Apr 28, 2010

စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္ အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ


စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္ အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ

စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္အဖြဲ႕အစည္းသည္ ဒုကၡေရာက္သူမ်ားကုိ ကူညီျခင္းအားျဖင့္ ခရစ္ယာန္ေမတၱာတရားကို လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုျဖစ္သည္။ စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္အဖြဲ႕ အစည္းကို စတင္တည္ေထာင္သူမွာ အသက္(၂၀)အ႐ြယ္ရွိ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း သားကေလး Fredric Ozanam (ဖရက္ဒရက္အိုဇာနာမ္) ျဖစ္သည္။ ဖရက္ဒရစ္အိုဇာနာမ္သည္ (၁၈၁၃) ခုဧၿပီလ (၂၃) ရက္ေန႔တြင္ အီတလီျပည္ မီလန္ၿမိဳ႕၌ ေမြးဖြားခဲ့သည္။
မိဘႏွစ္ပါးမွာ ဂ်ီးန္အန္ တိုနီအိုဇာနာမ္ႏွင့္ မာရီယားနန္တာစ္တို႕ျဖစ္သည္။ မိဘတို႔၏ ဇာတိမွာ ျပင္သစ္ျပည္ လီယြန္ၿမိဳ႕ျဖစ္သည္။ ဖရက္ဒရက္အိုဇနာမ္သည္ ဥာဏ္ထက္ျမက္ၿပီး ထူးခြၽန္ေသာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ အသက္ (၁၅) ႏွစ္အ႐ြယ္မွာပင္ ကက္သလစ္ဘာသာကို ျပစ္တင္ပုတ္ခတ္သူမ်ားကို ခုခံကာကြယ္ေသာ စာမ်ား ေရးသားခဲ့သည္။

လီယြန္ေကာလိပ္တြင္ ပညာသင္ၾကားၿပီးေနာက္ (၁၈၃၀) ခုႏွစ္တြင္ ဖခင္ ျဖစ္သူက ျပင္သစ္ျပည္ ပါရီၿမိဳ႕ရွိ တကၠသိုလ္ႀကီးတြင္ ပညာဆက္လက္ သင္ၾကားေစခဲ့သည္။ ဖရက္ဒရက္အိုဇနာမ္ ပါရီတကၠသိုလ္ ေရာက္ေသာအခ်ိန္သည္ တကၠသိုလ္နည္းျပ ကထိက ပါေမာကၡေလာကတြင္ ႐ုပ္၀ါဒ လႊမ္းမိုးမႈေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ဆန္႔က်င္ေရး ဆႏၵမ်ား ျပင္းျပလ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ခရစ္ယာန္အယူ၀ါဒကို ေလးစားလိုက္နာေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ရွိသည္။ ဖရက္ဒရစ္အိုဇနာမ္သည္ ပါရီတကၠသိုလ္ရွိ လက္ေ႐ြးစင္ ကက္သလစ္ ေက်ာင္းသားမ်ားကုိ ဦးေဆာင္ၿပီး ဘုရားမဲ့၀ါဒ အတိုက္အခံတို႔၏ ထိုးႏွက္ခ်က္မ်ားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ တုံ႕ျပန္ခဲ့ၾကသည္။
ဖရက္ဒရစ္အိုဇနာမ္ႏွင့္ ကက္သလစ္လူငယ္တို႔သည္ (၁၈၃၃)ခုတြင္ က်င္းပေသာ အစည္းအေ၀း၌ ကက္သလစ္သာသနာ တစ္ခုတည္းသာလွ်င္ ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ တည္ေထာင္ေသာ သာသနာျဖစ္ေၾကာင္း အခိုင္အမာေဖၚထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုအခါ အတိုက္အခံအုပ္စုက မင္းတို႔ရဲ႕ အသင္းေတာ္ႀကီးဟာ တစ္ခ်ိန္က မဟာအသင္းေတာ္ႀကီးျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ ယခုအခ်ိန္မွာ ဒီအသင္းေတာ္ႀကီး ဘာလုပ္ေနသလဲ။ ပါရီၿမိဳ႕ရဲ႕ ပစၥည္းမဲ့ဆင္းရဲသားတို႔ အက်ိဳးဘယ္လိုမ်ား ကူညီေဆာင္႐ြက္ ေနတယ္ဆိုတာ ေထာက္ျပစမ္းပါ။ လုပ္ရပ္ေတြ ေထာက္ျပမယ္ဆိုရင္ ငါတို႔ယံုမယ္ဟု ေျပာလာၾကသည္။ ဤေ၀ဖန္ခ်က္ကို ဖရက္ဒရစ္အိုဇာနာမ္တို႔ လူငယ္တစ္စု ဘ၀င္မက်ႏိုင္ဘဲ တႏုံ႕ႏုံ႕ ခံစားၾကရသည္။ ဤေ၀ဖန္ခ်က္ကို ဖရက္ဒရစ္အိုဇနာမ္တို႔ လူငယ္တို႔ဘက္က တပန္းသာသေယာင္ ရွိလာခဲ့သည္။ ဤေ၀ဖန္ခ်က္ကို ဖရက္ဒရစ္အိုဇနာမ္တို႔ လူငယ္တစ္စုသည္ မခံခ်င္ေသာ စိတ္ႏွင့္ ထိုေန႔တြင္ပင္ ၿမိဳ႕ေပၚရွိ ဒုကၡေရာက္သူမ်ားထံ သြားေရာက္ ေတြ႕ဆံုၾကမည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။ ဤဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ေသာေန႔သည္ စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္ အဖြဲ႔အစည္း သေႏၶတည္လိုက္ေသာ ေန႔ျဖစ္သည္။ ပထမတြင္ ဤအသင္းကို "ေမတၱာမြန္ ပရဟိတအသင္း"ဟု အမည္ ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ေနာင္တြင္ ဆင္းရဲသားမ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာ ရဟႏၲာစိန္ဗင္း ဆင္းဒီေပါလ္အမည္ကို ကင္းပြန္းတပ္လိုက္ျခင္းျဖင့္ စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္အသင္း ျဖစ္လာခဲ့သည္။

စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္အသင္း၏ ပထမညီလာခံကို ျပင္သစ္ျပည္ပါရီၿမိဳ႕၌ (၁၈၃၃)ခုႏွစ္ေမလတြင္ က်င္းပကာ စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္အသင္းကို အုတ္ျမစ္ခ်ခဲ့သည္။ အသင္း၏ စည္းမ်ဥ္းမ်ားလည္း ေရးဆြဲခဲ့ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္က ပါရီၿမိဳ႕၌ ပစၥည္းမဲ့ လူတန္းစားမ်ား အလြန္ မြဲေတေနၾကသည္။ ခိုကိုးရာမရွိဘဲ ဆင္းရဲမႈဒဏ္ကို အလူးအလဲ ခံေနၾကရသည္။ ဖရက္ဒရစ္အိုဇနာမ္သည္ ဆင္းရဲသားမ်ားအတြက္ အစားအစာ၊ အ၀တ္အထည္၊ ထင္း မီးေသြး စသည္တို႕ကို ေ၀ငွ႐ံုမက ဘုရားမဲ့ ဆင္းရဲသား၀ါဒ၏ အႏၲရာယ္မွကာကြယ္ႏိုင္ေရး အတြက္ အသင္းႀကီး ထာ၀ရရွင္သန္ေစရန္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ဖရက္ဒရစ္အိုဇနာမ္သည္ ဥာဏ္ပညာ ထက္ျမက္သည့္အေလ်ာက္ ဥပေဒပါရဂူဘြဲ႕၊ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး ဆိုင္ရာပါေမာကၡ၊ ေဆာ္ဘြန္းတကၠသိုလ္ စာေပဆိုင္ရာ ပါေမာကၡ၊ သမိုင္းပညာရွင္ႀကီး စသျဖင့္ ဘြဲ႕ထူးအထပ္ထပ္ အပ္ႏွင္းခံရသည္။ သို႔ေသာ္ သူသည္ ဂုဏ္ပကာသနကို စြဲမက္ျခင္းမရွိ သူစိတ္၀င္စားဆံုးအရာကား စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္၏ က်င့္စဥ္ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္သူမ်ားကူညီေရးပင္ ျဖစ္သည္။ ဖရက္ဒရစ္အိုဇနာမ္သည္ (၁၈၅၃) ခု စက္တင္ဘာလ (၈) ရက္ေန႔တြင္ ကြယ္လြန္သည္။ (၁၉၉၇) ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၂၂) ရက္ေန႔တြင္
ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီး ဒုတိယေျမာက္ဂြၽန္ေပါလ္မွ ဖရက္ဒရစ္အိုဇနာမ္အား သူေတာ္စင္ဘြဲ႕ကို ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္။

စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္အသင္းကို (၁၈၃၃) ခုတြင္ ျပင္သစ္ျပည္ပါရီၿမိဳ႕၌ ဖြဲ႕စည္းၿပီးေနာက္ မၾကာမီ ကမၻာအရပ္ရပ္ သို႔ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားသည္။ (၁၈၄၂) တြင္ ေရာမသို႔ ၎င္း၊ (၁၈၄၄)တြင္ အဂၤလန္သို႔၎င္း၊ (၁၈၄၆) တြင္ ဂ်ာမဏီ၊ ေဟာ္လန္၊ ဂရိ၊ တူရကီ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ မကၠဆီကုိသုိ႔၎င္း၊ (၁၈၄၇)တြင္ ဆြစ္ဇာလန္ႏွင့္ ကေနဒါသုိ႕၎င္း၊ (၁၈၅၀) ၾသစတီးယားႏွင့္ စပိန္သုိ႔၎င္း၊ (၁၈၅၄)တြင္ ၾသစေၾတးလ်တိုက္သုိ႔ ၎င္း၊ (၁၈၈၃) တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔၎င္း၊ (၁၉၄၇) တြင္ ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔၎င္း အသီးသီးပ်ံ႕ႏွံ႕သြားခဲ့သည္။


စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္အသင္းသည္ ယေန႔ ကမၻာ တုိက္ႀကီး (၅) တိုက္တြင္ (၁၃၉) ႏုိင္ငံအထိ ပ်ံ႕ႏွံ႔ၿပီး အဖဲြ႔၀င္ဦးေရ တစ္သန္းေက်ာ္ရွိသည္။ ဆက္သြယ္ေရးလြယ္ကူေစရန္ ကမၻာကုိ (၆) ပုိင္းပုိင္းၿပီး ဒုဥကၠဌ(၂) ဦးအား တာ၀န္ေပးထားသည္။ စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္အဖဲြ႔၏ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ႐ုံးခ်ဳပ္မွာ ျပင္သစ္ျပည္ ပါရီၿမဳိ႕တြင္ တည္႐ွိသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ဆရာေတာ္ႀကီး ဘီဂန္းဒက္ လက္ထက္တြင္ ေရာက္႐ွိလာၿပီး ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ ကာသီျဒယ္ဘုရားေက်ာင္း၌ (၁၈၈၃) ခု ေအာက္တုိဘာ (၉) ရက္ေန႔တြင္ စိန္ဗင္း ဆင္းဒီေပါလ္အသင္း စတင္ဖဲြ႔စည္းခဲ့သည္။ (၁၉၀၈) ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ စိန္အန္ေထာ္နီဘုရားေက်ာင္းတြင္၎င္း၊ (၁၉၁၁) ခုတြင္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ စိန္ဂြၽန္းဘုရားေက်ာင္း တြင္၎င္း၊ (၁၉၁၂)ခုတြင္ မႏၱေလးၿမဳိ႕ စိန္ဖရန္စစ္ေဇးဗီးယား ဘုရားေက်ာင္းတြင္ ၎င္း၊ (၁၉၃၈) တြင္ မႏၱေလးၿမဳိ႕ ေ႐ႊႏွလုံးေတာ္ ကာသီျဒယ္ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းတြင္ ၎င္း အသီးသီးဖဲြ႔စည္းခဲ့ၾကသည္။

ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ စိန္ဂြၽန္းကြန္ဖရင့္မွ က်န္ကြန္ဖရင့္မ်ား ဆက္လက္ လႈပ္ရွားေဆာင္႐ြက္လ်က္ရွိပါသည္။ အာရွတုိက္ရွိ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ေကာင္စီခ်ဳပ္၏ အၾကံျပဳခ်က္အရ (၁၉၇၈) ခုတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္ရွိ ျပည္ေတာ္ေကာင္စီ (Nationalcouncil) ကုိဖဲြ႔ (၁၂.၂.၁၉၉၁)တြင္ စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္ မႏၱေလးသာသနာအုပ္စုေကာင္စီ (Diocesan council) ဖဲြ႔စည္းခဲ့သည္။ (၁၈.၁၂.၂၀၀၂)တြင္ ပုသိမ္သာသနာ အုပ္စုေကာင္စီကုိ၎င္း၊ (၅.၁.၂၀၀၃)တြင္ ရန္ကုန္သာသနာအုပ္စု ေကာင္စီကုိ၎င္း၊ (၁၄.၅.၂၀၀၄) ဟားခါးသာသနာ အုပ္စုေကာင္စီကုိ၎င္း၊ (၁၄.၅.၂၀၀၄) ဟားခါးသာသနာအုပ္စု ေကာင္စီကို၎င္း၊ (၃၁.၇.၂၀၀၄)တြင္ လား႐ႈိးသာသနာအုပ္စုကို၎င္း အသီးသီး ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္သာသနာ (၁၂) နယ္ရွိေသာ္လည္း သာသနာ(၅) ခုသာ စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္ သာသနာအုပ္စု ေကာင္စီမ်ား ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ၿပီး စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္ ကြန္ဖ ရင့္ေပါင္း (၁၂၆) ဖြဲ႕ျဖင့္ ဆင္းရဲသားဒုကၡ ေရာက္သူမ်ားကို ကူညီ ပံ့ပိုးလ်က္ရွိၾကသည္။

ဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္သူဆိုသည္မွာ စားစရာမရွိသူမ်ား၊ ၀တ္စရာမရွိသူမ်ား၊ ေနထိုင္စရာမရွိသူမ်ား၊ မက်န္းမာ၍ ေဆးမကုႏိုင္သူမ်ား၊ ပညာမသင္ႏိုင္သူမ်ား၊ စြန္႔ပစ္ခံရသူမ်ား၊ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရသူမ်ား၊ အလုပ္အကိုင္ မရွိသူမ်ား၊ ဖ်ားနာသူမ်ား၊ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ခံရသူမ်ား ၿခံဳ၍ ေျပာရပါက လူျဖစ္လာၿပီး လူ႕အဆင့္ မေနႏိုင္သူမ်ား အားလံုးကို ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္သူမ်ားဟုဆိုလိုသည္။ "ဤကဲ့သို႔ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္သူမ်ားကို ခရစ္ယာန္မ်ားအေနျဖင့္ ရွာေဖြ၍ သူတို႔ထံသြားေရာက္ကာ ႏွစ္သိမ့္မႈေပးၿပီး အကူအညီ ေပးၾကပါ" (ဒုတိယဗာတီကန္ အစည္းအေ၀းမွ ျပဌာန္းခ်က္) စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္အဖြဲ႕၀င္တိုင္း သည္ မိမိ၏ဆႏၵ၊ မိမိ၏ အေပါင္းအသင္း၊ မိမိ၏အခ်ိန္၊ မိမိ၏ စြမ္းရည္၊ မိမိ၏အက်ိဳး စီးပြားကိုပဓာနမထားဘဲ ပတ္၀န္းက်င္ရွိ ဒုကၡေရာက္သူမ်ားအား လူမ်ိဳးမေ႐ြး၊ ဘာသာမေ႐ြး၊ အဆင့္အတန္းမေ႐ြး မည္သူ႔ကို မဆို ယိုင္းပင္းကူညီရမည္။ ဤအဖြဲ႕အစည္းသည္ ကမၻာအႏွံ႕ ဖြဲ႕စည္းထားေသာအဖြဲ႕ ျဖစ္သည္။ တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္ တစ္ႏိုင္ငံ အကူအညီ ေပးႏိုင္ရန္အတြက္ တိုးတက္ေနေသာႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံမ်ား ပူးတြဲ ဖြဲ႔စည္းထားသည္။ ဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္သူမ်ားကို ကူညီရာ၌ စိန္ဗင္းဆင္းအဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္ မိမိ ကူညီထားေသာ သူတို႔အား တရားေဟာျခင္း ဘာသာထဲသို႔ သိမ္းသြင္းျခင္းစေသာ အခြင့္ေရးယူမႈမ်ားကို ေရွာင္ရွားၿပီး အကူအညီေပးမႈ သက္သက္သာ ေပၚလြင္ေစရမည္။ အဖြဲ႕အစည္း၏ လုပ္ငန္းရည္႐ြယ္ခ်က္ေအာင္ ျမင္ေစရန္ အျခားေသာ ဘာသာေရး၏ လူမႈေရးအဖြဲ႕အစည္းလုပ္ငန္း ရည္႐ြယ္ခ်က္ ေအာင္ျမင္ေစရန္ အ
ျခားေသာ ဘာသာေရး လူမႈေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္႐ြက္ျခင္းျဖင့္ မိမိ၏လုပ္ငန္း အေကာင္အထည္ေဖၚႏုိင္သည္။ ဤအသင္းသည္ မည္သည့္ ေၾကးေငြဥစၥာကိုမွ် လံုး၀ ထိန္းသိမ္းထား ပိုင္ခြင့္မရေသာ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည္။ အထက္ အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ အျခားေသာ ကုသိုလ္ရွင္မ်ားထံမွ ရရွိေသာ ပစၥည္းႏွင့္ေငြေၾကးမ်ားကို အတိဒုကၡေရာက္ေနေသာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား ထံသို႔ အျမန္ဆံုး ျဖန္႔ျဖဴးေပးရမည္။ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအတြက္ ေသာ္၎င္း အဆက္အသြယ္ျပဳရာ၌ ေသာ္၎င္း ကုန္က်စရိတ္ကို နည္းႏိုင္သမွ် နည္းနည္းျဖင့္ ထိေရာက္စြာ ေဆာင္႐ြက္သြားရမည္။ စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္အသင္းသည္ ၀ိညာဥ္ေရးကို အေျခခံေသာ အသင္းအဖြဲ႕ျဖစ္ေၾကာင္း ျပသႏိုင္ရန္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ပြဲေတာ္(၂)ပြဲ က်င္းပၾကသည္။ ပထမပြဲေတာ္မွာ စက္တင္ဘာ (၂၇) ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္ေသာ စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္ပြဲေန႔ ျဖစ္သည္။ ဒုတိယပြဲေတာ္မွာ မတ္လ (၂၅) ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္ေသာ မယ္ေတာ္အား အမိန္႔ေတာ္ျပန္ပြဲ (သို႔မဟုတ္) ဒီဇင္ဘာ (၈) ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္ေသာ မယ္ေတာ္ အျပစ္မဲ့သေႏၶယူေသာ ပြဲေန႔ျဖစ္သည္။ ပြဲေတာ္က်င္းပရာတြင္ အသင္းေတာ္ အတြက္ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးအတြက္ႏွင့္ စိန္ဗင္းဆင္းဒီေပါလ္ အသင္းအတြက္ မစၦား ပူေဇာ္ရသည္။

