Jun 15, 2009

အမွတ္အသား


အမွတ္အသား

ကၽြန္ေတာ္တို႕ငယ္ငယ္ဘ၀ကေန စၿပီးေတာ့ႀကီး ျပင္းလာတဲ့အထိ အသိုင္းအ၀ိုင္းတိုင္းမွာ အမွတ္အသားေတြ တံဆိပ္ေတြရွိၾကပါတယ္။ တိရိစၦာန္တစ္ေကာင္ေကာင္ရဲ႕ တံဆိပ္ပဲျဖစ္ေစ၊ အမွတ္အသားတစ္ခုခုပဲျဖစ္ေစ၊ ပြဲစ၍ထား တဲ့ဒီဇိုင္းတခုပဲျဖစ္ေစ၊ အသိအမွတ္ျပဳဖို႕ရန္အတြက္ အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ ဒါမွလဲ ထိထိေရာက္ေရာက္နဲ႕ အခ်ိန္တိုတိုနဲ႕ ဆက္သြယ္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ အဖြဲ႕စည္းတိုင္း အသင္းတိုင္းမွာ အသိမွတ္ျပဳ တံဆိပ္ေတြ ရွိလာတာျဖစ္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိမိျမတ္ႏိုးတဲ့အရာ သို႕မဟုတ္ အမ်ားကို ကုိယ္စားျပဳတဲ့အရာ ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာေတြအေနနဲ႕ဆိုရင္ ျခေသၤ့တို႕၊ ေဒါင္းတို႕ေပါ့ အဲဒီလိုနဲ႕ပဲ လူေတြဟာ မိမိတို႕ကို ကိုယ္စားျပဳမယ့္ တံဆိပ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို အသိမွတ္ျပဳရာက အမွတ္အသားေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပၚလာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႕ အသိအမွတ္ျပဳ တံဆိပ္ေတြကို အမွတ္သားေတြကို လူတို႕ရဲ႕ ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ လူ႕အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းအမိ်ဳးမ်ိဳး ကိုေတြ႕ေနရပါတယ္။ အသင္းအဖြဲ႕အသီးသီးကလဲ ဂ႐ုစိုက္၀တ္ဆင္ၾကတဲ့ အေဆာင္အျဖစ္ထားရွိၾတတယ္

ဥပမာ အလံတို႕ ရင္ထိုးတို႕ဦးထုတ္တို႕ အကၤ်ီတို႕မွာတပ္ဆင္ အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ဘာသာတရားေတြမွာေတာ့ ဒီလိုတံဆိပ္ေတြအသိအမွတ္ အ႐ိုအေသေပးတဲ့အခ်က္ေတြ မရွိဘူးလား။ ရွိပါတယ္ မိတ္ေဆြ၊ သူ႕ဘာသာအေလ်ာက္ ရွိၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ေတြကို ေျပာခ်င္တာတခုရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခရစ္ယာန္ေတြအသံုးျပဳေနတဲ့ ခရစၥတူးကို လူေတြ အထင္ေသးမခံရမွာ ေၾကာက္လွပါတယ္။ အက်ိဳးမဲ့ေၾကာက္လို႕ အခ်ိဳ႕လဲရွက္လို႕ အခ်ိဳ႕လဲ လူအထင္ေသးခံရမွာ ေၾကာက္လို႕ျဖစ္ပါတယ္။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သက္ေသမခံရဲတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ အဖြဲ႕အစည္းတိုင္းဟာ ကိုယ့္တံဆိပ္ကိုယ္ကို ျမတ္ႏိုးၾကပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခရစ္ယာန္ေတြကေတာ့ ရဲရင့္စြာ သက္ေသမခံရဲၾကပါဘူး။အခ်ိဳ႕ ဒီခရစၥတူး အမွတ္အသားကို ျခင္ေျခာက္တာလိုလို ယင္ေျခာက္တာလိုလိုနဲ႕ လုတ္တတ္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဓမၼဆရာတစ္ဦးက ေျပာပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ “မင္းတို႕ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ကားတိုင္ကို ႀကိဳက္တဲ့ေနရာမွာ စိုက္လို႕ရတယ္တဲ့၊ ေလယာဥ္ကြင္းမွစိုက္မလား၊ စားေသာက္ဆိုင္မွာ စိုက္မလား၊ ကားဂိတ္မွာ စိုက္မလားရပါတယ္။ မိမိေရာက္တဲ့ေနရာမွာ ရဲ၀ံ႕စြာခရစၥတူးအမွတ္အသား ျပဳလုပ္ဖို႕ပါပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္မိတ္ေဆြ မိမိႀကိဳက္တဲ့ ေနရာမွာ ကိုယ္ေတာ္ရွင္လို သက္ေသခံလို႕ရပါတယ္။ တကယ္ တမ္းစဥ္းစားမိပါသလားမိတ္ေဆြ၊ ဒီခရစၥတူးဟာတခ်ိန္က လူသတ္ကုန္းမွထားတဲ့ ညစ္ညဴးရာ တစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ႏွင့္ထိေတြ႕တဲ့အခါ အကုန္လံုးေျပာင္းလဲ တယ္ဆိုတဲ့အတိုင္း ဒီသခၤ်ိဳင္းက လူသတ္ ပစၥတိုတခုဟာ၊ ကမၻာ ကိုၿငိမ္းခ်မ္းေစတဲ့ အထိမ္းအမွတ္တခု၊ ဒါမွမဟုတ္ ကယ္တင္ျခင္းရဲ႕ သေကၤတတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္တို႕တေတြက လည္ပင္းမွခ်ိတ္ဆြဲတာတို႕ ရင္ထိုးလုပ္ဖို႕ သိပ္ကို ခက္ခဲေနၾကပါတယ္။ မယ္ေတာ္က ဘယ္လိုေျပာခဲ့ဘူးသလဲ ဆိုေတာ့ ““လည္ပင္းမွာ ဘာမွဆြဲမထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ လည္ပတ္မပါတဲ့ ေခြးကို ပိုင္ရွင္မဲ့ျပစ္ယူမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊တဲ့”” ရွင္းပါတယ္ မိတ္ေဆြ၊ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ကို ယူတင္ေဆာင္ျခင္းမရွိတဲ့ ဘ၀ဟာ ေလာကရဲ႕အလယ္မွာ ပိုင္ရွင္မရွိတဲ့ ေခြးနဲ႕တူပါ တယ္။ ဒီစကားကၽြန္ေတာ္ၾကားမိရင္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕မႏၲေလးၿမိဳ႕က က်ားစာအတြက္ လည္ပတ္မပါတဲ့ ေခြးေတြကို လိုက္ဖမ္းတာကို ေတြးမိပါတယ္၊ ဒီလိုပါဘဲေ
ြးေတြလို နတ္ဆိုးကဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကဲမိတ္ေဆြ အေပါငး္ဘယ္လို ေတြးမိပါသလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရာ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ကို သက္ေသခံႏိုင္ေနပါၿပီလား ေၾကာက္႐ြံ႕႐ံုနဲ႕ပဲ ေနတတ္ေသးသလား နတ္ဆိုးရဲ႕ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္ျခင္းကို ခံရဖို႕ ေသခ်ာေနၿပီလား ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိရဲ႕အမွတ္အသား၊ ဂုဏ္ပုဒ္တခုကိုေတာ့ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ဆင္ျမန္းသင့္ပါတယ္။ မိတ္ေဆြ၊ တို႕အတူက်မ္း စာထဲက သေကၤတေတြျဖစ္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ငွက္ငယ္တို႕ ေဆးပညာရဲ႕သေကၤတျဖစ္တဲ့ ေႂကးေၾကာ္တို႕၊ ဂုဏ္ျပဳျခင္းရဲ႕ သေကၤတျဖစ္တဲ့ သံလြင္ခက္တို႕ကိုလဲ ဂုဏ္ယူႏိုင္ၾကပါေစ။ ျမင့္ျမတ္ေသာ ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစ၊ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ သက္ေသခံႏိုင္ၾကပါေစ... ရဲရင့္ၾကပါေစ။

ေ၀လီ

No comments: