ေမး/ေျဖ။။ မိမယ္ေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ နာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွည့္ ေခၚၾကတာလဲသိပါရေစ။

ေမး။ အမိမယ္ေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ နာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွည့္ ေခၚၾကတာလဲသိပါရေစ။

ေျဖ။ ပထမဦးဆံုး သိရွိနားလည္ထားရမယ့္ အခ်က္ကေတာ့ အမိမယ္ေတာ္ကို နာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ မွည့္ေခၚၾကေပမဲ့လို႕ မယ္ေတာ္ဟာ ခရစ္ေတာ္ဘုရားရွင္ရဲ႕ တစ္ပါးတည္းေသာ မယ္ေတာ္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ နာမည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲျပားရျခင္းရဲ႕အေၾကာင္းကေေတာ့

• မယ္ေတာ္မာရီယားထင္ရွားျပခဲ့တဲ့ႏိုင္ငံ၊ ေနရာေဒသနဲ႕ ျပသတဲ့လူမ်ိဳး အေျခအေနေပၚမူတည္ၿပီး ကြဲျပားသြားရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
• ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ မယ္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားမျပေပမဲ့လို႕ တခ်ိဳ႕ ထူးျခားတဲ့မယ္ေတာ္ဆင္းတုမ်ားက ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ သတိေပးတာမ်ိဳးက စတင္ၿပီး ေနရာေဒသကို အစြဲျပဳ အမည္တြင္လာတာ မ်ိဳးရွိတတ္ပါတယ္။ ဥပမာ ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာျပည္အတြက္ ခ်မ္းသာကုန္း မယ္ေတာ္မ်ိဳး၊ ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေညာင္ေလးပင္မယ္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ဟာ ဒီသေဘာမ်ိဳးထဲမွာ ပါ၀င္ ပါတယ္။
• ကမၻာေပၚမွာ မယ္ေတာ္သခင္မ ထင္ရွားျပတယ္လို႕ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေျပာၾကေပမဲ့လို႕လည္း အသင္းေတာ္ အသိအမွတ္ျပဳထားတာေတြကေတာ့ အရည္အတြက္ သိပ္မမ်ားလွေသးပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ ထင္ရွားတာေတြကို အနည္းငယ္ တင္ျပပါမယ္။
  

ဒီလူ႕ကမၻာမွာ အထင္ရွားဆံုးကေတာ့ Our Lady of Lourda လို႕ေခၚတဲ့ လုူဒယ္ မယ္ေတာ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ ေျမာက္ပိုင္း လုဒ္ၿမိဳ႕နားက မာဆီဘီလီဆိုတဲ့ ဂူနားမ်ာ အလြန္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ အသက္ ၁၄ ႏွစ္အ႐ြယ္ ဘာနာဒက္ဆိုတဲ့ မိန္းကေလးစင္ကို ၁၈-ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ထင္ရွားျပခဲ့ပါတယ္။
မယ္ေတာ္ေျပာတဲ့အဓိက သတင္းစကားကေတာ့

• အျပစ္သားမ်ား အက်င့္ေျပာင္းလဲၿပီး ေကာင္းအမြန္ေသာ အသက္တာႏွင့္ ေနထိုင္ရန္ ဆုေတာင္းရန္ ဆုေတာင္းျခင္းႏွင့္ အျပစ္ဒဏ္ ဆပ္ေျဖျခင္းတို႕သည္ လိုအပ္ေၾကာင္း
• သူမသည္ အျပစ္မဲ့ သေႏၶယူေသာ သခင္မျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

ဒုတိယ ထင္ရွားတဲ့ ႐ူပါ႐ံုကေတာ့ ဖာတီမာမယ္ေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္ မယ္ေတာ္ဟာ ေပၚတူဂီႏိုင္ငံ၊ ဖာတီမာၿမိဳ႕မွာ ၁၉၁၇ ခု ေမလ ၁၃ရက္ ကေန ေအာက္တိုဘာလ ၁၃ရက္ အထိ ၄ ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ကေလး ၃ဦး ျဖစ္တဲ့ လူစီယာ ၁၁ႏွစ္၊ ဖရန္စစ္ ၉ႏွစ္ နဲ႕ ဂ်ာစင္တာ ၇ ႏွစ္တို႕ကို ထင္ရွားျပခဲ့ပါတယ္။ မယ္ေတာ္ေျပာတဲ့သတင္းစကားမ်ားကေတာ့

• ဘုရားသခင္အား ထိခိုက္ ျပစ္မွား က်ဴးလြန္လာသူမ်ားအား အက်င့္ေျပာင္းလဲရန္ ခ်ိဳးၿခံ ၀ါေရွာင္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္၍ ဒုကၡေ၀ဒနာမ်ားကို ပူေဇာ္၍ ျပစ္ဒဏ္ဆပ္ေျဖရန္
• မယ္ေတာ္ကို ဂုဏ္ျပဳဘို႕နဲ႕ ကမၻာေပၚမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းရွိဘို႕ စိတ္ပုတီး ညစဥ္ စိတ္ရန္။
• သူမ၏ သန္႕ရွင္းေသာ ႏွလံုးေတာ္အား ပူေဇာ္ရန္ သဒၶါၾကည္ညိဳျခင္းရွိရန္။
• ပထမ စေနေန႕ ငါးပတ္တိတိ၊ အဆက္မျပတ္ အာပတ္ေျဖရန္ အျပစ္ဒဏ္ဆပ္ေျဖသည့္ အေနျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကို ပင့္ယူရန္။
• ႐ုရွားျပည္အား သူမ၏ သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ ႏွလံုးေတာ္အား ပူေဇာ္ရန္ စသျဖင့္ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္နာမည္ႀကီးတဲ့ တစ္ခုကေတာ့
Gaudalupe ဂြါတာလြတ္ သခင္မပဲျဖစ္ပါတယ္။ မကၠစီက္ုၿမိဳ႕ျပင္ တာပက္ရဲ႕ေတာင္ကုန္း ဂြါတာလြတ္႐ြာက အသက္ ၅၇ႏွစ္ အ႐ြယ္ရွိတဲ့ Juan Diego ဂ်ဴအန္ဒီေအလိုကို ၁၅၃၁ ခုႏွစ္မွာ ၄ ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ထင္ရွား ျပခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီမွာေတာ့ မယ္ေတာ္ဟာ မြန္ျမတ္ေသာမာရီယာ စစ္မွန္ေသာဘုရား၏ မယ္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ထင္ရွားတဲ့ မယ္ေတာ္ရဲ႕႐ူပါ႐ံုတစ္ခုကေတာ့ လာဇလက္မယ္ေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္း ရွိလာဇလက္႐ြာမွာ ၁၈၄၀ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၁၉ ရက္မွာ မယ္ေတာ္ဟာ သိုးထိန္းေနတဲ့သူ ႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေမလာနီ (Melanie) ဆိုတဲ့ ၁၅ႏွစ္အ႐ြယ္ အမ်ိဳးသမီးငယ္နဲ႕ ၁၁ ႏွစ္အ႐ြယ္ရွိ မက္ဆီမင္ဂ်ီရပ္ (Maxciman Giroud) တို႕ကို ထင္ရွားျပခဲ့ပါတယ္။
မယ္ေတာ္အဓိက ေျပာသြားတဲ့ အခ်က္ကေတာ့

• အျပစ္ဒုစ႐ိုက္ကို ေရွာင္ရွားရန္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ နီးစပ္လာေစရန္ သတိထားျခင္း
• ဘုရားသခင္အတြက္ တစ္ပတ္တြင္ တစ္ရက္ျဖစ္သည့္ တနဂၤေႏြေန႕တြင္ ဘုရားေက်ာင္းတက္ရန္ ဥပုပ္ သီတင္းလ ေစာင့္တည္ရန္။
• အျပစ္ ဒုစ႐ိုက္အတြက္ ေနာင္တစြဲရန္ ဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္ အျပစ္ဒဏ္မွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ေျပာၾကားသြားခဲ့ ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးတစ္ခုတင္ျပရရန္ေတာ့ ဘီေအာ္ရိန္း မယ္ေတာ္ အေၾကာင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လဂ်ီယန္ျပည္ ၀ါးလြန္းတိုက္မယ္ ဘူေအာ္ရိန္း (Beauraing) ၿမိဳ႕မွာ ၁၉၃၂ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၂၉ ကေန ၁၉၃၃ ခု ဇႏၷ၀ါရီလ ၃ ရက္ေန႕ထိ ၃၃ ႀကိမ္တိုင္တိုင္ အမိမယ္ေတာ္ဟာ
၁၅ ႏွစ္အ႐ြယ္မိန္းကေလး ဖာနန္းေဒ
၁၁ ႏွစ္အ႐ြယ္ေယာကၤ်ားေလး အဲဘတ္
၁၃ ႏွစ္အ႐ြယ္မိန္းကေလး ဂီလ္ဘတ္
၁၅ ႏွစ္အ႐ြယ္မိန္းကေလး ဘန္းရီ ႏွင့္
၆ ႏွစ္ခြဲ အ႐ြယ္မိန္းကေလး ေနာက္ဂီဘတ္ တို႕ကို ထင္ရွားျပခဲ့ပါတယ္။
မယ္ေတာ္ေျပာတဲ့စကားေတြကေတာ့

• မ်ားစြာဆုေတာင္းပါ
• အၿမဲတမ္းဆုေတာင္းပါ။
• သူမဟာအျပစ္မဲ့သေႏၶယူေသာ သခင္ျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႕
• အျပစ္သားမ်ားကို အက်င့္ေျပာင္းလဲေစမွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းနဲ႕ ကေလးေတြကို လိမ္လိမ္မာမာ ေကာင္းစြာ ေနထိုင္ရန္ ေျပာၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။

အစမွာ ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း အမိမယ္ေတာ္ဟာ တစ္ပါးတည္းျဖစ္တယ္လို႕ နာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳး မွည့္ေခၚရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ထင္ရွားျပတဲ့ ေနရာေဒသလိုက္ၿပီး ေျပာင္းလဲရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း

• လုဒ္မွာထင္ရွားျပလို႕ လုဒ္မယ္ေတာ္
• ဖာတီမာမွာ ထင္ရွားျပလို႕ ဖာတီမာမယ္ေတာ္
• ဂြါတာလြတ္မွာ ထင္ရွားျပလို႕ ဂြါတာလြတ္မယ္ေတာ္
• လာဇရက္မွာ ထင္ရွားျပလို႕ လာဇလက္မယ္ေတာ္
• ဘူေအာ္ရိန္းမွာ ထင္ရွားျပလို႕ ဘူေအာ္ရိန္းမယ္ေတာ္ လို႕ေခၚရပါေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။

သာမန္ဘာသာတူမ်ား၏ ေခၚေတာ္မူျခင္းႏွင့္ တာ၀န္လုပ္ငန္း

သာမန္ဘာသာတူမ်ား၏ ေခၚေတာ္မူျခင္းႏွင့္ တာ၀န္လုပ္ငန္း

“သာမန္ဘာသူဆိုတာ ကက္သလစ္ရဟန္းနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ သိကၡာႀကီးမ်ားကို ခံယူထားတဲ့သူမ်ား၊ သစၥာ သံုးပါးဆိုထားၾကတဲ့ သူေတာ္စင္မ်ားမွအပ အျခားအားလံုးေသာ ဘာသာ၀င္မ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္” လို႕ အသင္းေတာ္ရဲ႕ ကာႏြန္ဥပေဒသစ္မွာ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။ အသင္းေတာ္ရဲ႕ (၉၀%)ျဖစ္တဲ့ သာမန္ဘာသာ၀င္မ်ားဟာ “သာမန္ေလာကီအသြင္”အားျဖင့္ ကက္သလစ္ရဟန္းမ်ား၊ သူေတာ္စင္မ်ားတို႕နဲ႕ ျခားနားၾကပါတယ္။ “သာမန္ ဘာသာတူမ်ားတို႕ဟာ မိမိတို႕ ေခၚေတာ္မူျခင္း အေလွ်ာက္ ေလာကီေရးရာမ်ားမွာ ပါ၀င္ ေဆာင္႐ြက္ၾကျခင္း၊ ၎င္းကိစၥတို႕ကို ဘုရားသခင္ရဲ႕ အႀကံစည္ေတာ္အတိုင္း ေဆာင္႐ြက္သြားျခင္း အားျဖင့္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ရွာေဖြတည္ေဆာက္ေနၾကပါတယ္”လို႕ ဒုတိယဗာတီကန္က ေရးသား ထားပါတယ္။
သာမန္ ဘာသာတူမ်ားဟာ ေလာက၌ ေနထိုင္ၾကတယ္လို႕ ဆိုရာမွာ ေလာကႏွင့္ဆိုင္တဲ့ ကၽြန္းက်င္ရာ ပညာရပ္မ်ားႏွင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ပါ၀င္ၾကျခင္း၊ မိမိတို႕ဘ၀ အေျခစိုက္ရတဲ့၊ အသက္ရွင္ လႈပ္ရွားေနတဲ့ ေနရာေဒသ၊ သာမန္ အေျခအေနမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ အိမ္ေထာင္စု အသိုင္းအ၀ိုင္းႏွင့္ လူမႈေရး အေပါင္းအသင္း ေလာကပတ္၀န္းက်င္မ်ားမွာ ေနထိုင္ က်င္လည္ၾကျခင္းကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သာမန္ ဘာသာတူမ်ားဟာ ကမၻာေလာ ကထဲမွာ ရွိေနၾကေပမဲ့ မိမိတို႕ရဲ႕ ခရစ္ယာန္ ေခၚေတာ္မူျခင္းအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ တေဆးဟာမုန္႕ညက္ကို ေဖါင္းႂကေစ သလိုပဲ ကမၻာေလာကႀကီးကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေပးရမဲ့ မိမိတို႕ရဲ႕ မြန္ျမတ္လွတဲ့ တာ၀န္အားျဖင့္ ေခၚေတာ္မူျခင္း ခံၾကရသူ မ်ားျဖစ္ပါတယ္။
ေဆးေၾကာျခင္း မဂၤလာအားျဖင့္ ခရစ္ယာန္တိုင္းဟာ အသစ္ေသာအသက္၊ (ခမည္းေတာ္ဘုရား၊ သားေေတာ္ဘုရားႏွင့္ သန္႕ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ဘုရား၊ ပုဂိၢဳလ္သံုးပါး တဆူဘုရားရဲ႕ အသက္ေတာ္)ကို လက္ခံရရွိပါတယ္။ စပ်စ္ပင္ႀကီးမွ ျဖာထြက္လာတဲ့ အကိုင္းအခက္လိုပဲ ခရစ္ေတာ္ေယဇူး၌ ဆက္သြယ္ ေပါင္းစပ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ နက္နဲဖြယ္ရာ ခႏၶာေတာ္ျဖစ္တဲ့ အသင္းေတာ္ရဲ႕အသင္း၀င္သူ တစ္ဦးျဖစ္လာၿပီး ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ သန္႕ရွင္းေသာ အသင္းေတာ္၏ ကယ္တင္ျခင္း လုပ္ငန္းေတာ္မွာ တစ္တပ္တစ္အား ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ ေပးပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ေနာက္လိုက္သက္ေသခံ၊ တနည္းအားျဖင့္ “ခရစ္ယာန္” ဆိုတဲ့ ျပည့္နက္တဲ့ အဓိပၸါယ္ကိုေဆာင္ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္အေနနဲ႕ အသက္တာကို ေနထိုင္ရာမွာ အသင္းေတာ္ထဲမွာ သာမက၊ အိမ္ေထာင္စု၊ လုပ္ငန္းခြင္၊ ေနာက္ဆံုးအမ်ားနဲ႕ ဆိုင္တဲ့ အမႈထမ္းဘ၀မွာ ခရစ္ယာန္ သက္ေသခံရပါတယ္။ ဒါေတြကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သာမန္ ဘာသာတူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ဟာ ကက္သလစ္ရဟန္း သို႕မဟုတ္ သူေတာ္စင္တစ္ပါးရဲ႕ ဘ၀လိုပဲ ေခၚေတာ္မူျခင္း တစ္ရပ္ပင္ျဖစ္ပါတယ္လို႕ ေျပာဆိုႏိုင္ပါတယ္။
သာမန္ဘာသာ၀င္ တစ္ဦးရဲ႕ လုပ္ငန္းတာ၀န္ဟာ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ေနာက္လိုက္ သက္ေသမ်ားဟာ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ဘ၀လမ္းစဥ္ႏွင့္ လုပ္ငန္းမ်ား၌ပါ၀င္ေဆာင္႐ြက္ၾကပါတယ္ ခရစ္ေတာ္ေယဇူးဟာ ကမၻာေလာကထဲသို႕ ခမည္းေတာ္ဘုရား၏ ေစလႊတ္ျခင္းခံရသလိုပဲ အသင္းေတာ္ တစ္ခုလံုးဟာလည္း သတင္းေကာင္း ေၾကာ္ျငာေဟာေျပာရန္ႏွင့္ လူသားမ်ား ကယ္တင္ေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ေစလႊတ္ျခင္း ခံရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တိုင္းျပည္မွာ ခရစ္ေတာ္အေၾကာင္းကိုေသာ္၎င္း၊ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ေမတၱာတရား သတင္းေကာင္း၊ အခြင့္ကညလႊတ္ျခင္းႏွင့္၊ လြတ္ေျမာက္ေစျခင္းကိုေသာ္၎င္း၊ မသိၾကရေသးတဲ့ သူေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္ဘုရားရွင္ကို လူတိုင္းသိၾကဖို႕ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ သတင္းေကာင္းကို ေၾကာ္ျငာေဟာေျပာ သက္ေသခံဖို႕အတြက္ ကက္သလစ္ရဟန္းမ်ားႏွင့္ သူေတာ္စင္မ်ား သာမက သာမန္ ဘာသာတူတိုင္းမွာလည္း တာ၀န္ရွိပါတယ္။
“သင္တို႕သည္ သြား၍ လူမ်ိဳးတကာတို႕ကို ငါ့တပည့္ ျဖစ္ေစလ်က္၊ ခမည္းေတ္ာ၊ သားေတာ္၊ သန္႕ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္၏နာမ၌ ေဆးေၾကာျခင္းကို ေပးၾကေလာ” လို႕(မာေတဦး ၂၈း၁၉)မွာ ေရးသားထားတဲ့ ခရစ္ေတာ္ရွင္ရဲ႕ မိန္႕ႁမက္စကားဟာ ဘယ္အေျခ အေနမ်ိဳးမွာ မဆိုရွိေနၾကတဲ့ ခရစ္ယာန္တိုုင္းအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ အဂၤါအစိတ္အပိုင္းမ်ားအျဖင့္ ဘာသာ၀င္မ်ား အားလံုးဟာ ကိုယ္ေတာ္ရွင္၌ တစ္ကိုယ္တည္း တစ္ဖြဲ႕တစ္စည္းတည္းရွိေနၿပီး ေဆးေၾကာျခင္း ခရစၦမားအားေပးျခင္းႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ မဂၤလာမ်ားအားျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ အသြင္သဏၭာန္တူလာၾကပါတယ္။
ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ အလ်င္အျမန္ေရာက္ေစဖို႕ ဘာသာတူမ်ားကလည္း ႀကိဳးစားေဆာင္႐ြက္ရပါမယ္။ ခရစ္ယာန္မ်ားအေနျဖင့္ စိုးမိုးျခင္းဟာ အေစခံျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ခိုင္းေစျခင္းငွါ မဟုတ္ အေစခံျခင္းငွါသာ ႂကေရာက္လာတဲ့ ခရစ္ေတာ္ေယဇူးလိုပဲ ဘာသာတူမ်ားဟာ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ သူရဲ႕ အသင္းေတာ္ကို အေစခံၾကၿပီး ကယ္တင္ျခင္း ခ်မ္းသာေပးတဲ့ အေစခံ၀တ္ကို လူသား အားလံုးအတြက္ ထမ္း႐ြက္ေပးၾကပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ရဟန္းေတာ္အျဖစ္၌ ေ၀ငွပါ၀င္ၾကၿပီး လူသား အားလံုးကိုယ္စား ဘုရားသခင္ထံ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္း၊ ဆုေတာင္းပတၳနာျပဳျခင္း၊ ေတာင္းေလွ်ာက္ေပးျခင္းႏွင့္ သနားခံပန္ၾကားျခင္း အမႈတို႕ကို ဆက္သဖို႕ရန္ သာမန္ဘာသာ၀င္မ်ားကို ဘုရားသခင္ ေခၚေတာ္မူပါတယ္။ မိမိတို႕ရဲ႕ သန္႕ရွင္းမြန္ျမတ္ျခင္းအတြက္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရင္း အျခားလူသားမ်ားအားလည္း မြန္ျမတ္စံုလင္ ေစရပါမယ္။ ပေရာဖက္မ်ားျဖစ္သည့္ အေလွ်ာက္ သတင္းေကာင္းကို ေဟာၾကားၾကၿပီး အေျပာအဆိုႏွင့္ အျပဳအမူအားျဖင့္လည္း ေဟာေျပာ သြန္သင္ၾကတဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ား ျဖစ္ရန္လည္း တာ၀န္ေပးအပ္ျခင္းခံၾကရပါတယ္။
ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူတို႕ကို လက္ေတြ႕အားျဖင့္ ခ်စ္ျခင္းဆိုတာဟာ ဆင္းရဲသူ၊ ဒုကၡေ၀ဒနာခံစားေနသူ၊ ဖ်ားနာသူ၊ ခ်ိဳ႕တဲ့သူႏွင့္ အကူအညီ လိုအပ္ေနတဲ့သူေတြကို ခ်စ္ျခင္းကိုဆိုလိုပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ သင္တို႕ထဲမွ အငယ္ဆံုးေသာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွတို႕အားခ်စ္ေလာ”ဟု ဆိုျခင္းမွာလည္း ထိုကဲ့သို႕ေသာ သူမ်ားကို ခ်စ္ခင္လက္ခံျခင္း၊ ေကၽြးေမြး၀တ္ဆင္၊ ေနရာေပးျခင္းႏွင့္ သူတို႕ကိုဂ႐ုစိုက္ျခင္းတို႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုကဲ့သို႕ ဆင္းရဲတဲ့အငယ္ဆံုးေသာသူမ်ားဟာ တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ ပိုမိုမ်ားျပားလာပါတယ္။ ထိုသူတို႕ကို ခ်စ္ခင္၊ စိတ္ပါ၀င္စားမႈ၊ ဆုေတာင္းေပးျခင္းႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ပိုင္ဆိုင္မႈထဲမွ ဖဲ့ယူေ၀ငွေပးျခင္း စတဲ့ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တတ္ႏိုင္သေ႐ြ႕ကူညီမစရပါမယ္။
သာမန္ဘာသာတူတို႕ဟာ ေလာကီေရးရာမ်ားကို ျပဳျပင္မြမ္းမံေပးျခင္း၊ ခရစ္ယာန္သေဘာတရားမ်ား ေဖၚထုတ္ေပးျခင္း ျပဳလုပ္ရန္ အထူးဖိတ္ေခၚခံရပါတယ္။ သာမန္ဘာသာ၀င္တစ္ဦးဟာ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ယံုၾကည္သူလည္းျဖစ္၊ တိုင္းသူျပည္သားလည္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ထိုသို႕ ႀကိဳးပမ္းရာမွာ ကိုယ္ေတြ႕ လက္ေတြ႕ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။ “ဧ၀ံေဂလိက်မ္းစာ၏ သေဘာတရားႏွင့္ အသင္းေတာ္၏ ေတြးဆခ်က္တို႕၏ လမ္းညႊန္မႈကို ယူ၍ ခရစ္ယာန္ ေမတၱာေစတနာ တရား၏ လႈံ႕ေဆာ္မႈကိုခံယူလ်က္ သာမန္ဘာသာတူမ်ား သည္ ေလာကီႏွင့္ဆိုင္သည့္ ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ား၌ တိုက္႐ိုက္ျပတ္ ျပတ္သားသား ပါ၀င္ထမ္းေဆာင္ၾကပါမည္” လို႕ ဒုတိယဗာ တီကန္က ေျပာၾကားထားပါတယ္။

သာမန္ဘာသာ၀င္မ်ား ၀င္ေရာက္လႈတ္ရွားရမည့္ လုပ္ငန္းခြင္မွာ က်ယ္ျပန္႕ထူးျခားလွပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြါးေရး၊ အလုပ္တာ၀န္ခန္႕ ထားေရး ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးတမ္း၊ ျပန္ၾကားေရးႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး၊ က်မ္းမာေရးႏွင့္ စာေပအႏုပညာစတဲ့ က႑မ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သာမန္ဘာသာတူမ်ာရဲ႕ ေလးနက္တဲ့ အဓိပၸါယ္ျဖင့္ အသင္းေတာ္ႏွင့္ ကမၻာတစ္၀န္းလံုးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အားလံုးရဲ႕ ေခၚေတာ္မူျခင္းႏွင့္ လုပ္ငန္းတာ၀န္ကို သိရွိၿပီး မိမိေခၚေတာ္မူျခင္းခံရတဲ့ အသက္တာမွာ တာ၀န္ေက်ႁပန္စြာနဲ႕ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။

ရဟန္းတစ္ပါး

ဘာသာတရားႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ

ဘာသာတရားႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ

ကမၻာေပၚရွိ လူသားတိုင္း အစာစားၾကပါသည္။ တခ်ိဳ႕လူမ်ိဳးမ်ားက ေပါင္မုန္႕ကို စားၾကပါသည္။ တခ်ိဳ႕မွာ (ထမင္း) သို႕မဟုတ္ ေျပာင္း၊ လူး၊ ဆတ္ကို စားၾကသည္။ သို႕ေသာ္ စားပံုစားနည္းမတူညီၾကပါ။ ဥေရာပသားမ်ား ကဓါးႏွင့္ခရင္းကို သံုးၾကသည္။ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးမ်ားက တူျဖင့္စားၾကသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားကမူ လက္ယာလက္ျဖင့္ စားေသာက္ၾကသည္။

ညအခ်ိန္တြင္ လူတို႕အိပ္စက္အနားယူတတ္ၾကပါ ေသာ္လည္း အိပ္ပံုခ်င္းမတူၾကေပ။ တစ္ခ်ိဳ႕လူမ်ိဳးမ်ားက (အထူးသျဖင့္ ေအးေသာအရပ္ေဒသမ်ားမွ လူမ်ိဳးမ်ားက) မွိဳ႕ယာႏွင့္ ခုတင္ေပၚအိပ္ေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕လူမ်ိဳးမ်ားကမူ ႏွီးျဖာေပၚမွာ အိပ္ၾကသည္။

ေန႕စဥ္စကားေျပာဆိုရာတြင္ အခ်ိဳ႕ဘာသာစကား မ်ားတြင္ ““မင္းႏွင့္ငါ”” သာရွိေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕ဘာသာ စကားမ်ားတြင္မူ ““မင္းနဲ႕ငါ”” သာမကဘဲ ““ခင္ဗ်ားႏွင့္ကၽြန္ေတာ္””၊ ““ဘုရားႏွင့္တပည့္ေတာ္”” ဟုအဆင့္ဆင့္ သံုးႏႈန္း ေျပာဆိုတတ္ၾကပါသည္။ တခ်ိဳ႕လူမ်ိဳးစုမ်ားတြင္ ႐ႈးဖိနပ္စီးသြားပါမွ လူတကာ လက္ခံၾကေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕လူမ်ိဳးမ်ားတြင္မူ ဖိနပ္စီးကာ အိမ္ဦးခန္းသို႕၀င္ပါက္ ႐ိုင္းရာက်ေလသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ယဥ္ေက်းမႈဆိုသည္မွာ လူမ်ိဳးစုတစ္ခု၏ ““သက္ရွင္သြားလာ ေနထိုင္စားေသာက္ ၀တ္ဆင္ေျပာဆိုပံု”” ဟု အၾကမ္းအားျဖင့္ ေခၚဆိုရေပမည္။

လူမ်ိဳးစုတို႕၏ ေနထိုင္ရာေဒသအလိုက္ ၀တ္ပံု၊ စားပံု၊ ေနထိုင္ပံု၊ ေျပာဆိုဆက္ဆံပံု၊ ပစၥည္းကရိယာသံုးစြဲပံု၊ ဓေလ့ထံုးစံ၊ သေကၤတ၊ နီတိ၊ ဆိုဆံုးမစကား၊ အႏုပညာ၊ ပန္းခ်ီပန္းပု၊ လက္မႈစက္မႈအသံုးျပဳပံု၊ စိုက္ပ်ိဳးပံု၊ ေမြျမဴပံု စသည္တို႕ကို ယဥ္ေက်းမႈဟု တစ္ေပါင္းတစ္စည္းတည္းေခၚ ဆိုရေပမည္။

ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား၏ သက္ရွင္သြားလာေနထိုင္စား ေသာက္၀တ္ဆင္ေျပာဆိုပံုတို႕ကို ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဟုေခၚ ရပါမည္။ တ႐ုတ္၊ ကပၸလီ၊ အိႏၵိယယဥ္ေက်းမႈ စသည္ျဖင့္ ေခၚဆိုၾကပါသည္။

ထိုယဥ္ေက်းမႈမ်ားသည္ ေနရာေဒသလိုက္ကာ ကြဲတတ္ၾကေပသည္။ ေတာင္ေပၚေျမၿပံ႕အလိုက္ မတူညီ တတ္ၾကေပ။ ပူေသာေဒသႏွင့္ ေအးေသာေဒသႏွင့္ အညီ ကြဲတတ္ၾကျပန္ပါသည္။

ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႕သည္ အနေႏၲာ အနႏၲငါးပါးကို ႐ိုေသရွိခိုး႐ံုအက ပသကါႀကီးသူ ၀ါႀကီးသူကို ငယ္သူက ႐ိုေသ ေလးစားၾကေလသည္။ ““အသက္ႀကီးငယ္၊ ၀ါႀကီးငယ္ကို၊ လႊဲဖယ္မေသြ၊ ႏွိမ့္ခ်ေလ”” ဟူ၍အၿမဲ ဂ႐ုျပဳေနတတ္ၾကပါသည္။

အသက္ႀကီးသူ၊ ၀ါႀကီးသူမ်ားေရွ႕မွ ျဖတ္သန္းသြား လာျခင္း၊ ေက်ာ္ခြသြားလာျခင္း မျပဳၾကေခ်။ အကယ္၍ မလြဲသာလို႕ သြားလာျဖတ္သန္းရပါက ေခါင္းငံု႕ကာ ခါးညႊတ္လ်က္ သြားၾကသည္။ ပါးစပ္မွာလည္း ““ကန္ေတာ့ေနာ္”” ဟုဆိုတတ္ၾကသည္။ တစ္စံုတစ္ခုကိုေပးလွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ယူလွ်င္ျဖစ္ေစ၊ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ယူၾကေပးၾကသည္။

လူႀကီး သူမမ်ား ေရွ႕ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဘုရားပံုေတာ္၊ ဘုရားစဥ္၊ ရဟန္း ဘုန္းႀကီးမ်ား ေရွ႕တည့္တည့္ သို႕ေသာ္ လည္းေကာင္း ေျခေထက္ဆန္႕တန္းျခင္း၊ ေက်ာ္ေပးထိုင္ျခင္း မျပဳၾကေခ်။

ထိုင္ရာတြင္လည္းတင္ပါးလႊဲထားလ်က္ က်ိဳ႕က်ိဳ႕႐ို႕႐ို႕ ထိုင္ၾကေလသည္။ ဘုရား၊ ပုထိုးေစတီေရွ႕တြင္လည္း ရဟန္းဘုန္းႀကီးႏွင့္မင္းစိုးရာဇာမွအစ ျမန္မာအားလံုး တင္ပါးလႊဲထိုင္ကာ လက္ရွိခိုးလ်က္ ႐ိုေသသမႈျပဳတတ္ၾက ပါသည္။ လမ္းမွာေတြ႕ဆံုလွ်င္လည္း ဖိနပ္ခၽြတ္ကာ ေျခစံုရပ္၍ လက္ႏွစ္ဖက္ကန္ေတာ့ထိုးကာ ရွိခိုးႏႈတ္ဆက္တတ္ၾက ပါသည္။

ဆရာသမားမ်ား၊ လူႀကီးသူမမ်ားႏွင့္ စကားေျပာ ေသာအခါ လက္ပိုက္၍ေျပာဆိုၾကေလသည္။ သို႕ေသာ္ ဘုရားႏွင့္ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္မူ လက္ရွိခိုးကာေျပာဆို ၾကေလသည္။

လူႀကီးမ်ားႏွင့္အတူထိုင္ရာတြင္ ငယ္႐ြယ္သူက မိမိထက္အသက္ႀကီးသူထက္ျမင့္ေသာေနရာတြင္ မထိုင္ၾကေခ်။ ထမင္း၀ိုင္းတြင္လည္း ““မိဦး၊ ဖဦး၊ ဆရာဦးကို ခူး၍ အလ်င္မစားႏွင့္”” ဟုဆံုးမစကားအတိုင္း မိဘဆရာလူႀကီးသူမ်ားကို ဦးမခ်ဘဲ မစားၾကေခ်။ နံနက္စာ ျဖစ္ပါက ဘုရားဆြမ္းေတာ္ မတင္မီ၊ သံဃာမ်ားအား ဆြမ္းမေလာင္းမီ ခူးခပ္မစားၾကေပ။

စကားေျပာဆိုရာတြင္လည္း အသက္အ႐ြယ္လိုက္ ကာ ““မင္းနဲ႕ငါ””၊ ““ခင္ဗ်ားႏွင့္ကၽြန္ေတာ္”” ဟုေျပာဆိုတတ္ၾက ပါသည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး သိုိ႕မဟုတ္ ဘုရားႏွင့္စကားေျပာပါက ““ဘုရားႏွင့္ တပည့္ေတာ္”” ဟုေျပာၾကပါသည္။

ဤသည္တို႕ကိုစုေပါင္းကာ ေခၚဆိုရပါက ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဟု ေခၚဆိုရေပမည္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ မ်ားတြင္တစ္ခ်ိဳ႕သည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွ တျခားေသာလူ မ်ိဳးမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဆင္ၾကပါသည္။ သို႕ေသာ္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္မူ ေျပာပံု၊ ဆိုပံု၊ ေနပံု၊ ထိုင္ပံု၊ ၀တ္စား ဆင္ယဥ္ပံုတို႕သည္ အလြန္ကြာျခားတာကိုေတြ႕ရပါသည္။

ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ျဖစ္လာေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးခရစ္ယာန္မ်ားဤအခ်က္ကို သေဘာေပါက္ထားရပါမည္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို ၾကည္ညိဳသဒၶါပြားကာ ခရစ္ယာန္ျဖစ္လာပါေသာ္လည္း ခရစ္ယာန္လူမ်ိဳးသည္ ကမၻာေပၚမွာ ဘယ္တံုးကမွ မရွိခဲ့ပါ။

ထုိ႕ေၾကာင့္ ျမန္မာတစ္ဦးသည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာေသာအခါ လူမ်ိဳးမွာ ျမန္မာပဲ ျဖစ္ပါသည္။ သူ႕လူမ်ိဳးမွာ ျမန္မာျဖစ္သလို သူ႕ယဥ္ေက်းမႈသည္လည္း ျမန္႕မာ့ယဥ္ေက်းမႈသာ ျဖစ္ပါသည္။

သူ႕ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳပံုတို႕သည္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးတမ္းႏွင့္ တစ္သားတစ္ထပ္တည္း က်ရပါမည္။ သူ႕အေနအထုိင္၊ ေအျပာအဆို၊ သြားလာပံုမ်ားသည္လည္း ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္အညီ ျဖစ္ရပါမည္။ သူ႕ဟန္ပန္မ်ား သည္လည္း ျမန္မာ့ဟန္ပန္မ်ားျဖစ္ေနရပါမည္။ သူ႕သမိုင္းသည္လည္း ျမန္မာ့သမိုင္း၏ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ျဖစ္ရပါမည္။ ျမန္မာေျမေပၚမွာ ျမန္မာခရစ္ယာန္ တစ္ဦး အျဖစ္ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ရပါမည္။ အမိေျမေပၚမွာေျခႏွစ္ေခ်ာင္း လံုးစံုရပ္ႏိုင္သည့္ ျမန္မာခရစ္ယာန္မ်ား ျဖစ္ၾကရပါမည္။

တစ္ခါတစ္ရံ အေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ခုေၾကာင့္ မိမိယဥ္ေက်းမႈကို ေပြ႕ပိုက္ခြင့္မရ (သို႕မဟုတ္) ပိတ္ပင္ တားဆီးျခင္းခံရပါက မိမိ အမ်ိဳးသားခ်င္းကို ေစာ္ကားျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာ ခရစ္ယာန္တစ္ဦးသည္ မိမိကိုယ္တိုင္က မိမိယာဥ္ေက်းမႈကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈလိုက္ပါက မိမိဇာတိေမြးရပ္ေျမႏွင့္ လူမ်ိဳးေပ်ာက္ဆံုးျခင္းပင္ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မည္။

မိမိဘာသာတရားသည္ တစ္စိမ္းအသြင္ ၀င္သြားပါ လိမ့္မည္။ မိမိ အမ်ိဳးသားခ်င္းအၾကားမွာ မိမိသည္ ႏိုင္ငံျခားသား အသြင္၀င္ ေနပါလိမ့္မည္။ မိမိ ဘာသာတရားသည္လည္း ႏိုင္ငံျခားဘာသာအျဖစ္ အျမင္ မွားေနၾကပါလိမ့္မည္။

ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားၿပီ ျဖစ္ေသာ ရဟန္းမင္းႀကီး ဒုတိယေျမာက္ ေယာဟန္ေပါလူး အရွင္ျမတ္က ““ဘုရားရွင္ သည္ ကၽြႏု္ပ္ကို ေ႐ြးေကာက္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ရဟန္းမင္းႀကီး ျဖစ္လာတာႏွင့္ခ်က္ခ်င္း ကက္သလစ္သာသ နာေတာ္ႀကီးသည္ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္အညီ အတူယွဥ္တြဲရွိေနဖို႕ အေရးပါလွတာကို ျမင္ေတြ႕မိခဲ့ပါတယ္။ အဲလိုျဖစ္ဖို႕လဲ အခ်ိန္အခါ ေရာက္ေနပါၿပီ။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ သူ႕ဘ၀ႀကီးကို ျပည့္ျပည့္၀၀ ရွင္သန္ႏိုင္ဖို႕ ယဥ္ေက်းမႈဟာ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္လွပါတယ္။ လူသားတို႕၏ အနာဂါတ္မ်ားဟာ သူတို႕၏ ယဥ္ေက်းမႈမွာ သာတည္ရွိေနပါတယ္။...””

““အဲသလိုပါပဲ ခရစ္ယာန္ယံုၾကည္မႈႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ဟာခြဲျခားမရေအာင္ ယွဥ္တြဲေနၾကပါတယ္။...””

ရဟန္းမင္းႀကီး အရွင္သူျမတ္က ဆက္လက္၍ ““ယံုၾကည္မႈတစ္ခုဟာ သူ႕ကိုယံုၾကည္ ကိုးကြယ္သည့္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၏ ယဥ္ေက်းမႈ ျဖစ္မလာေသးသ၍ (ထုိလူမ်ိဳးက) လံုးလံုးလ်ားလ်ား၊ ျပည့္ျပည့္၀၀ လက္ခံစဥ္းစား ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ခံရသည့္ ယံုၾကည္မႈတစ္ခု မျဖစ္ေသးပါ။”” ဟု မိန္႕ၾကားခဲ့ဖူးပါသည္။

ျမန္မာခရစ္ယာန္မ်ား စဥ္းစားစရာအျဖစ္ တင္ျပလိုက္ပါသည္။ ျမန္မာခရစ္ယာန္မ်ား မိမိတို႕ယဥ္ေက်း မႈမ်ားကို တန္ဖိုးထားႏိုင္ၾကပါေစ။

မာကု ( ဒႆန )

အမွတ္အသား

အမွတ္အသား

ကၽြန္ေတာ္တို႕ငယ္ငယ္ဘ၀ကေန စၿပီးေတာ့ႀကီး ျပင္းလာတဲ့အထိ အသိုင္းအ၀ိုင္းတိုင္းမွာ အမွတ္အသားေတြ တံဆိပ္ေတြရွိၾကပါတယ္။ တိရိစၦာန္တစ္ေကာင္ေကာင္ရဲ႕ တံဆိပ္ပဲျဖစ္ေစ၊ အမွတ္အသားတစ္ခုခုပဲျဖစ္ေစ၊ ပြဲစ၍ထား တဲ့ဒီဇိုင္းတခုပဲျဖစ္ေစ၊ အသိအမွတ္ျပဳဖို႕ရန္အတြက္ အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ ဒါမွလဲ ထိထိေရာက္ေရာက္နဲ႕ အခ်ိန္တိုတိုနဲ႕ ဆက္သြယ္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ အဖြဲ႕စည္းတိုင္း အသင္းတိုင္းမွာ အသိမွတ္ျပဳ တံဆိပ္ေတြ ရွိလာတာျဖစ္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိမိျမတ္ႏိုးတဲ့အရာ သို႕မဟုတ္ အမ်ားကို ကုိယ္စားျပဳတဲ့အရာ ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာေတြအေနနဲ႕ဆိုရင္ ျခေသၤ့တို႕၊ ေဒါင္းတို႕ေပါ့ အဲဒီလိုနဲ႕ပဲ လူေတြဟာ မိမိတို႕ကို ကိုယ္စားျပဳမယ့္ တံဆိပ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို အသိမွတ္ျပဳရာက အမွတ္အသားေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပၚလာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႕ အသိအမွတ္ျပဳ တံဆိပ္ေတြကို အမွတ္သားေတြကို လူတို႕ရဲ႕ ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ လူ႕အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းအမိ်ဳးမ်ိဳး ကိုေတြ႕ေနရပါတယ္။ အသင္းအဖြဲ႕အသီးသီးကလဲ ဂ႐ုစိုက္၀တ္ဆင္ၾကတဲ့ အေဆာင္အျဖစ္ထားရွိၾတတယ္

ဥပမာ အလံတို႕ ရင္ထိုးတို႕ဦးထုတ္တို႕ အကၤ်ီတို႕မွာတပ္ဆင္ အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ဘာသာတရားေတြမွာေတာ့ ဒီလိုတံဆိပ္ေတြအသိအမွတ္ အ႐ိုအေသေပးတဲ့အခ်က္ေတြ မရွိဘူးလား။ ရွိပါတယ္ မိတ္ေဆြ၊ သူ႕ဘာသာအေလ်ာက္ ရွိၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ေတြကို ေျပာခ်င္တာတခုရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခရစ္ယာန္ေတြအသံုးျပဳေနတဲ့ ခရစၥတူးကို လူေတြ အထင္ေသးမခံရမွာ ေၾကာက္လွပါတယ္။ အက်ိဳးမဲ့ေၾကာက္လို႕ အခ်ိဳ႕လဲရွက္လို႕ အခ်ိဳ႕လဲ လူအထင္ေသးခံရမွာ ေၾကာက္လို႕ျဖစ္ပါတယ္။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သက္ေသမခံရဲတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ အဖြဲ႕အစည္းတိုင္းဟာ ကိုယ့္တံဆိပ္ကိုယ္ကို ျမတ္ႏိုးၾကပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခရစ္ယာန္ေတြကေတာ့ ရဲရင့္စြာ သက္ေသမခံရဲၾကပါဘူး။အခ်ိဳ႕ ဒီခရစၥတူး အမွတ္အသားကို ျခင္ေျခာက္တာလိုလို ယင္ေျခာက္တာလိုလိုနဲ႕ လုတ္တတ္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဓမၼဆရာတစ္ဦးက ေျပာပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ “မင္းတို႕ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ကားတိုင္ကို ႀကိဳက္တဲ့ေနရာမွာ စိုက္လို႕ရတယ္တဲ့၊ ေလယာဥ္ကြင္းမွစိုက္မလား၊ စားေသာက္ဆိုင္မွာ စိုက္မလား၊ ကားဂိတ္မွာ စိုက္မလားရပါတယ္။ မိမိေရာက္တဲ့ေနရာမွာ ရဲ၀ံ႕စြာခရစၥတူးအမွတ္အသား ျပဳလုပ္ဖို႕ပါပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္မိတ္ေဆြ မိမိႀကိဳက္တဲ့ ေနရာမွာ ကိုယ္ေတာ္ရွင္လို သက္ေသခံလို႕ရပါတယ္။ တကယ္ တမ္းစဥ္းစားမိပါသလားမိတ္ေဆြ၊ ဒီခရစၥတူးဟာတခ်ိန္က လူသတ္ကုန္းမွထားတဲ့ ညစ္ညဴးရာ တစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ႏွင့္ထိေတြ႕တဲ့အခါ အကုန္လံုးေျပာင္းလဲ တယ္ဆိုတဲ့အတိုင္း ဒီသခၤ်ိဳင္းက လူသတ္ ပစၥတိုတခုဟာ၊ ကမၻာ ကိုၿငိမ္းခ်မ္းေစတဲ့ အထိမ္းအမွတ္တခု၊ ဒါမွမဟုတ္ ကယ္တင္ျခင္းရဲ႕ သေကၤတတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္တို႕တေတြက လည္ပင္းမွခ်ိတ္ဆြဲတာတို႕ ရင္ထိုးလုပ္ဖို႕ သိပ္ကို ခက္ခဲေနၾကပါတယ္။ မယ္ေတာ္က ဘယ္လိုေျပာခဲ့ဘူးသလဲ ဆိုေတာ့ ““လည္ပင္းမွာ ဘာမွဆြဲမထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ လည္ပတ္မပါတဲ့ ေခြးကို ပိုင္ရွင္မဲ့ျပစ္ယူမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊တဲ့”” ရွင္းပါတယ္ မိတ္ေဆြ၊ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ကို ယူတင္ေဆာင္ျခင္းမရွိတဲ့ ဘ၀ဟာ ေလာကရဲ႕အလယ္မွာ ပိုင္ရွင္မရွိတဲ့ ေခြးနဲ႕တူပါ တယ္။ ဒီစကားကၽြန္ေတာ္ၾကားမိရင္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕မႏၲေလးၿမိဳ႕က က်ားစာအတြက္ လည္ပတ္မပါတဲ့ ေခြးေတြကို လိုက္ဖမ္းတာကို ေတြးမိပါတယ္၊ ဒီလိုပါဘဲေခြးေတြလို နတ္ဆိုးကဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကဲမိတ္ေဆြ အေပါငး္ဘယ္လို ေတြးမိပါသလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရာ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ကို သက္ေသခံႏိုင္ေနပါၿပီလား ေၾကာက္႐ြံ႕႐ံုနဲ႕ပဲ ေနတတ္ေသးသလား နတ္ဆိုးရဲ႕ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္ျခင္းကို ခံရဖို႕ ေသခ်ာေနၿပီလား ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိရဲ႕အမွတ္အသား၊ ဂုဏ္ပုဒ္တခုကိုေတာ့ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ဆင္ျမန္းသင့္ပါတယ္။ မိတ္ေဆြ၊ တို႕အတူက်မ္း စာထဲက သေကၤတေတြျဖစ္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ငွက္ငယ္တို႕ ေဆးပညာရဲ႕သေကၤတျဖစ္တဲ့ ေႂကးေၾကာ္တို႕၊ ဂုဏ္ျပဳျခင္းရဲ႕ သေကၤတျဖစ္တဲ့ သံလြင္ခက္တို႕ကိုလဲ ဂုဏ္ယူႏိုင္ၾကပါေစ။ ျမင့္ျမတ္ေသာ ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစ၊ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ သက္ေသခံႏိုင္ၾကပါေစ... ရဲရင့္ၾကပါေစ။

ေ၀လီ

ဧ၀ံေဂလိမိုးေသာက္ၾကယ္ေတာ္ အမွတ္ ၇၈ ဇန္-မတ္၊ ၂၀၀၉

ဧ၀ံေဂလိမိုးေသာက္ၾကယ္ေတာ္ အမွတ္ ၇၈ ဇန္-မတ္၊ ၂၀၀၉

Star of Evangelization 78 Jan-March 09

Publish at Scribd or explore others: Fiction Books

စိန္႕ဂၽြန္းဗီအာေန

စိန္႕ဂၽြန္းဗီအာေန

၁။ ရဟန္းမ်ားတြက္
ေရွ႕ဆက္ခရီး
က်င့္နည္းမွန္၊မွား
ခ်န္၍ထားခဲ့
တရားကိုင္း႐ိႈင္းသူ။

၂။ ေလာကီပညာ
အားနည္းပါျငား
တရားအက်င့္
အဆင့္ျမင့္စြာ
ပါရမီျပည့္၀သူ။

၃။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကို
ၾကည္ညိဳေလးစား
ထိုခြန္အားႏွင့္
ျပစ္သားအေပါင္း
စိတ္ထားေျပာင္းေအာင္လုပ္ႏိုင္သူ။

၄။ ေမတၱာဆိုရင္း
ဆုေတာင္းျခင္းျပဳ
ခြန္အားစုသည္
လူ႕အားနည္းခ်က္
ဘုရားဖက္၍ျဖည့္စြက္သူ။


၅။ ဘုရားမပါ
အသက္တာလွ်င္
ေအာင္ျမင္ပြင့္၊ သီး
မႀကီးရင့္ေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းနားလည္သူ...

၆။ အျပစ္ေျဖေပး
ထိုအေရး၌
အေလးထားကာ
ႀကိဳးစားရွာသည္
နာရီမ်ားစြာၾကာျမင့္သည္။

၇။ ဘုရားေက်းဇူး
အမွီျပဳ၍
လူ႕စိတ္အတြင္း
ျဖစ္၊ပ်က္ျခင္းမ်ား
သူသိထားလ်က္ျပင္ေပးသူ။

၈။ ပါရမီထြန္းေျပာင္
အလင္းေရာင္ျဖင့္
အေမွာင္ေလာက
အလင္းျပသည့္
ဓမၼသူေတာ္စင္။

နီလာ႐ိုင္း

စဥ္းစားမိသေလာက္ ေျပာၾကည့္ခ်င္ပါသည္

စဥ္းစားမိသေလာက္ ေျပာၾကည့္ခ်င္ပါသည္

ျမန္မာ့ကက္သလစ္ သာသနာေတာ္ႏွင့္ ျမန္မာမႈျပဳျခင္း၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခါတ္အခါႏွင့္ သာသနာျပဳမ်ား၏ ေက်းဇူးတစ္ခ်ိဳ႔ကို စဥ္းစားမိသေလာက္ ေရးသားလိုပါသည္။
စာဖတ္သူအတြက္ ““ဟိုဟာက ဘယ္လိုလည္း”” ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လားဟု အျငင္းပြါးစရာမ်ား ရွိေကာင္းရွိႏိုင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္မ်ားအားလံုး (အထူးသျဖင့္ မႏၲေလး ကက္သလစ္သာသနာအေနျဖင့္) တစ္ခုေတာ့ ႐ိုး႐ိုးသားသား ၀န္ခံရပါလိမ့္မည္။ အဲဒါကေတာ့ ခရစ္ေတာ္ဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္ကို တစ္ခါမွမၾကားဖူးေသးေသာ ေနရာေဒသမ်ားမ်ားစြာ ရွိေနေသးတယ္ဆို တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ေရွးယခင္ အထက္ထက္က သာသနာျပဳမ်ားမ်ိဳးေစ့ႀကဲခ်ခဲ့သည့္ ၿမိဳ႕႐ြာမ်ားမွာပဲ တရားေတာ္ကို ေဟာေျပာေနၾကပါသည္။ တစ္နည္းေျပာပါက သာသျပဳမ်ား ဘုရားစကားသင္ခဲ့သည့္ ႐ြာမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ဘုရား စကားသင္ခဲ့သည့္ အတိုင္း အေမးအေျဖေလာက္ကပဲ မတက္ႏိုင္ၾကေသးပါ။ သူတို႕ စခဲ့သည့္ ႐ြာမွာပဲ ဧ၀ံေဂလိတရားေတာ္ကို ဆက္တိုက္ေဟာေနၾကပါသည္။ ထိုၿမိဳ႕ ႐ြာမ်ားမွာပဲ ေရွးယခင္က အတိုင္း ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ၾကပါသည္။ စကၠရမင္တူး မဂၤလာေပးေနၾကပါသည္။ ျမန္မာစာ ျမန္မာစကား မတတ္တတတ္ႏွင့္ ျပန္ဆိုခဲ့သည့္ သူတို႕၏ ဆုေတာင္းေမတၱာစာအုပ္မ်ားကိုပဲ သံုးေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါသည္။
ေရွးယခင္သာသနာျပဳမ်ားတြင္ တစ္ခ်ိဳ႕မွာဒတ္ခ်္၊ ၾသစႀတီးယား၊ အိုင္ယာလန္လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ အေမရိကန္လူမ်ိဳးမ်ားလည္း ပါေသးသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္ဘုရား သင္ၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ တရားေတာ္တြင္ ဥေရာပေလသံေႏွာ ပါေနပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းပံုသည္ အေမရိကန္ ပံုေပါက္ေနပါမည္။ ဘုရား၀တ္ျပဳရာတြင္ ေျခေထာက္ႏွင့္လက္၊ ေခါင္းႏွင့္ ခႏၥာထားသိုပံုမ်ားတြင္ ဥေရာပဆံ ေနပါလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံျခားအမူအရာမ်ား ကပ္ပါေနပါလိမ့္မည္ အေမရိကန္ လူမ်ိဳးတစ္ဦးဘာသာျပန္ဆိုခဲ့ေသာ က်မ္းစာေတာ္ျမတ္သည္ မလိုဘဲ ဘုိသံ ေပါက္ေနပါမည္။
ကၽြန္တာ့္အေနႏွင့္ ေရွးဦး သာသနာျပဳဖခင္ႀကီးမ်ား၏ ေက်းဇူးကို အၿမဲအစဥ္ ဦးထိပ္ထားပါသည္။
ေရွးဦးသာသနာျပဳႀကီးမ်ားသည္ သာသနာ့ အာဇာနည္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ သာသနာေတာ္အတြက္ ခရစ္ေတာ္ ဘုရားရွင္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ မိမိကိုယ္ကိုပူေဇာ္ဆက္ ကပ္ထားခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ သာသနာေတာ္ သင္ၾကားသည့္အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို လက္ထပ္သင္ၾကား ေပးခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုေခတ္ ထိုအခါက ကာလံေဒသံ အလိုက္ တရားေတာ္အေမြကို ေပးထားခဲ့ၾကပါသည္။
ယခုအခါ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေနာက္ ျပန္လွည့္ၾကည့္မည္ ဆိုပါက အခ်ိန္ကာလ ဆိုတာလည္း အေတာ္ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ေခတ္ေတြလည္း ေျပာင္းခဲ့ပါၿပီ။ စံနစ္ေတြလည္း ေျပာင္းသြားပါၿပီ။ ေက်းဇူးရွင္သာသနာျပဳႀကီးမ်ား ပင္မရွိၾကေတာ့ၿပီ။ သာသနာေတာ္ႀကီးသည္ပင္ ဒုတိယဗာတီကန္သံဃာယနာတင္ အစည္းအေ၀းႀကီးျဖင့္ သြန္သင္ ခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ျပဳျပင္ေပးခဲ့ပါၿပီ။ ၀တ္ျပဳနည္း တစ္ခ်ိဳ႕ကို အသစ္ျပဳေပးခဲ့ပါၿပီ။
ေသခ်ာစဥ္းစားပါက သူတို႕ဘ၀ေတြႏွင့္ အသက္ေတြကိုရင္းၿပီး ေပးထားခဲ့သည့္ သာသနာ့ အေမြႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာတိုင္းရင္းသား စစ္စစ္မ်ားက သူတို႕စေပးထားခဲ့သည့္အတိုင္း ကိုင္ထားေနေသးတာ ကိုေတာ့ သူတို႕ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနၾကမွာပါ။
သူတို႕ေခတ္ သူတို႕ခ်ိန္ခါက အတိုင္း မူမပ်က္၊ ဟန္မပ်က္ပဲ လက္ရာမယြင္း ထားတာကို ျမင္ေတြ႕ၿပီး ေနာင္တမလြန္မွေန အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနၾကမွာပါ။ ျမန္မာစာ မတတ္တတ္ႏွင့္ သင္ေပးခဲ့ေသာ ဘာသာစကားလံုးမ်ားကို ျမန္မာစစ္စစ္မ်ားက သူတို႕အတိုင္း မပီကလာပီကလာ သံုးႏႈန္း ေခၚေျပာေနတာကို ၾကားႏိုင္ပါက သူတို႕ စိတ္ထိခိုက္ မိၾကပါလိမ့္မည္။
သူတို႕စခဲ့သည့္ ၿမိဳ႕႐ြာမ်ားမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕၀ဲေနၾကတာေၾကာင့္ အားမရ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။ သူတို႕လုပ္ခဲ့တာေလာက္ႏွင့္ပဲ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားမ်ားက ေက်နပ္ေနၾကတာကို ဂ႐ုဏာ ေဒါေသာႏွင့္ စိတ္တိုစိတ္ဆိုး ျဖစ္ေနၾကမွာပါ။ သူတို႕ ေခတ္သူတို႕အခါက ကက္သလစ္သာသနာေတာ္ႀကီး သင္ၾကားသည့္အတိုင္း တသေ၀မတိမ္းလိုက္ခဲ့ၾကသူမ်ား ပီပီ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ၾကည့္ကာ တမလြန္ဘ၀ကေန စိတ္မခ်မ္းသာ ျဖစ္ေနၾကမွာလို႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါသည္။
ထုိေၾကာင့္ သာသနာျပဳႀကီးမ်ား မသြားႏိုင္ခဲ့သည့္ေနရာေဒသမ်ားသို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သြားၾကပါစို႕။ သူတို႕ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့ေသာ အမိျမန္္မာျပည္ႀကီးႏွင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း တန္ဖိုးထားၾကပါစို႕။ သူတို႕ခ်န္ထားခဲ့သည့္ သာသနာေတာ္ႀကီးကုိ ျမန္မာအႏုပညာမ်ားျဖင့္ တန္ဆာဆင္ကာ ေက်းဇူးဆပ္ၾကပါစို႕။
တစ္နည္းဆိုရပါက မြန္ျမတ္လွသည့္တရားေတာ္ကို ျမန္မာစစ္စစ္က ျမန္မာစစ္စစ္ ေနာက္တစ္ဦး သေဘာေပါက္နားလည္ လက္ခံႏိုင္ေအာင္ ေဟာေျပာၾကပါစို႕။ တရားေတာ္ကို ျမန္မာ့တရားေတာ္စစ္စစ္ အျဖစ္ လက္ခံႏိုင္ေအာင္ ျမန္မာမႈျပဳၾကပါစို႕။ ျမန္မာမ်ားတို႕သည္ တရားေတာ္ႏွင့္ သာသနာေတာ္ကို သူစိမ္းသူရံတာ ျဖစ္မေနေစဘဲ မိမိအပိုင္၊ ျမန္မာ့အပိုင္၊ ျမန္မာ့အေမြ အႏွစ္အျဖစ္ ခံစားလာေစရအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကပါစို႕ဟု။

မာကု ( ဒႆန )