Aug 26, 2009

အေမွာင္တြင္းက႐ုန္းထြက္ ရေအာင္


အေမွာင္တြင္းက႐ုန္းထြက္ ရေအာင္

ယေန႕ ေလာကႀကီးထဲမွာ ေနထိုင္ အသက္႐ွင္ေနတဲ့ လူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲမွာ လူႀကီးလူငယ္ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာမေ႐ြး ေခတ္စားေနက်တာက ကာမဂုဏ္ဆိုတဲ့ အေပ်ာ္အပါးကိုဘဲ အျပစ္ကို အျပစ္လို႕ေတာင္မွ မျမင္ၾကေတာ့ပဲ့ လူမ႐ွာင္ သူမေ႐ွာင္ အ႐ွက္တရား ကင္းမဲ့စြာ ျပဳမူေနၾကလို႕ “ယိုသူမ႐ွက္ ျမင္သူ ႐ွက္ရတဲ့အျဖစ္ကို ေရာက္ေနၾကပါတယ္။ ဒီထက္ဆိုးတာက ဘုရားရဲ႕ပညတ္ေတာ္ (၁၀)ပါးထဲက ဆဌမပညတ္ႏွင့္ န၀မပညတ္ေတာ္ကို ေျပာင္ေျပာင္တင္း တင္းခ်ိဳး ေဖါက္ၾကရင္းႏွင့္ ဘုရားရွင္ကိုေတာင္ မ်က္စိထဲ မထားၾကေတာ့ဘူး။ ယေန႕ ၿမိဳ႕ႀကီး ျပႀကီးေတြမွာ ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ အလႊာမ်ိဳးစံု၊ အရြယ္ဆိုက္စံု ဟာ အထူးသျဖင့္ ရန္ကုန္တိရစၦာန္႐ံုထဲမွာ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ေတြမွာ မႏၲေလးက်ံဳးၾကားေတြမွာ ကမ္းနားလမ္းေဘးေတြမွာ ေန႕ေရာ ညပါ ကာမၿပိဳင္ပြဲကို က်င္းပေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ခုေခတ္ပိုဆိုးတာက TV ထဲကေန ကိုရီးယားဇာတ္ကားေတြ
ၾကည့္ၾကရင္း အိမ္ေထာင္ရွိပါလ်က္ႏွင့္ ဇြတ္အတင္း ခ်စ္ႀကိဳက္ လက္ထပ္ၾကတာေတြ၊ အတင္းပဲ ေကာင္ေလး(၀ါ) ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို အၿပိဳင္ အလုအယက္ ပိုးပန္းၾကရာက မျဖစ္သင့္တဲ့ ျပႆနာေတြ မလုပ္သင့္တဲ့ မိုက္႐ူးရဲ ဆန္တဲ့အလုပ္ေတြ လုပ္ၾကတာေတြ ၾကည့္ၿပီး အတုယူၾကတာေတြ႕ ေနရပါတယ္။ ယေန႕ ေတာရြာေတြမွာ အဲဒီ အေပ်ာ္အပါးေတြဟာ ေတာမီးပမာ ကူးစက္လာတာ ေတြ႕ေနရပါၿပီ။ ႐ိုးသားလွ ပါတယ္ အရွက္တရားရွိပါတယ္ဆိုတဲ့ ေတာရြာေတြမွာလည္း ဒီကာမဂုဏ္ကို အျပစ္လို႕ မျမင္ေတာ့ပါဘူး။ တေန႕ ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို လူငယ္တစ္စုက ေဘာလံုးကန္ဖို႕ ေရာက္လာၾကပါတယ္။ ေဘာလံုးမကန္ခင္မွာ တစ္ဦး ““ကိုယ္ေတာ္ တပည့္ေတာ္ မသိလို႕ ေမးပါရေစ။ တပည့္ေတာ္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ႏွင့္ ခ်စ္ႀကိဳက္ခဲ့ပါတယ္။ အစကေတာ့ ႐ိုး႐ိုးပါဘဲ။ ေနာက္ပိုင္း ေတြ႕ပါမ်ားလာတဲ့အခါမွာ တပည့္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ဦး စလံုး မထိန္းႏိုင္ၾကေတာ့ဘဲ လြန္လြန္ က်ဴးက်ဴးေတြ ျဖစ္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒါ အျပစ္ျဖစ္သလား”” တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္က ““ခ်စ္တာႀကိဳက္တာ အျပစ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီထက္ေဘာင္ကို ေက်ာ္တာက အျပစ္ပါဘဲ။”” လို႕ ျပန္ေျဖတဲ့အခါ အဲဒီလူငယ္က ႏွစ္ဦး သေဘာတူတာဘ။ဲ အဓမၼလုပ္ယူတာမွ မဟုတ္တာလို႕ ထပ္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ““ဒါဟာ ဘုရားရဲ႕ပညတ္ (၁၀) ပါးက ဆဌမပညတ္ကို ခ်ိဳးေဖါက္တာဘဲ။ ဒီထက္ ဆိုးလာတာက အဲဒီလိုက်ဴးလြန္ရာက မဖံုး ႏိုင္မဖိႏိုင္ေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ““ဖက္ေပၚ ဆူးက် ဖက္ေဖါက္၊ ဆူးေပၚ ဖက္က် ဖက္ေပါက္”” ျဖစ္ရတဲ့ မိန္းကေလးေတြမွာ မိဘေတြက သေဘာမတူတာေတြ ေယာက်္ားေလးက တာ၀န္မယူတာေတြျဖစ္ လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသၾကတာေတြ၊ အဆိပ္ေသာက္ၾက တာေတြ၊ ကိုယ္၀န္ ဖ်က္ခ်ၾကတာေတြျဖစ္ လာၿပီး ေနာက္ထပ္ ဘုရားရဲ႕ပညတ္ျဖစ္ တဲ့ ပဥၥမပညတ္ေတာ္ကို ထပ္မံခ်ိဳးေဖါက္ ၾကလို႕ ခ်စ္တာႀကိဳက္တာရဲ႕ ေနာက္ဆက္ တြဲအျပစ္ကို ထပ္မံက်ဴးလြန္ ၾကတာေတြျဖစ္ခဲ့ရာ ဒီကာမဂုဏ္ေၾကာင့္ပါဘဲ။ ဓမၼရာဇ၀င္မွာ ျပန္ၾကည့္ပါ။ ဒါ၀ိတ္ မင္းႀကီးလည္း ဒီကာမဂုဏ္ေၾကာင့္ဘဲ လင္ရွိ မယား ဘေရွဘကို လိုခ်င္လို႕ စစ္သူႀကီး ဥရိယကို ျပန္လမ္းမရွိတဲ့ ေရွ႕တန္း စစ္မ်က္ႏွာကို ပို႕ခဲ့တယ္။ ““သူ႕မယားလိုခ်င္ရင္ သူ႕လင္လွံႏွင့္ ထိုးရတယ္”” ဆိုတဲ့ အဆို အတိုင္းဘဲ ျပဳမူခဲ့တာဟာ ကာမဂုဏ္ေၾကာင့္ ပါဘဲ။ ေနာဧလက္ထက္ လူေတြေရလႊမ္းမိုး ခံရၿပီး ေသခဲ့ရတာလည္း ဒီကာမဂုဏ္အေပ်ာ္ အပါးေၾကာင့္ပါဘဲ။ SrPaul က ကာမဂုဏ္လိုက္စားျခင္းဟာ ပင္လယ္ေရ ေသာက္ရသလိုမ်ိဳးဘဲ ငတ္ၿပီးရင္းငတ္ေစတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ကာမဂုဏ္ေနာက္ မလိုက္ဖို႕ ဆံုးမထားတာေတြ႕ရပါတယ္။

ကဲ... ဒါဆို ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ မာရီယားေဂၚရတီကို အတုယူပါ။ ျဖဴစင္ျခင္းအတြက္ အသက္ေပးခဲ့တာပါ။ ေဒါမိနစ္လို က်င့္ႀကံပါ။ အျပစ္ကိုျပဳမည့္ အစား အသက္သာ အေသခံမယ္တဲ့။ ဘယ္ေလာက္မ်ား အတူယူစရာ ေကာင္းသလဲ။ ဒီေန႕ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကပါ။ သူမ်ား မိုးခါးေရေသာက္တိုင္း လိုက္ေသာက္ရမွာလား။ သူမ်ားေတြ မွားတိုင္း လိုက္မွား လိုက္လုပ္ၾကမွာလား။ ဘုရားကို အန္တုၿပီး မွားၿပီးရင္ မွားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ “ဖားတုလို႕ ခ႐ုခုန္ အိုင္ပ်က္႐ုံဘဲ” ႐ွိမယ္ ဆိုတဲ့ စကားပံုလို ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘ၀ေတြပဲ ပ်က္စီးျခင္းကို ေရာက္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ အခုက စလို႔ မွားေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြ ျပန္႐ုတ္သိမ္းရင္း အမွားကိုျမင္လို႕ အျမန္ဆံုးျပဳျပင္ႏိုင္တဲ့ သူမ်ားျဖစ္ႏုိင္ၾကပါေစ။....


ဘုန္းဘုန္း(မာတင္းေက်ာ္ႏိုင္)

Aug 25, 2009

စိန္အန္ေထာ္နီ


စိန္အန္ေထာ္နီ

Labours in Italy
(၁၂၂၇ )ခုႏွစ္္ရဲ႕ မိုးရာသီ ေလာက္မွာေတာ့ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ ယိုမားညာျပည္နယ္ရဲ႕ ရေသ့ဂိုဏ္းအုပ္ အေနနဲ႕ တာ၀န္ယူခဲ့ရပါတယ္။ အဲ့သည္ ယိုမားညာျပည္နယ္ဆိုတာ အီတလီ အထက္ပိုင္းတစ္ခုလံုး နီးပါးေလာက္ ပါ၀င္ပါတယ္။

အဲသည္ ျပည္နယ္မွာ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ သာမန္ ရေသ့ငယ္တစ္အေနနဲ႕ အမႈေတာ္ထမ္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခုေတာ့ အႀကီးအကဲ တာ၀န္ကိုယူၿပီး အ့ံဖြယ္အမႈေတာ္မ်ားနဲ႕ သာသနာျပဳလုပ္ငန္းေတြကို ပိုမို တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ လုပ္ေတာ့မွာပါ။ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ ျပည္နယ္မွႈူးတာ၀န္ ကိုယူထားရေသာ္လည္း အဲ့သည္အခ်ိန္မွာ သူ႕အသက္က သံုးဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီ။ စိန္ဖရန္စစ္ ရေသ့တစ္ပါး အေနနဲ႕က ခုႏွစ္ႏွစ္ပဲ ရပါေသးတယ္။

အီတလီျပည္ ေဂ်မိုနာၿမိဳ႕မွာေတာ့ စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕ တရားပြဲဆို ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးပဲ။ လူအမ်ားရဲ႕ ၾကည္ညိဳေလးစားမႈကို ျမင္ေတြ႕ရတဲ့ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ အဲ့သည္ ျမိဳ႕နယ္မွာ မယ္ေတာ့္ရဲ႕ ဘြဲ႕အမည္နာမနဲ႕ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ေဆာင္အျပင္ ရေသ့ေက်ာင္း တစ္ေဆာင္ကိုလည္း ေဆာက္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီအေဆာက္အဦးေတြ ေဆာက္လုပ္စဥ္ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ ထူးအံ့ၾသဖြယ္ တန္ခိုးေတာ္တစ္ခုကိုလည္း ျပေတာ္မူ ခဲ့ပါတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ အမႈ အခင္းေတြကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာထားတဲ့ သူေတြကို သင္ခန္းစာေပးတဲ့ သေဘာနဲ႔ ဒီအံံ့ဖြယ္ အမႈ႕ေတာ္ကိုျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီအေဆာက္အဦးေတြ အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္ေးေတြသည္ဖို႕ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ အထူး အကူအညီ လိုအပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ ဒီအခ်ိန္မွာ လယ္သမားတစ္ဦး လွည္းနဲ႕ လယ္က ျပန္လာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါနဲ႕ စိန္အန္ေထာ္နီက လွည္းကို ခဏရပ္ခိုင္းၿပီး ဘုရားကိုခ်စ္တဲ့ စိတ္နဲ႕ဘုရားေက်ာင္း ေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေလးေတြအား လွည္းနဲ႕သယ္ေပးပါလား လို႕ေမတၱာရပ္ခံ ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့သည္ လယ္သမားက လယ္ထဲမွာ ပိုးထိတဲ့ သူ႔သားရဲ႕ အေလာင္းကို သယ္လာရလို႔ မကူညီႏုိင္ေၾကာင္း ျငင္းလိုက္ကာ လွည္းကို ဒုန္းစုိင္းေမာင္းၿပီး ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ ေတာ္ေတာ္ ေ၀းေ၀းေရာက္ေတာ့ လွည္းေပၚက သူ႕သားကို လႈတ္ႏိႈး လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႕သားငယ္ဟာ ဘယ္လိုပဲ လႈတ္လႈတ္၊ ဘယ္လိုပဲ ေခၚေခၚ တုတ္တုတ္မွ မလႈတ္တဲ့အတြက္ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ အံ့ၾသ ထိတ္လန္႕စဖြယ္ သူ႕သားငယ္ဟာ ေသေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ဒီလယ္သမားဟာ မရွက္ႏုိင္၊ မေၾကာက္ႏိုင္ ေအာ္ႀကီး ဟစ္က်ယ္ငိုၿပီး စိန္အန္ေထာ္နီထံ ေျပးလာရ ပါေတာ့တယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီစီ ေရာက္တာနဲ႕ ေျခေထာက္ကို ဖက္ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ေျပာျပၿပီး မွားယြင္းခဲ့မႈ အားလံုးအတြက္ ေတာင္းပန္ၿပီး သူ႕သားကို ျပန္ရွင္လာေအာင္ ဆုေတာင္းေပးဖို႕ မ်က္ရည္ေတြန႕ဲ အႏူးအညႊန္႕ ေတာင္းပန္ခဲ့ပါတယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ လယ္သမားႀကီး ေနာက္လိုက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ခ်ာတိတ္ရဲ႕ အေလာင္းဟာ လွညး္ေပၚက မခ်ရေသးပါဘူး။ စိန္အန္ေထာ္နီလည္း ခ်ာတိတ္ အေလာင္းကို ခမည္းေတာ္တားၿပီး ဘုရား ရွင္ထံမွာ ဆုေတာင္း ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

ဘုရားရွင္ဟာ သစၥာရွိေသာ စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕ ဆုေတာင္းသံကို နားေညာင္းေတာ္မူခဲ့တဲ့ အတြက္ ေသေနတဲ့ခ်ာတိတ္ရဲ႕ အေလာင္းဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သက္၀င္လႈတ္ရွားလာကာ အေကာင္းပကတိ ျပန္ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။

အဲ့သည္ ေန႕ကစၿပီး လယ္သမားႀကီးသာ မဟုတ္ေသးပဲ တစ္ၿမိဳ႕လံုး၊ တစ္နယ္လံုးက လူေတြဟာ ဘုရားေက်ာင္းေဆာက္ တဲ့ေနရာမွာ အင္တိုက္အားတိုက္ ပါ၀င္ ကူညီခဲ့ၾကပါ ေတာ့တယ္။

အဲ့သည္ အံ့ဖြယ္အမႈျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေဂ်မိုနာၿမိဳ႕မွာ အဲ့သည္ဘုရားေက်ာင္းႀကီးကို ယေန႕ထက္တိုင္ ေတြ႕ႏုိင္ပါေသးတယ္။ အဲ့သည္ျမိဳ႕မွာလည္း စိန္အန္ေထာ္နီကို အထူး သဒၶါၾကည္ညိဳျခင္း အမႈ႕ဟာ အရွိန္အဟုန္ေကာင္းဆဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

(၁၂၂၇) ခုႏွစ္မွာေတာ့ စိန္အန္ ေထာ္နီဟာ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ အျဖစ္ ပါဒူးအားၿမိဳ႕ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္ အခ်ိန္မွာ မိမိအမည္ႏွင့္ အတူတြဲ ဖက္ၿပီး လူသိမ်ားလာမယ့္ ဒီၿမိဳ႕ေလးဟာ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာသာေရး ၀ိ၀ါဒေတြ ကြဲလြဲေနတာကေတာ့ ေၾကာက္ခမန္း လိလိပါပဲ။ ဘာသာေရး အယူအဆ ကြဲျပားမႈေတြေၾကာင့္ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး သေဘာထား ေတြကြဲကာ ရန္ေစာင္းေနၾကေတာ့ တာပါပဲ။

ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုပဲ အယူ၀ါဒသေဘာထားေတြ ကြဲျပားေနေန စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕ တရားပြဲ နာယူဖို႕ကို တညီတညာတည္း ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲသည္ၿမိဳ႕မွာ စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕ တရားပြဲေတြဟာ ေအာင္ျမင္မႈေတြ တစတစရလာ ပါေတာ့တယ္။ ဘာသာထဲ ၀င္လာၾကတဲ့ သူေတြဟာလည္း အံ့ၾသစဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ မ်ားျပား လာၾကပါတယ္။ အဲ့သည္ၿမိဳ႕က အက်င့္ဆိုးေတြဟာလည္း တစနဲ႕တစ အားရုတ္လာၿပီး စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕ တရားေဟာခ်က္ေတြက ေနရာ ယူလာပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တိုင္းကို အဖဘုရား သခင္ ေကာင္းခ်ီးေပး ေတာ္မူပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕ ပါရမီ ရင့္က်က္ပံု တရားေဟာေကာင္းပံု၊ အံ့ဖြယ္ အမႈေတာ္ေတြကို စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ပံု၊ စသည့္ သတင္းေတြဟာ တနယ္လံုးကို ပ်ံ႕ႏွံ႔ သြားပါတယ္။ သူ႕ရ႕ဲ တရားပြဲတုိင္းဟာလည္း တိုးမေပါက္ႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ကို စည္ကားလွပါတယ္။

ေနာက္ တစ္ႏွစ္ျဖစ္တဲ့ (၁၂၂၈) ခုႏွစ္ျဖစ္တဲ့ ၀ါတြင္းမွာေတာ့ ၀ါတြင္းနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး သိေကာင္း စရာ အေၾကာင္းကို အပတ္စဥ္ဆက္တုိက္ သင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေတြဟာ ဘုရားေကာင္းခ်ီး ခံစားရပါတယ္။ မိသားစု၀င္ အခ်င္းခ်င္း တင္းမာမႈေတြ ေလ်ာ့နည္း သြားၿပီး အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ၊ ေလးစားမႈ၊ တန္ဖိုးထားမႈေတြ ပိုမိုေနရာ ယူလာၾကပါတယ္။ အမ်ား ေရွ႕မွာ သံသယ၀င္ၿပီး မသကၤာမႈေတြႏွင့္ သိကၡာက်ေနၾကရသူေတြ အတြက္ အားလံုးႏွင့္အခ်စ္ေတြ ျပန္ခံစားရၿပီး သံသယႏွင့္ အဖမ္းခံထားရသူေတြဟာ လြတ္ေျမာက္ လာၾကရပါေတာ့တယ္။

စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕ ပါရမီ ရင့္က်က္မႈေတြႏွင့္ စိတ္ေကာင္း ႏွလံုးေကာင္းရွိမႈေတြေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕သတင္းဟာ ေက်ာ္ေဇာ လာပါေတာ့တယ္။ သူ႕ရဲ႕ တရားေဟာေျပာေတြမွာလည္း လူေတြဟာ ပိုမို စည္ကားလာပါ ေတာ့တယ္။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ကူညီမႈိင္းမမႈေၾကာင့္ အဲ့သည္ၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ့ ရေသ့ေက်ာင္းေလး တစ္ေက်ာင္းမွာ သြားေရာက္ အနားယူ ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကေတာ့ (၁၂၃၀) ခုႏွစ္ျဖစ္ၿပီး သူ႕ရဲ႕အသက္ေတာ္ဟာ (၃၅)ႏွစ္ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

သူငယ္ေတာ္ေယဇူးကို အထူးသဒၶါၾကည္ညိဳသူ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ ကၽြႏ္ုပ္တို႕ရဲ႕ သခင္ခရစ္ေတာ္နဲ႕ မိခင္မာရီယားတို႕ကို အထူးသဒၶါ တရားပြားမ်ားသူ ျဖစ္သည္။ သူတို႕ရဲ႕ ႏွလံုးသားနဲ႕ အနီးကပ္ဆံုးေနရာမွာ အျမဲတမ္းရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ ဘုရားရွင္ လူ႕အျဖစ္ကို ယူေတာ္မူျခင္းႏွင့္ ဆိုင္ရာ နက္နဲရာအခ်က္ေတြန႕ဲ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ငယ္စဥ္ ကေလးဘ၀ေတြကို အထူး သဒၶါၾကည္ညိဳေလ့ရွိသူ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း သူငယ္ေတာ္ ေယဇူးေလးကို စိန္အန္ေထာ္နီနဲ႕ အတူ မၾကာမၾကာေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို စိန္အန္ေထာ္နီဟာ သူငယ္ေတာ္ေလးနဲ႕ အတူရွိေတာ္မူေၾကာင္းကို မ်က္ျမင္ သက္ေသေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို မ်က္ျမင္သက္ေသေတြ အမ်ားႀကီးထဲက တစ္ဦးအေၾကာင္းကို ယေန႕ေ၀မွ် ျခင္ပါတယ္။

စိန္အန္ေထာ္နီ အသက္ရွင္စဥ္ ကေပါ့၊ ““တီဆို”” လို႕ေခၚတဲ့ ပါဒူး၀ါးၿမိဳ႕သား၊ ဂုဏ္သေရရွိ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး အေၾကာင္း ကိုေျပာျပခ်င္တယ္။ ဒီပုဂၢိဳလ္ႀကီးဟာ စိိန္အန္ေထာ္နီ တရားေဟာထြက္တိုင္း လိုက္ပါခဲ့ၿပီး စိန္အန္ေထာ္နီကို ၀တ္ႀကီး ၀တ္ငယ္နဲ႕ ျပဳစုတတ္ ပါတယ္။
၁၂၂၉-ခုႏွစ္ေလာက္ကေပါ့။ လူႀကီးမင္း ““တီဆို”” ရဲ႕ တေလးတစား ဖိတ္ေခၚမႈေၾကာင့္ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ ““တီဆို”” ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ခမ္းနားထည္၀ါတဲ့ ““ရဲတိုက္””ႀကီးမွာ ရက္အနည္းငယ္ အနားယူခဲ့ပါတယ္။ တစ္ညမွာေတာ့္ ““ဆီဆို””ဟာ စိန္အန္ေထာ္နီ အနားယူေနတဲ့ အနားကို ျဖတ္သြားတယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီ တံခါးဘက္က ပိတ္ထားတဲ့ တံခါးၾကားကေန အလင္းေရာင္ျခည္တန္းေတြ ျဖာထြက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ““တီဆို””ဟာ သိခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႕တံခါးအနားသြားၿပီး ေသာ့ေပါက္ကေန အထဲကို ေခ်ာင္းၾကည့္မိ လိုက္ပါတယ္။ အခန္းထဲက စာအုပ္စားပြဲေပၚက ဖြင့္ထားတဲ့ က်မ္းစာအုပ္ နံေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ့ စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕ လက္နဲ႕ခ်ီပိုက္ထားတဲ့ သူငယ္ေတာ္ေလးကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရပါတယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီ လက္ေပၚက သူငယ္ေတာ္ေလးကလည္း သူ႕လက္ကေလးနဲ႕ စိန္အန္ေထာ္နီရဲ႕ လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ ထားျပန္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ ျမင္ကြင္း ျမင္ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ “တီဆို” တစ္ေယာက္ အ့ံၾသျခင္းႀကီးစြာနဲ႕ ရင္သပ္ ႐ႈေမာခဲ့ရပါတယ္။

သူငယ္ေတာ္ေလး ပတ္လည္မွာ လင္းေရာင္ျခည္ေတြဟာ ၀င္းျဖာေနပါေတာ့တယ္။ သူငယ္ေတာ္ေလးနဲ႕ စိန္အန္ေထာ္နီတို႕ဟာ တစ္ဦးကို တစ္ဦးေျပာမျပႏုိင္ေအာင္ အၾကင္နာေတြ ဖိတ္မတတ္နဲ႕ ၾကည့္ေနလိုက္ ၾကပါတယ္။ ေငးေမာၾကည့္ေနမိတဲ့ တီဆိုရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာေတာ့ ပီတိေတြျဖာလို႕၊ ႏွလံုးသား ျဖဴစင္ၿပီး မိမိရဲ႕အထူး အခြင့္အေရးမ်ား ခံစားရေသာ အေစခံ စိန္အန္ေထာ္နီကို ဘက္သလင္ၿမိဳ႕သား သူငယ္ေတာ္ ေယဇူးနဲ႕က ၾကည္ႏူးႏွစ္သိမ့္မႈမ်ား ေပးလ်က္ရွိပါသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီ့ထက္ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းတဲ့ျမင္ကြင္းမ်ိဳး ရွာလို႕ေတြ႕ပါမည္လား မိတ္ေဆြ။ သူငယ္ေတာ္ႏွင့္ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ တံခါးဘက္ကို ေလွ်ာက္လာပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းထဲ၀ယ္ ေပြ႕ခ်ီထားေသာ သူငယ္ေတာ္ေလးက ရုတၱရက္တီဆိုရွိတဲ့ ျပဴတင္းေပါက္ဖက္ကို လက္ညႈိးထိုးျပၿပီး စိန္အန္ေထာ္နီကို တိုးတိုးေလး ေျပာေနပါတယ္။ တီဆိုလည္း ငါေခ်ာင္းၾကည့္ ေနတာကို သူသိသြားၿပီလို႕ ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူေခ်ာင္း ၾကည့္ေနတာက သူ႕ကို အျပစ္ေျပာဖို႕ မဟုတ္ပါဘူး။

