ႀကိဳဆိုၾကစို႕

ႀကိဳဆိုၾကစို႕

ခရစၥမတ္ဆိုတာ သားေတာ္ဘုရား လူ႕အျဖစ္ကိုယူၿပီး ေမြးဖြားျခင္းခံတာျဖစ္ေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္တို႕ အားလံုး သိထားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခုလို ခရစၥမတ္အခ်ိန္ကာလမွာ သားေတာ္ဘုရား လူ႕အျဖစ္ကိုယူျခင္းရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ အခ်က္ (၃) ခုကို တင္ျပလိုပါတယ္။

ပထမအခ်က္ကေတာ့ သားေတာ္ဘုရားရဲ႕ ေမြးဖြားျခင္းက ကမၻာ့သမိုင္းကို (၂) ပိုင္း ခြဲလိုက္ျခင္းပါပဲ။ ခရစ္ေတာ္ မေမြးဖြားမွီ အခ်ိန္ကာလကို Before Christ (BC) အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး ခရစ္ေတာ္ဖြားျမင္ၿပီး ဒီဘက္ ေခတ္ကိုေတာ့ Anno Domini (''AD'' Year of the Lord) နဲ႕ သတ္မွတ္ေဖာ္ျပပါ တယ္။ ဘုရားကို မယံုၾကည္၊ လက္မခံတဲ့ဒိ႒ိေတြ၊ ကြန္ျမဴနစ္ေတြေတာင္မွ သူတို႕ရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းကို မွတ္တမ္းတင္တဲ့အခါ သူတို႕က မယံုၾကည္၊ လက္မခံပါဘူးလို႕ ျငင္းဆန္ေနတဲ့ ဘုရားသခင္ကို ဗဟိုျပဳၿပီး သတ္မွတ္ထားတဲ့ ခရစ္သကၠရာဇ္ကိုပဲ အသံုးျပဳၾကရပါတယ္။

ကမၻာမွာ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္၊ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္စတဲ့ သမိုင္း၀င္ပုဂိၢဳလ္ ေတြရွိခဲ့ေပမယ့္ သခင္ေယဇူးေလာက္ လူသိမမ်ားၾကပါဘူး။ သူတို႕ ဘယ္အခ်ိန္မွာေမြးတယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္တယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေသတယ္ဆိုတာကို AD (သို႕) BC နဲ႕ တြက္ခ်က္ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ခံၾကရပါတယ္။

ဒုတိယထူးျခားခ်က္ကေတာ့ သခင္ဘုရားရဲ႕ ေမြးဖြားျခင္းဟာ လူေတြက ဘုရားဘယ္မွာရွိသလဲလို႕ လိုက္ရွာတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ဘုရားကလူေတြဆီ အေရာက္ဆင္းၾကြလာၿပီး လူေတြၾကားထဲမွာ လူလိုလာေမြးဖြားျခင္းခံတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာက္ကေနအေပၚကို တက္ဖို႕ ႀကိဳးစားတာမဟုတ္ဘဲ အထက္ကေန ေအာက္ကိုဆင္းလာတာျဖစ္ပါတယ္။ "ႏႈတ္ကပါတ္ေတာ္သည္ လူ႕အျဖစ္ကို ယူေတာ္မူၿပီ" လို႕ သံေယာဟန္ ေရးသားခဲ့သလိုပဲ ဒုတိယပုဂိၢဳလ္သားေတာ္ဘုရားက လူ႕အျဖစ္ကိုယူျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ (သံေယာဟန္ ၃း၁၆)မွာ ပါသလို ခမည္းေတာ္ဘုရားက ေလာကီသားကိုခ်စ္တဲ့အတြက္ အျပစ္ကေန ကယ္တင္ဖို႕ရာ တစ္ပါးတည္းေသာ သားေတာ္ကိုေစလႊတ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ (၃၃)ႏွစ္ပဲ လူ႕ေလာကထဲမွာလာေနသြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဧမာႏုအဲလ္လို႕ေခၚတဲ့ ကြၽႏ္ုပ္တို႕နဲ႕အၿမဲ အတူရွိတဲ့ ဘုရားျဖစ္ပါတယ္။ (သံမာေတဦး ၁း၂၃)

ဒီေနရာမွာ ဘုရားကလူ႕အျဖစ္ကို ဘာလို႕ယူရသလဲ၊ ေစတစ္လံုးနဲ႕လူေတြကို ကယ္တင္လို႕မရဘူးလား...လို႕ ေမးစရာရွိပါတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႕စဥ္းစားရလြယ္ေအာင္ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ တစ္ခါတံုးက မင္းသားေလးတစ္ပါးဟာ ေက်းေတာသူမေလးတစ္ဦးနဲ႕ ေမတၱာမွ်မိပါသတဲ့။ ဒါေပမဲ့ေတာ္၀င္ေသြး မပါတဲ့ဒီကေလးမကို ေတာင္ညာစံေဒ၀ီ အရာထားလို႕မရဘူးျဖစ္ေနတာေပါ့။ မင္းသားေလး အတြက္ ေရြးစရာႏွစ္ လမး္ရွိပါတယ္။ ေတာသူမေလးကို ေမ့ျပစ္၊ မင္းသမီး တစ္ပါး နဲ႕ လက္ဆက္ၿပီး ခမည္းေတာ္ရဲ႕ အ႐ုိက္အရာကို ဆက္ခံမလား ဒါမွမဟုတ္ ထီးနန္းကို စြန္႕လႊတ္ၿပီး အညတရ ေက်းေတာသားဘ၀ကို ခံယူမလား ဆိုတာပါပဲ။ ေမတၱာရွင္ မင္းသားေလးကေတာ့ ထီးနန္းကို စြန္႕လႊတ္ၿပီး ေက်းေတာသားဘ၀ကို ခံယူခဲ့ပါသတဲ့။ သာမာန္အားျဖင့္ၾကည့္ရင္ မင္းသားေလးရ႕ဲဘ၀ဟာ နိမ့္က်တဲ့ အညတရဘ၀ကို ေရာက္သြားတယ္ဆိုေပမဲ့ သူ႕ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာေတာ့ ရွင္ဘုရင္နဲ႕မိဘုရားတို႕ရဲ႕ ရင္ကျဖစ္တဲ့ေတာ္၀င္ ထီးေသြးနန္း ေသြးေတြ လွည့္ပတ္စီးဆင္း လွ်က္ရွိေနပါတယ္။ သားေတာ္ဘုရားလူ႕အျဖစ္ကို ယူေတာ္မူတာကလည္း ဒီသေဘာပါပဲ။ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္နဲ႕ လာရင္ ဘုန္းဂုဏ္ရွိန္၀ါေတြကို ေၾကာက္ၾကမယ္။ ေၾကာက္လို႕ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ ပသၾကတာမ်ိဳးကို ဘုရားသခင္မလိုလားပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ခ်စ္ျခင္းကို စြန္႕လႊတ္ျခင္းနဲ႕ သက္ေသျပခဲ့ပါတယ္။ အဆင္အတန္းျခင္းတူသြားတဲ့အခါမွ သူ႕ရဲ႕ ေမတၱာနဲ႕စြန္႕လႊတ္မႈကို ပိုမိုနာလည္းတန္ဖိုး ထားေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

တတိယထူးျခားခ်က္ကေတာ့ သားေတာ္ဘုရားရဲ႕ ၾကြလာျခင္းဟာ ပါရွားလူမ်ိဳး၊ ေရာမလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ဒ႑ာရီမွာေရာ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းမွာပါ ကမၻာေလာကသားေတြကို ကယ္တင္မယ့္ကယ္တင္ရွင္ မက္ဆီးယားႀကြလာမယ္ဆိုတာကို ႀကိဳတင္ေၾကျငာ အသိေပးထားတဲ့အတုိင္း ျဖစ္ပ်က္လာျခင္းပါပဲ။ ဥပမာအားျဖင့္ ဘာသာတူရြာတစ္ရြာကို သူစိမ္း ဧည့္သည္တစ္ဦး ေရာက္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆရာေတာ္ကို လႊတ္လိုက္တာပါလို႕ေျပာရင္ အလြယ္တကူ လက္ခံၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူူး။ ဒါေပမဲ့ ဆရာေတာ္က မင္းတို႕ရြာကို ငါရဲ႕ဧည့္သည္ တစ္ေယာက္ေရာက္လာလိမ့္မယ္၊ လိုအပ္တာ ကူညီ ေပးလိုက္ပါလို႕ ႀကိဳမွာ ထားခဲ့ရင္ေတာ့အလြယ္တကူလက္ခံၾကမွာ အမွန္ ပါပဲ။

ကယ္တင္ရွင္ မက္ဆီးယား ၾကြလာမယ္ဆိုတာ ႀကိဳမွာထားၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ ကညာစင္ကေနဖြားျမင္မယ္။ ဧမာႏုအဲလ္ အမည္ျဖင့္ မည့္ေခၚ ရမယ္ ဆိုတာ ပေရာဖက္ ေဟရွာယက ႏွစ္ေပါင္း ၇၀၀၊(အခန္းႀကီး ၇း၁၄)။ ဒါ၀ိတ္အမ်ိဳး အႏြယ္က ဖြားျမင္မယ္ဆိုတာကို ပေရာဖက္ ေယရမိက ႏွစ္ေပါင္း၆၀၀-ႀကိဳၿပီး ေဟာခဲ့ (၂၃း၁၅) ခဲ့သလို ဗက္သလင္ဟင္ၿမိဳ႕မွာ ဖြားျမင္မယ္ဆိုတာ ပေရာဖက္ မိကၡာကႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀- ႀကိဳၿပီး (၅း၂) ေဟာခဲ့ပါတယ္။ ဘာတရားေဟာမယ္၊ ဘာေတြလုပ္မယ္ ဆိုတာကို (ေဟရွယ-၁၁း၁၊ ၄၀း၁၁၊ ၄၂း၃၊ ၆၁း၁) တို႕မွာေတြ႕ရၿပီး အျငင္းပယ္ခံရမယ္ဆိုတာကို (ဆာလံ ၁၁၈း၂) မွာေတြ႕ရပါတယ္။(ေဟရွယ-၅၃)နဲ႕ (ဆာလံ၂၂) တို႕မွာ သူခံထမ္းရမယ့္ ဒုကၡစရိယာ အေသးစိတ္ကို ေဖာ္ျပထား ပါတယ္။ ေဂ်႐ုဆလင္ကို ျမည္းကေလးစီးၿပီး၀င္မယ္ (ဇာခရိ ၉း၉)၊ အသျပာသံုးဆယ္နဲ့ေရာင္းစားခံရမယ္ (ဇာခရိ ၁၁း၁၂)၊ သူေသတဲ့အခါ သူအ႐ုိးကို မခ်ိဳးရဘူး (ထြက္၁၂း၄၆)၊ (ဆာလံ ၃၄း၂၀) ဆိုတာအထိ အေသးစိတ္ပါပဲ။ ဒါတင္မကေသးပါဘူး အသားေရမပုတ္စပ္ပဲ ရွင္ျပန္ထေျမာက္လိမ့္မယ္ (ဆာလံ - ၁၆း၁၀)၊ ေကာင္းကင္ဘံု ကို တက္ၾကြလိမ့္မယ္၊ (ဆာလံ၆၈း၁၈)၊ ခမည္းေတာ္၏ လက္ယာဘက္မွာစံေနေတာ္ မူမယ္ (ဆာလံ၁၁၀း၁)၊ သူ႕ရဲ႕ ႏုိင္ငံေတာ္ အဆံုးမရွိ တည္ေနမယ္(ဆာလံ၇၂း၈၊ ဒံေယလ ၇း၁၄၊ ေဟရွယ ၉း၇) ဆိုတာထိ အတိက်ႀကိဳတင္ ေျပာထားၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ႐ုိး႐ုိး သာမန္တိုက္ဆုိင္မႈ တစ္ခုမဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားသခင္ကတိထားေတာ္မူရာကာနန္ျပည္ကို အိဇရာအဲလ္လူမ်ိဳးေတြ စတင္၀င္ေရာက္ၿပီး အေျခခ်ေနထိုင္ရာကေန ကယ္တင္ရွင္ မက္ဆီးယားၾကြလာတဲ့အထိ ႏွစ္ေပါင္း(၉၀၀)အတြင္းမွာ ပေရာဖက္မ်ားကို တစ္ပါးၿပီးတစ္ပါး ေစလႊတ္ၿပီး ႀကိဳတင္ေဟာၾကားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအတန္တန္ ႀကိဳတင္အသိေပးထားပါလွ်က္နဲ႕ ပထမဦးဆံုးခရစၥမတ္မွာ အိဇရာအဲလ္လူမ်ိဳးေတြ သူငယ္ေတာ္ ေယဇူးေလး ေမြးဖြားလာတာကို ဘာေၾကာင့္မသိလိုက္ရသလဲ။ ဘာေၾကာင့္မဖူးလိုက္ရသလဲ။ အႏွစ္ႏွစ္အလလ၊ ေခတ္အဆက္ဆက္က ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကပါလွ်က္နဲ႕ ဘာေၾကာင့္လြဲခဲ့ရသလဲ။