"ငါ၏ ညီမ်ား အနက္ အသိမ္ငယ္ဆံုးသူ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို သင္ျပဳစုသမွ်သည္ ငါ့ကို ျပဳစုသည္မည္၏" ဟု ခရစ္ေတာ္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည့္ အတြက္ ဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္သူမ်ားကို ကူညီျခင္းသည္ ခရစ္ေတာ္ကို ကူညီျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္မ်ား အေနျဖင့္ ဒုကၡေရာက္သူမွန္လွ်င္ ဘယ္ေဒသမွာ ေနေန၊ ဘာလူမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ဘာသာ ကိုးကြယ္ကိုးကြယ္၊ ဘာစကားပဲ ေျပာေျပာ၊ ဘာအလုပ္ပဲ လုပ္လုပ္၊ တိုက္ႀကီးေပၚမွာစံစံ၊ တဲကုတ္ပဲ ေအာင္းေအာင္း၊ အရက္ပဲ မူးမူး၊ လမ္းေဘးမွာ လဲလဲ၊ အခ်ဳပ္မွာ ပဲရွိရွိ၊ အက်ဥ္းေထာင္မွာပဲ က်က်၊ ေဆး႐ံုမွာပဲ တက္တက္၊ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ပဲ ခံရခံရ၊ သူေတာင္းစားပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အပယ္ခံဘ၀ပဲ ေရာက္ေရာက္၊ ခရစ္ယာန္ ေမတၱာတရား ေရွ႕ထားလ်က္ ကူညီရန္ တာ၀န္ရွိၾကပါသည္။
ဖရက္ဒရစ္အိုဇနာမ္၏ဆုေတာင္း

"အိုဘုရားသခင္ ကြၽႏု္ပ္အေပၚခ်ေပးေသာ ဒုကၡခံစားမႈႏွင့္ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမ်ားအတြက္ ကိုယ္ေတာ္ကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ဤအရာတို႔ကို ကြၽႏ္ုပ္အျပစ္မ်ားအတြက္ ဆပ္ေျဖမႈ ျဖစ္ေစေတာ္မူပါ။"


မန္း-သေျပ

No comments: