ေမး။။ ခ႐ူစူးအမွတ္အသား ျပဳလုပ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္နဲ႕ ဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး စတင္ အသံုးျပဳခဲ့တယ္ ဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ ။ ကက္သလစ္ဘာသာ၀င္မ်ား ျပဳလုပ္တဲ့ ခ႐ူစူးအမွတ္အသားဟာ သခင္ခရစ္ေတာ္ လက္၀ါးကပ္တိုင္တင္သတ္ ခံရၿပီး ေသျခင္းမွ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ေတာ္မူျခင္းအားျဖင့္ ယုတ္ညံ့ေသာ လက္၀ါးကပ္တိုင္သည္ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ေအာင္လံေတာ္ ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ေအာင္လံေတာ္ ခ႐ူစူးလက္၀ါးကပ္တိုင္ဟာ ခရစ္ယာန္မ်ားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္း သရဖူျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီခ႐ူစူးအမွတ္ အသားျပဳျခင္း သေကၤတကို ဘယ္သူက စတင္ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုကုိေတာ့ အတိအက်မသိ ခဲ့ရေပမယ့္ ေရွးက
နဦးအစ ဒုတိယရာစုႏွစ္ ကတည္းကပင္ ခရစ္ယာန္တို႕သည္ မိမိတို႕ နဖူးေပၚတြင္ လက္မျဖင့္ ခရူစူးမွတ္သားျခင္းကို သမိုင္း အေထာက္အထားမ်ားအရ ဘာသာေရး သက္ေသခံခ်က္ ထုံးတမ္းစဥ္လာ တစ္ခုအျဖစ္ျဖင့္ လက္ခံခဲ့ၾကေၾကာင္း သိႏိုင္ပါတယ္။ခရစ္သကၠရာဇ္ ေအဒီ(၁၉၆) ခုႏွစ္က သီတင္းသုံးေတာ္မူခဲ့တဲ့ Tertullian ဆိုတဲ့ ပုဂၢဳိလ္သည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၌ ပထမဦးဆုံး လက္တင္ဘာသာျဖင့္ စာေပမ်ားကို ေရးသားခဲ့တဲ့ အာဖရိကႏြယ္ဖြား ကာေသ့ခ်္ၿမိဳ႕သား အသင္းေတာ္ရဲ႕ ေရွးကနဦး ဖခင္ႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္အခါတံုးက ခရစ္ယာန္ေလာကမွာ ဂရိဘာသာစာနဲ႔ စကားကို အသံုးမျပဳေသးပါ။ တာတူလီးယာန္းဆိုတဲ့ ဓမၼ သုခမိန္ႀကီးရဲ႕ အေရးအသားမ်ားထဲမွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ တစ္ခုကေတာ့ "ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ အဘယ္အရပ္သို႔ သြားသည္ျဖစ္ေစ၊ အဘယ္အရပ္မွ ျပန္လာသည္ျဖစ္ေစ၊ အ၀တ္အစား ဆင္ယင္သည့္အခါပင္ျဖစ္ေစ၊ ေျခႏွင့္ေတာင္ေ၀ွးကို ဆင္ယင္သည့္ အခါပင္ျဖစ္ေစ၊ စားေသာက္သည့္ အခါနဲ႔ပင္ ျဖစ္ေစ၊ အိပ္ယာ၀င္ခါနီး အခ်ိန္ပင္ျဖစ္ေစ၊ ခ႐ူစူးလက္၀ါးကပ္တိုင္ အမွတ္အသားကို ျပဳလုပ္ၾက၏"။ ခရစ္သကၠရာဇ္(၃၇၃) ခုႏွစ္တြင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့တဲ့ ရဟႏၲာသူေတာ္ျမတ္ ေအဖရိမ္ (Ephraem) အရွင္ျမတ္က ဆီးရီးယားလူမ်ိဳးထဲမွ တစ္ဦးတည္းေသာ က်မ္းတတ္္ပုဂၢိဳလ္ တစ္ပါးျဖစ္ပါတယ္။ သူေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ေရသားခ်က္ တစ္ခုကေတာ့ "ခ်စ္သား သင္၏ လုပ္ငန္းေဆာင္တာ အားလံုး၌ အသက္ေပးေသာ ခ႐ူစူးအမွတ္အသားျဖင့္ ၿပီးေျမာက္ေစရမည္။ သူ၏ စားျခင္း၊ ေသာက္ျခင္း၊ သြားလာျခင္း၊ သူ၏အိမ္၌ ေနျခင္းႏွင့္ အိပ္ခါနီးအခ်ိန္တို႔၌ ဤခ႐ူစူးအမွတ္ အသားျပဳလုပ္ျခင္းထက္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာ အျပဳအမူသည္ မရွိေတာ့ေပ။ ထိုခ႐ူစူး အမွတ္အသားျပဳျခင္းသည္ သင္၏ လုပ္ငန္းေဆာင္တာ အားလံုးတို႔အတြက္ လံုၿခံဳမႈေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအျပဳအမူကို သင္၏ သားသမီးတို႔အား သင္ၾကားေပးေလာ့"။