တီဆိုက အဲ့သည္ျမင္ကြင္းေလးကို သူ႕မ်က္ေစ့ေအာက္က ေပ်ာက္သြားမွာစိုးလို႕ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ ေနပါတယ္။ ေကာင္းကင္က ေရာင္ျခည္ေလးေတြ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ၿပီး အေမွာင္ထုေလး ဖံုးလာတဲ့ အထိေပါ့။ အဲ့သည္ၾကမွပဲ အေဆာင္ကို ျပန္လာခဲ့ရပါ ေတာ့တယ္။
ခဏေနေတာ့ စိန္အန္ေထာ္နီဟာ တီဆိုအခန္းကို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ ေတြ႕တာနဲ႕ တီဆိုကို ေပြ႕ဖက္ၿပီး စိန္အန္ေထာ္နီက တစ္ခု ေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။ သူအသက္ရွင္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ဒီရူပါရံုအေၾကာင္းကို ဘယ္သူ႕ကိုမွ် မေျပာဖို႕ ကတိေတာင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ စိန္အန္ေထာ္နီ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အတိုင္း စိန္အန္ေထာ္နီအသက္ ရွင္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ဒီထူးဆန္း အ့ံၾသဖြယ္အေၾကာင္းကို တီဆိုဟာ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ ေနခဲ့ပါတယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီမရွိတဲ့ ေနာက္ပိုင္း ဒ႐ူပါရံုကို ျပန္ေျပာျပတိုင္း တီဆိုဟာ မ်က္ရည္ ေတြ၀ဲၿပီး ႏွလံုးခုန္ႏႈန္းေတြလည္း ျမန္ျမန္ ခဲ့ရပါတယ္။

အလြန္ အင္မတန္မွႏွိမ့္ခ်ၿပီး ရိုးသားျဖဴစင္ေသာ စိန္ဖရန္စစ္စကင္ ရေသ့အန္ေထာ္နီကို ျပဳစုဧည့္ခံခဲ့တဲ့ “တီဆို”ကို ဘုရားရွင္ကေတာ့ ပစ္မထားပဲ ဆုလာဘ္ေတြခ်ီးျမွင့္မွာက ေသခ်ာလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ရိုးသား ျမင့္ျမတ္တဲ့ ရွင္ရေသ့ စိန္အန္ေထာ္နီနဲ႕ သူငယ္ေတာ္ ေယဇူးေလးတို႕ စကားလက္ဆံုက်တဲ့ ႐ူပါရံု ျမင္ကြင္းကို မ်က္ျမင္ သက္ေသတစ္ဦး အေနႏွင့္ ဖူးေတြ႕ေစခဲ့တာပဲ ျဖစ္မွာ ေသခ်ာလွပါတယ္။

အဲ့ဒီ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ “တီဆို”ဟာလည္း ေလာကီ စည္းစိမ္ေတြကို ၿငီးေငြ႕လာၿပီး ပိုင္ဆိုင္သမွ် အရာအားလံုးကို စြန္႕ပစ္ကာ ရေသ့ဂိုဏ္းသို႕ ၀င္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ တီဆိုဟာ ရေသ့ဂိုဏ္းမွာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ ရေသ့ ၀ိနည္းေတာ္မ်ားနဲ႕အညီ ေနထိုင္က်င့္ႀကံ တရားအားထုတ္ ခဲ့ပါတယ္။ စိန္အန္ေထာ္နီ ပ်ံလြန္ၿပီးေနာက္ ႏွစ္-ႏွစ္အၾကာမွာေတာ့ တီဆိုလည္း ပ်ံ လြန္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

ဆက္ရန္
ဘုန္းေတာ္ႀကီး ခင္ေမာင္ေထြး

Aug 18, 2009

မွတ္သားဘြယ္ရာ သစ္ပင္ႏွစ္ပင္


မွတ္သားဘြယ္ရာ သစ္ပင္ႏွစ္ပင္

ကၽြႏ္ုပ္တို႔ လူသားမ်ားသည္ ေန႔စဥ္ႏွင့္ အမွ်ေငြေၾကး ျပည့္စံုသည္ျဖစ္ေစ မျပည္စံုသည္ျဖစ္ေစ စား၀တ္ေနေရး အတြက္ အလုပ္လုပ္ေနၾကရသည္။ လူအမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႔ေနၾကရေသာေၾကာင့္လည္း မေက်နပ္စရာမ်ား၊ ခြင့္မလႊတ္ ႏိုင္စရာမ်ားလည္း ေတြ႔ႀကံဳေနၾကရသည္။ တစ္ခါတရံ အဘယ္ေၾကာင့္မ်ား ဤဒုကၡဆင္းရဲျခင္းမ်ား၊ ႐ႈံးနိမ့္ျခင္းမ်ား ေတြ႔ေနရသနည္းဟု ကိုယ္ကိုယ္ကို ျပန္လည္သံုးသပ္ မိၾကသည္။ ညည္းညဴ မိၾကသည္။ ထိုအေျဖကို ႐ွာေဖြ စမ္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ အဓိကျဖစ္ေသာ အေၾကာင္းအရာ ႏွစ္ခ်က္ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္ဟု ယူဆမိသည္။ ထိုအရာမ်ားမွာ တစ္ကိုယ္ေကာင္း စိတ္ထားႏွင့္ မာနတရားတို႔ျဖစ္သည္။

ေကာင္းေသာ အလုပ္ကို လုပ္ခ်င္ လွ်င္လည္း မိမိစိတ္သာ အဓိကျဖစ္ၿပီး၊ မေကာင္းေသာအလုပ္ကို ျပဳလုပ္လိုလွ်င္လည္း၊ မိမိကိုယ္တိုင္ ပဲ့ကိုင္လ်က္႐ွိသည္။ ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈ လုပ္ကိုင္လိုလွ်င္ လူသား တို႔သည္ မည္သူထံမွ အမိန္႔တစံုတရာ ေတာင္းခံရန္ မလိုအပ္ေပ။ ဤေကာင္းမႈမ်ား၊ မေကာင္းမႈမ်ား စတင္ေပၚ ေပါက္သည့္ အရင္းအျမစ္သည္ ကမၻာဦး အစ ဘုရားသၡင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မႈခဲ့ေသာ သစ္ပင္ႀကီးႏွစ္ပင္မွ စတင္ခဲ့သည္။


ဘုရားသၡင္သည္ အာဒမ္ႏွင့္ဧ၀ လူသားႏွစ္ဦးႏွင့္ အတူ လွပခ်ိဳျမေသာ အသီးသီးသည့္ သစ္ပင္ႀကီး တစ္ပင္ကုိ ဖန္ဆင္းၿပီးလွ်င္ ထိုသစ္သီးကို မစားမိေစရန္ တားျမစ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ လူသားတို႔၏ ထံုးစံအရ တားျမစ္သည္ကိုမွ ပုိလုပ္ကိုင္ခ်င္ေသာေၾကာင့္၊ သစ္သီးကို ခူးစား လိုက္ၾကသည္။


ထို႔ေၾကာင့္ အ႐ွက္တရား မ်ားရခဲ့ၿပီး၊ အၿပစ္မ်ား က်ဴးလြန္ခါ၊ ဘုရား႐ွင္ႏွင့္လည္း ေ၀းကြာခဲ့ၾကသည္။ ဘုရား႐ွင္ႏွင့္ ထိုအခ်ိန္မွ စတင္ၿပီး လူသားတို႔သည္ အထီးက်န္ဆန္ျခင္းႏွင့္ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာမ်ား၊ ေတြ႔ႀကံဳ လာၾကရၿပီး စိတ္ခ်မ္းေျမ႕ဖြယ္ရာမ်ား ေပ်ာက္ဆံုး ခဲ့ရသည္။ ဤသည္မွာ ပထမဆံုးသစ္ပင္၏ သမိုင္းပင္ ျဖစ္သည္။ လူသားတို၏ မာနတရားႏွင့္ အတၱႀကီးမႈသည္ လွပေသာ သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္မွ စတင္ခဲ့ေပသည္။


လူသားတို႔ ဘ၀ကို ထြန္းေထာက္ လွပေစခဲ့ေသာ သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္က ပါလက္စတိုင္းျပည္မွာ ႐ွိခဲ့ဖူးပါသည္။

ပထမ သစ္ပင္၏ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ေလာက၏ လွပမႈမ်ား ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ ရေသာ္လည္း၊ ဒုတိယ သစ္ပင္ေၾကာင့္၊ လူသားတို႔၏ အတၱႏွင့္၊ အမွန္းတရားမ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားၿပီး ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ ျပည့္၀ေသာ၊ ထြန္းလင္း ေတာက္ပေသာ ကမၻာသစ္ပင္ႀကီး ေပၚထြန္းလားခဲ့သည္။


လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္က ကာလ္၀ါရီေတာင္ေပၚတြင္ ေရာမၿမိဳ႕ေတာ္ ၀န္တစ္ေယာက္က သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ကို ခုတ္ထြင္ေစကာ လက္၀ါးကပ္တိုင္ ျပဳလုပ္ေစခဲ့ၿပီး အျပစ္တစံုတရာ မ႐ွိေသာ၊ ေယဇူးသၡင္ကို ထိုလက္၀ါးကပ္တိုင္ေပၚ တင္ကာ၊ ရက္စက္စြာ ေသဒဏ္ေပးခဲ့ၾကသည္။ ဘုရား႐ွင္ထံ အသက္ေတာ္ကို လက္ေဆာင္သဖြယ္ အပ္ႏွံခဲ့ျခင္းေၾကာင့္၊ ကမၻာေျမေပၚတြင္ ေမတၱာတရား ျပန္လည္ ႏုိးႂကလာခဲ့သည္။ ထိုသစ္ပင္ကို (လွပလင္းလက္ေသာသစ္ပင္) ဟု ေ႐ွးဦး လက္တင္ ဓမၼသီခ်င္းထဲ၌ ထည့္သြင္း စပ္ခဲ့ေပသည္။


ပထမဆံုး လူသားတို႔၏ အက်င့္ သီလကို ပ်က္စီးေစခဲ့ေသာ၊ ပထမသစ္ပင္ႏွင့္ ျခားနားစြာျဖင့္၊ ကမၻာေျမႀကီးကို သန္႔႐ွင္း လွပေစခဲ့ေသာ သစ္ပင္ႀကီးျဖစ္ပါသည္။

