ေကာင္းကင္ဘံုမွလက္ေဆာင္ေလးမ်ား
ကြၽႏု္ပ္တို႔လူသားတိုင္း၌ ခ်စ္သူခင္သူမ်ားထံမွ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလး မ်ားရရွိၾကဖူးေပမည္။ ခရစၥမတ္(စ္) လက္ေဆာင္၊ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလးမ်ားကို အျမတ္တႏိုးသိမ္းဆည္းတတ္ၾကေပသည္။ လူသားအခ်င္းခ်င္းေပးေသာ လက္ေဆာင္ေလးမ်ားကို ဤသို႔တန္ဖိုးထားလွ်င္ ဘုရားသခင္ေပးေသာ လက္ေဆာင္ဆိုလွ်င္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ အဘယ္မွ် တန္ဘိုးထားၾကမည္နည္း။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ မသိဘဲႏွင့္ ဘုရားသခင္သည္ လက္ေဆာင္ေပါင္းမေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ ေပးထားပါသည္။ ေန႔စဥ္ေကာင္းမြန္စြာ စားေသာက္ေနထိုင္ႏိုင္သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ႏုိင္သည္။ ဘုရားတရားကို တတ္အားသ၍၀ တ္ျပဳဆုေတာင္းႏုိင္သည္။ မိတ္ေကာင္း ေဆြေကာင္းမ်ား ကြၽႏု္ပ္တို႕ အကူအညီကို လိုအပ္ေနသူမ်ားႏွင့္ မကင္းကြာဘဲ စိတ္ခ်မ္းသာစြာေနထိုင္ခြင့္ရွိၾကသည္။ ဒီလို ဆုေက်းဇူးမ်ားအျပင္ ထူးျခားစြာရရွိေသာ လက္ေဆာင္ေလးမ်ားအေၾကာင္းကို ေျပာျပလိုပါသည္။ ခရစၥတူးသခင္၏ "အငယ္ဆံုးေသာ ညီအစ္ကိုကိုျပဳသမွ် ငါကိုယ္ေတာ္ကို ျပဳၾကၿပီ" ဟူေသာ က်မ္းစာအတိုင္းျပဳမူ ေဆာင္႐ြက္လွ်င္ ဘုရားသခင္၏ လက္ေတြ႕ ေစာင့္ေရွာက္မႈကို အစဥ္အၿမဲရတတ္သည္ကိုလည္း သက္ေသခံလိုေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
ရာသီဥတု အလြန္ခ်မ္းေအးေသာ ေန႔တစ္ေန႔၌ ကြၽႏု္ပ္သည္ အလုပ္သြားရန္ အိမ္မွထြက္ခြါလာစဥ္ လမ္းတစ္ေနရာ၌ အေအးဒဏ္ကို ခံစားေနရေသာ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့ေနသည့္ အစ္မႀကီးတစ္ဦးကို ေတြ႕ခဲ့ရပါသည္။ သူမသည္ အျခားၿမိဳ႕မွ ဧည့္သည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေႏြးထည္ လံုေလာက္စြာ ပါမလာေပ။ ထိုေန႔က ေဆာင္းဦးကာလမွာ မိုး႐ြာေနေသာေၾကာင့္ အေအးဒဏ္ကလည္း လြန္ကဲလ်က္ရွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္၌ၿခံဳလာေသာ သိုးေမႊးတဘက္ကို ထိုအစ္မႀကီးအား လႊမ္းၿခံဳေပး လိုက္မိပါသည္။ (ကြၽႏု္ပ္၌လည္း သိုးေမႊး တဘက္ႏွစ္ထည္သာ ရွိပါသည္) သူမကလည္း ေက်းဇူးတင္စကားႏွင့္ ကြၽႏု္ပ္အတြက္ ဆုေတာင္းေပးပါမည့္အေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါသည္။
