လူ႕အျဖစ္ကိုယူျခင္း

လူ႕အျဖစ္ကိုယူျခင္း

ဆင္းရဲေသာ သူဘက္၌လည္း မငဲ့ကြက္ရ။ သင္သည္ ရန္သူ၏ ျမင္း ႏြား လမ္းလြဲသည္ကို ေတြ႕ျမင္လွ်င္၊ အမွန္ ျပန္ပို႕ရမည္။ သင့္ကို မုန္းေသာသူ၏ ျမည္းသည္၊ မိမိေဆာင္႐ြက္ေသာ ၀န္ေအာက္မွာ လဲေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္လွ်င္ မ မစဘဲ ေနႏိုင္သေလာ။ အမွန္ ၀ိုင္းညီ၍ မစ ရမည္။ သင္၌ ဆင္းရဲေသာသူသည္ တရားေတြ႕ေသာ အခါ သူ႕ကို မတရားသျဖင့္ မစီရင္ရ။ မဟုတ္မမွန္ေသာ အမႈကို ေရွာင္ရမည္။ အျပစ္မရွိေသာသူ၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူကို မကြပ္မ်က္ရ။ အေၾကာင္းမူကား ငါသည္ မတရားေသာသူကို အျပစ္မလႊတ္။ သင္သည္ တံစိုး မစားရ။ တံစိုးသည္ ပညာရွိတို႕၏ မ်က္စိကို ကြယ္ေစ၍ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူတို႕၏ စကားကို လြဲေစတတ္၏။ (ထြက္ ၂၃း၃-၈ )
ဒီက်မ္းဟာ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း တစ္ခုလံုးရဲ႕အေရးႀကီးဆံုး က်မ္းပိုဒ္လို႕ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုရင္ ဒီက်မ္းပိုဒ္ အရင္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ် အီစရာအဲလ္ လူမ်ိဳးတို႕ရဲ႕ သမိုင္းတစ္ခုလံုးက ဒီအျဖစ္ အပ်က္ဆီသို႕ ရည္႐ြယ္ဦးတည္ခဲ့သလို၊ ဒီအျဖစ္အပ်က္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ပေရာဖက္ေတြရဲ႕ေဟာေျပာခ်က္ေတြကလဲ ဒီအရာရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ိဳးဆက္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအျဖစ္အပ်က္ဟာ ရွည္လ်ားလွတဲ့ သမိုင္းကာလႀကီး တစ္ေလွ်ာက္လံုးရဲ႕ အထြဋ္အထိပ္၊ ဗဟိုမ႑ိဳင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ထူးဆန္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဆီနာရီေတာင္ေျခမွာ အီစရာအဲလ္လူေတြ စုေ၀းေနၾကတယ္။ ယဇ္ပလ’င္အားျဖင့္ ကိုယ္စားျပဳတဲ့ မိုးဇက္ဟာ ဘုရားသခင္နဲ႕ အီစရာအဲလ္လူမ်ိဳးအၾကား ၾကား၀င္ေဆာင္႐ြက္ေပးသူ ျဖစ္တယ္။ မိုးဇက္က အေသြးျဖင့္ ယဇ္ပလ’င္နဲ႕ လူေတြအေပၚမွာ ပက္ျဖန္းျခင္းအားျဖင့္ အစြန္းႏွစ္ဖက္ကို ဆက္စပ္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္တယ္။ အီစရာအဲလ္ လူမ်ိဳးေတြအတြက္ ေသြးဟာ အသက္ရဲ႕ အမွတ္လကၡဏာ (The Symbol Of Life) ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေသြးကို လူေတြအေပၚမွာ ပက္ျဖန္းျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အသက္ဟာ မိုးဇက္မွတဆင့္ ေပါၾကြယ္၀စြာျဖင့္ လူေတြအေပၚကို စီးဆင္းတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႕ဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ သီးသန္႕လူမ်ား (The chosen people of God) အျဖစ္ ေရာက္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ပေရာဖက္မ်ား အားလံုးဟာ ဒီအျဖစ္အပ်က္၊ အခန္းအနားရဲ႕ အဓိကက်တဲ့၊ အလြန္ ေလးနက္ အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့အရာကို နက္႐ႈိင္းတဲ့ ၀ါက်တစ္ခုတည္းနဲ႕ေဖၚျပၾကခဲ့တယ္။ (You shall be My people and I shall be your God.) ဒါေပမဲ့လဲ ဒီပထမအႀကိမ္ျပဳခဲ့တဲ့ ဘုရားသခင္နဲ႕ အီစရာအဲလ္လူမ်ိဳးတို႕ၾကားက ပဋိညာဥ္ဟာ ပ်က္စီးသြားခဲ့ရတယ္။ အီစရာအဲလ္တို႕ရဲ႕ ဆိုးညစ္မႈ၊ အေဆြခင္ပြန္း အေပၚသစၥာမရွိမႈတို႕ေၾကာင့္ ပ်က္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္ဖက္က အေလွ်ာ့မေပးပါဘူး။ ကိုယ္ေတာ္က stubbornly persistent ေခါင္းမာ လြန္းစြာနဲ႕ ဆက္လက္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္။ ဒီပထမအႀကိမ္ ျပဳခဲ့တဲ့ ပဋိညာဥ္ထက္ ပိုၿပီးထက္ သန္တဲ့၊ ခိုင္္ၿမဲတဲ့ ပဋိညာဥ္အသစ္၊ အီစရာအဲလ္လူတို႕ရဲ႕ ဆိုးညစ္မိုက္မဲျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ပ်က္စီးမသြားႏိုင္မဲ့ ပဋိညာဥ္ အသစ္ထပ္မံျပဳမယ္ဆိုၿပီး အဆံုးမရွိေသာ စိတ္ရွည္သည္းခံျခင္းျဖင့္ ပေရာဖက္မ်ားကို တစ္ပါးၿပီး တစ္ပါးေစလႊတ္ခဲ့တယ္။ ဒီလို ခိုင္မာတိက်တဲ့ ဒုတိယအႀကိမ္ ကတိသစၥာကို ကားတိုင္ေပၚမွာ ခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ျပဳမွာ ျဖစ္တယ္။ သို႕ေသာ္လည္း ဒီလို အေသခံျခငး္အားျဖင့္ ကတိသစၥာျပဳႏိုင္ရန္ ပထမဦးဆံုး ပဋိသေႏၶစြဲယူၿပီး ေမြးဖြားခံရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ "လူ႕အျဖစ္ကိုယူျခင္း" Incarnation ဆိုတာ လူေတြကို ကယ္တင္ဖို႕ရန္အတြက္ သူတို႕ရဲ႕ ဆိုးညစ္မႈေတြ၊ အျပစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲမ်ားျပား ႀကီးေလးေနပါေစ၊ ေခါင္းမာစြာနဲ႕ ဆက္လက္ၿပီး သစၥာရွိေနတဲ့၊ ခ်စ္ေနတဲ့ ခမည္းေတာ္ ဘုရားရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းမွထြက္ေပၚလာတဲ့ "အက်ိဳးရလဒ္" ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမအႀကိမ္ ပဋိညာဥ္ က်ိဳးပ်က္သြားေသာ္လည္း ဒီအရာကို အဆံုးအျဖစ္ မသတ္မွတ္ဘဲ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္ အခြင့္အေရးေပး၊ ႀကိဳးစားျခင္းရဲ႕ ရလဒ္က လူ႕အျဖစ္ကိုယူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္ျပဳျခင္းမွာ ကိုယ္ေတာ္ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ ဒီဒုတိယအႀကိမ္ ပဋိညာဥ္က သက္တမ္းမတိုးဘဲ၊ ထာ၀ရတည္တ့ံ ခိုင္ၿမဲမွာ ျဖစ္တယ္။ အီစရာအဲလ္တို႕က မက္ဆီးယား အဆင့္ေလာက္ကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကတယ္။ သို႕ေသာ္ ဘုရားသခင္က သူတို႕ ေမွ်ာ္လင့္တာထက္ ေက်ာ္လြန္ၿပီး သူ႕ရဲ႕သစၥာရွိတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရဲ႕ ျမင္ႏိုင္တဲ့ သက္ေသအျဖစ္ မိမိကိုယ္ေတာ္တိုင္ရဲ႕ သားေတာ္ကို ေစလႊတ္ခဲ့ပါတယ္။ "လူ႕အျဖစ္ကိုယူျခင္း" ျဖစ္ေပၚစဥ္က လူေတြရဲ႕ အေျခအေနဟာ အလြန္ ဆိုး႐ြားေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ေရာမၾသ ၀ါဒစာ ၁း၂၆-၃၁မွာ သံေပါလူးက သူ႕ ေခတ္သူ႕အခါက လူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္း အေျခအေနကို ေဖၚျပထားပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က "လူ႕အျဖစ္ကိုယူျခင္း" ျဖစ္စဥ္အၿပီး ႏွစ္ေပါင္း (၆၀) ေလာက္မွာ ျဖစ္တယ္။ ေရွးေခတ္အခ်ိန္က လူမႈေရးအေျခအေန တိုးတက္မႈဟာ အရမ္း ေႏွးေကြးတာေၾကာင့္ သံေပါလူးအခ်ိန္က အေျခအေနဟာ သူ႕အရင္ ရာစုႏွစ္၀က္ေလာက္မွာလဲ ဒီအေျခအေနမ်ိဳး အတိုင္းပဲ ရွိေနလိမ့္မယ္လို႕ ခန္႕မွန္းလို႕ရပါတယ္။ "သူတို႕၏ မိန္းမမ်ားသည္ ထံုးစံအတိုင္း ဆက္ဆံျခင္း အစား ဓမၼတာႏွင့္ဆန္႕က်င္ေသာ ဆက္ဆံျခင္းကို ျပဳၾက၏၊ ထုိနည္းတူပင္ ေယာကၤ်ားတို႕သည္လည္း ဓမၼတာအေလ်ာက္ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ဆက္ဆံေသာ ထံုးစံကိုစြန္႕ပစ္၍ အခ်င္းခ်င္း စြဲလမ္းမႈ၌ ရာဂမီး ေတာက္ေလာင္ လွ်က္ရွိၾက၏။ ေယာကၤ်ားအခ်င္းခ်င္းသည္ ရွက္ေၾကာက္ဖြယ္ရာ အမႈတို႕ကို က်ဴးလြန္ၾကေသာေၾကာင့္ မိမိတို႕၏ မွားယြင္းမႈအတြက္ ထိုင္သင့္ေသာ အျပစ္ဒဏ္ကို ကိုယ္တုိင္ခံၾကရ၏။ ထိုသူတို႕သည္ ဘုရားသခင္ကို အသိအမွတ္ျပဳရန္ မလိုလားေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူုတို႕ကို နိမ့္ညံ့ေသာ ေတြးေခၚ ႀကံစည္ျခင္းသို႕ ေပးေတာ္မူသျဖင့္ သူတို႕သည္ မသင့္ေလ်ာ္ေသာအမႈမ်ားကို ျပဳက်င့္ၾက၏။ သူတို႕သည္ ဆိုးညစ္ မွားယြင္းမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္ႏွက္လွ်က္ ဆိုးမိုက္ျခင္း မတရားေသာ ေမထုန္မွီ၀ဲျခင္း၊ ေလာဘလြန္ၾကဴးျခင္း၊ မနာလုိျခင္း၊ လူ႕အသက္သတ္ျခင္း၊ ခိုက္ရန္ ျဖစ္ျခင္း၊ လွည့္ျဖားျခင္း၊ ရန္ၿငိဳးထားျခင္းႏွင့္ အတင္းအဖ်င္းေျပာျခင္း၊ ရန္တိုက္ေပးျခင္း၊ အသေရဖ်က္ျခင္း၊ မာနေထာင္လႊားျခင္း၊ ၾကြား၀ါျခင္း၊ မေကာင္းရာကို တီထြင္ႀကံဆျခင္း၊ မိဘတို႕၏ စကားကို နားမေထာင္ျခင္း၊ ႐ူးမိုုက္ျခင္း၊ ကတိသစၥာ မတည္ျခင္း၊ သနားၾကင္နာ စိတ္ကင္းမဲ့ျခင္း၊ ႐ိုင္းစိုင္းျခင္း စသည့္ အျပစ္မ်ားကို က်ဴးလြန္ၾက၏။ (ေရာမ- ၁း၂၆-၃၁)။ ဒီက်မ္းပိုဒ္ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခါ စာဖတ္သူရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ေအာ္ဂလီဆန္ခ်င္ ဆန္လာမယ္။ စက္ဆုပ္မုန္းတီးစိတ္ျဖစ္ရင္ ျဖစ္လာမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္က ဒီလို ညစ္ညမ္းေနတဲ့ ကမၻာေလာကႀကီးကို အလြန္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတာေၾကာင့္ မိမိသားေတာ္ကို လူအျဖစ္နဲ႕ ေစလႊတ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္္။ ဒီလို အေျခအေနမွာရွိတဲ့ လူ႕ေလာကႀကီးထဲကို ဘုရားဆင္းၾကြလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။