ဘုရား႐ွင္၏ ႐ွင္ျပန္ ထေျမာက္ေတာ္မူျခင္း (၀ါကၽြတ္ပြဲေတာ္)ႏွင့္ အတူ ဤဒုတိယသစ္ပင္၏ လက္၀ါးကပ္တိုင္ ပံုသ႑ာန္ သေကၤတသည္ ကမၻာေပၚ႐ွိ လူသားထုႀကီး၏ သန္းေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာ (ခရစ္ယာန္သက္၀င္ ယံုၾကည္သူသာမက၊ ဘာသာျခားမ်ား အပါအ၀င္) အေပၚလႊမ္းမိုး ႏုိင္ခဲ့ပါသည္။


ထိုအခ်ိန္မွ စ၍ သန္႔႐ွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ဘုရားကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ထံသို႔ေစ လႊတ္ေတာ္မူပါ ဘုရား၊ ကမၻာေျမမ်က္ႏွာျပင္ ကိုလည္း၊ အသစ္တစ္ဖန္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ေပး ေတာ္မူပါ ဘုရား ဟုဆုေတာင္းခဲ့ၾကသည္။


ပထမသစ္ပင္ေၾကာင့္ လူသားတို႔၏ အက်င့္သီလမ်ား၊ ပ်က္စီးယိုယြင္းကား အတၱႏွင့္ မာနတရားမ်ား ႀကီးစိိုးခဲ့ရသည္။ ဒုတိယသစ္ပင္ ေပၚေပါက္လာမႈေၾကာင့္၊ ဘုရား႐ွင္သည္ ခါးသီးစြာ ရက္စက္မႈမ်ားကို ခံစားခဲ့ရေသာ္လည္း ကမၻာေျမေပၚ၀ယ္ ေမတၱာတရား၊ စိတ္ခ်မ္းေျမ႕ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း၊ ၿငိမ္သက္ျခင္း၊ ၾကင္နာျခင္း၊ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႔ျခင္းႏွင့္ ယံုၾကည္မႈ ခ်စ္ေလးျမတ္ျခင္း တရားမ်ား ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ဒုတိယ သစ္ပင္ေၾကာင့္ ကမၻာေပၚ၀ယ္ ေမတၱာတရားသည္ ေနရာအႏွံ လႊမ္းမိုးသြား ခဲ့ပါသည္။


ထုိေၾကာင့္ ဤထူးျခားေသာ သစ္ပင္ႏွစ္ပင္ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ ခရစ္ယာန္တိုင္း အမွတ္ရေနသ၍ အမုန္းတရားမ်ား ေလ်ာ့နည္းပါးၿပီး၊ ေမတၱာတရားမ်ား ပြားမ်ားလာမည္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။


(The Son's Course (Gerald Vann),O.P)မွ ဆီေလ်ာ္စြာ ျပန္ဆိုထားပါသည္။

ကက္သရင္းခင္

တစ္ေယာက္လဲမူ၊တစ္ေယာက္ထူေလာ့။ ဂါလား(၆း၁)


တစ္ေယာက္လဲမူ၊ တစ္ေယာက္ထူေလာ့။
ဂါလား(၆း၁)

လူထဲက လူတစ္ေယာက္
တရားေပါက္သမို႔
အမွားေရာက္သူ လူအမ်ားကို

သြန္သင္ ဆံုးမပဲ့ျပင္ျပခဲ့။
လမ္းမွန္ျပန္ေရာက္ အလင္းေတာက္ခဲ့။

ဆိုသည့္လူမွာ မ်ားမၾကာမွီ
လမ္းမွားဆီသို႔ ေသြးေဆာင္ခံရ
အျပစ္သား ဘ၀သို႔
ေျပာင္းလဲတစ္ဖန္ ေရာက္ေလျပန္ေသာ္
၀န္းက်င္လူမ်ား သူအားလက္ၫႈိး
ေကာက္ေကာက္ ထိုး၍
ကဲ႔ရဲ႕စကား ဆိုေလျငား၏။

ခ်စ္ေသာညီကို သင့္အားဆိုမည္
လူသားမွန္လ်င္ အျပစ္မကင္း

အားနည္းျခင္းမ်ားစြာ ႐ွိႏုိင္ပါ၏။

အားနည္းခ်က္ကို ျပစ္မဆိုပဲ
ေမတၱာစကား ေ႐ွ႕မွာထားလို႔
တစ္ေယာက္လဲမူ တစ္ေယာက္ထူရင္
ဘယ္သူ ငရဲက်မည္နည္း။

ေျမႀကီးသား(တြတၱမူ)

Aug 15, 2009

Ave Maria

Ave Maria





Ave Maria, gratia plena.
Maria, gratia plena
Maria, gratia plena
Ave, ave dominus,
Tecum.
Benedicta tu in mulieribus,
Et benedictus
Benedictus fructus ventris tui
Ventris tui, Jesus.
Ave Maria.
(Some versions add the following)
Sancta Maria,
Ora pro nobis,
Nobis peccatoribus,
Nunc et in hora
Mortis nostrae.
Ave Maria

Aug 11, 2009

လြိဳက္ေကာ္ကက္သလစ္ဂိုဏ္းအုပ္ လက္ေထာက္ဆရာေတာ္ ဘိသိတ္ မဂၤလာ ခံယူပြဲ


လြိဳက္ေကာ္ကက္သလစ္ဂိုဏ္းအုပ္ လက္ေထာက္ဆရာေတာ္ ဘိသိတ္ မဂၤလာ ခံယူပြဲ