ထိုေန႕၌ပင္ ကြၽႏု္ပ္လည္း အလုပ္အားေနေသာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ထဲရွိ ေနမေကာင္းေနေသာ မိတ္ေဆြမ်ားထံ အလည္အပတ္ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုအိမ္ေရာက္ေသာအခါ အလြန္ေအးခ်မ္းသည့္ အခ်ိန္၌ ေရာက္ရွိလာေသာေၾကာင့္ ၀မ္းသာအားရ ႀကိဳဆိုခဲ့ၿပီး ကြၽႏ္ုပ္အတြက္ ေကာ္ဖီပူပူ ေဖ်ာ္ေပးသည္။ အိမ္ခန္းထဲသို႔ျပန္၀င္သြားကာ သိုးေမႊးတဘက္ (ၿခံဳထည္)ေလးတစ္ထည္ယူလာၿပီး ကြၽႏု္ပ္ကို ၿခံဳလႊမ္းေပးပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း ေျပာျပၿပီး နံနက္ခင္းက အျဖစ္အပ်က္ကေလးကို ေျပာျပမိပါသည္။ ထိုအိမ္မွ တဖန္ ထိုရပ္ကြက္ တစ္ကြက္ထဲ (အတိ အက်ေျပာျပရလွ်င္ နန္းေရွ့ေအာင္ေတာ္မူရပ္ကြက္) ေန အစ္မႀကီးတစ္ေယာက္ထံ အလည္အပတ္ သြားခဲ့ပါသည္။ ထိုအစ္မႀကီးႏွင့္ မိနစ္သံုးဆယ္ၾကမွ် စကားစျမည္ ေျပာဆိုၾကၿပီးေသာ္ သူမက အိမ္ထဲမွ သိုးေမႊး တဘက္ကေလးတစ္ထည္ လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါသည္။ နံနက္ေစာေစာက ကြၽႏ္ုပ္ကေပးခဲ့ေသာ တဘက္ကေလးက အျပာေရာင္ေလး ျဖစ္ၿပီး ယခုကြၽႏု္ပ္ျပန္ရေသာ သိုးေမႊး တဘက္ကေလး ႏွစ္ထည္မွာ ပန္းႏုေရာင္ႏွင့္ အစိမ္းေရာင္တဘက္ကေလး ႏွစ္ထည္ျပန္ ရခဲ့ပါသည္။ ပထမအႀကိမ္ တဘက္ကေလး ရစဥ္က တိုက္ဆိုင္မႈေလးဟု ထင္ျမင္ခဲ့ေသာ္လည္း ဒုတိယအႀကိမ္ရရွိေသာအခါ ထူးျခားေသာ ျဖစ္ရပ္ကေလးတစ္ခု (သို႕) ဘုရားရွင္မွေပးေသာ လက္ေဆာင္ကေလး ဟုယံုၾကည္မိပါသည္။"မိမိႏွင့္နီးစပ္ေသာသူကို ကိုယ္ႏွင့္ အမွ်ခ်စ္ေလာ့" ဟူေသာက်မ္းစာပိုဒ္ေလးကို သတိရမိပါသည္။ ဤအတိုင္းက်င့္ႀကံ ေနထိုင္ျခင္းျဖင့္ ဘုရားရွင္၏ေမတၱာသည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔တစ္ဦးခ်င္းဆီသို႔ ျဖန္႔ေ၀လွ်က္ ရွိသည္ဟုလည္း ခံစားမိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ေန႕စဥ္လွဴဒါန္းဖို႕ရာ၊ ေငြေၾကး ေျမာက္မ်ားစြာ မလိုအပ္ပါ။ ေမတၱာ ေစတနာသာလွ်င္ အဓိကျဖစ္ပါေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္၏ အေတြ႕အႀကံဳေလးအားျဖင့္ သက္ေသခံအပ္ပါသည္။ ခ်စ္ေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြတို႔၌လည္း ဤသို႕လက္ေဆာင္ကေလးမ်ား မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ရရွိခဲ့ဖူးေပမည္။ သတိမထားမိ၍သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ေမတၱာ၊ ေစတနာမ်ားမ်ား ျဖန္႕ေ၀ႏိုင္ၾကပါေစ။
ကက္သလင္းခင္
No comments:
Post a Comment