သရက္ခုန္ရြာ ရဟန္းခံပြဲေတာ္သရက္ခုန္ရြာ
ဦးပဥၨင္းႀကီး ဂ်ိဳးဇက္ထြန္းထြန္း၀င္းသည္ မတ္လ၂၈ရက္ေန႔တြင္ မႏၲေလး ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး ေပါလ္ဇိန္ထုန္းဂေရာင္လက္ေတာ္မွ ထာ၀ရရဟန္းအျဖစ္ကို ခံယူခဲ့သည္။ ရဟန္းေတာ္သစ္ထြန္းထြန္း၀င္၏ မိဘႏွစ္ပါးျဖစ္ေသာ ဦးဖိုး၀င္းႏွင့္ ေဒၚခ်စ္တင္တို႕သည္ သရက္ခုန္ ဇာတိျဖစ္ၾကေသာ္လည္း ေရၾကည္ရာျမတ္ႏုရာ ဆို႐ိုးရွိသည့္အတိုင္း မႏၲေလးၿမိဳ႕ စိန္ဂြၽန္း(မေနာယမံ) ရပ္ကြက္တြင္ ေျပာင္းေရႊ႕ ေနထိုင္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ထြန္းထြန္း၀င္းကို မႏၲေလးၿမိဳ႕ မေနာ္ယမံရပ္ကြက္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၾကသည္။
သူ၏ရဟန္းသိကၡာတင္ပြဲကို သူ၏မိဘႏွစ္ပါးရြာ၌ လုပ္ရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေတာင္တြင္းႀကီးနယ္မွ ေဒသခံ လူငယ္လူရြယ္မ်ား ရဟန္းသိကၡာခံျခင္း အခမ္းအနားကို ေတြ႔ျမင္ျခင္းအားျဖင့္ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ေခၚေတာ္မူျခင္းရရွိရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။
သို႔ပါ၍ ဆရာေတာ္ႏွင့္တကြ ရဟန္းေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္မ်ားႏွင့္ ဘာသာ၀င္ အခ်ိဳ႕တို႔သည္ မႏၲေလးမွ ေတာင္တြင္းနယ္ ခ်င္းေညာင္ပင္သာရြာသို႔ မတ္လ (၂၆)ရက္ တနလၤာေန႔ နံနက္(၆)နာရီတြင္ ထြက္ခြာခဲ့ၾကပါသည္။ မိတၳီလာၿမိဳ႕ ဖာသာရ္ပီတာဦးလွေရႊ ေက်ာင္းတြင္ ေခတၱအနားယူၿပီး ခရီးဆက္ခဲ့ၾကရာ ညေန(၅)နာရီေလာက္တြင္ ေညာင္ ပင္သာရြာသို႔ ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ေညာင္ပင္သာရြာသည္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးဟံသာႏွင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဦးၿဂိဳလ္တုတို႔၏ ရြာျဖစ္ပါသည္။ ေတာင္တြင္းနယ္တြင္ ခရစ္ေတာ္၏ ဘာသာတရားကို လက္ခံၾကေသာရြာမ်ားထဲတြင္ပဌမဦးဆံုးရြာတစ္ရြာ ျဖစ္သည္။ မႏၲေလးသာသနာမွာ ခ်င္းေတာင္ေဒသကို ျပန္လည္မဖြင့္လွစ္မွီ ေတာင္တြင္းနယ္သည္ ေရွ႕တန္းေဒသျဖစ္ခဲ့သည္။ ေရွ႕တန္းေဒသဟု ေခၚဆိုရာမွာ ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ေႏွးေကြးၿပီး သြားေရးလာေရး ခက္ခဲေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔မတ္လ (၂၇)ရက္နံနက္တြင္ ခရီးဆက္ၾကရသည္။ ေခတ္မီ မွန္လံုကားႀကီးကို ေညာင္ပင္သာရြာမွာ ထားခဲ့ၿပီး အုတ္ခဲတို႔၊ ႀကံတို႔ တိုက္ေနတဲ့ ကားႀကီးႏွင့္ ၁၀မိုင္ေက်ာ္ကြာေ၀းေသာ သရက္ခုန္ရြာသို႔ ခရီးၾကမ္းႏွင္ၾကရသည္။ နံနက္ (၁၀) နာရီ ေလာက္တြင္ ေရာက္ၾကပါသည္။ ၎င္းေန႔ ညေန(၅)နာရီခြဲတြင္ စိန္ဂ်ိဳးဇက္ဘုရား ေက်ာင္းျဖစ္သျဖင့္ ၎င္းပြဲကို က်င္းပၾကပါသည္။ မိစၦားတရားေတာ္ကို