ဘာသာတရားကို ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္အညီျပဳ ၾကမည္ဆိုပါက ....
(အပိုင္း ၁)
(အပိုင္း ၁)
သာသနာေတာ္သည္ မိမိေရာက္ရွိ ရာေဒသရွိ လူမ်ိဳးစုတို႕၏ ႐ိုးရာဓေလ့ထံုးတမ္းႏွင့္ ႐ိုုးရာ ဘာသာတို႕ကို ဦးစြာ ေလ့လာဖို႕လိုပါသည္။ သူတို႕၏ အေတြးအေခၚ အယူအဆတို႕ကိုလည္း သိနားလည္ထားဖို႕ လိုပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ဘာသာတရားကိုယဥ္ေက်းမႈျပဳ မည္ဆိုပါက ထိုဘာသာ၏ သြန္သင္ရာ တရားေတာ္ျမတ္ႏွင့္ ျပဳလုပ္မည့္ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးတမ္းတို႕ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဂဃနဏနားလည္ဖုိ႕လို အပ္ပါသည္။
ဘာသာတရားကို ယဥ္ေက်းမႈျပဳျခင္း ေအာင္ျမင္ႏိုင္ဖို႕ ထိုေဒသရွိ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ အားေပးေထာက္မမႈ အထူးလို အပ္ပါသည္။ ထို႕အတူ သာသနာေတာ္တြင္းရွိဘ ာသာ၀င္မ်ား၏ နားလည္လက္ခံ အားေပးမႈလည္း လိုပါသည္။ ထိုကိစၥသည္ ေက်ာင္းထိုင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးတည္း၏ တာ၀န္မဟုတ္ပါ။ သာသနာတစ္ခုလံုးႏွင့္ သက္ဆိုင္ပါသည္။ စစ္မွန္လ်က္ အဓိပၸာယ္ရွိေသာ ယဥ္ေက်းမႈျပဳျခင္းတိုင္းသည္ ထိုဘာသာ တရားေတာ္ သြန္သင္ရာမ်ားႏွင့္ ယံုၾကည္မႈဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ားမွ ေသြဖီမသြားဖို႕ လိုအပ္ပါသည္။ ေနရာေဒသတစ္ခုရွိ သာသနာသည္ သာသနာေတာ္တစ္ခုလံုးႏွင့္ ကြဲျပား ျခားနားမေနဘဲ တူညီေစရပါ မည္။
ယဥ္ေက်းမႈျပဳျခင္း အေၾကာင္းကို ဘာသာ၀င္မ်ား နားလည္သေဘာေပါက္ သည္အထိ ႀကိဳတင္ မျပင္ဆင္ဘဲ ဘာတစ္ခုမွ် မလုပ္ေဆာင္သင့္ပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ စစ္မွန္ေသာ ယဥ္ေက်း မႈျပဳလုပ္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳတင္သိထားသင့္သည့္ ေအာက္ ေဖၚျပပါ က႑ (၅) ခုကို (ကြၽန္ေတာ္ အေနႏွင့္) တင္ျပလိုပါသည္။
၁) ျမန္မာစာ ျမန္မာစကား
လူတစ္ဦးက ေနာက္တစ္ဦးကို ဆက္သြယ္လိုပါက စကားႏွင့္ ဆက္သြယ္ရပါသည္။ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးတစ္ဦးကို တစ္ခုခု ေမးလိုပါက တ႐ုတ္စကားတတ္ရပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာတစ္ေယာက္ကိုတစ္ခုခု ေျပာလိုပါက ျမန္မာစကားႏွင့္ ေျပာပါကပို လြယ္ကူလိမ့္မည္။
စကားသည္ အခ်င္းခ်င္း ကူးလူး ဆက္သြယ္ ေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္သည့္ ဆက္သြယ္ေရးနည္း စနစ္တစ္ခုျဖစ္ ပါသည္။ ဘုရား၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ရာတြင္ ၀မ္းေျမာက္ ဖြယ္ရာ သတင္းေကာင္းကို လူ စကားႏွင့္ ေက်ညာ ေဟာေျပာပါသည္။ အနႏၲဘုန္းေတာ္ရွင္ ဘုရားသခင္ကို လူ႕ စကားႏွင့္ ေတာင္းဆုျပဳျခင္းလည္း ျဖစ္ပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ တရားေတာ္ ေဟာေျပာရာတြင္ သံုးစြဲၾကသည့္ စကားလံုးတိုင္းသည္ တရားေတာ္မွ ေသြဖီမသြားဖို႕ လိုအပ္လွပါသည္။ တရား ေတာ္သည္ ျမင့္ျမတ္ သန္႕ရွင္း ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ စကားလံုး ေရြးခ်ယ္အသံုးျပဳ ရာတြင္ ထိုျမင့္ျမတ္ သန္႕ရွင္းေတာ္မူျခင္းကို ေပၚလြင္ေစရပါမည္။
မည္သည့္ဘာသာစကားရပ္တြင္ မဆို အရပ္သံုးစကားႏွင့္ ႀကီးက်ယ္ခန္းနားသည့္ စကားဟူ၍ ရွိပါသည္။ ရင္းႏွီးသူခ်င္း ေျပာစကားႏွင့္ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕စြာေျပာ ဆိုဆက္ဆံရမည့္ စကားဟူ၍ ရွိၾကပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာစကားတြင္လည္း ထိုသို႕ပင္ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာစကားတြင္ သည့္ထက္ပင္ ပိုေသးေတာ့သည္။ ေန႕စဥ္ေျပာဆို ဆက္ဆံရာတြင္ အဆင့္ သံုးဆင့္ထားေျပာတတ္ဆို တတ္ၾကတာ ေတြ႕ရပါသည္။ သူငယ္ခ်င္း အဆင့္ထားကာ "မင္းနဲ႕ငါနဲ႕" ေျပာစကား။ အသက္ႀကီးသူ (သို႕) ႐ိုေသထိုက္သူ (သို႕) မရင္းႏွီး သူမ်ားႏွင့္ ေျပာဆိုရာတြင္ ေလးစားစြာျဖင့္ "ခင္ဗ်ားႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္"ေျပာစကား။ ဘုရား (သို႕) ဘုန္းေတာ္ႀကီး (သို႕) ရွင္ဘုရင္တို႕ႏွင့္ ေျပာဆိုရာတြင္ "ဘုန္း ေတာ္ရွင္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး" (သို႕) "ဘုရား ႏွင့္ တပည့္ေတာ္" ဆိုကာ အသံုးခြဲေလ့ရွိပါသည္။ တရားေတာ္ေဟာေျပာရာႏွင့္ ၀တ္ျပဳ ကိုးကြယ္ရာတြင္ စကားလံုးမ်ားကို ဆီေလ်ာ္စြာ သံုးစြဲတတ္ရပါမည္။
ခရစ္ယာန္တရားေတာ္၊ က်မ္းစာေတာ္ႏွင့္ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းတို႕ကို ဘာသာျပန္ျခင္းသည္ ပထမအဆင့္သာ ျဖစ္ပါ သည္။ ဘာသာျပန္တစ္ခုသည္ မူရင္း ေရးသားထားေသာ ဘာသာစကားေလာက္ ဘယ္ေသာအခါမွ မတိက်ပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕ စကားလံုးမ်ားသည္ မူရင္းစကားေလာက္ မရွင္းလင္းႏိုင္ပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ ဆိုခ်က္တို႕သည္ မူရင္း အဓိပၸာယ္ေလာက္ တိက်မည္မဟုတ္ပါ။ ဘာသာျပန္ စာတစ္အုပ္သည္ မူရင္း စာအုပ္ေလာက္ ဆိုလိုရင္း အဓိပၸာယ္မေရာက္ႏိုင္ပါ။ ဘာသာျပန္ထားေသာ စာအုပ္သည္ ထိုစာအုပ္ကို ဖတ္သူ နားလည္ႏိုင္ေအာင္ ရွင္းျပျခင္းအဆင့္ သာျဖစ္ပါသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕စကားလံုးမ်ားသည္ မူရင္း စာအုပ္တြင္ရွိေသာ္လည္း ဘာသာျပန္ဆိုမည့္ စကားတြင္ ရွာမေတြ႕သည့္အခါ စကား လံုးအငွါး သံုးရေလ့ရွိသည္။ ဥပမာ - ႐ုပ္ျမင္ သံၾကားစက္ ေပၚလာေသာအခါ တီဗီြဟု ေခၚၾကသည္။ အရင္က မရွိေသးသည့္ စကားလံုးတစ္လံုးကို အငွါးသံုးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကက္သလစ္ဘာသာ၏ ၀တ္ျပဳ ကိုးကြယ္ျခင္းတြင္ မူရင္းစကားမွ စကၠရမင္တူး (သို႕) မစၦားဆိုသည့္ စကားလံုးမ်ားကို ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကားတြင္ မရွိေသာေၾကာင့္ အငွါးသံုးထားသည့္ စကားလံုးျဖစ္ပါသည္။ ကက္သလစ္ဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္အတြက္ ေမြးကတည္းက ၾကားေနရတာမို႕ နားလည္ပါေသာ္လည္း တစ္ျခား သူတစ္ဦးအတြက္ နားမလည္ ႏိုင္ေသာ စကားလံုးျဖစ္ေနပါမည္။
ျမန္မာစာတြင္ "ပရိတ္မဂၤလာ" ဆိုသည့္ စကားလံုးတစ္လံုးရွိပါသည္။ ကက္သလစ္ဘာသာ တရားတြင္သံုးသည့္ စကၠရမင္တူး စကားလံုးႏွင့္ ထပ္တူနီးပါး အဓိပၸာယ္ရွိပါသည္။ ၾကားရသည့္ ျမန္မာတိုင္း နားလည္သေဘာေပါက္ႏိုင္သည့္ စကားလံုး တစ္လံုး ျဖစ္ပါသည္။
သို႕ေသာ္ဘာသာျပန္ဆိုခဲ့သူသည္ ထိုစကားလံုးကို မသံုးဘဲ စကားလံုး အငွါးကိုသာ သံုးခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာ စကားလံုး တြင္ မရွိဘူးဟု ထင္ေသာေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႕ အငွါးစကားလံုးသံုးခဲ့ေကာင္း သံုးခဲ့ပါလိမ့္မည္။ သို႕ေသာ္ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုးက "ျမန္မာ စကားလံုး စစ္စစ္ကိုသံုးပါက အဓိပၸာယ္ မျပည့္စံုႏိုင္ဟု ထင္ေကာင္းထင္ခဲ့လို႕ ျဖစ္ပါ လိမ့္မည္။ (သို႕မဟုတ္) တစ္ျခားဘာသာ ေတြက သည္စကားလံုးကို သံုးၿပီးသားျဖစ္ေနလို႕ ေရွာင္သံုး တာျဖစ္ ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မည္။" စကားလံုးတစ္လံုးကို မည္သည့္ ဘာသာက ဦးစြာ သံုးေနပါေစ၊ ထိုစကားလံုးသည္ ျမန္မာစကားလံုး ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာတစ္ေယာက္အတြက္ ျမန္မာစကားလံုးကိုသာ ပိုနားလည္ႏိုင္သည့္ အခ်က္ကို ဘာသာျပန္ဆိုသူ ေမ႕ေနခဲ့ဟန္ တူပါသည္။
ဘာသာတရားကို ယဥ္ေက်းမႈျပဳျခင္း ေအာင္ျမင္ႏိုင္ဖို႕ ထိုေဒသရွိ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ အားေပးေထာက္မမႈ အထူးလို အပ္ပါသည္။ ထို႕အတူ သာသနာေတာ္တြင္းရွိဘ ာသာ၀င္မ်ား၏ နားလည္လက္ခံ အားေပးမႈလည္း လိုပါသည္။ ထိုကိစၥသည္ ေက်ာင္းထိုင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးတည္း၏ တာ၀န္မဟုတ္ပါ။ သာသနာတစ္ခုလံုးႏွင့္ သက္ဆိုင္ပါသည္။ စစ္မွန္လ်က္ အဓိပၸာယ္ရွိေသာ ယဥ္ေက်းမႈျပဳျခင္းတိုင္းသည္ ထိုဘာသာ တရားေတာ္ သြန္သင္ရာမ်ားႏွင့္ ယံုၾကည္မႈဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ားမွ ေသြဖီမသြားဖို႕ လိုအပ္ပါသည္။ ေနရာေဒသတစ္ခုရွိ သာသနာသည္ သာသနာေတာ္တစ္ခုလံုးႏွင့္ ကြဲျပား ျခားနားမေနဘဲ တူညီေစရပါ မည္။
ယဥ္ေက်းမႈျပဳျခင္း အေၾကာင္းကို ဘာသာ၀င္မ်ား နားလည္သေဘာေပါက္ သည္အထိ ႀကိဳတင္ မျပင္ဆင္ဘဲ ဘာတစ္ခုမွ် မလုပ္ေဆာင္သင့္ပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ စစ္မွန္ေသာ ယဥ္ေက်း မႈျပဳလုပ္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳတင္သိထားသင့္သည့္ ေအာက္ ေဖၚျပပါ က႑ (၅) ခုကို (ကြၽန္ေတာ္ အေနႏွင့္) တင္ျပလိုပါသည္။
