ထာ၀ရ ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးကို ေက်းဇူးဆပ္တင္ ၾကပါစို႕
က်မအရမ္းႀကိဳက္တဲ့ ကဗ်ာ၊ ခြန္အားယူစရာေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ရွိတယ္။
ျဖဴ၊ နီ၊ ၀ါ၊ ျပာ အေရာင္မ်ိဳးစံု၊ အရြယ္မ်ိဳးစံုနဲ႕ ပန္းေပါင္းစံုဟာ ေလာက ကမၻာႀကီးရဲ႕ အလွကို ပိုမိုျပည့္စံုလွပ ေစၾကတယ္။ အေရာင္အေသြးစံုစြာနဲ႔ လွပေ၀ဆာေနၾကတဲ့ ပန္းေလးေတြမွာ ကိုယ္ပိုင္ရနံ ကိုယ္ပိုင္အလွနဲ႕ ကိုယ္စီ သီးျခားစြာ ကြဲျပားေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ ပန္းေလးေတြရဲ႕ ရနံဟာ ေမႊးႀကိဳင္လြန္းလွ သလို တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ သင္းပ်ံ႕တဲ့ ရနံေလးေတြနဲ႕ လူသားအားလံုးအတြက္ ေလထုက တဆင့္ စိတ္ၾကည္ႏူးမႈကို ေပးစြမ္းေနၾကတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရာင္အဆင္းေတြကြဲျပား ထံုသင္းရနံေတြျခားနား ေနေပမယ့္ ပန္းပြင့္ေလးေတြမွာ ကိုယ္ပိုင္ ရနံ ကိုယ္ပိုင္အလွေလးေတြကို ဘုရားသခင္ဟာ ပိုင္ဆုိင္ေစပါတယ္။ ဘုရားသခင္ဟာ သူဖန္ဆင္းထားတဲ့ အရာဟူသမွ်ကို သူေနရာတက်တည္ရွိ လွပေစပါတယ္။ သင့္အေနနဲ႕ ပင္လယ္ႀကီးကို ေတြ႔ျမင္ၾကည့္လိုက္ပါ။ မုန္းတိုင္းထန္ခ်ိန္မွာ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလဲ။ လႈိင္းတံပိုးေတြဟာ ေဘးမွာ ရွိေနတဲ့ ေတြ႕သမွ်အရာေတြကို ၀ါးမ်ိဳေတာ့မယ့္ ဟန္ေတြနဲ႕ ႀကိမ္း၀ါးေနတဲ့အသံေတြ၊ ဒီ္လိုအခ်ိန္မွာ
ပင္လယ္ႀကီးဟာ ဘယ္လိုမွ မလွပႏိုင္တဲ့ အက်ည္းတန္လြန္းတယ္လို႔ က်မတို႕ မွတ္ယူၾကမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ မုန္းတိုင္းေတြ ၿငိမ္သက္သြားခ်ိန္၊ ပင္လယ္ရဲ႕ ႀကိမ္း၀ါးသံေတြ ရပ္တန္႔သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ပင္လယ္ျပင္ရဲ႕ အလွကို ရင္သပ္႐ႈေမာစြာနဲ႕ က်မတို႕ေတြ ခံစားၾကရမွာပါ။ ဘယ္အရာမွာမဆို အက်ည္းတန္မႈေတြသာ မဟုတ္ဘဲ လွပမႈေလးေတြ ကိုယ္စီရွိေနၾကပါတယ္။ က်မတို႔ေတြေရာ မိမိတို႔ပိုင္ ဆိုင္ထားၾကတဲ့ ကိုယ္ပိုင္အလွတရားေလး ေတြကို ရွာေဖြသတိထားမိၾကရဲ႕လား။ ကိုယ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာပံုကိုေတာ့ အားလံုးသတိ ထားမိၾကမွာပါ။ ငါ့ရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ သူ႕လို မလွဘူး။ သူ႕ေလာက္မလွဘူး စသျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ညဥ္းတြားမိခဲ့ဖူးမွာပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ အလွတရားကို မေတြ႔တတ္ၾကဘူး။ ဘုရားက ငါ့ကို ဘယ္႐ုပ္မ်ိဳး ဖန္ဆင္းထားတာလဲ။ ဘာလို႔ ဒီလို႐ုပ္ဆိုးတာလဲ အလွတရားကို မေတြ႕ တတ္ၾကဘူး။ ဘုရားက ငါ့ကို ဘယ္႐ုပ္မ်ိဳး ဖန္ဆင္းထားတာလဲ။ ဘာလို႔ ဒီလို႐ုပ္ဆိုးတာလဲ စတဲ့အေတြးမ်ိဳးေတြ က်မတို႔စိတ္ထဲမွာ တစ္ခါတစ္ရံ ေတြးေတာ ေနမိတတ္ပါတယ္။ မတင္းတိမ္း မေရာင့္ရဲတတ္တဲ့ စိတ္ေတြနဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အလွကို မေတြ႔မိျဖစ္ၾကတယ္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ ရာလွပဖို႔၊ ပိုၿပီး လွသထက္လွေစဖို႔အတြက္ လူေတြဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကိဳးစားျပဳျပင္ ၾကတယ္။ က်မ ပါအ၀င္လူအားလံုး လွခ်င္ၾကတယ္။ မိန္းကေလးမွ လွခ်င္တာလဲ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ အလွအပနဲ႕ ပတ္သက္လာရင္ ကိုယ္အတတ္ႏိုင္ဆံုး အတိုင္းတာနဲ႔ အလွပဆံုး ျဖစ္ေစၾကတယ္။ လွပေအာင္ ျပဳျပင္ေနထိုင္တာ ေကာင္းတဲ့ အရာတခုပါ။ ဒါေပမဲ့ က်မတို႕စဥ္းစားရမွာက မတည္ၿမဲႏိုင္တဲ့ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခႏၶာကိုပဲ လွပေစမွာလား။ ျပဳျပင္ေနမွာလား သူ႕ထက္ပိုလွေအာင္ပဲ ႀကိဳးစားေနမွာလား။ က်မတို႕မွာ ခႏၶာနဲ႕ ၀ိညာဥ္ပူးတြဲ တည္ရွိေနတာပါ။ ေလာကီနဲ႕ ဆိုင္တဲ့ ခႏၶာရဲ႕ အလွကို ျပဳျပင္ေနၾကသလို ေလာကုတၱရာနဲ႕ဆိုင္တဲ့ ၀ိညာဥ္ရဲ႕ လွပမႈကိုလဲ ထည့္သြင္း စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာခႏၶာအလွအတြက္ Beauty Paler ကို ႀကိဳးစားၿပီးသြားေန ၾကသလို က်မတို႕ရဲ႕ စိတ္၀ိညာဥ္လွပဖို႕ အတြက္ လွပမႈေတြနဲ႕ မြမ္းမံတန္ဆာဆင္ ေပးမဲ့ သခင္ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ဗိမၼာန္ေတာ္ကို သြားဖို႔အတြက္ ႀကိဳးစားၾကပါစို႔။ 
ဘယ္အရာမွာမဆို ကိုယ္လိုခ်င္တာ တစ္ခု ရဖို႔အတြက္ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ တစ္ခုခုကိုေတာ့ ရင္းႏွီးလုပ္ရတာပါပဲ။ အခုေခတ္စား ေနတဲ့ ဆံပင္အေျဖာင့္ ဆြဲတယ္ဆိုပါစို႔ လွပတဲ့ ဆံပင္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးရဖို႔အတြက္ ကိုယ္တိုင္ဒါမွမဟုတ္ မိဘက ႀကိဳးစားပမ္းစား ရွာေဖြလို႔ ရထားတဲ့ပိုက္ဆံေတြကို အရင္းႏွီးလုပ္လိုက္ရတာပဲ မဟုတ္လား။ က်မတို႕ခရစ္ယာန္ေတြရဲ႕ ဘ၀အသက္တာဟာ တစ္ေန႔ေသာအခါ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံမွာ ထာ၀ရဘုန္းစည္းစိမ္ကို ခံစားရဖို႔ပဲေလ။ ဒီလိုတန္ဖိုးႀကီးမား လွတဲ့ ထာ၀ရသုခဘံုကို စံစားရဖို႔ ဆိုရင္ ထိုက္သင့္တဲ့ ရင္းႏွီးမႈေတာ့ ေပးရမွာပါ။ ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘယ္ေနရာမ်ိဳးေတြမွာ ရွိေနတတ္တယ္ဆိုတာ သိထားမွသာ က်မတို႔ ခရစ္ေတာ္ရွိရာကို ေျဖာင့္တန္းစြာ သြားႏိုင္မွာပါ။ ခရစ္ေတာ္ဟာသူ႕ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို လူသားအားလံုးအတြက္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူတစ္ဦးဆီကိုေတာ့ သူနဲ႕အတူ ဒုကၡစရိယာလမ္းကို မွ်ေ၀ခံထမ္းဖို႕ကို လိုလားေတာင့္တခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ ကယ္တင္ျခင္းလမ္းကို ဘယ္လိုပဲ ခင္းေပးခဲ့၊ ျပင္ဆင္ေပးခဲ့ပါေစ မိမိကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ေလွ်ာက္လွမ္းပါမွ ထာ၀ရ သုခဘံုကို အေရာက္လွမ္းႏိုင္မွာပါ။ ထာ၀ရဘုရားဟာ ေကာင္းတဲ့ သူအေပၚမွာေရာ မေကာင္းတဲ့သူ အေပၚ မွာပါ သူ႕ရဲ႕ မိုးကို ရြာသြန္းေစပါတယ္။ မိုးေရကို လုိခ်င္ရင္ မိုးရြာခ်ိန္မွာ ကိုယ္တိုင္ ခံယူပါမွ မိုးေရရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုပဲ မိမိရဲ႕ စိတ္ႏွလံုး၀ိညာဥ္ကို လွပေစဖို႔ ကိုယ္တိုင္ ဖန္တီးဖို႔ အင္အားေတြ လိုေနရင္ အလွဖန္တီးရွင္ ခရစ္ေတာ္ရွိေနပါတယ္။ ႏွလံုးသားမာေက်ာသူေတြ၊ မျပည့္၀မႈေတြနဲ႕ အက်ည္းတန္ေနတဲ့ က်မတို႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားေတြကို လွပေအာင္ ျပဳျပင္ေပးမဲ့ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ အလွျပဳျပင္ေရးသင္တန္းရွိပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ အလွဆင္သင္တန္းကို တက္ေရာက္ဖို႔အတြက္ အသက္အရြယ္၊ လူမ်ိဳး၊ ပညာအရည္ အခ်င္း၊ ဓနဥစၥာပိုင္ဆိုင္မႈ၊ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လွပမႈေတြ ဘာတခုမွ ကန္႔သတ္မႈမရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ယံုၾကည္မႈ တစ္ခုေတာ့ အထူးလိုအပ္ပါတယ္။ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ လွပမႈေလးေတြကို ဘုရား သခင္က အားလံုးကို ေပးထားပါတယ္။ အားလံုးျပည့္စံုေနသူဆိုတာ ေလာကမွာ မရွိသလို ေကာင္းတာေလးတစ္ခုမွ မရွိတဲ့ သူဆိုတာလဲ ေလာကမွာ မရွိပါဘူး။ သင့္မွာ ေရာ က်မမွာပါ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အၿပံဳးေလးေတြကို ဘုရားသခင္ေပးထားပါတယ္။ ဒီအၿပံဳးေလးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ႐ိုးအီမသြားႏိုင္ပါဘူး။ သင္ၿပံဳးေနပါ၊ ဘယ္သူက သင့္ကို အ႐ုပ္ဆိုးတယ္ေျပာ မလဲ။ အၿပံဳးဆိုတာ ႏွလံုးသာကလာတဲ့ အခ်က္မရွိပါဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာဦးမလဲ သင့္ကိုယ္သင့္ေရာ ေျပာႏို္င္ဦးမလား။
ကိုယ္က သူမ်ားလိုမလွလို႔၊ သူမ်ားတက္တဲ့ ပညာကို ကိုယ္က မတတ္လို႔ စိတ္ဓါတ္က် ၀မ္းနည္းေနခ်ိန္မွာ ဒီကဗ်ာေလးနဲ႕ က်မတို႔တေတြ ျပန္လည္သံုးသပ္ ခြန္အားယူသင့္ပါတယ္။ သူမ်ားက အင္ဂ်င္နီယာေတြပဲဆိုရင္လဲ ေလာကႀကီးက ၿပီးျပည့္စံုသြားမွာလား၊ ေလာကကို ျပည့္စံုစြာ လွပေစဖို႔ ဘုရားသခင္က အကြက္က်က် စီမံေပးၿပီးသားပါ။ က်မတို႔ အေနနဲ႔ ဘုရားက ကိုယ့္အတြက္ ျပင္ဆင္ေပးထားတဲ့ လမ္းအတိုင္းေလးပဲ လမ္းလြဲမသြားေအာင္၊ ႐ိုင္လဲမသြားေအာင္ အလိုက္သင့္ ထိန္းသြားရမွာပါ။ ပန္းေရာင္ စံုပြင့္ဖူးေနတဲ့ပန္းဥယ်ာဥ္ကို ျမင္လို၊ ပိုင္ဆိုင္လိုရင္ ဥယ်ာဥ္မႈးပ်ိဳးပင္၊ ေျမၾသဇာ အားလံုး တူညီစြာ ေကာင္းမြန္ရပါမယ္။ ဒါမွသာ ပန္းတို႔ရဲ႕ ရနံ႕ဟာ ေန႔ေရာညပါ ထံုးသင္းႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ၀ိညာဥ္ေရးဆိုင္ရာမွာလဲ က်မတို႔ေတြ လမ္းမွားမေရာက္ေအာင္၊ အနာဂတ္ဘ၀ လွပစိုေျပႏိုင္ေအာင္၊ လူေတာ္လူေတာင္းေတြ ျဖစ္လာ ႏိုင္ေအာင္လမ္းျပေပးမဲ့ ခရစ္ေတာ္ ရွိေနၿပီပဲ။ က်မတို႔ အေနနဲ႕ ဘာမ်ားလိုအပ္ ေသးလဲ။
ကမၻာမိုးေျမကိုဖန္ဆင္းေပးတဲ့ ခမည္းေတာ္ဘုရား၊ ဖန္ဆင္းခံသတၱ၀ါေတြကို လမ္းေကာင္းျပၾကည့္႐ႈေပးတဲ့ သားေတာ္၊ အဆိုးနဲ႕အေကာင္းကို ခြဲျခား ႏိုင္ေအာင္၊ အလင္းနဲ႕အေမွာင္ကို မီးေမာင္းထိုးျပေပးတဲ့ သန္႕ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ ပုဂိၢဳလ္သံုးပါးဟာလည္း ဥယ်ာဥ္ထဲက ပန္းကေလးေတြရဲ႕ ပိုင္ရွင္ ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးလိုပါပဲ။ သူတို႕ရဲ႕ ပန္းေလးေတြကို တေန႕ေသာအခါ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ဘုရားပန္းေလးေတြျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပး ေနပါတယ္။ အဖဘုရားသခင္ဟာ ပိုင္ဆိုင္ သင့္တဲ့အလွတရားေတြကို ကိုယ္စီေပးအပ္ ထားပါရက္နဲ႕ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ အလွတရား၊ အစြမ္းအစေတြနဲ႕ မေရာင့္ရဲ မတင္းတိမ္ႏိုင္ပဲ သူမ်ားနဲ႕ယွဥ္လို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေ၀ဖန္ျပစ္တင္ေနမယ္ဆိုရင္ ဖန္ဆင္းရွင္က ဘယ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႕ တစ္ဦးခ်င္းအေနနဲ႕ ကိုယ္စီပိုင္ဆုိင္ထားၾကတဲ့ အလွတရားေတြကို အေရာင္လဲ့လာေအာင္၊ တန္ဖိုးရွိလာ ေအာင္၊ တေန႕ေသာအခါ ေကာင္းကင္ဘံုမွာ ဘုရးသခင္ကို ဆက္ကပ္ႏိုင္မယ့္ ျဖဴစင္တဲ့ ပန္းကေလးျဖစ္ေအာင္ မိမိကိုယ္ကို ျပဳျပင္ဖန္တီးရင္း ကြၽန္မတို႕ရဲ႕ ထာ၀ရဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးကို ေက်းဇူးဆပ္တင္ၾကပါစို႕။ ေနာင္တမလြန္ေကာင္းကင္ႏွင့္ ဆိုင္ရာ စိတ္၀ိညာဥ္ကိုလည္း လွသထက္လွ ေအာင္ ျပဳျပင္ဖန္တီးရင္း စစ္မွန္တဲ့ ခရစ္ယာန္ေတြရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ ျဖစ္တဲ့ ထာ၀ရသုခဘံုကိုအေရာက္ လွမ္းႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါစို႕။
ၾကာနဲ႔ေဗဒါ မတူတာက သဘာ၀ရဲ႕ အလွတစ္မ်ိဳးပဲ၊ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလး ကို ဖတ္ဖူးခဲ့ပါတယ္။
က်ီးနဲ႕ဗ်ိဳင္းမတူ တာက သဘာ၀ရဲ႕အလွ တစ္မ်ိဳးပဲ၊
မင္းနဲ႕ ငါမတူတာက သဘာ၀ရဲ႕ အလွတစ္မ်ိဳးပဲ၊
ဒါေၾကာင့္ မင္းနဲ႕သူမ်ားအသြင္ျခားလို႕ အားမငယ္နဲ႕သူငယ္ခ်င္း၊
သူမ်ားလိုမစြမ္း၊ မတတ္ကြၽမ္းလို႔ ၀မ္းမနည္းနဲ႕သူငယ္ခ်င္း၊
မင္းမွာ သီးျခားပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့
ဘုရား အေမြ အစြမ္းအစေတြလည္း
သူတို႔ထဲမွာ သြားရွာေဖြလို႔ ေတြ႔မွာမဟုတ္ဘူး။
အရာ အားလံုး လူအားလံုးဟာ တူေနပါလွ်င္
ဖန္ဆင္းရွင္က အလွေလ်ာ့ပါးၿငီးေငြ႔ သြားမွာ သိခဲ့တာေၾကာင့္
တစ္ေယာက္ တစ္မ်ိဳး မ႐ိုးေလေအာင္
အေရာင္အဆင္း အရည္ အခ်င္းမ်ား
ခြဲျခားဖန္ဆင္း စီမံျခင္းပါ သူငယ္ခ်င္း"
ျဖဴ၊ နီ၊ ၀ါ၊ ျပာ အေရာင္မ်ိဳးစံု၊ အရြယ္မ်ိဳးစံုနဲ႕ ပန္းေပါင္းစံုဟာ ေလာက ကမၻာႀကီးရဲ႕ အလွကို ပိုမိုျပည့္စံုလွပ ေစၾကတယ္။ အေရာင္အေသြးစံုစြာနဲ႔ လွပေ၀ဆာေနၾကတဲ့ ပန္းေလးေတြမွာ ကိုယ္ပိုင္ရနံ ကိုယ္ပိုင္အလွနဲ႕ ကိုယ္စီ သီးျခားစြာ ကြဲျပားေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ ပန္းေလးေတြရဲ႕ ရနံဟာ ေမႊးႀကိဳင္လြန္းလွ သလို တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ သင္းပ်ံ႕တဲ့ ရနံေလးေတြနဲ႕ လူသားအားလံုးအတြက္ ေလထုက တဆင့္ စိတ္ၾကည္ႏူးမႈကို ေပးစြမ္းေနၾကတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရာင္အဆင္းေတြကြဲျပား ထံုသင္းရနံေတြျခားနား ေနေပမယ့္ ပန္းပြင့္ေလးေတြမွာ ကိုယ္ပိုင္ ရနံ ကိုယ္ပိုင္အလွေလးေတြကို ဘုရားသခင္ဟာ ပိုင္ဆုိင္ေစပါတယ္။ ဘုရားသခင္ဟာ သူဖန္ဆင္းထားတဲ့ အရာဟူသမွ်ကို သူေနရာတက်တည္ရွိ လွပေစပါတယ္။ သင့္အေနနဲ႕ ပင္လယ္ႀကီးကို ေတြ႔ျမင္ၾကည့္လိုက္ပါ။ မုန္းတိုင္းထန္ခ်ိန္မွာ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလဲ။ လႈိင္းတံပိုးေတြဟာ ေဘးမွာ ရွိေနတဲ့ ေတြ႕သမွ်အရာေတြကို ၀ါးမ်ိဳေတာ့မယ့္ ဟန္ေတြနဲ႕ ႀကိမ္း၀ါးေနတဲ့အသံေတြ၊ ဒီ္လိုအခ်ိန္မွာ
ပင္လယ္ႀကီးဟာ ဘယ္လိုမွ မလွပႏိုင္တဲ့ အက်ည္းတန္လြန္းတယ္လို႔ က်မတို႕ မွတ္ယူၾကမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ မုန္းတိုင္းေတြ ၿငိမ္သက္သြားခ်ိန္၊ ပင္လယ္ရဲ႕ ႀကိမ္း၀ါးသံေတြ ရပ္တန္႔သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ပင္လယ္ျပင္ရဲ႕ အလွကို ရင္သပ္႐ႈေမာစြာနဲ႕ က်မတို႕ေတြ ခံစားၾကရမွာပါ။ ဘယ္အရာမွာမဆို အက်ည္းတန္မႈေတြသာ မဟုတ္ဘဲ လွပမႈေလးေတြ ကိုယ္စီရွိေနၾကပါတယ္။ က်မတို႔ေတြေရာ မိမိတို႔ပိုင္ ဆိုင္ထားၾကတဲ့ ကိုယ္ပိုင္အလွတရားေလး ေတြကို ရွာေဖြသတိထားမိၾကရဲ႕လား။ ကိုယ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာပံုကိုေတာ့ အားလံုးသတိ ထားမိၾကမွာပါ။ ငါ့ရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ သူ႕လို မလွဘူး။ သူ႕ေလာက္မလွဘူး စသျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ညဥ္းတြားမိခဲ့ဖူးမွာပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ အလွတရားကို မေတြ႔တတ္ၾကဘူး။ ဘုရားက ငါ့ကို ဘယ္႐ုပ္မ်ိဳး ဖန္ဆင္းထားတာလဲ။ ဘာလို႔ ဒီလို႐ုပ္ဆိုးတာလဲ အလွတရားကို မေတြ႕ တတ္ၾကဘူး။ ဘုရားက ငါ့ကို ဘယ္႐ုပ္မ်ိဳး ဖန္ဆင္းထားတာလဲ။ ဘာလို႔ ဒီလို႐ုပ္ဆိုးတာလဲ စတဲ့အေတြးမ်ိဳးေတြ က်မတို႔စိတ္ထဲမွာ တစ္ခါတစ္ရံ ေတြးေတာ ေနမိတတ္ပါတယ္။ မတင္းတိမ္း မေရာင့္ရဲတတ္တဲ့ စိတ္ေတြနဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အလွကို မေတြ႔မိျဖစ္ၾကတယ္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ ရာလွပဖို႔၊ ပိုၿပီး လွသထက္လွေစဖို႔အတြက္ လူေတြဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကိဳးစားျပဳျပင္ ၾကတယ္။ က်မ ပါအ၀င္လူအားလံုး လွခ်င္ၾကတယ္။ မိန္းကေလးမွ လွခ်င္တာလဲ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ အလွအပနဲ႕ ပတ္သက္လာရင္ ကိုယ္အတတ္ႏိုင္ဆံုး အတိုင္းတာနဲ႔ အလွပဆံုး ျဖစ္ေစၾကတယ္။ လွပေအာင္ ျပဳျပင္ေနထိုင္တာ ေကာင္းတဲ့ အရာတခုပါ။ ဒါေပမဲ့ က်မတို႕စဥ္းစားရမွာက မတည္ၿမဲႏိုင္တဲ့ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခႏၶာကိုပဲ လွပေစမွာလား။ ျပဳျပင္ေနမွာလား သူ႕ထက္ပိုလွေအာင္ပဲ ႀကိဳးစားေနမွာလား။ က်မတို႕မွာ ခႏၶာနဲ႕ ၀ိညာဥ္ပူးတြဲ တည္ရွိေနတာပါ။ ေလာကီနဲ႕ ဆိုင္တဲ့ ခႏၶာရဲ႕ အလွကို ျပဳျပင္ေနၾကသလို ေလာကုတၱရာနဲ႕ဆိုင္တဲ့ ၀ိညာဥ္ရဲ႕ လွပမႈကိုလဲ ထည့္သြင္း စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာခႏၶာအလွအတြက္ Beauty Paler ကို ႀကိဳးစားၿပီးသြားေန ၾကသလို က်မတို႕ရဲ႕ စိတ္၀ိညာဥ္လွပဖို႕ အတြက္ လွပမႈေတြနဲ႕ မြမ္းမံတန္ဆာဆင္ ေပးမဲ့ သခင္ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ဗိမၼာန္ေတာ္ကို သြားဖို႔အတြက္ ႀကိဳးစားၾကပါစို႔။ ဘယ္အရာမွာမဆို ကိုယ္လိုခ်င္တာ တစ္ခု ရဖို႔အတြက္ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ တစ္ခုခုကိုေတာ့ ရင္းႏွီးလုပ္ရတာပါပဲ။ အခုေခတ္စား ေနတဲ့ ဆံပင္အေျဖာင့္ ဆြဲတယ္ဆိုပါစို႔ လွပတဲ့ ဆံပင္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးရဖို႔အတြက္ ကိုယ္တိုင္ဒါမွမဟုတ္ မိဘက ႀကိဳးစားပမ္းစား ရွာေဖြလို႔ ရထားတဲ့ပိုက္ဆံေတြကို အရင္းႏွီးလုပ္လိုက္ရတာပဲ မဟုတ္လား။ က်မတို႕ခရစ္ယာန္ေတြရဲ႕ ဘ၀အသက္တာဟာ တစ္ေန႔ေသာအခါ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံမွာ ထာ၀ရဘုန္းစည္းစိမ္ကို ခံစားရဖို႔ပဲေလ။ ဒီလိုတန္ဖိုးႀကီးမား လွတဲ့ ထာ၀ရသုခဘံုကို စံစားရဖို႔ ဆိုရင္ ထိုက္သင့္တဲ့ ရင္းႏွီးမႈေတာ့ ေပးရမွာပါ။ ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘယ္ေနရာမ်ိဳးေတြမွာ ရွိေနတတ္တယ္ဆိုတာ သိထားမွသာ က်မတို႔ ခရစ္ေတာ္ရွိရာကို ေျဖာင့္တန္းစြာ သြားႏိုင္မွာပါ။ ခရစ္ေတာ္ဟာသူ႕ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို လူသားအားလံုးအတြက္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူတစ္ဦးဆီကိုေတာ့ သူနဲ႕အတူ ဒုကၡစရိယာလမ္းကို မွ်ေ၀ခံထမ္းဖို႕ကို လိုလားေတာင့္တခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ ကယ္တင္ျခင္းလမ္းကို ဘယ္လိုပဲ ခင္းေပးခဲ့၊ ျပင္ဆင္ေပးခဲ့ပါေစ မိမိကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ေလွ်ာက္လွမ္းပါမွ ထာ၀ရ သုခဘံုကို အေရာက္လွမ္းႏိုင္မွာပါ။ ထာ၀ရဘုရားဟာ ေကာင္းတဲ့ သူအေပၚမွာေရာ မေကာင္းတဲ့သူ အေပၚ မွာပါ သူ႕ရဲ႕ မိုးကို ရြာသြန္းေစပါတယ္။ မိုးေရကို လုိခ်င္ရင္ မိုးရြာခ်ိန္မွာ ကိုယ္တိုင္ ခံယူပါမွ မိုးေရရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုပဲ မိမိရဲ႕ စိတ္ႏွလံုး၀ိညာဥ္ကို လွပေစဖို႔ ကိုယ္တိုင္ ဖန္တီးဖို႔ အင္အားေတြ လိုေနရင္ အလွဖန္တီးရွင္ ခရစ္ေတာ္ရွိေနပါတယ္။ ႏွလံုးသားမာေက်ာသူေတြ၊ မျပည့္၀မႈေတြနဲ႕ အက်ည္းတန္ေနတဲ့ က်မတို႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားေတြကို လွပေအာင္ ျပဳျပင္ေပးမဲ့ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ အလွျပဳျပင္ေရးသင္တန္းရွိပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ အလွဆင္သင္တန္းကို တက္ေရာက္ဖို႔အတြက္ အသက္အရြယ္၊ လူမ်ိဳး၊ ပညာအရည္ အခ်င္း၊ ဓနဥစၥာပိုင္ဆိုင္မႈ၊ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လွပမႈေတြ ဘာတခုမွ ကန္႔သတ္မႈမရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ယံုၾကည္မႈ တစ္ခုေတာ့ အထူးလိုအပ္ပါတယ္။ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ လွပမႈေလးေတြကို ဘုရား သခင္က အားလံုးကို ေပးထားပါတယ္။ အားလံုးျပည့္စံုေနသူဆိုတာ ေလာကမွာ မရွိသလို ေကာင္းတာေလးတစ္ခုမွ မရွိတဲ့ သူဆိုတာလဲ ေလာကမွာ မရွိပါဘူး။ သင့္မွာ ေရာ က်မမွာပါ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အၿပံဳးေလးေတြကို ဘုရားသခင္ေပးထားပါတယ္။ ဒီအၿပံဳးေလးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ႐ိုးအီမသြားႏိုင္ပါဘူး။ သင္ၿပံဳးေနပါ၊ ဘယ္သူက သင့္ကို အ႐ုပ္ဆိုးတယ္ေျပာ မလဲ။ အၿပံဳးဆိုတာ ႏွလံုးသာကလာတဲ့ အခ်က္မရွိပါဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာဦးမလဲ သင့္ကိုယ္သင့္ေရာ ေျပာႏို္င္ဦးမလား။ကိုယ္က သူမ်ားလိုမလွလို႔၊ သူမ်ားတက္တဲ့ ပညာကို ကိုယ္က မတတ္လို႔ စိတ္ဓါတ္က် ၀မ္းနည္းေနခ်ိန္မွာ ဒီကဗ်ာေလးနဲ႕ က်မတို႔တေတြ ျပန္လည္သံုးသပ္ ခြန္အားယူသင့္ပါတယ္။ သူမ်ားက အင္ဂ်င္နီယာေတြပဲဆိုရင္လဲ ေလာကႀကီးက ၿပီးျပည့္စံုသြားမွာလား၊ ေလာကကို ျပည့္စံုစြာ လွပေစဖို႔ ဘုရားသခင္က အကြက္က်က် စီမံေပးၿပီးသားပါ။ က်မတို႔ အေနနဲ႔ ဘုရားက ကိုယ့္အတြက္ ျပင္ဆင္ေပးထားတဲ့ လမ္းအတိုင္းေလးပဲ လမ္းလြဲမသြားေအာင္၊ ႐ိုင္လဲမသြားေအာင္ အလိုက္သင့္ ထိန္းသြားရမွာပါ။ ပန္းေရာင္ စံုပြင့္ဖူးေနတဲ့ပန္းဥယ်ာဥ္ကို ျမင္လို၊ ပိုင္ဆိုင္လိုရင္ ဥယ်ာဥ္မႈးပ်ိဳးပင္၊ ေျမၾသဇာ အားလံုး တူညီစြာ ေကာင္းမြန္ရပါမယ္။ ဒါမွသာ ပန္းတို႔ရဲ႕ ရနံ႕ဟာ ေန႔ေရာညပါ ထံုးသင္းႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ၀ိညာဥ္ေရးဆိုင္ရာမွာလဲ က်မတို႔ေတြ လမ္းမွားမေရာက္ေအာင္၊ အနာဂတ္ဘ၀ လွပစိုေျပႏိုင္ေအာင္၊ လူေတာ္လူေတာင္းေတြ ျဖစ္လာ ႏိုင္ေအာင္လမ္းျပေပးမဲ့ ခရစ္ေတာ္ ရွိေနၿပီပဲ။ က်မတို႔ အေနနဲ႕ ဘာမ်ားလိုအပ္ ေသးလဲ။
ကမၻာမိုးေျမကိုဖန္ဆင္းေပးတဲ့ ခမည္းေတာ္ဘုရား၊ ဖန္ဆင္းခံသတၱ၀ါေတြကို လမ္းေကာင္းျပၾကည့္႐ႈေပးတဲ့ သားေတာ္၊ အဆိုးနဲ႕အေကာင္းကို ခြဲျခား ႏိုင္ေအာင္၊ အလင္းနဲ႕အေမွာင္ကို မီးေမာင္းထိုးျပေပးတဲ့ သန္႕ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ ပုဂိၢဳလ္သံုးပါးဟာလည္း ဥယ်ာဥ္ထဲက ပန္းကေလးေတြရဲ႕ ပိုင္ရွင္ ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးလိုပါပဲ။ သူတို႕ရဲ႕ ပန္းေလးေတြကို တေန႕ေသာအခါ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ဘုရားပန္းေလးေတြျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပး ေနပါတယ္။ အဖဘုရားသခင္ဟာ ပိုင္ဆိုင္ သင့္တဲ့အလွတရားေတြကို ကိုယ္စီေပးအပ္ ထားပါရက္နဲ႕ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ အလွတရား၊ အစြမ္းအစေတြနဲ႕ မေရာင့္ရဲ မတင္းတိမ္ႏိုင္ပဲ သူမ်ားနဲ႕ယွဥ္လို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေ၀ဖန္ျပစ္တင္ေနမယ္ဆိုရင္ ဖန္ဆင္းရွင္က ဘယ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႕ တစ္ဦးခ်င္းအေနနဲ႕ ကိုယ္စီပိုင္ဆုိင္ထားၾကတဲ့ အလွတရားေတြကို အေရာင္လဲ့လာေအာင္၊ တန္ဖိုးရွိလာ ေအာင္၊ တေန႕ေသာအခါ ေကာင္းကင္ဘံုမွာ ဘုရးသခင္ကို ဆက္ကပ္ႏိုင္မယ့္ ျဖဴစင္တဲ့ ပန္းကေလးျဖစ္ေအာင္ မိမိကိုယ္ကို ျပဳျပင္ဖန္တီးရင္း ကြၽန္မတို႕ရဲ႕ ထာ၀ရဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးကို ေက်းဇူးဆပ္တင္ၾကပါစို႕။ ေနာင္တမလြန္ေကာင္းကင္ႏွင့္ ဆိုင္ရာ စိတ္၀ိညာဥ္ကိုလည္း လွသထက္လွ ေအာင္ ျပဳျပင္ဖန္တီးရင္း စစ္မွန္တဲ့ ခရစ္ယာန္ေတြရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ ျဖစ္တဲ့ ထာ၀ရသုခဘံုကိုအေရာက္ လွမ္းႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါစို႕။
ႏွင္း (နဘတ္)
No comments:
Post a Comment