အမိအသင္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ ကနဦး ဒီက်မ္းတတ္ႏွစ္ပါးရဲ႕ ေရးသားထားခ်က္မ်ားကို ေထာက္႐ႈျခင္းအားျဖင့္ ခ႐ူစူးအမွတ္သား ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ဘယ္သူဘယ္၀ါက စတင္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုေတာ့ ေရေရရာရာ မသိခဲ့ရေပမယ့္ အမိအသင္းေတာ္ႀကီးထဲမွာ ေရွးဦးအစကပင္ စတင္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ သိႏိုင္ပါတယ္။ စတုတၴရာစုႏွစ္ပိုင္းတြင္မူ ၀တ္ျပဳ ကိုးကြယ္ျခင္း အခမ္းအနားမ်ား၌ စတင္ မွတ္သား ျပဳလုပ္္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ အခ်ိဳ႕႔က နဖူးေပၚနဲ႕ မ်က္လံုးမ်ားအေပၚမွာ ခ႐ူစူးမွတ္သားၾကၿပီး အခ်ိဳ႕တို႔က ႏႈတ္ခမ္းမ်ားေပၚ၌လည္း ခ႐ူစူးမွတ္သားခဲ့ၾကေၾကာင္း အ႒မရာစုႏွစ္ပိုင္းမ်ားတြင္ သက္ေသ သာဓကမ်ား ရွိခဲ့ပါတယ္။
နဖူး၊ ရင္ဘတ္နဲ႔ ပုခံုးမ်ားေပၚမွာ မွတ္သားျခင္းဟာ ပဥၥမရာစုႏွစ္က ထံုးတမ္းစဥ္လာ တစ္ခုအျဖစ္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ေပမယ့္ ရေသ့ေက်ာင္းတိုက္မ်ားတြင္ ဆယ္ရာစုက်မွ တရား၀င္လက္ခံခဲ့ၿပီး ခ႐ူစူးမွတ္သားလာၾကျခင္း ျဖစ္တယ္။ ဆယ့္သံုးရာစုမွာေတာ့ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီး တတိယေျမာက္ အင္ႏိုဆင့္ (Pope Innocent III) အရွင္သူျမတ္ရဲ႔ ညႊန္ၾကားခ်က္မွာ လက္ညိႈးသံုးေခ်ာင္းျဖင့္ နဖူးမွအစခ်ီကာ ဒုတိယ ရင္ပတ္မွာတို႔ ထိၿပီး အဲဒီေနာက္ ညာလက္ပုခံုး မွဘယ္လက္ပုခံုးသို႔ တို႔ထိ မွတ္သားရန္ သြန္သင္ ေတာ္မူခဲ့ေပမယ့္ တစ္ျဖည္းျဖည္း ဘယ္လက္ပုခံုးမွ ညာလက္ပုခံုးသုိ႔ အဆံုး သတ္တဲ့အေလ့အထသို႔ ေျပာင္းသြားခဲ့ပါတယ္။
ခ႐ူစူးမွတ္သားရာ၌ ရြတ္ဆိုရေသာ ဆုေတာင္းေမတၲာမွာ "ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္၊ သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္၏ နာမေတာ္ျမတ္၌၊ အာမင္။" လို႔ ေရွးကတည္းက ရြတ္ဆိုခဲ့ၾကေပမယ့္ ၾသသိုေဒါက္အသင္း မ်ားမွာေတာ့ "သန္႔ရွင္းေတာ္မူေသာဘုရား၊ တန္ခိုးႀကီးေတာ္မူေသာဘုရား၊ မေသႏိုင္ေသာဘုရား၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို သနားေတာ္မူပါ" ဟု ရြတ္ဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္း အခမ္းအနားမ်ား၌ ခ႐ူစူးမွတ္သားျခင္းသည္ အနက္အဓိပၸါယ္ အမ်ိဳးမ်ိဴးကို ေပၚလြင္ေစပါတယ္။ ေဆးေၾကာျခင္းခံ၍ ဘာသာ၀င္လာသူ တစ္ဦးအေပၚမွာ ခ႐ူစူးအမွတ္သား ေပးျခင္းအားျဖင့္ ဒီလူဟာ ခရစ္ေတာ္ဘုရားရွင္ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္ျခင္း ခံရေၾကာင္း အမွတ္တံဆိပ္ခတ္ ႏိွပ္ခံရတဲ့ သေဘာကို ေဆာင္ပါတယ္။ မေကာင္းဆိုး၀ါး နတ္ဆိုးမ်ားကို ႏိုင္နင္းေတာ္မူတဲ့ ခရစ္ေတာ္ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ေတာ္ကိုလည္း အသိအမွတ္ျပဳျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ခ႐ူစူးမွတ္သားျခင္းသည္ အေတာမသတ္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားတဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေက်းဇူးမ်ား စီးဆင္းရာ အမွတ္အသား ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ လူတစ္ဦးဦးကို အရာ၀တၴဳတစ္ခုခုကို ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္း၊ ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ လက္ေတာ္ထဲ ပူေဇာ္အပ္ႏွံလိုက္ျခင္း အနက္အဓိပၸါယ္ကို ေပၚလြင္ေစပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္မေပၚမီက ကြၽန္မ်ားကို သခင္တစ္ေယာက္ေယာက္ ပိုင္ထားေၾကာင္း၊ ပိုင္ရွင္ရွိေၾကာင္း ျပဖို႔အတြက္ နဖူးေပၚမွာ အလြယ္တကူ မေပ်ာက္ပ်က္ႏိုင္တဲ့ အမွတ္အသားျဖင့္ မွတ္သားျခင္းခံခဲ့ၾကပါတယ္။ ထိုေခတ္က ဘာသာေရး အယံုအၾကည္မ်ား၌လည္း မိမိတို႔ယံုၾကည္ရာ ဘုရားမ်ားရဲ႕ အမွတ္မ်ားျဖင့္ မွတ္သားခဲ့ၾကပါတယ္။ ခရစ္ယာန္မ်ားကလည္း မိမိတို႔ ယံုၾကည္ရာနဲ႔ သက္ေသခံရာ ေအာင္လံေတာ္ အမွတ္အသားအျဖစ္ ခ႐ူစူးအမွတ္အသားကုိ စတင္ျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။
ခ႐ူစူးမွတ္သားျခင္းကို အသံုးျပဳရျခင္း အေၾကာင္းကား အလြန္ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္၍ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူလွေသာ ပုဂၢိဳလ္သံုးပါး တစ္ဆူဘုရားကုိ ေအာက္ေမ့သတိရရန္နဲ႔ ပုဂၢိဳလ္သံုးပါး တစ္ဆူဘုရားအနက္ ဒုတိယပုဂၢိဳလ္ သားေတာ္ဘုရားသည္ ခ႐ူစူးေပၚမွာ အသက္ေတာ္ စြန္႔ေတာ္မူေၾကာင္းကို သတိရရန္အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ခ႐ူစူးအမွတ္အသားကို ျပဳတဲ့အခါမွာ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္၊ သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္၏ နာမေတာ္ျမတ္၌ ဆိုေသာစကားျဖင့္ ပုဂၢိဳလ္သံုးပါး တစ္ဆူဘုရားကို ေအာက္ေမ့ သတိရၾကပါတယ္။
ခ႐ူစူးမွတ္သားျခင္းျပဳရာမွာ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ကိုယ္ေပၚတြင္ လက္၀ါးကပ္တိုင္ ပံုသ႑ာန္အတိုင္း ျပဳျခင္းျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ဘုရားရွင္သည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အတြက္ လက္၀ါးကပ္တိုင္ေပၚ၌ အသက္ေတာ္ စြန္႕ေတာ္မူေၾကာင္းကို သတိရေစပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေကာင္းခ်ီး မဂၤလာေတာ္ကို ခံစားရရွိရန္အတြက္နဲ႔ ၀ိညာဥ္ေရာ ခႏၶာကိုယ္ပါ ေဘးဥပါဒ္အႏၲရာယ္ ခပ္သိမ္းမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈ ရရွိရန္အတြက္ ခ႐ူစူးမွတ္သားျခင္းကို ျပဳၾကဖို႔ လုိအပ္ပါတယ္။ (ဂလာတိၾသ၀ါဒစာ ၆း၁၄) "ငါျဖစ္လွ်င္ ငါတုိ႔သခင္ ေယဇူးခရစ္ေတာ္၏ လက္၀ါးကပ္တိုင္ေတာ္မွ တစ္ပါး အဘယ္အရာ၌မွ ၀ါၾကြားျခင္း မရွိပါေစႏွင့္။ ထိုလက္၀ါးကပ္တိုင္ေတာ္မွာ ဤေလာကသည္ ငါ့အဘို႔ ႐ိုက္ထားျခင္းကို ခံလ်က္ရွိ၏။ ငါသည္လည္း ဤေလာကအဖို႔ ႐ိုက္ထားျခင္းကို ခံလ်က္ရွိ၏"။
ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေဒါမနစ္ၿဂိဳလ္တု
No comments:
Post a Comment