၁) ျမန္မာစာ ျမန္မာစကား
လူတစ္ဦးက ေနာက္တစ္ဦးကို ဆက္သြယ္လိုပါက စကားႏွင့္ ဆက္သြယ္ရပါသည္။ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးတစ္ဦးကို တစ္ခုခု ေမးလိုပါက တ႐ုတ္စကားတတ္ရပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာတစ္ေယာက္ကိုတစ္ခုခု ေျပာလိုပါက ျမန္မာစကားႏွင့္ ေျပာပါကပို လြယ္ကူလိမ့္မည္။
စကားသည္ အခ်င္းခ်င္း ကူးလူး ဆက္သြယ္ ေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္သည့္ ဆက္သြယ္ေရးနည္း စနစ္တစ္ခုျဖစ္ ပါသည္။ ဘုရား၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ရာတြင္ ၀မ္းေျမာက္ ဖြယ္ရာ သတင္းေကာင္းကို လူ စကားႏွင့္ ေက်ညာ ေဟာေျပာပါသည္။ အနႏၲဘုန္းေတာ္ရွင္ ဘုရားသခင္ကို လူ႕ စကားႏွင့္ ေတာင္းဆုျပဳျခင္းလည္း ျဖစ္ပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ တရားေတာ္ ေဟာေျပာရာတြင္ သံုးစြဲၾကသည့္ စကားလံုးတိုင္းသည္ တရားေတာ္မွ ေသြဖီမသြားဖို႕ လိုအပ္လွပါသည္။ တရား ေတာ္သည္ ျမင့္ျမတ္ သန္႕ရွင္း ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ စကားလံုး ေရြးခ်ယ္အသံုးျပဳ ရာတြင္ ထိုျမင့္ျမတ္ သန္႕ရွင္းေတာ္မူျခင္းကို ေပၚလြင္ေစရပါမည္။
မည္သည့္ဘာသာစကားရပ္တြင္ မဆို အရပ္သံုးစကားႏွင့္ ႀကီးက်ယ္ခန္းနားသည့္ စကားဟူ၍ ရွိပါသည္။ ရင္းႏွီးသူခ်င္း ေျပာစကားႏွင့္ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕စြာေျပာ ဆိုဆက္ဆံရမည့္ စကားဟူ၍ ရွိၾကပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာစကားတြင္လည္း ထိုသို႕ပင္ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာစကားတြင္ သည့္ထက္ပင္ ပိုေသးေတာ့သည္။ ေန႕စဥ္ေျပာဆို ဆက္ဆံရာတြင္ အဆင့္ သံုးဆင့္ထားေျပာတတ္ဆို တတ္ၾကတာ ေတြ႕ရပါသည္။ သူငယ္ခ်င္း အဆင့္ထားကာ "မင္းနဲ႕ငါနဲ႕" ေျပာစကား။ အသက္ႀကီးသူ (သို႕) ႐ိုေသထိုက္သူ (သို႕) မရင္းႏွီး သူမ်ားႏွင့္ ေျပာဆိုရာတြင္ ေလးစားစြာျဖင့္ "ခင္ဗ်ားႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္"ေျပာစကား။ ဘုရား (သို႕) ဘုန္းေတာ္ႀကီး (သို႕) ရွင္ဘုရင္တို႕ႏွင့္ ေျပာဆိုရာတြင္ "ဘုန္း ေတာ္ရွင္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး" (သို႕) "ဘုရား ႏွင့္ တပည့္ေတာ္" ဆိုကာ အသံုးခြဲေလ့ရွိပါသည္။ တရားေတာ္ေဟာေျပာရာႏွင့္ ၀တ္ျပဳ ကိုးကြယ္ရာတြင္ စကားလံုးမ်ားကို ဆီေလ်ာ္စြာ သံုးစြဲတတ္ရပါမည္။
