးဆံုးထင္လဲ"။

အေမးခံရေသာ လူငယ္ေလးသည္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္၏။ လက္မွနာရီကို တစ္ခ်က္ငံု႔ၾကည့္ကာ.... "အစ္ကိုႀကီးတို႔ ေမးတဲ့ေမးခြန္းကို မေျဖတတ္ပါဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္ကို သြားခြင့္ျပဳပါဦး... ဒီေန႔တနဂၤေႏြေန႔၊ ဘုရားေက်ာင္းတက္ဖို႔ အခ်ိန္ ဆယ့္ငါးမိနစ္ပဲ လိုေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားေက်ာင္း သြားတက္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခြင့္ျပဳုပါဦး"ဟု ဆိုကာ လွည့္ထြက္သြားေလသည္။ ဘုရားေက်ာင္းဆီသို႔ ဦးတည္၍ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားေသာ လူငယ္ေလး၏ ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ရင္း က်န္လူေလးေယာက္၏ ရင္ထဲ၌ "ေလာကမွာ ဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲ"ဆိုသည့္ ေမးခြန္း၏ အေျဖကို ေတြ႕ရွိ သြားေလေတာ့သတည္း။

စန္းယုပိုင္ (ဟသၤာတ)

Jun 23, 2010

"ၿခိဳးၿခံျခင္း"

"ၿခိဳးၿခံျခင္း"

ဤကမၻာေျမေပၚ၌၊ အ႐ြယ္ေရာက္လာေသာ လူသားတစ္ဦးသည္၊ မိမိတို႕တတ္စြမ္းသမွ် အလုပ္လုပ္ၾကရသည္၊ လြတ္လပ္စြာ စားေသာက္ႏိုင္သည္၊ လွပစြာ ၀တ္စားဆင္ယင္ ႏိုင္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ လြန္က်ဴးလွ်င္၊ မေကာင္းမႈဖက္သို႕ ေရွ႕႐ႈသြားႏိုင္ေသာေၾကာင့္၊ ထိန္းခ်ဳပ္မႈသည္ အမွန္တကယ္ပင္ လိုအပ္ပါသည္။ မိမိ၏ ကိုယ္ႏွင့္ စိတ္ႏွစ္ပါးစလံုးကို ထိန္းခ်ဳပ္ ၿခိဳးျခံျခင္းသည္၊ လူသားတို႕၏ ဘ၀တြင္ အေရးႀကီးေသာ ပါရမီတစ္ပါး ျဖစ္ပါသည္။

ကြၽႏ္ုပ္တို႕၏ ကယ္တင္႐ွင္သခင္ ခရစ္ေတာ္က (ရွင္မာေတဦး၁၆း၂၄)၌ "ငါ့ေနာက္သုိ႕လုိက္လုိေသာသူသည္၊ မိမိကုိယ္ကုိ ျငင္းပယ္ေစ။ မိမိလက္၀ါးကပ္တုိင္ကုိလည္း ထမ္း၍ ငါ့ေနာက္သုိ႕လုိက္ေစ"ဟု မိန္႔ေတာ္မူခ့ဲသည္။ တပည့္ေတာ္ႀကီး သံေပါလူးကမူ၊ လူသားတိုင္းသည္ ဘုရား႐ွင္၏ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံျခင္း၊ သည္းခံျခင္းတရားကို က်င့္ႀကံရမည္ဟု မိန္႔ဆိုခဲ့ပါသည္။

အာ႐ံုငါးပါးသည္ စိတ္၀ိညာဥ္ကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္သကဲ့သို႔၊ မေကာင္းေသာ စိတ္သည္လည္း ခႏၶာကိုယ္ကို ပ်က္စီးေစပါသည္။ လူသားတို႔၏ စိတ္၀ိညာဥ္မ်ား ပ်က္စီးခဲ့ရေသာေၾကာင့္ပင္ သခင္ခရစ္ေတာ္မွ၊ သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ကို လက္၀ါးကားတိုင္ေပၚမွာ အသက္အေသခံ၍ ပူေဇာ္ခဲ့ရသည္။ ကမၻာဦးလူသား အာဒန္မွစ၍ အမွားမ်ားကို က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ကြၽႏ္ုပ္တို႕သည္ ကိုယ့္စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းမရွိခဲ့လွ်င္ တန္ဖိုးရွိေသာ လူသားမ်ား(သုိ႕) ရဟႏၲာေလာင္းမ်ား ေပၚထြန္းလာမည္ မဟုတ္ေပ။ ေလာကီစည္းစိမ္ခ်မ္းသာမ်ားသည္ လူသားမ်ားကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ရန္ အဆင္သင့္ ရွိေနပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ဤစည္းစိမ္ခ်မ္းသာမ်ား က်ဴးက်ဴး၊ လြန္လြန္ ခံစားကာ ငရဲျပည္ကို သြားမလား၊ ၿခိဳးၿခံခ်ဳပ္တီး၍ ဘုရားရွင္၏ ေကာင္းေသာ က်င့္စဥ္မ်ားကို လုိက္နာၿပီး ေကာင္းကင္တံခါးကို ေမာ္ၾကည့္မည္လား ဆိုသည္ကို ကိုယ့္အသိဉာဏ္ႏွင့္ကိုယ္ ေရြးခ်ယ္ၾကရေပမည္။ ျဖဴစင္ေသာစိတ္၊ ႏွိမ့္ခ်ေသာစိတ္ထားမ်ားသည္ သခင္ခရစ္ေတာ္မွ စံျပဳလ်က္ စီးဆင္းလာေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ စိတ္ထားမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။


ကြၽႏု္ပ္တို႕ လူသားတိုင္း မွတ္သားဖြယ္ရာ စကားေလးတစ္ခြန္းကို ရဟႏၲာ ဂ်ဳိးဇက္ကယ္လန္ဆန္တီယူးမွ မိန္႕ဆိုခဲ့သည္မွာ "သတိတရားႏွင့္ စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္မႈ႕မ႐ိွေသာ တစ္ေန႔တာသည္၊ တစ္ေန႕တာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္"ဟုု ဆိုခဲ့ပါသည္။ စိတ္၏ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ပါးမႈကို သာေ႐ွ႕႐ႈေနလွ်င္၊ နတ္ဆိုးလမ္းျပရာေနာက္သို႕သာ လိုက္ပါေနျခင္းဟုလည္း ဆိုခဲ့ပါသည္။ဘုရား တရား ၾကည္ၫို ေလးစားသူမ်ားအတြက္ စိတ္ႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္ ၿခိဳးၿခံျခင္းသည္ သိပ္ခက္ခဲေသာ အလုပ္တစ္ခု မဟုတ္ေပ၊ ရဟႏၲာ အယ္လ္ဖြန္း(စ)မွ လြယ္ကူစြာႏွင့္ အေကာင္းဆံုးေသာ ၿခိဳးျခံျခင္းသည္၊ တရားဥပေဒအတြင္းမွာ ႐ွိေသာ၊ ခြင့္ေတာင္းစရာမလိုေသာ အခ်က္မ်ားကို က်င့္ၾကရန္ ျပသခဲ့ပါသည္။ တန္ဘိုး မ႐ိွေသာစကားမ်ား အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ၊ အဓိပၸါယ္မဲ့စြာ ေျပာဆုိၾကျခင္း၊ သူတစ္ပါးအေၾကာင္း မေကာင္းေျပာဆို ေ၀ဖန္ျခင္းမ်ား စသည္တို႔ကို ေ႐ွာင္႐ွားရမည္ျဖစ္သည္။ တန္ဖိုးနည္းပါး၍၊ အရသာထူးျခားေအာင္ ျပဳျပင္ထားျခင္းမ႐ွိသည့္ သဘာ၀ဆန္ေသာ အစားအေသာက္မ်ားကိုသာ ေ႐ြးခ်ယ္ စားေသာက္ၾကသင့္သည္။ သို႔ျဖင့္ စားေသာက္မႈ အသံုးစရိတ္ နည္းပါးလာျခင္းေၾကာင့္ ပိုမို လွဴဒါန္းလာႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။

အျခားအေရးႀကီးေသာ အခ်က္တစ္ခ်က္ ႐ိွပါေသးသည္၊ တစ္ပါးသူကို မိမိခံစားေနရေသာ ဒုကၡမ်ားကို ညည္းတြားျပျခင္း၊ အထူးသျဖင့္ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့သည္ စသျဖင့္ ေျပာဆိုျခင္းကို ေ႐ွာင္ၾကဥ္ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။

ဤသို႔ ၿခိဳးၿခံျခင္း၌ အခက္ခဲမ်ားေတြ႕ခဲ့လွ်င္ သာသနာအဖြဲ႔အစည္းမွ အႀကီးအကဲမ်ား (သို႔)မိမိႏွင့္ အတူလုပ္ေဆာင္ေနေသာ ဘာသာေရးအသင္းအဖြဲ႔ မွ အသင္းသားမ်ားႏွင့္ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြးလ်က္ နည္းလမ္းရွာ၊ ခြန္အားယူႏိုင္ၾကပါသည္။

အတြင္းစိတ္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈၿပီးလွ်င္၊ အာ႐ံုငါးပါးႏွင့္ ထိေတြ႕ေနရေသာ ခႏၶာကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ၾကရမည္ျဖစ္သည္၊ ေလာကစည္းစိမ္၊ အေပ်ာ္အပါးမ်ားသည္ အာ႐ုံငါးပါးမွတဆင့္ စိတ္၀ိညာဥ္ကို အထူး ထိခိုက္ပ်က္စီးေစပါသည္။ ရဟႏၲာၾသဂုတ္စတင္းကမူ အျမင္အာ႐ုံသည္ အေရးႀကီးဆံုးဟု ဆိုခဲ့ပါသည္၊ အားလံုးေသာ အမွားမ်ား အျမင္အာ႐ံုမွ စတင္ပါသည္။

ျမင့္ျမတ္ေသာ သူေတာ္စင္လူ၀ီကမူ သခင္ေယဇူးသည္ အစာေရစာကုိရက္ေပါင္းမ်ားစြာ မစား၊ မေသာက္ဘဲ ဆုေတာင္းမႈ႔ျပဳခဲဲ့သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ၿခိဳးၿခံျခင္းေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ အျပစ္မ်ားအတြက္ ဒဏ္ဆပ္ေျဖၿပီးသားလည္း ျဖစ္သြားပါသည္။ မိမိတို႔၏ အတၱႏွင့္မာနမ်ားကို ၿခိဳးၿခံ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ေလ၊ တစ္ပါးသူအေပၚ ေမတၱာတရားမ်ားမ်ား ထားႏိုုင္ေလလည္း ျဖစ္သည္။

ဤသို႕ စိတ္ကိုၿခိဳးၿခံျခင္း က်င့္စဥ္ကို အသက္အ႐ြယ္ႀကီးရင့္သူမ်ား သာမက လူငယ္၊ လူ႐ြယ္ေလးမ်ားပါ က်င့္ႀကံၾကလွ်င္ ကမၻာေျမေပၚ၀ယ္ လူေတာ္၊ လူေကာင္း၊ ရဟႏၱာေလာင္းမ်ား ေျမာက္မ်ားစြာ ေပၚထြန္းလာမည္ ျဖစ္ေပသည္။


Ref:
Conference matter for Religious compiled by Rev.Ferreol Girardey,C.SS.R

ကက္သလင္းခင္

Jun 20, 2010

ကေလးသာသနာသစ္၏ ပလႅင္အပ္ႏွင္းပြဲႏွင့္ ရဟန္းသိကၡာအပ္တင္ျခင္း ဖိတ္ၾကားလႊာ


ကေလးသာသနာသစ္၏ ပထမဆရာေတာ္အျဖစ္ ပလႅင္အပ္ႏွင္းပြဲႏွင့္ ဒီကင္ငါးပါးအား ရဟန္းသိကၡာအပ္တင္ျခင္း အခမ္းအနား ဖိတ္ၾကားလႊာ



လူငယ္ႏွင့္တမန္ေတာ္လုပ္ငန္း


လူငယ္ႏွင့္တမန္ေတာ္လုပ္ငန္း


ႏိုင္ငံတိုင္း၊ အဖြဲ႕အစည္းတိုင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ က႑ေတြမွာဆိုရင္ လူငယ္မ်ားရဲ႕ လႈပ္႐ွားမႈဟာဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းအသိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သာသနာေတာ္ႀကီးမွာလည္း ခရစ္ေတာ္ေယဇူးရဲ႕ သတင္းေကာင္းကို ေဟာေျပာရာမွာ လူငယ္မ်ားကို အသံုးျပဳခဲ့တာဟာ၊ သာသနာေတာ္ႀကီးကို စတင္တည္ေထာင္ကတည္းကပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ေယဇူးရဲ႕ တမန္ေတာ္ႀကီးမ်ားဟာလည္း အမ်ားအားျဖင့္ အသက္ငယ္႐ြယ္တဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဘိုးအိုႀကီးေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ခရစ္ေတာ္ေယဇူး ကိုယ္တိုင္လည္း အသက္သံုးဆယ္ပတ္၀န္းက်င္သာ ႐ိွလို႔အသက္အားျဖင့္ ငယ္႐ြယ္တဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယေန႔အသင္းေတာ္ဟာလည္း ခရစ္ေတာ္ရဲ႕သတင္းေကာင္းကို ေဟာၾကားဖိုု႔ရန္ လူငယ္ေမာင္၊ မယ္မ်ားရဲ႕ လုပ္အားကို အၿမဲပဲ ဖိတ္ေခၚေနပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာေနရာမ်ားမွာ ေခါင္းေဆာင္မႈ႕သင္တန္းမ်ား၊ နယ္အသီးသီးမွာ ေႏြရာသီလူငယ္သင္တန္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကၿပီး ကိုယ္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႔ လႈပ္႐ွားေနၾကတာကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။
လူငယ္မ်ားအေနနဲ႔ တမန္ေတာ္လုပ္ငန္းမ်ားကို ေဆာင္႐ြက္ရာမွာ မွန္မွန္၊ ကန္ကန္နဲ႔ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ပိုမို႐ိွေစရန္အတြက္ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ျပဳလုပ္သြားဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ တမန္ေတာ္လုပ္ငန္း အဆင့္ဆင့္ကို တင္ျပ ရမယ္ဆိုရင္ . . .

(၁) မိမိကိုယ္ကိုေဟာေျပာျခင္း
ကြၽန္ေတာ္တို႕က မ်က္စိကန္းေနတယ္ဆိုရင္ သူတစ္ပါးကို လမ္းျပႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတစ္ပါးကို မေဟာေျပာခင္ ကိုယ့္ဘာသာအေၾကာင္းကို ေ႐ွးဦးစြာ ေကာင္းေကာင္း သိထားသင့္ ပါတယ္၊ ေလ့လာထား သင့္ပါတယ္။ ေဟာေျပာတဲ့အတုိင္းလည္း က်င့္ထား သင့္ပါတယ္။ မိမိရဲ႕ ဘာသာအေၾကာင္းကို သူတစ္ပါးနားလည္ေအာင္ ႐ွင္းျပႏိုင္တတ္ဖုိ႕ ဘုရားစကားကို ေကာင္းမြန္စြာ ေလ့လာထားရပါမယ္။
  • က်မ္းစာကို ေန႕စဥ္မွန္မွန္ဖတ္ၿပီး မိမိကိုယ္ကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ ရပါမယ္။
  • အခ်ိဳ႕ေသာ က်မ္းစာပိုဒ္ေတြကို အလြတ္ရေအာင္ က်က္မွတ္ရပါမယ္။ မသိနားမလည္တဲ့ က်မ္းခ်က္မ်ားကို သိတဲ့သူထံ ေမးျမန္းရပါမယ္။
  • တျခားဘာသာေရး စာေပေတြကိုဖတ္႐ႈၿပီး ဘာသာေရး ဗဟုသုတမ်ားရႏိုင္သမွ်ရေအာင္ ေလ့လာရပါမယ္။
  • တျခားဘာသာအေၾကာင္းကိုလည္း ေလ့လာရပါမယ္။ ဥပမာ - တျခားဂိုဏ္းကြဲခရစ္ယာန္မ်ားနဲ႔ ကက္သလစ္ဘာသာ ျခားနားခ်က္မ်ား၊ ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္း၊ မူစလင္ဘာသာ၊ ဟိႏၵဴဘာသာစတဲ့ ဘာသာမ်ားအေၾကာင္း စတာေတြကိုလည္း သိထား သင့္ပါတယ္။
ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ သူတစ္ပါးရဲ႕ အေတြးအေခၚ အယူအဆနဲ႔ ယံုၾကည္မႈေတြကိုသိထား မွသာလွ်င္၊ ကိုယ့္ဘာသာအေၾကာင္းကို သူတစ္ပါး သေဘာေပါက္ေအာင္ ေျပာျပႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ယံုၾကည္ရာအခ်က္နဲ႕ အျခားဘာသာသူမ်ားရဲ႕ ယံုၾကည္ရာ အခ်က္မ်ား၊ ျခားနားမႈမ်ား ႐ိွသလုိ တူညီတဲ့အပိုင္းလည္း အမ်ားႀကီး႐ွိႏိုင္ပါတယ္။

(၂) သူတစ္ပါးကို ခရစ္ေတာ္အေၾကာင္း သက္ေသခံရပါမယ္။
အခြင့္အေရး ၾကံဳလာတိုင္း ခရစ္ေတာ္အေၾကာင္း၊ ကိုယ့္ဘာသာတရားအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးရပါမယ္။ ကိုယ္သိသေလာက္ကိုလည္း သူတစ္ပါးအား ေဟာေျပာ ေ၀ငွရပါမယ္။ ပုဂၢိဳလ္ခင္မွတရားမင္တယ္ ဆိုတဲ့ အတိုင္းပဲ၊ ကိုယ္မေကာင္းရင္ သူတစ္ပါးက ခရစ္ယာန္ မေကာင္းဘူးလို႕ ေျပာလာပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္တစ္ေယာက္ မေကာင္းလမ္းျပမႈေၾကာင့္ အသင္းေတာ္တစ္ခုလံုး ထိခိုက္လာ ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းတဲ့ အက်င့္တရားကို က်င့္ျခင္းအားျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ကို သက္ေသခံၾကရပါမယ္။

(၃) မိမိရဲ႕အလုပ္တာ၀န္ကို သစၥာ႐ိွ႐ိွနဲ႕လုပ္ေဆာင္ရပါမယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ ခရစ္ယာန္မ်ားဟာ ကိုယ့္အလုပ္ျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါးအလုပ္ကို ျဖစ္ေစ၊ အမ်ားနဲ႔ဆိုင္တဲ့လုပ္ငန္းေတြမွာ ျဖစ္ေစ သစၥာ႐ိွ႐ိွနဲ႕ ကိုယ့္အလုပ္လိုပဲ သေဘာထားၿပီး လုပ္ကိုင္ၾကရပါမယ္။ ဒီလိုလုပ္ျခင္းဟာ ခရစ္ေတာ္ကုိ သက္ေသခံျခင္း ျဖစ္ပါတယ္၊ တမန္ေတာ္လုပ္ငန္းႀကီး တစ္ရပ္လည္း ျဖစ္တယ္။ ဘယ္က႑မွာပဲလုပ္လုပ္ ေမတၱာတရားအျပည့္အ၀နဲ႕ လုပ္တယ္ဆိုရင္ ကုသိုလ္လည္း အမ်ားႀကီး ရႏိုင္ပါတယ္။

(၄) ဘာသာေရးဆိုင္ရာ လႈပ္႐ွားမႈ မ်ားမွာ ပါ၀င္ရပါမယ္။
သာေရး၊ နာေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွာ တက္တက္ၾကြၾကြနဲ႕ ပါ၀င္လႈပ္႐ွားရပါမယ္။ ဥပမာ-လူငယ္သင္တန္း၊ လူငယ့္ေခါင္းေဆာင္သင္တန္း၊ သာသနာ့လူငယ္အဖြဲ႕ စတဲ့တမန္ေတာ္လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ၀င္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ရပါမယ္။
ေဆးေၾကာျခင္းခံယူၿပီးသူမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕အားလံုးဟာ တမန္ေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ လူတိုင္း တမန္ေတာ္လုပ္ငန္းကို လုပ္ရမယ့္တာ၀န္ ၀တၱရား႐ိွလာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုလို ေခတ္ႀကီးမွာ ဘုန္းႀကီး၊ ကိုယ္ရင္၊ သီလ႐ွင္မ်ားကိုပဲ လႊဲထားလို႕ မရေတာ့ပါဘူး။ ခရစ္ယာန္တစ္ဦး၊ တစ္ေယာက္စီတိုင္း ၀င္ေရာက္လႈပ္႐ွားႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ့္ အခ်ိန္ကိုေရာက္ေနပါၿပီ။ အထူးသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႕ လူငယ္မ်ား ပညာသင္ယူရင္း တမန္ေတာ္လုပ္ငန္းကို လုပ္ေဆာင္ သြားၾကရပါမယ္။
"သင္တို႕သည္ သြားၾက၍ လူမ်ိဳးတကာတို႕ကို ငါ့တပည့္ ျဖစ္ေစလ်က္ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္၊ သန္႕႐ွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္၏ နာမေတာ္၌ ဗတၱိဇံေပးၾကေလာ." (ရွင္မာေတဦး ၂၈း၁၉)၊၊

ဘုန္းေတာ္ႀကီးဂ်ိဳးဇက္ဘိုထြန္း

Jun 17, 2010

ငါ့အျမင္ဘယ္လုိရွိလိမ့္

ငါ့အျမင္ဘယ္လုိရွိလိမ့္

ေယဇူးရွင္ဘုရား တုိင္ေတာ္ဖ်ားမွာ
ရွိေနစဥ္ ဟုိးအရင္တစ္ခါက . . . ။

သူ႕ေဘး၀ဲ၊ယာ
တံက်င္ခံရွာတဲ့ သူခုိးႏွစ္ေယာက္လည္းရွိေလရဲ႕
ဒါေပမယ့္ အျမင္ျခင္းမတူညီၾက . . . ။

တစ္ေယာက္က
ကုိယ္ေတာ့္ကုိေ၀ဖန္ ခပ္ထန္ထန္ပဲၿငိဳး
ေနာက္တစ္ေယာက္ေတာ့ မဆုိးပါဘူး
ကုိယ္ေတာ့္ကုိအားကုိးလုိ႕ ေတာင္းပန္သတဲ့ေလ ...။

ဒီလုိပဲေနာ္ . . . ေလာကႀကီးမွာ
အရာရာတြင္ ကုိယ္ခံယူသလုိျမင္
ဘုရားကုိပင္ အျမင္ေတြ၀ါး . . . ။

အကယ္၍မ်ား . . .
ဒုကၡခ်ိန္ေရာက္ စိတ္ပူေနာက္ကာ
ကားတုိင္ေပၚသာ ငါရွိခဲ့ရင္
ဘယ္ (*ေစာရ) နဲ႔ယွဥ္မလဲ . . . ။

* ေစာရ (ပါ႒ိ) = သူခုိး

အင္၀ုိင္းပန္ (SJA)

Jun 16, 2010

စိန္အန္ေထာ္နီ

စိန္အန္ေထာ္နီ

(ယခင္လမွအဆက္)

စိန္အန္ေထာ္နီဟာ အဲဒီျမိဳ႕ကို ေရာက္သြားေတာ့ တရားေဟာဖို႕လူေတြကို စုလိုက္တယ္။ အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္နဲ႕ တရားေဟာတယ္။ ၿပီးေနာက္ မိမိအျပစ္မ်ားအတြက္ ဒဏ္ဆပ္ေျဖဖို႕အေၾကာင္း ေဟာေျပာပါေလေရာ။ အဲဒီလိုေနာင္တရဖို႕ အျပစ္ဒဏ္ဆပ္ဖို႕လည္းေဟာေရာ လူေတြဟာ စိန္အန္ေထာ္နီကို အျပတ္၀ိုင္းဟားၾကတယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႕ပဲ "သင္တို႕မနာ ယူလိုတဲ့တရားကို ပင္လယ္ထဲက ငါးေတြကို သြားေဟာမယ္"လို႕ ဆိုၿပီး ပင္လယ္ကိုထြက္ခဲ့သတဲ့။ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ နားေရာက္ေတာ့ ငါးေတြကို တရားလာနာၾကပါလို႕ ေခၚလိုက္ပါတယ္။ ပင္လယ္ထဲက ငါးေတြဟာလည္း ေရထဲကေန ကမ္းစပ္ကိုတက္လာၿပီး သူ႕အုပ္စုလိုက္၊ သူ႕အရြယ္လိုက္ အုပ္စုဖြဲ႕ၿပီး စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕တရားကို လာေရာက္နာယူၾကပါတယ္

ထံုးစံအတိုင္းေတာ့ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ သမၼာက်မ္းစာကို အေျခခံၿပီး လူေတြကိုတရား ေဟာေလ့ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ တရားနာပရိသတ္ကို ဘုရားရွင္ဟာ သတၱ၀ါတိုင္းကို ခ်စ္ေတာ္မူေၾကာင္း၊ သူတို႕ အေပၚမွာလည္း ေကာင္းျမတ္ေတာ္မူေၾကာင္း စသျဖင့္ ေဟာေလ့ရွိပါတယ္။ ငါးေတြ အသက္ရွင္ဖို႕အတြက္ ေရေပးထားတယ္။ ဒီေရေတြဟာ ၾကည္လင္သန္႕ရွင္းေနတဲ့အတြက္ ငါးသတၱ၀ါေတြဟာလည္း ေရထဲမွာတင္ အစာရွာေဖြ စားေသာက္ႏုိင္ၾကတယ္။

ကုန္းေပၚက သတၱ၀ါေတြကိုလည္း ကိုယ္ေတာ္ရွင္ဟာ သူ႕နည္းသူ႕ဟန္နဲ႕ အသက္ရွင္ေစခဲ့တယ္။ သူဖန္ဆင္းတဲ့ သတၱ၀ါေတြကိုလည္း အခ်ိန္အခါအလိုက္ အသံုးျပဳခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေဟာေျပာခဲ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ ငါးသတၱ၀ါေတြနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားရွင္ရဲ႕အသံုးေတာ္ခံ ေတြဟာ အင္မတန္ အားက်စရာေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္း ေထာက္ျပခဲ့ပါတယ္။


ဓမၼေဟာင္းေခတ္ကာလမွာ ပေရာဖက္ေယာနကို ငါးသတၱ၀ါႀကီးက ၀မ္းတြင္းမ်ိဳၿပီး ဘုရားရွင္ညႊန္ၾကားရာ ကုန္းေပၚမွာ ျပန္ေထြးအန္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ေနာင္တနဲ႕ ဆိုင္တဲ့တရားေတြကို ပေရာဖက္ေယာန ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။

ဓမၼသစ္ကာလမွာ ခရစ္ေတာ္နဲ႕ တပည့္ေတာ္ႀကီးေတြအတြက္ က်သင့္အခြန္ေငြေတြကို ငါးသတၱ၀ါကပဲ မိမိ၀မ္းတြင္းကပင္ ေထြးအန္ၿပီး ေပးခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ဘုရား ရွင္ျပန္ထေျမာက္ၿပီး တပည့္ေတာ္ႀကီးေတြကို သံုးႀကိမ္ေျမာက္ ထင္ရွားျပခဲ့တဲ့အခါမွာလည္း ခရစ္ေတာ္ ဘုရားသည္ မိမိဟာေသျခင္းကေန ရွင္ျပန္ခဲ့သူတစ္ဦး ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သက္ေသ ျပဖို႕အတြက္ ငါးေတြကို ကင္ထားခဲ့ပါတယ္။


အဲဒီ ဥပမာေတြနဲ႕ ငါးသတၱ၀ါေတြကို ဘုရားရွင္ခ်စ္ေတာ္မူေၾကာင္း၊ ဘုရားရွင္ အသံုးခ်ေတာ္မူေၾကာင္း စသျဖင့္ ငါးသတၱ၀ါေတြကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ငါးသတၱ၀ါေတြ အားလုံး အႀကီး ကစ အငယ္အထိ အန္ေထာ္နီကို ဦးညႊတ္ အေလးျပဳတဲ့အခါ အန္ေထာ္နီက ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

အျပစ္သည္မ်ားကို အက်င့္ေျပာင္းလဲ ေစသူ
"ေလအိုနာဒို"လို႕ အမည္ရတဲ့ ပါဒူအားျမိဳ႕သား လူငယ္ေလးတစ္ဦးဟာ တစ္ေန႕မွာ စိန္အန္ေထာ္နီထံလာၿပီး အာပတ္ေျဖသတဲ့။ သူဟာ ေဒါသႀကီးၿပီး မထိန္းႏိုင္လို႕ သူ႕မိခင္ကို ေျခေထာက္နဲ႕တအား ပစ္ေဆာင့္ကန္လိုက္တဲ့အတြက္ မိခင္ႀကီးဟာ ေျမေပၚမွာ ေမွာက္လ်က္သား လဲက်သြားပါသတဲ့။ အဲဒီအခါ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ သူ႕ကိုဆံုးမၿပီး မိခင္ကို ကန္မိတဲ့ ေျခေထာက္ဟာ ျဖတ္ပစ္ဖို႕ ေကာင္းတယ္လို႕ ေျပာလိုက္မိတယ္။ ေလအိုနာဒိုကလည္း အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႕သူ႕ေျခ ေထာက္ကို ျဖတ္ပစ္လိုက္သတဲ့။

အဲဒီ ထိန္႕လန္႕စရာေကာင္းတဲ့ သတင္းဟာ တမဟုတ္ျခင္းပဲ ၿမိဳ႕ထဲအထိ ပ်႕ံႏွံ႕သြားပါေလေရာ။ ရက္စက္တဲ့ အျပစ္ဒဏ္ပါလားလို႕လည္း လူေတြက ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အဲဒီ သတင္းဟာ စိန္အန္ေထာ္နီနားထံသို႕ ေရာက္သြားတာေပါ့။ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ ဒီသတင္းကိုၾကားတယ္ဆိုရင္ပဲ ခ်က္ျခင္း အဲဒီလူငယ္ဆီ အေျပးသြားေရာက္ခဲ့တယ္။ သူၾကားတဲ့အတိုုင္း ဒီလူငယ္ဟာ ေျခေထာက္ျပတ္ႀကီးနဲ႕။ ဒါနဲ႕ပဲ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ ျဖတ္ထားတဲ့ ေျခေထာက္ကို သူ႕ေနရာရင္းမွာ ျပန္တပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီေျခေထာက္ေတြေပၚ ခရစၥတူးအမွတ္သားၿပီး ဆုေတာင္းလိုက္တဲ့အခါ အေကာင္းပကတိျပန္ ျဖစ္သြားတယ္တဲ့။ ဒီေတာ့ အဲ့သည္လူငယ္လည္း ေျချပတ္ႀကီးန႕ဲ ေထာ့နဲ႕ ေထာ့နဲ႕ မျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့။

ေနာက္လူငယ္ေလးတစ္ဦး ကေတာ့ စိန္အန္ေထာ္နီ ေဟာၾကားတဲ့ တရားေဒသနာေတြကို ၾကားနာမိၿပီး ေနာင္တရလာတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ စိန္အန္ေထာ္နီ ေျခရင္းကိုလာၿပီး သူအာပတ္ေျဖလိုေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားခဲ့တယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ သူ႕ကိုု ေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုၿပီး အာပတ္ေျဖ နားေထာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလူငယ္ဟာ သူ႕အျပစ္ေတြမ်ားလြန္းလို႕ တစ္ခုခုမ်ား ေမ့က်န္ခဲ့ရင္ ဘုရားရွင္ခြင့္လႊတ္ပါ့မလားလို႕လည္း စိတ္ထဲမွာ သံသယ၀င္လာမိတယ္။ ဒါနဲ႕ စိန္အန္ေထာ္နီက သူ႕ကို အိမ္ျပန္ခိုင္းၿပီး သူ႕အျပစ္ေတြကို စာရြက္န႕ဲ ေရးမွတ္ခဲ့ပါလို႕မွာ လိုက္တယ္။ လူငယ္လည္း သူ႕အျပစ္ေတြကို စာရြက္ေပၚခ်ေရးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ စိန္အန္ေထာ္နီထံ ျပန္လာၿပီး ဒီစာရြက္ကိုျပလိုက္တယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီလည္း ဒီအျပစ္ေတြေရးထားတဲ့ စာရြက္ကို အစအဆံုးဖတ္ၿပီး အခြင့္ခ်မ္းသာ ေပးတဲ့ေမတၱာ ရြတ္ဆိုၿပီး အဲ့သည္ စာရြက္ကိုပိုင္ရွင္ထံ ျပန္ေပးလိုက္တယ္။ ပိုင္ရွင္ျဖစ္တဲ့ အဲသည္ လူငယ္ရဲ႕လက္ထဲကို စာရြက္လည္း ေရာက္သြားေရာ စာရြက္ေပၚ ေရးထားတဲ့ အျပစ္ေတြအားလံုး တစ္လံုးမက်န္ ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ စာရြက္ႀကီးဟာ ဗလာ ျဖစ္က်န္ခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အာပတ္ေျဖတဲ့အခါ ရဟန္းရြတ္ဆိုတဲ့ အျပစ္အခြင့္ခ်မ္းေပးတဲ့ေမတၱာဟာ အျပစ္ေလွ်ာက္တဲ့ အျပစ္ေတြေရာ၊ ေမ့က်န္ေနတဲ့အျပစ္ေတြေရာ စာရြက္ေပၚ ေရးမွတ္ထားတဲ့ အျပစ္ေတြ အားလံုးကိုပါ ေခ်ဖ်က္ေပ်ာက္ကြယ္ သြားေစခဲ့ပါတယ္။ အဲ့သည္အ့ံၾသစရာ အျဖစ္အပ်က္က မွတ္ယူရမယ့္ သင္ခန္းစာကေတာ့ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ ေနာင္တနဲ႕ မိမိ အျပစ္ေတြကို ေလွ်ာက္ထားတယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပစ္မႈေတြမ်ားမ်ား ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပစ္မႈေတြႀကီးႀကီး အဲသည္ အျပစ္ေတြအားလံုးကို ဘုရားရွင္အခြင့္ လႊတ္တယ္ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။


(ေနာက္လဆက္ဖတ္ရန္)

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေဂ်ာ့ခ်္ ခင္ေမာင္ေထြး

Jun 14, 2010

အေမး၊ အေျဖ ။ စိတ္ပုတီး ဆုိတာ ဘယ္က၊ ဘယ္လုိ စၿပီးအသုံးျပဳ လာခဲ့တယ္ဆုိတာရွင္းျပေပးပါ။

ေမး။ ။ က်မ္းစာထဲမွာ သခင္ေယဇူး ကိုယ္တိုင္မၾကာခဏ ဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာ ဖတ္ရပါတယ္။စိတ္ပုတီး စိပ္တာကိုေတာ့ တစ္ခါမွမေတြ႕ရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ပုတီး (Rosray) ဆုိတာ ဘယ္က၊ ဘယ္လုိ စၿပီးအသုံးျပဳလာခဲ့တယ္ ဆုိတာ ရွင္းျပေပးပါ ခင္ဗ်ာ။

ေျဖ။ ။ က်မ္းစာထဲမွာ သခင္ေယဇူးကိုယ္တိုင္ မၾကာခဏ ဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ သူစိတ္ပုတီးမစိပ္ခဲ့ရျခင္း အေၾကာင္းကေတာ့ သူဟာ ခမည္းေတာ္ ဘုရားနဲ႕တိုက္႐ိုက္စကား ေျပာႏိုင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူဆုေတာင္းတဲ့အခါတိုင္း သူနဲ႕ ခမည္းေတာ္ဘုရားတို႕အၾကား ၾကား၀င္ျဖန္ ေျဖဆက္သြယ္ေပးမဲ့သူ သူ႕အတြက္ မလိုအပ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ စိတ္ပုတီးကို မစိပ္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကလည္း စိတ္ပုတီးဆိုတာ မေပၚခဲ့ေသးပါဘူး။ စိတ္ပုတီးေပၚခဲ့ရင္ေတာင္မွ သူဟာ စိတ္ပုတီးကိုစိပ္ၿပီး ဆုေတာင္းခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လည္းဆိုရင္ အထက္ကေျပာခဲ့သလိုပဲ သူနဲ႕ခမည္းေတာ္ဘုရားတို႕အၾကား ၾကား၀င္ျဖန္ေျဖ ဆက္သြယ္ေပးမဲ့သူ သူ႕အတြက္ မလိုအပ္လို႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

စိတ္ပုတီးဆုိတာ ဆုေတာင္းနည္း တစ္မ်ိဳး၊ သဒၶါၾကည္ညိဳျခင္းနည္း တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ပုတီးစိပ္ျခင္းကို ဗုဒၶဘာသာ၊ အစၥလာမ္ဘာသာ၊ ကက္သလစ္ဘာသာေတြမွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။


ကက္သလစ္ဘာသာ စိတ္ပုတီး (Rosray)ဆုိတဲ့ စကားလံုးဟာ လက္တင္ ဘာသာစကား (Rosarium) ႐ိုဆားစရီယြမ္ကေန ဆင္းသက္လာၿပီး ႏွင္းဆီပန္းဥယ်ာဥ္လုိ႕ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ လက္ရွိစိတ္ပုတီးစိပ္နည္းဟာ ေရွးယခင္ကတည္းက တည္ရွိခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ ေျပာင္းလဲလာၿပီးမွသာ အခုလုိ စိတ္ပုတီးစိပ္နည္းအျဖစ္ တည္ရွိလာပါတယ္။


စိတ္ပုတီးစိပ္ျခင္းဟာ ရေသ့မ်ား စတင္ခဲ့တာကို ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ရေသ့မ်ားဟာ ေန႕စဥ္ ဆာလံက်မ္းအစ၊ အဆုံးျဖစ္တဲ့ အခန္းႀကီး (၁၅၀) လုံးကို ရြတ္ဆိုရန္ တာ၀န္၀တၱရား ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလုိ ဆာလံက်မ္းမ်ားကိုရြတ္ဆိုၿပီး ပုဂိၢဳလ္သံုးပါး တစ္ဆူဘုရားအား
ခ်ီးမြမ္းေထာပနာျပဳတဲ့ ဆုေတာင္းေမတၱာမ်ားအျဖစ္ အသုံးျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စာေပမတတ္ကြၽမ္းတဲ့ တစ္သက္ကိုရင္ႀကီးမ်ား အတြက္ ဆာလံ (၁၅၀)အစား ေကာင္းကင္ဘံုေမတၱာ အခါ(၁၅၀)ရြတ္ဆိုၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕စြယ္စံုက်မ္းမ်ားမွာ ေဖၚျပခ်က္အရ အိုင္ယာလန္ လူမ်ိဳးရေသ့မ်ားဟာ သာမန္ဘာသာ၀င္မ်ား ၀ိညာဥ္ေရးတိုးတက္ေစဖုိ႕နဲ႕ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းမွာ ပါ၀င္ႏိုင္ေစဖုိ႕ မိမိတို႕ ေန႕စဥ္ရြက္ဖတ္ရတဲ့ ဆာလံက်မ္း(၁၅၀)ကို ဆာလံ(၅၀)စီ၊ (၃)ပိုင္း ပိုင္းၿပီး ရြတ္ဆိုေစခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလုိပိုင္းထား၊ ခဲြေပးထားတာေၾကာင့္ သာမန္ဘာသာ၀င္မ်ားလည္း ပါ၀င္ရြတ္ဆိုလာႏိုင္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ စာမဖတ္တတ္တဲ့ သာမန္ဘာသာ၀င္မ်ားလည္း ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းမွာ ပါ၀င္ႏိုင္ေစဖုိ႕ ဆာလံအခန္း (၁၅၀) အစား ၊ ေကာင္းကင္ဘံုေမတၱာ အခါ (၁၅၀) ရြတ္ဆိုၿပီး ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းမွာ ပါ၀င္လာႏုိင္တာကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕စြယ္စံုက်မ္းမ်ားအရ ရေသ့ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးေတြမွာ သီတင္းသံုးေနၾကတဲ့ တစ္သက္ကိုရင္ႀကီးမ်ားဟာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားတဲ့ ရေသ့တစ္ပါးအတြက္ ဆာလံက်မ္းအခန္း (၁၅၀) (သို႕) ေကာင္းကင္ဘံုေမတၱာ အခါ (၁၅၀) ရြတ္ဆိုကာ ဆုေတာင္းေပးခဲ့ၾကရာ ကေန ဒီက်င့္စဥ္က်င့္ထံုးကို က်င့္သံုးလာခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဆုေတာင္းေမတၱာမ်ားကို ေရတြက္ဖုိ႕ႀကိဳးနဲ႕သီကံုးထားတဲ့ အေစ့ေတြ ေက်ာက္ခဲကေလးေတြကုိ အသံုးျပဳလာခဲ့ၾကရပါသည္။

တခ်ိဳ႕စြယ္စံုက်မ္းမ်ားမွာေတာ့ ဆာလံက်မ္း (၁၅၀)ဟာ ပုဂိၢဳလ္(၃)ပါး ဘုရားတစ္ဆူအား ခ်ီးမြမ္းေထာပနာျပဳတဲ့ ဆုေတာင္းေမတၱာမ်ားျဖစ္သလုိ မယ္ေတာ္သခင္မအား ခ်ီးမြမ္းေထာပနာျပဳခ်င္တဲ့ သူမ်ားကလည္း ဆာလံ(၁၅၀) အစား အာေ၀မာရီယားေမတၱာ အခါ (၁၅၀)ရြတ္ဆိုၿပီး ခ်ီးမြမ္းေထာပနာ ျပဳခဲ့ၾကတယ္လို႕လည္း ေတြ႕ရပါတယ္။

ဆာလံတစ္ခုစီရြတ္ဆိုစဥ္မွာ သခင္ေယဇူးနဲ႕ မယ္ေတာ္သခင္မတို႕ရဲ႕ ေလာကတစ္သက္တာက ဘ၀ျဖစ္စဥ္ နက္နဲရာအခ်က္မ်ားကို စတင္ကမၼဌာန္း ေထာက္႐ႈလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၂ ရာစုမွာ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ရာ နက္နဲလွစြာေသာ (၅) ခ်က္နဲ႕၊ ၁၄ ရာစုမွာ မယ္ေတာ္သခင္မရဲ႕ နာက်င္ျခင္း ခုႏွစ္ေထြတို႕ကို စတင္ကမၼဌာန္း ေထာက္႐ႈလာခဲ့ၾကပါတယ္။

ခရစ္ႏွစ္ ၁၄၁၀ နဲ႕ ၁၄၃၉ ေတြ မွာေတာ့ ပ႐ူးဆီရာက "ကာသူဆီယန္ အသင္း၀င္" ေဒါမိနစ္ကေန သခင္ေယဇူးနဲ႕ မယ္ေတာ္သခင္မတို႕ရဲ႕ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ ကမၼဌာန္းေထာက္႐ႈခ်က္ေတြကို အာေ၀မာရီယားေမတၱာ (၅၀)နဲ႕ ေပါင္းၿပီး ရြတ္ဆို သဒၶါၾကည္ညိဳျခင္းကို စတင္ခဲ့ပါတယ္။ အသင္း၀င္ ကားလ္ကာမွ ဟင္နရီက အာေ၀မာရီယားေမတၱာ (၅၀) ကို ၁၀-ပုဒ္စီ ခြဲၿပီး ေမတၱာ(၁၀)ပုဒ္စီ အၾကား၊ ေကာင္းကင္ဘံုေမတၱာတစ္ပုဒ္နဲ႕ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္နဲ႕ သန္႕ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္အား ဘုန္းေတာ္ဂုဏ္ေတာ္ရွိပါေစေသာ ဆုိတဲ့ေမတၱာကို ရြတ္ဆိုဖုိ႕ ထည့္သြင္းခဲ့တာပါ။ ဒါ႕အျပင္ ၁၉၁၇ ခုႏွစ္ ဖာတီမာၿမိဳ႕မွာ ကေလး (၃)ေယာက္ကုိ မယ္ေတာ္ ထင္ရွားျပစဥ္က သင္ၾကားေပးခဲတဲ့ "အိုသခင္ေယဇူး၊ ကြၽႏ္ုပ္တို႕၏ အျပစ္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ၊ ငရဲမီးဒဏ္မွ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႕ ကယ္ေတာ္မူပါ၊ ၀ိညာဥ္မ်ားအားလုံး အထူးသျဖင့္ ကုိယ္ေတာ္၏သနားျခင္းကုိ လုိအပ္ေနေသာ ၀ိညာဥ္မ်ားကုိ မုိးေကာင္းကင္သုိ႕ ပုိ႕ေဆာင္ေတာ္မူပါ " ဆုိတဲ့ ေမတၱာကိုလည္း စိတ္ပုတီးစိပ္ရာမွာ ထည့္သြင္းလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၆ ရာစုေရာက္မွပဲ စိတ္ပုတီးစိပ္ရာမွာ ဆိုရတဲ့ ေမတၱာေတြဟာ စနစ္တက်ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

အခ်ဳပ္ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ စိတ္ပုတီးကို သဒၶါၾကည္ညိဳကိုးစားသူ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးလုိ႕ ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီး ၁၃ ဆက္ေျမာက္ ေလအို (Pope Leo XIII) က အစျပဳၿပီး ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးမ်ားက စာခြၽန္ေတာ္ အသီးသီးကေန စိတ္ပုတီးစိပ္ျခင္းကို ေရွးထံုး အစဥ္အလာ ဆုေတာင္းေမတၱာအျဖစ္ ထိန္းသိမ္းခဲ့ၾကပါတယ္။ စိတ္ပုတီးစိပ္ၿပီး သဒၶါၾကည္ညိဳျခင္းျပဳၾကဖုိ႕ တိုက္တြန္းအား ေပးထားတဲ့ စာခြၽန္ေတာ္ (၁၇) ေစာင္ကိုလည္း ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္ပုတီးစိပ္ျခင္းဟာ ဆုေတာင္းနည္းတစ္မ်ိဳး၊ သဒၶါၾကည္ညိဳျခင္း တစ္မ်ိဳးျဖစ္သလုိ စိတ္ပုတီးရဲ႕ အံ့ဖြယ္တန္ခိုး အက်ိဳးေက်းဇူးေတြကို သမိုင္းမွာ ေလ့လာသိရွိႏိုင္ပါတယ္။

၁၅၇၁ ေအာက္တိုဘာ (၇)ရက္ မွာ ခရစ္ယာန္မ်ားနဲ႕တူရကီလူမ်ိဳးေတြ စစ္ျဖစ္ၾကတဲ့ ေလပန္းတို (Lepoanto) ေရေၾကာင္းတိုက္ပြဲမွာ ခရစ္ယာန္ေတြဖက္က စစ္သားမ်ားဟာ စိတ္ပုတီးစိပ္ကာ တိုက္ခိုက္ခဲ့လုိ႕ တူရကီလူမ်ိဳးေတြ အေရးနိမ့္သြားၾကၿပီး စိတ္ပုတီးတန္ခိုးနဲ႕ ခရစ္ယာန္မ်ား တိုက္ပြဲေအာင္လံလႊင့္ထူ ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလုိ စိတ္ပုတီးတန္ခိုးနဲ႕ ေအာင္လံလႊင့္ထူႏိုင္ခဲ့တဲ့ ေအာက္တိုဘာလ (၇)ရက္ေန႕ကို ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီး ပဥၥမေျမာက္ ပီဦး (Pope Pius V) က "အလြန္သန္႕ရွင္းေသာ စိတ္ပုတီးပြဲေန႕" အျဖစ္ႏွစ္စဥ္ က်င္းပသြားၾကဖုိ႕ သတ္မွတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

Reference:
1. The Cahtolic Encyclopaedia Dictionary (Donald Attwater 1943)
2. The new dictionary of theology (Joseph A.Komonchak Mary Collions Dermot.A.Lane)
3. New Catholic Encyclopedia Vol.12,August, 1996
4. A Dictionary of Liturgy and Worship (J.G dayies)

မန္းေက်ာ္ေက်ာ္

Jun 12, 2010

ရဟႏၲာမ်ားကုိ သတိရပါ


ရဟႏၲာမ်ားကုိ သတိရပါ

ရဟႏၲာမ်ားဟု ကြၽႏ္ုပ္တို႕သိမွတ္ နားလည္ထားေသာ ပုဂိၢဳလ္တို႕သည္ အမွန္စင္စစ္ ကြၽႏ္ုပ္တို႕ကဲ့သို႕ လူသားမ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ သာမန္လူတို႕ႏွင့္မတူသည္မွာ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႕ အနစ္နာခံ၍ သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကၿပီး မိမိတို႕၏ အသက္ကိုပင္ စြန္႕လႊတ္သြားၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ ၎င္းတို႕၏ ဘ၀အသက္တာမ်ားကိုေသခ်ာစြာ ဆန္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ျဖဴစင္စြာ က်င့္ႀကံအားထုတ္ၾကသကဲ့သို႕ ၿခိဳးၿခံစြာ ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္ကို ေတြ႕ရေပသည္။


ရဟႏၲာတို႕သည္ အျပစ္ႀကီး၊ အျပစ္ငယ္မ်ားကို မက်ဴးလြန္မိေအာင္ ႀကိဳးစားေရွာင္ရွားၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ အကယ္၍ အျပစ္ျပဳမိခဲ့လွ်င္လည္း မိမိတို႕ စိတ္ထဲတြင္ ေလးလံစြာခံစားေနၾကရၿပီး အျမန္ဆံုး အာပတ္ေျဖ၀န္ခံၿပီးမွသာလွ်င္ စိတ္ဓာတ္ခြန္အား ျပန္လည္ရရွိၾကၿပီး စိတ္ေပါ့ပါးမႈ ရတတ္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေမတၱာတရားႏွင့္ အၾကင္နာတရားကို လက္နက္သဖြယ္၊ အေဆာင္တစ္ခုသဖြယ္ က်င့္သံုးတတ္ၾကပါသည္။

ရဟႏၲာသူေတာ္စင္တို႕သည္ ခရစ္ေတာ္ခ်မွတ္ေတာ္မူခဲ့ေသာ လမ္းစဥ္ကို နာခံေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ စိန္ဖိလစ္ေနရီဆို မိန္႕ခဲ့ဖူးသည္မွာ "မိမိအတၱကို ဖယ္ရွားပါ။ အမ်ားအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ပါ"ဟု မိန္႕ျမြတ္ခဲ့ပါသည္။

ရဟႏၲာတို႕၏ ထူးျခားေသာ အျပဳအမူတစ္ခုမွာ မိမိကိုယ္ကိုႏွိမ့္ခ်ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္စြာ ေနထိုင္ၾကသည္။ ၿခိဳးၿခံျခင္းကို အေလ့အထတစ္ခု ျဖစ္ေအာင္ေနထိုင္ၾကသည္။ ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈမ်ားကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ၾကသည္။ ေန႕စဥ္ ဆုေတာင္းေမတၱာဆိုျခင္း၊ လွဴဒါန္းျခင္း၊ အနစ္နာခံျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနေသာ္လည္း အျပစ္က်ဴးလြန္ေနသူ တစ္ေယာက္သည္ ရဟႏၲာတပါး မျဖစ္ႏိုင္ေသးေပ။ ရဟႏၲာတို႕သည္ ဘုရားတရား ၾကည္ညိဳ႐ံုသာမက မတရားျပဳလုပ္မႈကို ေရွာင္ရွားတတ္ၾကသည္။

စိန္ၾသဂတ္စတင္း၏ အဆိုအမိန္႕ တစ္ခုမွာ "မာနတရားကို ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မာနတရားကို အေျခခံ၍ မေကာင္းမႈမ်ား ေနာက္မွပါလာတတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏" ဟုဆိုခဲ့ပါသည္။ ေနမင္း၊ လမင္းတို႕၏ အလင္းေရာင္သည္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ျဖန္႕က်က္ေနသကဲ့သို႕ ရဟႏၲာတို႕၏ ေမတၱာတရားသည္လည္း အနီးအနားပတ္၀န္းက်င္ကို ေမတၱာဓါတ္ႏွင့္ ေအးျမေစပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဤ ပုဂိၢဳလ္မ်ားကို ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ ထြန္းညိႇထားေသာ မီးအိမ္ေလးမ်ားဟု ႏႈိင္းဆိုတတ္ၾကေပသည္။

ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ အမိမယ္ေတာ္ကုိ အထူးယံုၾကည္ကိုးစားသူမ်ား ျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္ ၀ိညာဥ္ေရးရာ ျမင့္ျမတ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ တရားေသာ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းကိုသာ လုပ္ကိုင္တတ္ၾကၿပီး မိမိ လုပ္ကိုင္ေနေသာ အလုပ္အေပၚတြင္လည္း ညဥ္းညဴျခင္း မရွိၾကေပ။ သူတစ္ပါးအေပၚတြင္ မနာလို၀န္တိုျခင္းမရွိဘဲ မည္သူ႕ကိုမဆို ေလးစားစြာ ဆက္ဆံတတ္ၾကသည္။ မိမိႏွင့္ နီးစပ္သူတို႕၏ ဆင္းရဲ ဒုကၡမ်ားကိုလည္း အကူအညီေပး၍ မွ်ေ၀ခံစားတတ္ၾကသည္။ စိတ္ဆင္းရဲေနသူမ်ားကို ကူညီေပးျခင္း၊ ႏွစ္သိမ့္အားေပးျခင္းျဖင့္ စိတ္သက္သာရာ ရေစပါသည္။

စိန္ကက္သရင္း၏ အဆိုအမိန္႕ တစ္ခုမွာ "မိမိကို ရန္ရွာသူ၊ မေကာင္းႀကံသူမ်ားကို လက္စားမေခ်ဘဲ သူတို႕၏ ေကာင္းက်ိဳးကို ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး လုပ္ကိုင္ေပးျခင္း၊ ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႕သေပးျခင္း သာလွ်င္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္"ဟု ဆိုခဲ့ဖူးပါသည္။ စိန္ထေရဇားကမူ "ကြၽႏ္ုပ္၏ အေၾကာင္း မေကာင္းေျပာသူမ်ားကို ပိုမို ေမတၱာတရားထားႏိုင္ခဲ့သည္" ဟု ေျပာခဲ့ဖူးပါသည္။

ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေပးခဲ့ေသာ ကမၻာေျမသည္ အလြန္လွပခဲ့ပါသည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႕လူသားမ်ား၏ စိတ္ေနစိတ္ထားမ်ားေၾကာင့္ အက်ည္းတန္ျခင္း မျဖစ္ေစလိုပါ။ သဘာ၀ေဘးဒဏ္မ်ား၊ စစ္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ယိုယြင္းပ်က္စီးလာေနေသာ ကမၻာေပၚတြင္ အၿမဲလွပေစရန္မွာ ကြၽႏ္ုပ္တို႕ အားလံုး၏ တာ၀န္ျဖစ္ပါသည္။ ရဟႏၲာတို႕သည္ ငယ္ရြယ္စဥ္မွ စ၍ က်င့္ႀကံ အားထုတ္ခဲ့ၾကသကဲ့သုိ႕ ကြၽႏ္ုပ္တို႕ လူငယ္လူရြယ္ေလးမ်ားသည္လည္း ဥာဏ္ပညာ ထက္ျမက္ၿပီး အင္အား ျပည့္စံုၾကေသာေၾကာင့္ ၎င္းတို႕၏ လမ္းစဥ္ကို ယခုမွစကာ က်င့္ႀကံအားထုတ္ၾကလွ်င္ ကိုယ့္မိသားစု၊ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသည္ သာယာခ်မ္းေျမ့ၿပီး ကမၻာႀကီးတစ္ခုလံုး လွပလာမည္မွာ ဧကန္ျဖစ္ပါသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာအခ်ိန္၌လည္း ရဟႏၲာမ်ားကို သတိရပါ။ စိတ္ဓာတ္က်ေသာ အခ်ိန္၌လည္း ရဟႏၲာမ်ားကို သတိရပါ။ ဆုေတာင္းျခင္း၊ ၀တ္ျပဳျခင္းမ်ားမ်ား ျပဳလုပ္ၾကပါ။ သင္တို႕ကို ရဟႏၲာမ်ားက ေစာင့္ေရွာက္ေနသည္ကို ေမ့မထားပါႏွင့္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ရဟႏၲာမ်ားက သင္တို႕ ကြၽႏ္ုပ္တို႕ကို အၿမဲသတိရေနၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။


ကိုးကားက်မ္း -
"Conference matter for Religious"
Rev. Ferreol Giranday. C, SSR.London
(what is a Saint) မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ျပန္ဆိုထားပါသည္။