(ရွင္ေယာဟန္ၾသ၀ါစာပထမ ေစာင္- ၄း၉-၁၀ ) မွာ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္္ျခင္းကို ေတြ႕ရပါတယ္။ "ငါတို႕သည္ သားေတာ္အားျဖင့္ အသက္ရွင္ႏိုင္ၾကရန္၊ ဘုရားသခင္သည္ မိမိ၏ တစ္ပါးတည္းေသာ သားေတာ္ကို ဤေလာကသို႕ ေစလႊတ္ေတာ္မူခဲ့ျခင္းျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ငါတို႕အလယ္တြင္ ထင္ရွားေလၿပီ။ ဤအခ်င္းအရာသည္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖစ္၏။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ သည္ကား ငါတို႕က ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ဘဲ ဘုရားသခင္က ငါတို႕ကို ခ်စ္ေတာ္မူခဲ့၍ မိမိသားေတာ္ကို ငါတို႕၏ အျပစ္မ်ားအတြက္ အျပစ္ေျဖရာ ယဇ္ေတာ္အျဖစ္ ေစလႊတ္ေတာ္မူခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္၏။" (ေရာမ ၅း၂၀) But Where sin increased, grace increased all the more. အျပစ္ ဒုစ႐ိုက္တိုးပြားသည့္အရပ္တြင္ ေက်းဇူးေတာ္သည္ ပို၍ၾကြယ္၀ေပ၏။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး Anthony Demello S.J က ဘုရားသခင္ႏွင့္ အျပစ္သားအၾကား အေျခအေနကို ပံုဥပမာတစ္ခုႏွင့္ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အျပစ္သား အၾကားမွာ ႀကိဳးကေလးတစ္ေခ်ာင္းရွိၿပီး အျပစ္ျပဳျခင္းျဖင့္ အျပစ္သားက မိမိကိုယ္ကို ဘုရားသခင္ႏွင့္ အဆက္ျဖတ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္က ႀကိဳးကို ျပန္ခ်ည္လိုက္သျဖင့္ အထံုးကေလးျဖစ္သြားၿပီး အကြာအေ၀း ပိုနီးလာတယ္။ အျပစ္သားက အျပစ္ျပဳတိုင္း ဘုရားသခင္က အႀကိမ္မ်ားစြာျပန္၍ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းျဖင့္ ဘုရား သခင္ႏွင့္ အျပစ္သားအၾကား အေျခအေနဟာ ပို၍ ေ၀းကြာမသြားဘဲ ပို၍ နီးကပ္စြာ ရွိေနပါသည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႕ တစ္ဦးျခင္းစီကို နာမည္အလိုက္သိေတာ္မူၿပီး ခ်စ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္ရွင္သည္ လူ႕အျဖစ္ကို ယူခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတိတ္က အျပစ္ေတြက မိမိကို တစ္သက္လံုး ေျခာက္လွန္႕ မေနေစဘဲ အတိတ္က အျပစ္ေတြေၾကာင့္ မိမိၾသတၱပစိတ္ကို ေလးလံမေနေစဘဲ ပစၥဳပၸန္အခ်ိန္မွာ ဘုရားရဲ႕ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို လံုး၀ ယံုၾကည္လွ်က္ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာက်င္းပၾကပါစို႕။

Fr. Richard လွမင္းဦး