ခရစ္ယာန္တရားေတာ္၊ က်မ္းစာေတာ္ႏွင့္ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းတို႕ကို ဘာသာျပန္ျခင္းသည္ ပထမအဆင့္သာ ျဖစ္ပါ သည္။ ဘာသာျပန္တစ္ခုသည္ မူရင္း ေရးသားထားေသာ ဘာသာစကားေလာက္ ဘယ္ေသာအခါမွ မတိက်ပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕ စကားလံုးမ်ားသည္ မူရင္းစကားေလာက္ မရွင္းလင္းႏိုင္ပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ ဆိုခ်က္တို႕သည္ မူရင္း အဓိပၸာယ္ေလာက္ တိက်မည္မဟုတ္ပါ။ ဘာသာျပန္ စာတစ္အုပ္သည္ မူရင္း စာအုပ္ေလာက္ ဆိုလိုရင္း အဓိပၸာယ္မေရာက္ႏိုင္ပါ။ ဘာသာျပန္ထားေသာ စာအုပ္သည္ ထိုစာအုပ္ကို ဖတ္သူ နားလည္ႏိုင္ေအာင္ ရွင္းျပျခင္းအဆင့္ သာျဖစ္ပါသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕စကားလံုးမ်ားသည္ မူရင္း စာအုပ္တြင္ရွိေသာ္လည္း ဘာသာျပန္ဆိုမည့္ စကားတြင္ ရွာမေတြ႕သည့္အခါ စကား လံုးအငွါး သံုးရေလ့ရွိသည္။ ဥပမာ - ႐ုပ္ျမင္ သံၾကားစက္ ေပၚလာေသာအခါ တီဗီြဟု ေခၚၾကသည္။ အရင္က မရွိေသးသည့္ စကားလံုးတစ္လံုးကို အငွါးသံုးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကက္သလစ္ဘာသာ၏ ၀တ္ျပဳ ကိုးကြယ္ျခင္းတြင္ မူရင္းစကားမွ စကၠရမင္တူး (သို႕) မစၦားဆိုသည့္ စကားလံုးမ်ားကို ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကားတြင္ မရွိေသာေၾကာင့္ အငွါးသံုးထားသည့္ စကားလံုးျဖစ္ပါသည္။ ကက္သလစ္ဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္အတြက္ ေမြးကတည္းက ၾကားေနရတာမို႕ နားလည္ပါေသာ္လည္း တစ္ျခား သူတစ္ဦးအတြက္ နားမလည္ ႏိုင္ေသာ စကားလံုးျဖစ္ေနပါမည္။
ျမန္မာစာတြင္ "ပရိတ္မဂၤလာ" ဆိုသည့္ စကားလံုးတစ္လံုးရွိပါသည္။ ကက္သလစ္ဘာသာ တရားတြင္သံုးသည့္ စကၠရမင္တူး စကားလံုးႏွင့္ ထပ္တူနီးပါး အဓိပၸာယ္ရွိပါသည္။ ၾကားရသည့္ ျမန္မာတိုင္း နားလည္သေဘာေပါက္ႏိုင္သည့္ စကားလံုး တစ္လံုး ျဖစ္ပါသည္။
သို႕ေသာ္ဘာသာျပန္ဆိုခဲ့သူသည္ ထိုစကားလံုးကို မသံုးဘဲ စကားလံုး အငွါးကိုသာ သံုးခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာ စကားလံုး တြင္ မရွိဘူးဟု ထင္ေသာေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႕ အငွါးစကားလံုးသံုးခဲ့ေကာင္း သံုးခဲ့ပါလိမ့္မည္။ သို႕ေသာ္ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုးက "ျမန္မာ စကားလံုး စစ္စစ္ကိုသံုးပါက အဓိပၸာယ္ မျပည့္စံုႏိုင္ဟု ထင္ေကာင္းထင္ခဲ့လို႕ ျဖစ္ပါ လိမ့္မည္။ (သို႕မဟုတ္) တစ္ျခားဘာသာ ေတြက သည္စကားလံုးကို သံုးၿပီးသားျဖစ္ေနလို႕ ေရွာင္သံုး တာျဖစ္ ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မည္။" စကားလံုးတစ္လံုးကို မည္သည့္ ဘာသာက ဦးစြာ သံုးေနပါေစ၊ ထိုစကားလံုးသည္ ျမန္မာစကားလံုး ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာတစ္ေယာက္အတြက္ ျမန္မာစကားလံုးကိုသာ ပိုနားလည္ႏိုင္သည့္ အခ်က္ကို ဘာသာျပန္ဆိုသူ ေမ႕ေနခဲ့ဟန္ တူပါသည္။
မာကု (ဒႆန)
No comments:
Post a Comment