ကက္သလင္းခင္

Jun 10, 2010

ထာ၀ရ ေနအိမ္

ထာ၀ရ ေနအိမ္

အားလံုးနီးပါးေသာ လူေတြဟာ ေသျခင္းအေၾကာင္းကို မၾကားခ်င္၊ မေျပာခ်င္ၾကဘူး။ မေျပာေကာင္းပါဘူး နိမိတ္ မရွိလိုက္တာဆိုၿပီး ေရွာင္ဖယ္တတ္ၾကပါတယ္။ ေသျခင္းတရားဟာ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ၊ လူမ်ိဳးဘာသာမေရြး ေတြ႕ႀကံဳ ရင္ဆိုင္ၾကရမဲ့အရာပါ။ ဒါကို လူတိုင္းသိနားလည္ ၿပီးသားပါ။ ကြၽန္မတို႕လူသားေတြဟာ ဒီ ေလာကနဲ႕ဆိုင္တဲ့ အရာေတြ၊ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ကိုယ္စီထားရွိ ၾကပါတယ္။ သူေဌးႀကီးျဖစ္ဖို႕၊ ဆရာ၀န္ႀကီးျဖစ္ဖို႕၊ အဆိုေတာ္စသျဖင့္ ေလာကရဲ႕ျပည့္စံု ၾကြယ္၀မႈေတြအတြက္ ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္။ မိမိ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္၊ မိသားစုအတြက္ ႀကိဳးစားရွာေဖြျခင္းဟာ ေကာင္းတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေလာကနဲ႕ဆိုင္တဲ့ အရာေတြအတြက္သာ လံုးပမ္းရင္းနဲ႕ ဘုရားသခင္ေပးထားတဲ့ အသက္၀ိညာဥ္ကို ေမ့ေလ်ာ့ ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ကြၽန္မတို႕မွာ အျခားသတၱ၀ါေတြလို ခႏၶာကိုယ္ခ်ည္းသာ ဖန္ဆင္းခံထားရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေရႊပံုသ႑ာန္နဲ႕တူတဲ့ အသက္၀ိညာဥ္ကိုပါ ထည့္သြင္းေပးထားတာပါ။ ကြၽန္မတို႕ေတြ တန္ဖိုးထားၾကတဲ့ ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ ေလာကႀကီးထဲမွာ ထာ၀ရေနထိုင္သြားရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေျမႀကီးကေန ျဖစ္တည္လာတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ တစ္ေန႕မွာ ေျမႀကီးအျဖစ္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိ သြားမွာအမွန္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကလည္း သူေပးထားတဲ့ အသက္၀ိညာဥ္ကို ျပန္လည္အလိုရွိမွာပါပဲ။ ထာ၀ရအရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဖန္ဆင္းျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ကြၽန္မတို႕လူသားေတြ အားလံုးကို သူနဲ႕အတူ ထာ၀ရ ဘုန္းစည္းစိမ္ ခံစားရဖို႕အတြက္ပါ။ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ ကြၽန္မတို႕အားလံုး အေပၚမွာ ႀကီးမားလြန္းလွပါတယ္။ တစ္ပါးတည္းေသာ သားေတာ္ကို ဒီေလာကကို ေစလႊတ္ၿပီး ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို အရင္းခံကာ အျပစ္ကိုေရွာင္ႏိုင္ဖို႕၊ ေသျခင္းကို ေအာင္ႏိုင္ဖို႕ လမ္းခင္းေပးေစခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ေယဇူးဟာ လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ အမွန္စင္စစ္ေသဆံုးခဲ့ၿပီး သံုးရက္ေျမာက္တဲ့ေန႕မွာ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ေတာ္မူျခင္းအားျဖင့္ ေသျခင္းကို ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ စစ္မွန္တဲ့ ဘာသာတရားကို ယံုၾကည္လက္ခံၿပီး လိုက္နာက်င့္ႀကံတဲ့ ခရစ္ေတာ္ေနာက္လိုက္ျဖစ္တဲ့ ကြၽန္မတို႕ခရစ္ယာန္ေတြဟာ ေသျခင္းကို ေၾကာက္ရြံ႕ေနဖို႕ လိုအပ္ပါသလား။ ေသျခင္းတရားဟာ ဆံုး႐ႈံးသြားျခင္းလို႕ ခံယူေနၾကဦးမွာလား။ ကြၽန္မတို႕ရဲ႕ထာ၀ရေနအိမ္ ျဖစ္တဲ့ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံကိုေရာက္ရွိဖို႕ အတြက္ ေသျခင္းဟာ မျဖစ္မေန ျဖတ္ေလွ်ာက္ရမဲ့ တံတားေလးတစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။

ခရစ္ေတာ္က "သူခိုးလာမဲ့အခ်ိန္ကို အိမ္ရွင္သိပါလွ်င္ မအိပ္ဘဲ ေစာင့္ေနၾကလိမ့္မည္"လို႕ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မတို႕တေတြဟာလည္း ဘယ္ေန႕၊ ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ ဘုရားသခင္ျပန္လည္ သိမ္းပိုက္ျခင္းခံရမယ္ဆိုတာ မသိၾကပါဘူး။ အခုလို တိုးတက္ လြန္းလွတဲ့ မီဒီယာေခတ္ႀကီးထဲမွာ လူေတြဟာ အသစ္အဆန္းေတြကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖန္တီးယူရင္း ဘ၀ရဲ႕သာယာလွပျခင္းေတြကို ရယူ ခံစားေနၾကပါတယ္။ အသိပညာေတြ ျမင့္မားလြန္းလို႕ သဘာ၀ကိုေက်ာ္လြန္ၿပီး ေရစီးေၾကာင္းကို ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ အႀကံအစည္ေတာ္ကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ေျပာင္းလဲပစ္လို႕ မရႏိုင္ပါဘူး။ ေသျခင္းတရားကုိလည္း ေရွာင္ပုန္းလို႕ မရႏိုင္ပါဘူး။ အသက္ငယ္ေသးလို႕၊ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာလို႕၊ ႐ုပ္ဆင္းအဂၤါလွပလြန္းလို႕ မေသႏိုင္ေသးဘူးဆုိတာ မရွိသလုိ ဘုရားသခင္ဟာ ကြၽန္မတို႕ကို ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္သိမ္းပိုက္မယ္ဆိုတာ ေျပာမထားတဲ့အတြက္ ေသျခင္းတရားကို ေကာင္းမြန္စြာ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားဖို႕ လိုမွာပါ။ ကြၽန္မတို႕အေနနဲ႕ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ေတာ္ထြက္ သမၼာက်မ္းစကားေတြကို လိုက္နာၿပီး အသင္းေတာ္ရဲ႕ စည္းကမ္းမ်ားကို ေစာင့္သိကာ စစ္မွန္ေသာ ခရစ္ေတာ္ေနာက္လိုက္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကရင္း ျပင္ဆင္ေနထုိင္သင့္ပါတယ္။

လူသား သဘာ၀အေလ်ာက္ ေလာကႀကီးထဲက ထြက္ခြာသြားသူအတြက္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲမဆံုး ျဖစ္ေနမဲ့အစား သူတို႕ရဲ႕ ၀ိညာဥ္အတြက္ မစၦားတရား ပူေဇာ္ေပးျခင္း၊ ဆုေတာင္းေပးျခင္း၊ အလွဴဒါနျပဳေပးျခင္းအားျဖင့္ ကူညီေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ "ေသသူ ရွင္သူတို႕သည္ တစ္လံုးတစ္၀တည္းျဖစ္၍ အခ်င္းခ်င္း အက်ိဳးကုသိုလ္ ခံစားရေၾကာင္း"ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ရာအခ်က္အရ ကြၽန္မတို႕ရဲ႕ ဆုေတာင္းေပးျခင္း၊ ၿခိဳးၿခံျခင္းအားျဖင့္ ေသလြန္သူ၀ိညာဥ္ေတြဟာ အျပစ္အနာအဆာမ်ားမွ လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ ရရွိႏိုင္ၾကပါတယ္။ ကြၽန္မတို႕အားလံုးပဲ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ရတဲ့ ခဏတာအခ်ိန္ေလးမွာ ၀မ္းေရးအတြက္ ႀကိဳးစား ရွာေဖြၾကသလို ကြၽန္မတို႕ ၀ိညာဥ္ကယ္တင္ျခင္းရရွိဖို႕အတြက္ကိုလည္း ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ "ေကာက္ေကြ႕ေသာလမ္းမ်ားကို ေျဖာင့္ေစၾကေလာ့၊ ေတာင္ႀကီး ေတာင္ငယ္ရွိသမွ်ကို ၿဖိဳၾက၍ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းရွိသမွ်တို႕ကိုဖို႕ ၾကေလာ့"ဆိုတဲ့ သခင္ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ဆံုးမစကားကို အသစ္ တဖန္ျပန္လည္ၾကားေယာင္ၿပီး ကြၽန္မတို႕ တေတြ ႀကိဳးစားလိုက္နာကာ ထာ၀ရအဖရဲ႕ အိမ္ေတာ္ကိုေရာက္ရွိႏိုင္ဖို႕ ႀကိဳးစားၾကပါစို႕။ "ၿပီးခဲ့အခ်ိန္ကာလမွာသာ ငါဘာလုပ္ခဲ့ရရင္" ဆိုတဲ့ ရင္နင့္ဖြယ္ရာ အေကာင္းဆံုး ေနာင္တကို မခံစားရေအာင္ ယခုပစၥဳပၸန္ကာလမွာ မိမိရဲ႕၀ိညာဥ္အတြက္ ႀကိဳးစား ျပင္ဆင္ၾကပါစို႕။ ကြၽန္မတို႕အေနနဲ႕ ေသျခင္းတရားဟာ မီးေရာင္ကိုမွိတ္လိုက္ျခင္း မဟုတ္ဘဲ ေနမင္း အလင္းေရာင္ျဖာထြက္ လာတဲ့အတြက္ မီးခြက္ကို ဖယ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို နားလည္လက္ခံၿပီး ခရစ္ယာန္ေတြအားလံုး ေသျခင္းကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ဖုိ႕၊ အတိအက်မသိတဲ့ က်န္ရွိေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ မိမိရဲ႕၀ိညာဥ္ အသက္ရရွိဖို႕ အေကာင္းဆံုး ျပင္ဆင္ထားၾကပါစို႕။ သမၼာက်မ္းစာေတာ္ျမတ္ကို ကိုးကားၿပီး ခရစ္ေတာ္ရဲ႕လမ္းစဥ္ကို ပံုတုယူကာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ေက်းဇူးကို ေတာင္းခံရင္း ထာ၀ရအဖဘုရားရဲ႕ ေနအိမ္ေတာ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စံစားႏိုင္ဖို႕ အားလံုးအတူတကြ ႀကိဳးစားၾကပါစို႕။

ႏွင္း (SJA)

Jun 9, 2010

ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အျပန္အလွန္ အက်ိဳးခံစားရျခင္း


ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အျပန္အလွန္ အက်ိဳးခံစားရျခင္း ( Mutual Enrichment )


ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈ မတူညီသူေတြနဲ႕ ေတြ႕ဆံုႏွီးေႏွာဖလွယ္ျခင္းကို ျပဳလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ပါ၀င္ျပဳလုပ္သူရဲ႕ ယံုၾကည္ျခင္း Faith ကိုလည္း တိုးတက္ ရွင္သန္လာေစပါတယ္။ တစ္ျခားဘာသာရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ beliefs၊ က်င့္စဥ္ေတြ practices နဲ႕ သူတုိ႕ အျမတ္တႏိုးထားတဲ့ သူတို႕ဘာသာရဲ႕ တန္ဖိုးေတြကို ၾကားရ၊ သိရတဲ့အခါ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး လက္မခံႏိုင္တာမ်ိဳးမျဖစ္ဘဲ၊ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႕ လက္ခံမယ္ဆိုရင္ မိမိရဲ႕ဘာသာေရး ယံုၾကည္ခ်က္ေတြမွာ တိုးတက္ရွင္သန္လာပါတယ္။ တစ္ျခားဘာသာတရားရဲ႕ အျမင္ေတြကို ေတြ႕ႀကံဳ သိရွိလာရတဲ့အခါ မိမိရဲ႕ဘာသာေရးခံယူခ်က္ religious conviction ေတြကို မိမိကိုယ္တိုင္ ပိုၿပီး ႏွစ္သက္လာရတယ္။ ပိုၿပီးေတာ့ ေလ့လာလာရတယ္၊ ပိုၿပီးေလးနက္ လာရတယ္၊ ကိုယ့္ဘာသာအေၾကာင္းကို ပိုမိုနားလည္လာၿပီး ပိုၿပီး ခိုင္မာတဲ့သံႏိၷဌာန္နဲ႕ မိမိဘ၀ကို အသက္ရွင္လာတယ္။


ဥပမာအားျဖင့္ စာေရးသူဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ခုကို သြားလည္တဲ့အခါ ဗုဒၶ သံဃာေတာ္ေတြဟာ က်ိန္းစက္တဲ့အခါမွာ ႏူးညံ့တဲ့ ေမြ႕ယာကိုမသံုးဘဲ အမာႀကီးေပၚမွာ က်ိန္းစက္ၾကတာကို ေတြ႕ရတယ္။ တစ္ေန႕လွ်င္ ဆြမ္းတစ္နပ္သာလွ်င္ ဘုဥ္းေပးၾကတယ္။ သူတစ္ပါး အသက္ကိုေရွာင္ၿပီး သက္သက္လြတ္စားၾကတာကို ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ အိမ္ေထာင္သားေမြး မျပဳဘဲ ငယ္ျဖဴဘ၀နဲ႕ က်င့္ႀကံေနထိုင္ၾကတာကို ေတြ႕ရတဲ့အခါမွာ စာေရးသူကိုယ္တိုင္ ခံစားမိတာက ငါတို႕ ခရစ္ယာန္ဘာသာမွာလည္း ဒါမိ်ဳး က်င့္စဥ္ေတြရွိတယ္ဆိုၿပီး အရင္ကထက္ ပိုၿပီး ခိုင္ခိုင္မာမာ ေလးေလးနက္နက္ အသက္ရွင္ေနထိုင္လာရေအာင္ စိန္ေခၚေနသလိုမ်ိဳး ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အစၥလာမ္ဘာသာတရားကို တကယ္ အသက္၀င္လိုက္စားတဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္တစ္ဦးဟာ တစ္ေန႕လွ်င္ ငါးႀကိမ္ ဘုရားရွိခိုးတယ္။ လူေတြ ႐ႈပ္ယွက္ခတ္ေနတဲ့ ဘူတာ႐ံုထဲမွာေရာက္ေနရင္လည္း လူေတြ အထင္ေသး႐ႈတ္ခ်မွာကို မရွက္မရြံ႕ဘဲ ဘုရားရွိခိုးၾကတယ္။ ဒီအခါမွာ မိမိကိုယ္ကို ျပန္ေမးမိတယ္။ ခရစ္ယာန္ေတြ ဘာေၾကာင့္မ်ား စားေသာက္ဆိုင္ထဲ ေရာက္ရင္ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္တားရမွာကို ရွက္ၾကရတာလဲ။ ဘတ္စ္ကားစီးေနရင္းနဲ႕ ဘာေၾကာင့္ စိတ္ပုတီး မစိပ္ရဲရတာလဲ။ လူစုေ၀းရာေနရာေတြမွာ ေရာက္ေနရင္ ဘာေၾကာင့္ အန္ေဂ်လူးေမတၱာကို မဆိုရဲ ၾကတာလဲ။

ဒါေၾကာင့္ ေတြ႕ဆံုႏွီးေႏွာဖလွယ္ျခင္းမွာ ပါ၀င္လႈပ္ရွားသူဟာ မိမိေတြ႕ ႀကံဳဆုံရတဲ့ တစ္ျခားဘာသာ၀င္အားျဖင့္ ဘုရားသခင္က မိမိထဲမွာ လုပ္ေဆာင္ေနတယ္ဆိုတာကို သတိျပဳမိတယ္ဆိုရင္ မိမိရဲ႕ ဘာသာပ်က္မသြားဘဲ ခိုင္ၿမဲစြာ ဘာသာထဲမွာ ဆက္လက္ၿပီး ေနထိုင္ႏိုင္တဲ့ အျပင္ မိမိရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေရး Spirituality တိုးတက္ရွင္သန္လာႏိုင္ပါတယ္။
ေတြ႕ဆံုႏွီးေႏွာဖလွယ္ျခင္းကို ျပဳလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ပါ၀င္လုပ္သူတို႕ကုိ အက်ိဳးျပဳတာ တင္မဟုတ္ေသးဘဲ သူ႕ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ဘာသာႀကီးတစ္ခုလံုးကိုလည္း အက်ိဳးျဖစ္ေစပါတယ္။