မိတၳီလာဇံုမွႈး ဖာသာရ္ပီတာဦးလွေရႊက ဦးေဆာင္ၿပီးပူေဇာ္ခဲ့ပါသည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဂြၽန္ဦးေအးေက်ာ္က စိန္ဂ်ိဳးဇက္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ၾသ၀ါဒမိန္႔ၾကားေပးခဲ့ပါသည္။ မတ္လ (၂၈)ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔ နံနက္တြင္ ဦးပဥၨင္းႀကီးဂ်ိဳဇက္ထြန္းထြန္း၀င္းသည္ မႏၲေလးဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး ေပါလ္ဇိန္ထုန္းဂေရာင္လက္ေတာ္မွ ထာ၀ရရဟန္းအျဖစ္သို႔ တင္ေျမွာက္ျခင္းခံရေလသည္။ ရဟန္းသိကၡာတင္ပြဲေတာ္သို႔ ရဟန္းေတာ္ ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါး၊ သီလရွင္ရွစ္ပါး၊ ကိုရင္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ဘာသာ၀င္ရွစ္ရာခန္႔ တက္ေရာက္ အားေပးၾကပါသည္။
ဦးပဥၨင္းႀကီးထြန္းထြန္း၀င္းသည္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ စိန္ဂြၽန္းအုပ္စုတြင္ ဖြားျမင္ခဲ့ေသာ္လည္း သရက္ခုန္ရြာသည္ သူ၏မိဘႏွစ္ပါးရြာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎င္းရြာတြင္ သိကၡာခံယူျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားလည္း သရက္ခုန္ရြာတြင္ ေနထိုင္ၾကသည္။
သရက္ခုန္ရြာတြင္ ကက္သလစ္ဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္အတူ ႏွစ္ျခင္းႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားလည္း ေအးခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲၿပီး ေနထိုင္ၾကသည္။ ရဟန္းသိကၡာတင္ပြဲအတြက္လည္း ဘာသာမေရြးဘဲ ရြာသူရြာသားမ်ားမွ အတူစုေပါင္းၿပီး လုပ္ကိုင္ေပးခဲ့ၾကသည္။ ဘာသာသံုးဘာသာ စည္းလံုးညီညႊတ္စြာ ေနထိုင္ျခင္းသည္ စံနမူနာျဖစ္ပါသည္။
သရက္ခုန္ေက်းရြာသည္အ႐ိႈခ်င္းမ်ားေနထိုင္ရာေဒသျဖစ္ၿပီး ၁၉၂၀ ၀န္းက်င္တြင္ သာသနာစၿပီး ျပဳခဲ့ပါသည္။ ငွက္ဖ်ားေရာဂါထူထပ္ၿပီး ေတာႀကီးစိမ့္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ေတာ႐ိုင္း တိရစၦာန္ေပါမ်ားေသာ ေနရာျဖစ္သည္။ ေရာင္စံုသူပုန္မ်ား ေတာခိုရာေနရာ ျဖစ္သည္။ စာေရးသူအေနျဖင့္ သရက္ခုန္ဟူသည္ ဘုန္းဘုန္းအသစ္ေလးဖာသာရ္စီရီ လူးဦးခ်စ္ေမာင္ ပဌမဆံုးတာ၀န္က်ရာေနရာျဖစ္သည္ဟု ေခါင္းထဲမွာ မွတ္ယူထားပါသည္။ ၁၉၄၆ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလ(၂၁)ရက္ေန႔တြင္ ခ်မ္းသာရြာ၌ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေလးပါး သိကၡာခံယူခဲ့ၾကၿပီး အသီးသီး တာ၀န္ခြဲေ၀ေပးခဲ့သည္။ ဖာသာရ္စီရီလူးမွာ သရက္ခုန္ရြာတြင္ တာ၀န္က်ခဲ့သည္။ ရဟန္းခံၿပီး (၉)လၾကာေသာအခါ သရက္ခုန္ရြာတြင္ပင္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါျဖင့္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ၎င္း၏အုတ္ဂူတြင္ ဆုေတာင္းခဲ့ၿပီး အုတ္ဂူေပၚတြင္ ေရးထားေသာ ကဗၺည္းစာအရ ဘုန္းေတာ္ႀကီးစီရီလူး ဦးခ်စ္ေမာင္ ၁၉၄၇ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ၂၀ရက္ေန႔တြင္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူေၾကာင္း သိရွိခဲ့ရသည္။ ယခုတိုင္လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲသည့္ ေနရာျဖစ္ေနေသးပါက ႏွစ္ေပါင္း (၆၀)ေလာက္က ဖာသာရ္စီရီလူးတို႔ေခတ္တြင္ မည္မွ်ခက္ခဲမည္ကို စဥ္းစားၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုအခါက ေတာႀကီးၿပီး တိရစၦာန္႐ိုင္းမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဒိစနက္စ္သည္ ကုိးေတာင္က်ားႀကီး တစ္ေကာင္ကို ေညာင္ပင္သာရြာ၏ ေတာင္ဘက္နားတြင္ ပစ္ခဲ့ဘူးသည္ဟု သိခဲ့ရသည္။ ယခုအခါတြင္ ေတာ႐ိုင္းတိရစၦာန္မ်ားလည္းမ်ိဳးတံုးၿပီး ကြၽန္းပင္မ်ားလည္း မရွိသေလာက္ ရွားပါးသြားပါသည္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေပါလ္ထြန္းျမင့္သည္ သရက္ခုန္ရြာတြင္ေက်ာင္းထိုင္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ရြာမ်ားကိုလည္း ၾကည့္႐ႈရပါသည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးၾသဂုတ္စတင္းတင္ေမာင္ထြန္းသည္ ေညာင္ပင္သာမွာ ေက်ာင္းထိုင္ပါသည္။ မေကြးတိုင္းေတာင္တြင္းႀကီးနယ္သည္ ဘာသာတူ လူဦးေရအေတာ္နည္းပါးပါသည္။ သာသနာအေနျဖင့္ အားသြန္ခြန္စိုက္ လုပ္ကိုင္လွ်က္ရွိပါသည္။ လယ္ကြင္းျပင္က်ယ္ျပန္႔ၿပီး လုပ္သားမ်ားမွာ နည္းပါးပါသည္။ လုပ္သားမ်ားကို ေစလႊတ္ေပးရန္ လယ္ကြင္းရွင္ ဘုရားသခင္အား ၀ိုင္း၀န္းၿပီး ဆုေတာင္းေပးၾကပါစို႕။
သူ၏ရဟန္းသိကၡာတင္ပြဲကို သူ၏မိဘႏွစ္ပါးရြာ၌ လုပ္ရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေတာင္တြင္းႀကီးနယ္မွ ေဒသခံ လူငယ္လူရြယ္မ်ား ရဟန္းသိကၡာခံျခင္း အခမ္းအနားကို ေတြ႔ျမင္ျခင္းအားျဖင့္ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ေခၚေတာ္မူျခင္းရရွိရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။
သို႔ပါ၍ ဆရာေတာ္ႏွင့္တကြ ရဟန္းေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္မ်ားႏွင့္ ဘာသာ၀င္ အခ်ိဳ႕တို႔သည္ မႏၲေလးမွ ေတာင္တြင္းနယ္ ခ်င္းေညာင္ပင္သာရြာသို႔ မတ္လ (၂၆)ရက္ တနလၤာေန႔ နံနက္(၆)နာရီတြင္ ထြက္ခြာခဲ့ၾကပါသည္။ မိတၳီလာၿမိဳ႕ ဖာသာရ္ပီတာဦးလွေရႊ ေက်ာင္းတြင္ ေခတၱအနားယူၿပီး ခရီးဆက္ခဲ့ၾကရာ ညေန(၅)နာရီေလာက္တြင္ ေညာင္ ပင္သာရြာသို႔ ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ေညာင္ပင္သာရြာသည္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးဟံသာႏွင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဦးၿဂိဳလ္တုတို႔၏ ရြာျဖစ္ပါသည္။ ေတာင္တြင္းနယ္တြင္ ခရစ္ေတာ္၏ ဘာသာတရားကို လက္ခံၾကေသာရြာမ်ားထဲတြင္ပဌမဦးဆံုးရြာတစ္ရြာ ျဖစ္သည္။ မႏၲေလးသာသနာမွာ ခ်င္းေတာင္ေဒသကို ျပန္လည္မဖြင့္လွစ္မွီ ေတာင္တြင္းနယ္သည္ ေရွ႕တန္းေဒသျဖစ္ခဲ့သည္။ ေရွ႕တန္းေဒသဟု ေခၚဆိုရာမွာ ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ေႏွးေကြးၿပီး သြားေရးလာေရး ခက္ခဲေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔မတ္လ (၂၇)ရက္နံနက္တြင္ ခရီးဆက္ၾကရသည္။ ေခတ္မီ မွန္လံုကားႀကီးကို ေညာင္ပင္သာရြာမွာ ထားခဲ့ၿပီး အုတ္ခဲတို႔၊ ႀကံတို႔ တိုက္ေနတဲ့ ကားႀကီးႏွင့္ ၁၀မိုင္ေက်ာ္ကြာေ၀းေသာ သရက္ခုန္ရြာသို႔ ခရီးၾကမ္းႏွင္ၾကရသည္။ နံနက္ (၁၀) နာရီ ေလာက္တြင္ ေရာက္ၾကပါသည္။ ၎င္းေန႔ ညေန(၅)နာရီခြဲတြင္ စိန္ဂ်ိဳးဇက္ဘုရား ေက်ာင္းျဖစ္သျဖင့္ ၎င္းပြဲကို က်င္းပၾကပါသည္။ မိစၦားတရားေတာ္ကို မိတၳီလာဇံုမွႈး ဖာသာရ္ပီတာဦးလွေရႊက ဦးေဆာင္ၿပီးပူေဇာ္ခဲ့ပါသည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဂြၽန္ဦးေအးေက်ာ္က စိန္ဂ်ိဳးဇက္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ၾသ၀ါဒမိန္႔ၾကားေပးခဲ့ပါသည္။ မတ္လ (၂၈)ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔ နံနက္တြင္ ဦးပဥၨင္းႀကီးဂ်ိဳဇက္ထြန္းထြန္း၀င္းသည္ မႏၲေလးဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး ေပါလ္ဇိန္ထုန္းဂေရာင္လက္ေတာ္မွ ထာ၀ရရဟန္းအျဖစ္သို႔ တင္ေျမွာက္ျခင္းခံရေလသည္။ ရဟန္းသိကၡာတင္ပြဲေတာ္သို႔ ရဟန္းေတာ္ ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါး၊ သီလရွင္ရွစ္ပါး၊ ကိုရင္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ဘာသာ၀င္ရွစ္ရာခန္႔ တက္ေရာက္ အားေပးၾကပါသည္။
ဦးပဥၨင္းႀကီးထြန္းထြန္း၀င္းသည္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ စိန္ဂြၽန္းအုပ္စုတြင္ ဖြားျမင္ခဲ့ေသာ္လည္း သရက္ခုန္ရြာသည္ သူ၏မိဘႏွစ္ပါးရြာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎င္းရြာတြင္ သိကၡာခံယူျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားလည္း သရက္ခုန္ရြာတြင္ ေနထိုင္ၾကသည္။
သရက္ခုန္ရြာတြင္ ကက္သလစ္ဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္အတူ ႏွစ္ျခင္းႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားလည္း ေအးခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲၿပီး ေနထိုင္ၾကသည္။ ရဟန္းသိကၡာတင္ပြဲအတြက္လည္း ဘာသာမေရြးဘဲ ရြာသူရြာသားမ်ားမွ အတူစုေပါင္းၿပီး လုပ္ကိုင္ေပးခဲ့ၾကသည္။ ဘာသာသံုးဘာသာ စည္းလံုးညီညႊတ္စြာ ေနထိုင္ျခင္းသည္ စံနမူနာျဖစ္ပါသည္။
သရက္ခုန္ေက်းရြာသည္အ႐ိႈခ်င္းမ်ားေနထိုင္ရာေဒသျဖစ္ၿပီး ၁၉၂၀ ၀န္းက်င္တြင္ သာသနာစၿပီး ျပဳခဲ့ပါသည္။ ငွက္ဖ်ားေရာဂါထူထပ္ၿပီး ေတာႀကီးစိမ့္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ေတာ႐ိုင္း တိရစၦာန္ေပါမ်ားေသာ ေနရာျဖစ္သည္။ ေရာင္စံုသူပုန္မ်ား ေတာခိုရာေနရာ ျဖစ္သည္။ စာေရးသူအေနျဖင့္ သရက္ခုန္ဟူသည္ ဘုန္းဘုန္းအသစ္ေလးဖာသာရ္စီရီ လူးဦးခ်စ္ေမာင္ ပဌမဆံုးတာ၀န္က်ရာေနရာျဖစ္သည္ဟု ေခါင္းထဲမွာ မွတ္ယူထားပါသည္။ ၁၉၄၆ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလ(၂၁)ရက္ေန႔တြင္ ခ်မ္းသာရြာ၌ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေလးပါး သိကၡာခံယူခဲ့ၾကၿပီး အသီးသီး တာ၀န္ခြဲေ၀ေပးခဲ့သည္။ ဖာသာရ္စီရီလူးမွာ သရက္ခုန္ရြာတြင္ တာ၀န္က်ခဲ့သည္။ ရဟန္းခံၿပီး (၉)လၾကာေသာအခါ သရက္ခုန္ရြာတြင္ပင္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါျဖင့္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ၎င္း၏အုတ္ဂူတြင္ ဆုေတာင္းခဲ့ၿပီး အုတ္ဂူေပၚတြင္ ေရးထားေသာ ကဗၺည္းစာအရ ဘုန္းေတာ္ႀကီးစီရီလူး ဦးခ်စ္ေမာင္ ၁၉၄၇ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ၂၀ရက္ေန႔တြင္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူေၾကာင္း သိရွိခဲ့ရသည္။ ယခုတိုင္လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲသည့္ ေနရာျဖစ္ေနေသးပါက ႏွစ္ေပါင္း (၆၀)ေလာက္က ဖာသာရ္စီရီလူးတို႔ေခတ္တြင္ မည္မွ်ခက္ခဲမည္ကို စဥ္းစားၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုအခါက ေတာႀကီးၿပီး တိရစၦာန္႐ိုင္းမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဒိစနက္စ္သည္ ကုိးေတာင္က်ားႀကီး တစ္ေကာင္ကို ေညာင္ပင္သာရြာ၏ ေတာင္ဘက္နားတြင္ ပစ္ခဲ့ဘူးသည္ဟု သိခဲ့ရသည္။ ယခုအခါတြင္ ေတာ႐ိုင္းတိရစၦာန္မ်ားလည္းမ်ိဳးတံုးၿပီး ကြၽန္းပင္မ်ားလည္း မရွိသေလာက္ ရွားပါးသြားပါသည္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေပါလ္ထြန္းျမင့္သည္ သရက္ခုန္ရြာတြင္ေက်ာင္းထိုင္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ရြာမ်ားကိုလည္း ၾကည့္႐ႈရပါသည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးၾသဂုတ္စတင္းတင္ေမာင္ထြန္းသည္ ေညာင္ပင္သာမွာ ေက်ာင္းထိုင္ပါသည္။ မေကြးတိုင္းေတာင္တြင္းႀကီးနယ္သည္ ဘာသာတူ လူဦးေရအေတာ္နည္းပါးပါသည္။ သာသနာအေနျဖင့္ အားသြန္ခြန္စိုက္ လုပ္ကိုင္လွ်က္ရွိပါသည္။ လယ္ကြင္းျပင္က်ယ္ျပန္႔ၿပီး လုပ္သားမ်ားမွာ နည္းပါးပါသည္။ လုပ္သားမ်ားကို ေစလႊတ္ေပးရန္ လယ္ကြင္းရွင္ ဘုရားသခင္အား ၀ိုင္း၀န္းၿပီး ဆုေတာင္းေပးၾကပါစို႕။
Msgr. Canute ဦးလြန္းေအာင္
No comments:
Post a Comment