ဥပမာ - ႏွီးေႏွာဖလွယ္ျခင္းအားျဖင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာတရား Christianity ေနၿပီး တစ္ျခားဘာသာေတြကို တိုးတက္သြားေစျခင္း၊ လႈံ႕ေဆာ္ေပးျခင္းေတြ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဘာသာတရားဟာ လူမ်ိဳးစုတစ္စု၊ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၊ အုပ္စုတစ္စု ကေလးအတြက္ သီးသန္႕မဟုတ္ဘဲ စၾကၤ၀ဠာတစ္ခုလံုးနဲ႕ သက္ဆိုင္တယ္။ Universality ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ေစပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာနဲ႕ ေတြ႕ဆံုႏွီးေႏွာျခင္းအားျဖင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ဘာသာေတြမွာ သူတို႕မွားယြင္းစြာ လက္ခံယံုၾကည္ လိုက္က်င့္ေနၾကတဲ့ လူသတ္ၿပီး ယဇ္အျဖစ္
ပူေဇာ္ပသျခင္း ဓေလ့၊ အမႊာပူးေမြးရင္ သတ္ပစ္တာ၊ မိခင္ ၀မ္းဗိုက္ထဲမွာရွိေနေသးတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြကို ပိတ္ပင္ခ်ိဳးႏွိမ္ျခင္းေတြကို ေျပာင္းလဲသြားေစပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ ခရစ္ယာန္ေတြနဲ႕ ေတြ႕ဆံုႏွီးေႏွာဖလွယ္ျခင္း ျပဳျခင္း အားျဖင့္ လူသားေတြ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေစဖို႕၊ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြ ပိုမိုၿပီး လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ စိတ္၀င္စားလာေစပါတယ္။ ထိုင္၀မ္ႏိုင္ငံက ဗုဒၶဘာသာမယ္သီလရွင္တစ္ပါးက သူမအခုလို လူမႈဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ေဆာင္လာရတာဟာ ကက္သလစ္သီလရွင္မ်ားရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ျမင္ေတြ႕ၿပီး စိတ္၀င္စားခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္လို႕ ေျပာျပတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြနဲ႕ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ေတြက ခရစ္ယာန္ဘာသာမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္းမရွိဘဲ တန္းတူရည္တူ သေဘာထားတာကို ေတြ႕ျမင္ၾကပါတယ္။ မိ႐ိုးဖလာ႐ိုးရာ ဘာသာေတြကို ကိုးကြယ္ၾကသူေတြကလည္း မိမိတို႕ရွာေဖြ ေနၾကတဲ့ အျမင့္ျမတ္ဆံုးေသာ၀ိညာဥ္ The Supreme Spirit ကို ခရစ္ယာန္ ဘာသာတရားေတာ္မွာ အျပည့္၀ဆံုး၊ အစံုလင္ဆံုး ရွိေနတယ္ဆိုတာကို ေတြ႕ရွိလာၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေမးခြန္းတစ္ခု ရွိေသးတယ္။ "ဘာသာ (Religion)၊ တိုင္းျပည္ (Country)နဲ႕၊ ယဥ္ေက်းမႈ (Culture) တို႕အၾကား တစ္ခုနဲ႕ တစ္ခုစပ္ဆိုင္မႈ ရွိသလား" တစ္ခ်ဳိ႕ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ားစု၊ အစၥလာမ္ဘာသာ အမ်ားစုျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ ႏိုင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အစၥလာမ္ဘာသာနဲ႕ ထပ္တူျပဳတတ္ၾကတယ္။ ဥပမာ - ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈ အျဖစ္ သတ္မွတ္တတ္ၾကတာမ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံနဲ႕ အာရပ္ႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕မွာလည္း ေတြ႕ရတတ္တယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ေတြ ေတြးထင္တတ္ၾကတာက အိႏၵိယလူမ်ိဳးဆိုရင္ ဟိႏၵဴပဲ ျဖစ္ရမယ္ဆိုတာမ်ိဳး။ ဘာသာတရားဟာ လူမ်ိဳးစုတစ္မ်ိဳးတည္း၊ အုပ္စုတစ္ခု၊ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံထဲအတြက္သာ မဟုတ္ဘဲ စၾကၤ၀ဠာတစ္ခုလံုး၊ လူမ်ိဳး အားလံုးနဲ႕ သက္ဆိုင္တယ္။ Universality ဆိုတာကို ခရစ္ယာန္ဘာသာ အထူးသျဖင့္ ကက္သလစ္ဘာသာကေန ေတြ႕ဆံုႏွီးေႏွာဖလွယ္ျခင္း Dialogue ျပဳလုပ္ရာမွာ တစ္ျခားဘာသာေတြ သေဘာေပါက္ လက္ခံလာေအာင္ လမ္းျပေပးပါတယ္။

အသင္းေတာ္ The Church ကေနသြန္သင္ခ်က္ Doctrine ကို သြန္သင္တဲ့အခါ ဟိုေနရာမွာတစ္မ်ိဳး၊ ဒီေနရာမွာ တစ္မ်ိဳးမျဖစ္ဘဲ တညီတညြတ္ထဲ သြန္သင္တယ္။ အသင္းေတာ္ဟာ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ (Authority) ေတြရဲ႕ ေအာက္မွာ တစည္းလံုးတည္း (Unity) ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း လူတုိင္းမွာ ဘာသာေရးနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ကိုယ္ႀကိဳက္ ႏွစ္သက္ရာဘာသာကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ႏိုင္တဲ့ (ၤFreedom) ကိုလည္း တန္ဖိုးထားေလးစားတယ္။ ယံုၾကည္ျခင္း (Faith) တစ္ခုထဲကိုပဲ လက္ခံထားတာ ျဖစ္ေပမဲ့ လူမ်ိဳးစုတိုင္းမွာ ရွိၾကတဲ့ သူတို႕ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈထံုးတမ္းဓေလ့၊ သူတို႕ရဲ႕ ဘာသာစကား၊ ႐ိုးရာအတိုင္း ၀တ္ျပဳ ရွိခိုးကုိးကြယ္မႈေတြကို အသင္းေတာ္က တကယ္ အေလးအနက္ထားၿပီး အားေပးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ခရစ္ယာန္ တရားေတာ္ကေန ေျပာေနတဲ့အခ်က္ေတြက ဘုရားသခင္ဟာ ကြၽႏ္ုပ္တို႕လူသားေတြ အားလံုးရဲ႕ ဖခင္ျဖစ္တယ္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႕အားလံုးက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ခြဲျခားျခင္းမရွိဘဲ အတူတကြလက္တြဲၿပီး ကြၽႏ္ုပ္တို႕ေနထိုင္တဲ့ ကမၻာႀကီးကို ပိုၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ေနရာ ျဖစ္လာေအာင္ အလုပ္လုပ္ၾကရမယ္ ဆိုတာေတြျဖစ္ပါတယ္။

ဒီသေဘာတရားကို ကမၻာ့ဘာသာႀကီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လက္ခံထားၾကပါတယ္။ ကက္သလစ္ဘာသာရဲ႕ အခ်ိဳ႕ေသာ အဓိကယံုၾကည္ခ်က္မ်ားနဲ႕ က်င့္စဥ္ေတြကို သူတို႕ လက္မခံႏိုင္ၾကေပမဲ့လည္း သူတို႕မွာ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးကို လာေရာက္ ေတြ႕ဆံုလိုတဲ့ဆႏၵ၊ ေရာမကို အလည္သြားလိုတဲ့ ဆႏၵ၊ ကက္သလစ္ေတြနဲ႕ အတူလက္တြဲၿပီး အလုပ္လုပ္လိုၾကတဲ့ ဆႏၵေတြေၾကာင့္ သူတို႕မွာ ခရစ္ယာန္မ်ားနဲ႕ အျမင္ျခင္း၊ အေတြ႕အႀကံဳျခင္း ဖလွယ္လိုၾကတဲ့ ဆႏၵရွိၾကေၾကာင္း ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။


ဘာသာျပန္ဆုိသူ
ဘုန္းေတာ္ႀကီး ရစ္ခ်တ္လွမင္းဦး

Jun 7, 2010

သီရိဒံုအေမ "ရွားလတ္"

သီရိဒံုအေမ "ရွားလတ္"

အ႐ိုင္းကာလ လြန္ေလကတည္းက ေယာကၤ်ား၊ မိန္းမတို႕ တန္းတူအခြင့္ အေရးကို ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ေသာ ေဒသေတြမွာေတာ့ အေမွာင္က်ဆဲပါ။ ဒီအထဲမွာ အမိ်ဳးသမီးေတြက အေမ (သို႕) မိခင္ေနရာ (သို႕) ေဒသတစ္ခုရဲ႕ ေရွ့ေဆာင္ေရွ့ရပ္ပမာ ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ ဒါဟာ လိင္ခြဲျခားမႈဆုိတာ ပဓာနမက်တဲ့၊ အေရးမပါတဲ့ ကိစၥရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ခြဲခြဲျခားျခား သိျမင္လာျခင္းပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ား၊ မတို႕ဟာ စိတ္သေဘာအရ ျခားနားမႈမရွိေၾကာင္း ခိုင္မာတဲ့က်မ္းတစ္ေစာင္ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ အမွန္တကယ္ က်ား၊ မ ဟာ ျပႆနာတစ္ရပ္ မဟုတ္ပါ၊ ၎င္းတို႕ ဘာေတြလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကတယ္ ဆုိတာကုိသာ စဥ္းစားစရာေကာင္းပါတယ္။ အသက္ပိုင္းနဲ႕ ပိုင္းျဖတ္မလား၊ အရပ္ေဒသနဲ႕ တြက္ခ်က္မလားဆုိတာကိုသာ သံုးသပ္ရမွာပါ။ ပုခက္လႊဲေသာလက္သည္ ကမၻာကိုစိုးကိုင္ႏိုင္သည္ဆိုတဲ့ အဆိုလို ေသခ်ာတာတစ္ခုက ၎င္းတို႕ ေမြးဖြားေပးေသာ သားသမီးမ်ားက ၎င္းတို႕ကိုယ္စား စြမ္းေဆာင္ၾကရင္ျဖင့္ အေမနဲ႕မကင္းေသာ မ်က္ေမွာက္ ကမၻာႀကီးျဖစ္လာတာက သက္ေသပင္ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာမွာလူသိမ်ားခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ေရတြက္ၾကည့္မိရင္း ဦးစြာ ပထမအိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံကို ေျပးၾကည့္မိပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ မိခင္လုိ႕ဘဲြ႕ခံယူခဲ့သူ သီရိမယ္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕မိခင္လို႕ တင္စားခံရတဲ့ မိဖုရားႀကီး သီရိမယ္ဟာ သူမရဲ႕ႏိုင္ငံနဲ႕လူမ်ိဳးတို႕အေပၚ ေစတနာ ပိုရွာပါတယ္။ ေဒသမ်ိဳးစံုသို႕သြားကာ ထိုင္းလူမ်ိဳးတို႕အေရးကို တတ္ႏိုင္သည့္ ဖက္က သယ္ပိုးခဲ့ပါတယ္။ မိဖုရားႀကီးရဲ႕ ဓါတ္ပံုမ်ားကိုၾကည့္ရင္ ခန္႕ညားလွသလို၊ ၾကင္နာတဲ့ မ်က္ႏွာကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္တဲ့အျပင္ အလုပ္တစ္ခုမွာ အာ႐ံုစူးစိုက္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာထားကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာသာတရားကို ကိုင္း႐ႈိင္းမႈ႐ုပ္လႊာကိုလည္း ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ သူမရဲ႕ အျပစ္အနာအဆာေတြကို သတင္းထဲမွာ မၾကားရပါ။ မဂၢဇင္းထဲမွာ မဖတ္ရပါ။ အေနာက္ႏိုင္ငံက ေတာ္၀င္မိသားစုရဲ႕ အသံေတြလို ပူပူညံညံမၾကားရပါ။ မိဖုရားႀကီးသီရိမယ္ကုိ ၁၉၃၂-ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၁၂- ရက္ေန႕မွာ ေမြးဖြားၿပီး ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံက အင္ဂ်င္နီယာပညာရပ္ကို ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္သင္ခဲ့တဲ့ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၆ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႕မွာ ၾကင္ယာေတာ္ထံမွ စိန္လက္စြပ္ တစ္ကြင္းကို လက္ေဆာင္ရခဲ့ၿပီး ေနာက္ႏွစ္မွာ လက္ထပ္ထိမ္းျမားခဲ့ပါတယ္။

၁၉၅၁-ခုႏွစ္မွာ သားႀကီး ဥေဘာရာတာနာကို ေမြးဖြားၿပီး ၁၉၅၂-ခုႏွစ္မွာ ဒုတိယသားေတာ္ ဘာဂ်ီရာေလာင္ကြန္း၊ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္မွာ သမီးႀကီး မဟာခ်က္ကရီသီရိဒံုနဲ႕ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္မွာ သမီးငယ္ခ်ဳလက္ဟုန္တို႕ကို ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိ သား၊ သမီး ၄-ေယာက္ စလုံး သူတုိ႕ေနရာနဲ႕ သူတုိ႕ ထြန္းေတာက္ေနတဲ့ အတိုင္းအတာကုိ ႏႈိင္းဆၾကည့္ရင္ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခန္းက႑ကို ေအာင္ျမင္စြာ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္ဆုိတာကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း (National Mothers Day) ဆုိတဲ့ "ႏိုင္ငံရဲ႕အေမမ်ားေန႕"ကို သူမေမြးေန႕မွာ သတ္မွတ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ထီးရိပ္ နန္းရိပ္ေအာက္မွာ ေအးေဆး သက္သာစြာေနႏိုင္သူ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေပမဲ့လည္း ၁၉၅၆ ခုႏွစ္မွာ ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ထိုင္းအမ်ိဳးသမီးေကာင္စီကို သူ႕ရဲ႕ထီးရိပ္ နန္းရိပ္မွာ ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ၿပီး အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားရဲ႕ ဘ၀တိုးတက္ေရး၊ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္ေရးကို အာ႐ံု၀င္စားေဆာင္ရြက္ခဲ့ ျပန္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေဆး၀ါးဖက္ဆိုင္ရာ အမ်ိဳးသမီးအသင္းတစ္ခုကို ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မွာ ထူေထာင္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္မွာ ထူေထာင္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေရွ႕ေနမ်ား၊ ဥပေဒပညာရွင္မ်ားအသင္းမွာလည္း ပါ၀င္ ဦးေဆာင္မႈ ေပးခဲ့ပါတယ္။


၁၉၈၀ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အေရးေပၚ အေဆာက္အအံုလုိ႕ေခၚႏိုင္တဲ့ ခိုကိုးရာမဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၊ ကေလးမ်ားကိုေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႕ ရိပ္သာတစ္ခု ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါတင္မကဘဲ စီးပြားေရးနဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈဆိုင္ရာ အမ်ိဳးသမီးအသင္းမ်ားကိုလည္း တတ္စြမ္းသမွ် ကူညီခဲ့ဟန္တူပါတယ္။

တိုင္းေရးျပည္ရာ မၿငိမ္းခ်မ္းလုိ႕ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနားေဒသက ထြက္ေျပးလာၾကတဲ့ ဒုကၡသည္မ်ားကို စခန္းခ်ေပးထားရာျဖစ္တဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံ အေရွ့ဖက္နယ္နမိတ္စည္း ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံၾကက္ေျခနီအသင္း ဒုကၡသည္စခန္းကိုလည္း ကိုယ္တိုင္လိုက္ၿပီး သြားေရာက္ ၾကည့္႐ႈ့ပါေသးတယ္။


သား႐ိုင္းတိရိစၦာန္မ်ား မတိမ္ေကာ၊ မပေပ်ာက္ေရးကိုလည္း ေသာကရွိဟန္တူပါတယ္၊ ႀကိဳးၾကာငွက္လိုမ်ိဳးကိုပင္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈမထား၊ သား႐ိုင္းတိရစၦာန္မ်ားနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ W.F.T နဲ႕ A.C.W လို အဖြဲ႕မ်ားမွာလည္း ပါ၀င္ လိုက္ပါေသးတယ္။ သစ္ေတာေရးရာဌါနနဲ႕ သဘာ၀၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးမွာလည္း အားတက္သေရာ ပါ၀င္ျပန္ပါတယ္။


ႏိုင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈအေမြ မေပ်ာက္ပ်က္ေရးအတြက္လည္း၊ ထိုင္းလက္မႈပညာကို Support ဆိုတဲ့ အဖြဲ႕မ်ား ဖြဲ႕ကာ နည္းပညာထြန္းကားေရး အားေပးခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က်လည္း ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ား ထိန္းသိမ္းဖို႕ လႈံ႕ေဆာ္တဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ေတြထဲ ပါ၀င္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ယဥ္ေက်းမႈကလပ္မွာလည္း လုပ္အား ထည့္၀င္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။
သူမရဲ႕ ထိုင္းလက္မႈပညာ ျပန္႕ပြားေရး စြမ္းေဆာင္ခ်က္ေတြက မ်ားျပားလွပါတယ္။ သမီးျဖစ္သူ သီရိဒံုကိုလည္း သူမရဲ႕ေျခရာကို နင္းေစခဲ့ပါတယ္။

သားေကာင္းတို႕ မိခင္လည္းျဖစ္ခဲ့ၿပီး ထီးရိပ္ဘုံမွာ တçရာရဘ၀နဲ႕ အပါးခိုမေနခဲ့ဘဲ အမ်ိဳးသမီးေကာင္းပီသစြာ တတ္ႏိုင္တဲ့ ေနရာမ်ားကေန လုပ္အားေပး စြမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒုကၡသည္နဲ႕သမီးငယ္မ်ား၊ ခိုကိုးရာမဲ့ကေလးသူငယ္မ်ားအျပင္ သူ႕ေျမ သူ႕ေလကို အားကိုးေနထိုင္က်က္စားတဲ့ တိရစၦာန္မ်ား အေရးကိုပင္ ပစ္ပယ္မထားခဲ့ပါ။


ဒါေၾကာင့္ သီရိဒံုအေမ"ရွားလတ္"
ေခၚ "သီရိမယ္"မွာ စံနမူနာယူေလာက္တဲ့ ေတာ္၀င္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးျဖစ္တယ္ ဆုိတာကို လူတိုင္းက ေထာက္ခံခဲ့တာ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။

မမာလာ (RVA)

Jun 5, 2010

က်မ္းစကားမ်ားႏွင့္ေအာင္ျမင္ေသာ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား


က်မ္းစကားမ်ားႏွင့္ေအာင္ျမင္ေသာ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား


သို႕ ...
သူငယ္ခ်င္း

ငါလည္း စာမေရးတာ ေတာ္ေတာ့ကို ၾကာသြားၿပီကြယ္။ ခြင့္လႊတ္ပါ။ အလုပ္ေတြ ႐ႈပ္႐ႈပ္ေနလို႕ဆိုၿပီး ဆင္ေျခေပးရင္း ဒီစာတိုေလးကိုေရးၿပီး မွ်ေ၀ ခံစားလိုက္ပါတယ္။ ငါ့ရဲ႕ ဆရာမႀကီးတစ္ေယာက္ ေျပာခဲ့ဖူးတာကို ျပန္ၿပီး သတိရမိတယ္။ အခ်ိန္ ၁ လက္မေပးၿပီး ေရႊ ၁ လက္မ ၀ယ္လို႕ရတယ္။ ေရႊ ၁ လက္မေပးၿပီး အခ်ိန္ ၁ လက္မ ၀ယ္လို႕မရဘူးတဲ့။ အခ်ိန္ရဲ႕ အဖိုးတန္မႈေတြေပါ့။ ဒါကိုစဥ္းစားၿပီး အခ်ိန္ မရရေအာင္ ထုတ္ၿပီးေရးလိုက္တာပါ။
ငါတို႕ငယ္စဥ္ ဆံုဆည္းခြင့္ရဖို႕ ဘုရားသခင္ဖန္တီးေပးတဲ့ ေနရာေလ။ ဘုရားေက်ာင္းေတာ္ႀကီးေပါ့။ ဘုရားစကား သင္ၾကားရင္း ဘုရားေက်ာင္းအတြက္ လုပ္အားေပးခဲ့ပံုေတြ၊ ငါတို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး ကစားခဲ့ပံုေတြကို ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ရသလို ျပန္ၿပီးျမင္ေယာင္ လာေစပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ တစ္ခ်ိဳ႕က ဘုန္းႀကီး၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ကိုရင္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က သီလရွင္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြျဖစ္လို႕၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ၀န္ထမ္းေတြျဖစ္လို႕၊ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ စိတ္မေကာင္းစရာ နတ္ဆိုးရဲ႕ေက်ာ့ကြင္းထဲက ျပန္မလြတ္ေျမာက္ေသးၾကပါလား။

ငါကေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ေသးေသးေလးေပါ့။ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ "လူသားေတြရဲ႕ ဘ၀ကို ဘာေတြက ေမာင္းႏွင္ေနသလဲ"လို႕ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးကိုေမးဖူးတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တဲ့။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သာ မရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ အဲဒီ လူကေသေနတယ္။ "သိပ္မွန္ပါတယ္" ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သာမရွိခဲ့ရင္ ဘယ္သူမွ ကိုယ္ရည္ရြယ္တဲ့ ပန္းတိုင္ေရာက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကီးမားႀကီးမား တကယ္လက္ေတြ႕က်က်
မႀကိဳးစားဘူးဆိုရင္လည္း မေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါ။ ငါတို႕လည္း လက္ေတြ႕ဘ၀မွာ အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အလင္းတန္းေလးေတြကို နည္းနည္းေလးေတြ႕ရပါတယ္။ ငါတို႕ရဲ႕ လုပ္ငန္းေလးေတြမွာလည္း အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီးေပါ့။ ကိုယ္ထင္တဲ့အတိုင္း မျဖစ္လာရင္ ေဒါသထြက္၊ စိတ္ဓာတ္က် မၾကာခဏျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းထဲ ေရာက္သြားမွ ခရစ္ေတာ္ဒုကၡစရိယနဲ႕ ငါ့ဘ၀ရဲ႕ အခက္အခဲနဲ႕ယွဥ္ၾကည့္ လိုက္ရင္ ရယ္စရာေတြျဖစ္ခဲ့ရတယ္။" က်မ္းစကားမ်ားနဲ႕ ေအာင္ျမင္တဲ့လုပ္ငန္းရွင္" ဆိုၿပီး ငါဘာျဖစ္လို႕ ေခါင္းစဥ္တပ္ရသလဲဆိုေတာ့ ငါက ခရစ္ေတာ္ကို ဘ၀ရဲ႕ စံျပဘုရားအျဖစ္ ခံယူထားလို႕ပါ။

ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ေအာင္ျမင္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ ငါေလ က်မ္းစကားမ်ားကို သတိရတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာ က်မ္းစကားေတြဟာ ငါ့ဘ၀အတြက္ အားအင္ေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဥပမာ- "သင္၌ျပဳေစလိုသည့္ အတိုင္း အျခားသူ၌ျပဳေလာ့" ဆုိတဲ့ က်မ္းစကားမ်ိဳးေပါ့။


သူငယ္ခ်င္း ငါေလ မင္းကို တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေလး တစ္ခုပါထည့္ၿပီး ေရးသားလိုက္ပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ ဆိုသူက အရမ္းေအာင္ျမင္ေနတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္မွာ သြားၿပီး အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ သူ႕ရဲ႕ သူေဌးဟာ အရမ္းေတာ္ၿပီး လာေရာက္စားေသာက္တဲ့ လူေတြရဲ႕ လိုအင္ ဆႏၵေတြကို အၿမဲျဖည့္ဆည္းႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ လူေတြရဲ႕ အားေပးမႈကို အၿမဲရခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ေမာင္ေမာင္က သူ႕ရဲ႕သူေဌးကို အားက်ၿပီး အလုပ္ကေနထြက္ကာ အရင္းအႏွီးအတြက္ ေဆြမ်ိဳးမ်ား ထံသြားၿပီး စားေသာက္ဆိုင္ဖြင့္မယ္၊ ကြၽန္ေတာ္အကုန္ နားလည္ၿပီဆိုကာ ေငြေတြ ေခ်းယူၿပီး သူ႕သခင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ သူေဌးရဲ႕ ဆိုင္မ်က္ေစာင္းထိုးမွာ စားေသာက္ဆိုင္ သြားဖြင့္လိုက္ပါတယ္
။ သူလည္း အတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ေသာ္လည္း တစ္ေန႕တစ္ျခား စားေသာက္မယ့္သူေတြ ေလ်ာ့ေလ်ာ့လာၿပီး ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဆိုင္ပိတ္လုိက္တဲ့အထိ အဆံုး႐ႈံးေတြနဲ႕ ရင္ဆိုင္လိုက္ရတယ္။ ေမာင္ေမာင္က မေက်နပ္လုိ႕ သူ႕ရဲ႕သူေဌးကို သြားၿပီးေမးပါတယ္။ "သူ ေဌးႀကီး သူေဌးႀကီးေရာင္းတဲ့အတိုင္းပဲ ကြၽန္ေတာ္လည္းေရာင္းတာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႕ သူေဌးႀကီးဆိုင္က ေရာင္းရၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ ဆိုင္မေရာင္းရတာလဲ"လို႕ ေမးေတာ့ သူေဌးက "အရမ္းေကာင္းတဲ့ ေမးခြန္းပဲ"လို႕ ျပန္ေျပာၿပီး အခုလို ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္။ "ငါဒီလုပ္ငန္းလုပ္တာ ႏွစ္ေပါင္း (၄၀) ရွိသြားၿပီ။ ငါ့မွာ အေတြ႕အႀကံဳေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ မင္းက (၂) ႏွစ္ေလာက္ လုပ္ၿပီး မင္းေတာ္တယ္၊ တတ္တယ္ထင္ၿပီး သြားလုပ္လို႕ ဘယ္ရမလဲ။ ငါ့ရဲ႕အေဖလည္း ဒီစားေသာက္ဆိုင္လုပ္ငန္းပဲ လုပ္ခဲ့တယ္။ ငါ့ရဲ႕ အေဖက ငါ့ကို ဘာေျပာခဲ့သလဲဆိုရင္ သား မင္းေအာင္ျမင္တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္ခ်င္ရင္ လာၿပီး စားေသာက္ သူေတြအေပၚ ျပဳရမွာက အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အမ်ိဳးသားေတြကို ဘယ္လိုခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ဘယ္လို စိတ္ေစတနာေကာင္းေတြနဲ႕ ေကြၽးတတ္သလဲဆုိတာ ေလ့လာၿပီး မင္းလည္းလာတဲ့ စားသံုးသူကို ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ျပဳစုပါတဲ့။ ဒီလို လုပ္ႏိုင္ရင္ မင္းလည္းပဲ မုခ် ေအာင္ျမင္ပါလိမ့္မယ္"လို႕ ေျပာခဲ့တယ္။

ဒါတကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ပါ။ ဒါကို ငါဖတ္ၿပီးေတာ့ "သင္၌ ျပဳေစလိုသည့္ အတိုင္း သူတစ္ပါး၌ျပဳေလာ့"ဆိုတဲ့ က်မ္း စကားကိုသြားၿပီး သတိရခဲ့တယ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ေျပာၾကားခ်က္ေတြထဲမွာ ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ညႊန္ၾကားထားတာေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႕ရတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ဘုန္းႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သီလရွင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၀န္ထမ္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ က်မ္းစကားေတြ အထူးသျဖင့္ ဒီက်မ္းပုိဒ္ကို ေဆာင္ပုဒ္အျဖစ္ လက္ခံထားမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းတိုင္းဟာ မေအာင္ျမင္စရာ မရွိပါဘူး။

ကဲ . . . စာလည္းရွည္သြားၿပီ ေနာက္မွပဲ ငါစာေတြေရးအံုးမယ္။ မင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ရာေတြ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳဆုေတာင္းရင္း .....

ခရစ္ဂ်ိဳးဇက္ (ကန္ေတာ္ေျမ)

Jun 1, 2010

ဂုဏ္တုေယာင္မွာ "စံ" ပံုေဆာင္ပါ။


ဂုဏ္တုေယာင္မွာ "စံ" ပံုေဆာင္ပါ။


လူမႈ၀န္းက်င္၌ သံုးေလ့သံုးထရွိသည့္ "သူ႐ူး ကိုးဆယ့္ကိုးေယာက္က သူေကာင္းတစ္ေယာက္အား သူ႐ူးပဲဟု ဆိုသည္" ဟူေသာ စကားတစ္ရပ္ကို ၾကားဖူးၾကေပမည္။ ဘယ္ေလာက္ပင္ ေကာင္းေကာင္း အဆိုးက အားသာလြန္းသည့္အတြက္ အေကာင္းတစ္ခုက အဆိုးျဖစ္၊ အဆိုးေပါင္းမ်ားစြာက အေကာင္းေနရာ ေရာက္သြားရျခင္းကိုဆိုလိုသည္။ သို႕ေသာ္ တစ္ခါတရံ၌ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းက လက္ရွိ မိမိပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ ဂုဏ္ပကာသနဥစၥာ (သို႕) အာဏာတို႕ကို အမီွျပဳ၍ အျခားေသာသူအမ်ားစုကို အ႐ူးလုပ္၍ စိုးမိုးခ်ယ္လွယ္ေနသည္မ်ားကို အခ်ိဳ႕ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ အသိုင္းအ၀န္းမ်ားတြင္ ေတြ႕ေနရတတ္ပါသည္။ ဤသည္မွာ တစံုတစ္ဦးသည္ လက္ရွိအေျခအေန၌ မိမိတြင္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ရွိႏွင့္ၿပီျဖစ္ေသာ ဥစၥာဓန (သို႕) မိမိစိတ္ႀကိဳက္ ဖန္တီးႏိုင္သည့္ အခြင့္အာဏာမ်ား အေပၚတြင္ တြယ္တာမႈ ပိုလွ်ံကာ မာန္မာနဂုဏ္ဟူသည့္ အရာက ၎င္း၏ ငယ္ထိပ္အထိ ေရာက္သြားရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

တစ္ခါက ကြၽႏ္ုပ္သည္ ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးႏွင့္အတူ ေလးမ်က္ႏွာၿမိဳ႕သို႕သြားခဲ့ပါသည္။ ကြၽႏ္ုပ္သည္ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ကယ္ မရွိေသာေၾကာင့္ တစ္ခါတရံ ဆိုင္ကယ္ကိုယ္တိုင္ ေမာင္းရသည္ကို အလြန္ႏွစ္သက္လွပါသည္။ ဤသို႕ျဖင့္ ရြာအလယ္ လမ္းမတစ္ခုကို ျဖတ္၍ လာခဲ့စဥ္ လမ္းပ်က္ေနသည့္ ေနရာတစ္ခု၌ ဆိုင္ကယ္အား အရွိန္သတ္ရင္း ထိန္းေမာင္းရကာ ထိုေနရာလြန္မွ ပံုမွန္အတိုင္း အရွိန္တင္၍ ဆက္လက္ ေမာင္းႏွင္လာခဲ့ပါသည္။ အေနာက္မွာရွိသည့္ သူငယ္ခ်င္းအား စကားမ်ားစြာေျပာရင္း ေမာင္းလာခဲ့ပါသည္။ ကြၽႏ္ုပ္ သတိထားမိလိုက္သည္က ဆိုင္ကယ္သံၾကားသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ကေလးမ်ားသာမက လူႀကီးမ်ားပါ အိမ္ေရွ့ေျပးထြက္ လာၾကသည္။ တခ်ိဳ႕က ဆိုင္ကယ္လာရာသို႕ လက္ညႇိဳးတထိုးထိုးႏွင့္ တခ်ိဳ႕က တစ္ခုခုေျပာကာ ရယ္ေနၾကသည္။ ကြၽႏ္ုပ္စိတ္ထဲ၌ "ေၾသာ္ - ေတာသားေတြပဲ ဆိုင္ကယ္မွ မျမင္ဖူး၊ မစီးဖူးၾကတာကိုး"ဟု ေတြးမိခဲ့ပါသည္။ ရြာအျပင္ဖက္သို႕ ေရာက္လာသည့္အခါ "ဆီက အျပန္တစ္ေၾကာင္း စာေလာက္ပါဦးမလား"ဟု သူငယ္ခ်င္းအား သံုးႀကိမ္ေလာက္ ေမးလိုက္မိပါသည္။ သို႕ေသာ္ အေျဖကိုမၾကားရ၍ ေနာက္သို႕ လွည့္ၾကည့္လိုက္မွ သူငယ္ခ်င္းပါမလာေၾကာင္းကို သိလိုက္ရကာ လမ္းပ်က္သည့္ေနရာ၌ ဆင္းက်န္ခဲ့ျခင္းျဖစ္မည္ဟူေသာ အသိက ထိုအခါမွ ၀င္လာေတာ့သည္။ မိမိ ကိုယ္ကိုယ္လည္း ရွက္မိ၍ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္မလွည့္ေတာ့ဘဲ ထိုေနရာမွပင္ သူ႕အား ေစာင့္ေနခဲ့ပါေတာ့သည္။

ဤျဖစ္ရပ္ေလးသည္ ယေန႕ဥစၥာ ပစၥည္းအေပၚ၊ အခြင့္အာဏာရပ္တို႕ အေပၚ တစ္ဖက္သတ္ တပ္မက္စြဲလြန္းမႈ ပိုသြားကာ ပတ္၀န္းက်င္ကို လံုးလံုးေမ့ေလ်ာ့ သြားတတ္ၾကသည့္ ပုဂိၢဳလ္မ်ား၏ အေျခအေနႏွင့္ တိုက္ဆိုင္လွပါသည္။ အမွန္စင္စစ္ တစ္စံုတစ္ခုေသာ ေလာကီအရာတို႕၌ တက္မက္မႈ ပိုလြန္းသြားျခင္းေၾကာင့္ ေလာကီဧည့္သည္ အာဂႏၲဳအခ်င္းခ်င္းပင္ ဥေပကၡာျပဳျခင္း၊ လက္မခံႏိုင္ျခင္းတို႕ ျဖစ္လာရေပေတာ့သည္။ မိမိ၏အျမင္၊ အေတြးအေခၚ၊ ဥစၥာစည္းစိမ္၊ လုပ္ငန္းႏွင့္ယံုၾကည္မႈမ်ားသာလွ်င္ မွန္ရမည္ဟု ယူဆကာ အျခားေသာပုဂိၢဳလ္မ်ားအဖို႕ ျဖန္႕က်က္ေတြးေတာ ဆင္ျခင္ေပးမႈ လံုး၀မရွိေတာ့ေခ်။ ထိုအခါ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း၏ တယူသန္ မာန္မာနစြဲေၾကာင့္ အျခားေသာသူမ်ား၏ အခြင့္အေရးႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္မ်ား ဆံုး႐ႈံးသြားရပါသည္။ အခ်ိဳ႕ ေသာသူမ်ားက ငါသာ ဒီအရာကိုရလွ်င္ (သို႕) ဒီေနရာကိုေရာက္လွ်င္ ဒီပုဂိၢဳလ္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းေလး စိုးမိုးႏိုင္ရမည္ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ႀကိဳးစားလာခဲ့သူမ်ားရွိသည္။

အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားမွာ ဤကဲ့သို႕ မူရင္းဆႏၵမရွိခဲ့ၾကေသာ္လည္း ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည့္ အေတြ႕အႀကံဳေပၚ၌ နာက်ည္းသြားျခင္း၊ ႀကိဳးစားမႈ၏ ရလဒ္အေပၚစြဲလမ္းမႈ ပိုကာ ေအာက္ေျခလြတ္သြားျခင္း၊ ေလ့လာဆည္းပူးေနခ်ိန္၌ စနစ္တစ္ခု၏ မူ၀ါဒမ်ား႐ိုက္သြင္းခံရျခင္း တို႕ျဖစ္ၾကရသည္။ မည္သည့္ ဘာသာတရား၌မဆို မိမိတို႕ရရွိ ပိုင္ဆိုင္ထားသမွ်အရာမ်ားသည္ တဒဂၤအတြက္သာျဖစ္ေၾကာင္း မိန္႕ဆိုထားေလသည္။ သို႕ေသာ္ လက္ရွိအေျခအေနတြင္ လုပ္ရပ္ႏွင့္ ထိုတရားစကား အေတာ္ပင္အလွမ္းကြာေနေၾကာင္း သတိျပဳမိၾကေလမည္။


ကြၽႏ္ုပ္တို႕ ခရစ္ယာန္မ်ား၏ အသက္တာ၌လည္း ဤကဲ့သို႕ မတည္ၿမဲသည့္ ဥစၥာစည္းစိမ္ႏွင့္ တန္ခိုးအာဏာအေပၚ ခရစ္ေတာ္၏ တရားေတာ္ႏွင့္ ဆန္႕က်င္ကာ အလြန္အမင္း တက္မက္မႈမ်ား ရွိေနၾကပါသည္။ ႐ုပ္၀ါဒႏွင့္ ၎င္းတို႕အား စိုးမိုးခ်ဳပ္ခ်ယ္ႏိုင္သည့္ အခြင့္အာဏာမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္လာၾကသည့္အခါ ပတ္၀န္းက်င္အသုိင္းအ၀ိုင္းအား အက်ိဳးျပဳဖို႕ကို မဆိုထားေလႏွင့္ လူသားတိုင္း ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိသည့္ ဘုရားေပးထားေသာ သဘာ၀အရင္း အျမစ္ႏွင့္သယံဇာတမ်ားအား စိုးမိုးခ်ဳပ္ခ်ယ္ကာ လိုရင္သံုး မလိုရင္
ဖ်က္ဆီးပစ္တာ မ်ိဳးရွိေနၾကပါသည္။ စင္စစ္ေသာ္ကား တစ္ဦးတစ္ေယာက္၌ ဥစၥာဓန၊ အာဏာႏွင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား မည္သို႕ပင္ရွိေနေစကာမူ ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနႏွင့္ မဆက္စပ္တတ္လွ်င္ (သို႕) လိုက္ေလ်ာညီစြာ အသံုးမျပဳတတ္လွ်င္ ဘုရားရွင္ေပးသည့္ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားအား အလြဲသံုးစားျပဳျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

"ေလာကႏွင့္ ေလာကီတပ္မက္ျခင္းသည္ ေရြ႕သြား၍ ကြယ္ေပ်ာက္တတ္၏။ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ႏွင့္အညီ က်င့္ေသာသူမူကား နိစၥထာ၀ရတည္၏"ဟု (၁-ေယာ ၂း၁၇)မွာ ေတြ႕ရပါသည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႕ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ ေလာကီႏွင့္ ပတ္သက္သမွ်သည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႕ ထာ၀ရပိုင္ဆိုင္ရမည့္အရာမ်ား မဟုတ္ၾကေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ ၎င္းအရာမ်ားအေပၚ စြဲလမ္း မက္ေမာမႈပိုလြန္းရန္ မလိုအပ္ေပ။ ၎င္းအရာမ်ားအေပၚ ခုတံုးလုပ္ရင္း အျခားေသာသူမ်ားအား အထင္အျမင္ေသးကာ အထက္စီးမွ မၾကည့္သင့္ေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မိမိတို႕လက္၀ယ္ရွိေနသည့္ ထိုအရာမ်ားမွာ မတည္ၿမဲေသာ ေလာကီစည္းစိမ္မ်ားသာျဖစ္ၿပီး ေကာင္းကင္ဘ႑ာႏွင့္ ႏႈိင္းစာၾကည့္လွ်င္ အတုအေယာင္မ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကြၽႏ္ုပ္တို႕၏ စိတ္အာ႐ံု အၿမဲေရာက္ေနရမည့္အရာမွာ သံေခ်းပိုးရြ မဖ်က္ဆီးႏိုင္သည့္ ေကာင္းကင္ဘ႑ာမ်ားသာ ျဖစ္သည္။

ေလာကီႏွင့္ဆိုင္သည့္ အရာမ်ားမွာ ထိုေကာင္းကင္ဘ႑ာႏွင့္ ႏႈိင္းလွ်င္ အတုအေယာင္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ေလာက၌ ဘုရားေပးသည့္ ေက်းဇူးေတာ္တစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မွန္ကန္စြာအသံုးျပဳလွ်င္ မ်ားစြာအက်ိဳးရွိေပသည္။ မိမိပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ ဥစၥာစည္းစိမ္ႏွင့္ အခြင့္အာဏာမ်ားသည္ ဘုရားရွင္ထံမွလာသည့္ ေက်းဇူးေတာ္တစ္ရပ္ဟု လက္ခံကာ အမ်ားေသာလူတို႕၏ အက်ိဳးအတြက္ ျပန္လည္ေပးဆပ္ ေ၀ငွရင္းျဖင့္ စံျပဳေနထုိင္ က်င့္ႀကံသင့္ပါသည္။ "သစ္တစ္ပင္ေကာင္း ငွက္တေသာင္းနားႏုိင္"ဆိုသည့္အတိုင္း တစ္ပါးေသာ ပုဂိၢဳလ္မ်ား၏ အက်ိဳးအတြက္ ခရစ္ေတာ္ကဲ့သို႕ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းျဖင့္ ေပးဆပ္အသက္ရွင္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။

မိမိ ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ ဥစၥာစည္းစိမ္၊ အာဏာတို႕၏ ဂုဏ္ႏွင့္ကိုက္ညီသည့္ ပုဂိၢဳလ္တို႕၏ အရည္အခ်င္းသံုးရပ္ကို စာေရးဆရာအခ်ိဳ႕က ေအာက္ပါအတိုင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။

၁။ သီလသမာဓိႏွင့္ ျပည့္စံုလ်က္ စိုးရိမ္ ေၾကာင့္က်မႈကင္းျခင္း၊
၂။ ဥာဏ္ပညာရွိလ်က္ ႐ႈပ္ေထြးမႈ ကင္းျခင္း။
၃။ သတၱိရွိလ်က္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ ကင္းျခင္းတို႕ျဖစ္သည္။

ဤအရည္အခ်င္းမ်ားရွိသူသည္ ဂုဏ္သေရရွိ၍ စံျပဳထိုက္သည့္ ပုဂိၢဳလ္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ခရစ္ယာန္အသက္တာ၌မူ ဂုဏ္သေရရွိ ပုဂိၢဳလ္တစ္ဦး၏ အရည္အေသြးႏွစ္ရပ္ကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ ၎င္းတို႕မွာ -
၁။ ဘုရားရွင္ေရွ့၌ မ်က္ႏွာရေသာသူ၊
၂။ လူအမ်ားတို႕ေရွ့၌ ပံုစံနမူနာ ေကာင္းျဖင့္ စံျပဳထိုက္သူဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကြၽႏ္ုပ္တို႕သည္ မတည္ၿမဲသည့္ ေလာကီဥစၥာမ်ားႏွင့္ အာဏာတန္ခိုးမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္လာရသည့္အခါတြင္ ၎င္းတို႕ အေပၚ၌ အလြန္အကြၽံ တပ္မက္စြဲလန္း စိတ္မ်ားကင္းၿပီး ထိုဂုဏ္အတုအေယာင္မ်ား၌ သတိတရားအားျဖင့္ က်င့္ႀကံ၍ "စံ"အျဖစ္ ပံုေဆာင္ေနထိုင္သြားရန္ပင္ အေရးႀကီးလွပါေတာ့သည္။
Align Right

ဂြၽန္သြီ (ေမာ္လၿမိဳင္)