တည္းခိုခန္းဆိုတာ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြ၊ အာဏာရွိသူေတြ၊ ကုန္သည္ပြဲစားေတြစတဲ့ လူကုန္ထံ အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြစည္းစိမ္ ယူတဲ့ေနရာျဖစ္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕ျပင္ကႏြားတင္းကုပ္ဆိုတာကေတာ့ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခိုကိုးရာမဲ့ အေျခအေနမရွိ တဲ့ သူေတြ၊ တစ္ေကာင္ၾကြက္ေတြ ခဏတျဖဳတ္ နားေန အိပ္စက္တတ္တဲ့ ေနရာမ်ိဳးပါ။ ဘုရားသခင္ၾကြလာတယ္ဆိုရင္ နန္းေတာ္ ႀကီးထဲက မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္မွာ ေရႊလင္ပန္းနဲ႕ အခ်င္းေဆးၿပီး ေမြးဖြားလိမ့္မယ္လို႕ သူသူကိုယ္ကိုယ္ ေမွ်ာ္လင့္မိ မွာပါပဲ။ ႏြားစားခြက္မွာ ေမြးလိမ့္မယ္လို႕ စိတ္ကူးထဲ ေယာင္လို႕ေတာင္ ေတြးမိမွာ မဟုတ္ပါဘူး တကယ္ေတာ့ ဘုရားသခင္ဟာလူေတြ မထင္မ္မွတွတ္တ္တဲ့ဲ့ ေနရာမွာွာ ရွိွိတိတတ္ပ္ပါတယ္။ ေနကို ဖန္ဆင္းၿပီး အလင္း ေရာင္ နဲ႕အေႏြးဓာတ္ေပးခဲ့တဲ့ ဘုရားသခင္ဟာ သိုးေတြ၊ ႏြားေတြရဲ႕ ကိုယ္ေငြ႕ၾကားမွာ အေႏြးဓာတ္ကို ရွာေနရတယ္။ ကမၻာေျမ မ်က္ႏွာျပင္ကို သစ္ပင္ပန္းမာလ္ ေတြနဲ႕ ဖံုးလႊမ္းခဲ့တဲ့သူဟာ အႏွီးေလးတစ္ထည္သာ ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ စၾကၤ၀ဠာကို ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့သူဟာ အခုခ်ိန္မွာ အခ်မ္းဒဏ္ေၾကာင့္ လူးလြန္႕ေနရရွာတယ္။ ထာ၀ရ ႏႈတ္ကပါတ္ေတာ္လို႕ အေခၚခံရသူရဲ႕ ႏႈတ္က ငိုသံကိုပဲၾကားေနရတယ္။ ဘာနဲ႕တူသလဲ ဆိုေတာ့ အသိုက္ကို ကိုယ္တိုင္ေဆာက္ထားတဲ့ ငွက္ဟာ အေကာင္ေပါက္လာေအာင္ အဲဒီ အသိုက္ထဲမွာပဲ ျပန္ၿပီး အ၀ပ္ခံ ေနရ သလိုပါပဲ။ ဘုရားသခင္ဟာ ဒီေလာက္အားကိုး ရာမဲ့ ႏံုခ်ာတဲ့ ဘ၀နဲ႕ၾကြလာလိမ့္မယ္လို႕ ဘယ္သူထင္မလဲေနာ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားသခင္ဟ္ဟာ လူေတြ မေမွ်ာ္လ္လင့့္္တ့တဲ့ဲ့ အေျခအေနမွာ ရွိတတ္ပါတယ္။

ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ဟာ သူဆြဲထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြ၊ သူဆြဲလက္စ ပန္းခ်ီကားေတြၾကားမွာ ရွိေနမယ္၊ လယ္သမားတစ္ဦးဟာ သူ႕လယ္ထဲမွာ ရွိေနမယ္၊ ဖခင္တစ္ေယာက္ဟာ သူ႕ရဲ႕ သားသမီးေတြ ၾကားမွာ ရွိေနမယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ သဘာ၀က်ပါယတ္။ ဒီေလာကကို ဖန္ဆင္းတဲ့ ဘုရားရွင္ ဒီကမၻာေလာက သားေတြၾကားကို ဆင္းၾကြလာတယ္ ဆိုတာလည္း အင္မတန္ ဆီလ်ာ္တဲ့၊ ျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥပါ။ ဒါေပမဲ့အိမ္ဦးခန္းမွာ အေဖတစ္ေယာက္လံုး ငုတ္တုတ္ထိုင္ေန ပါလ်က္နဲ႕ သူ႕ကေလးေတြကို အုတ္ၾကားျမက္ေပါက္လို႕ ေခၚလိုက္ရင္ အေဖကို အေဖလို႕ အသိအမွတ္ မျပဳလို႕ေပါ့။ ဒီလိုပဲ ဘုရားသခင္ႀကြလာပါလ်က္နဲ႕ သူ႕ကို မႀကိဳဆိုဘူး၊ လက္မခံဘူး၊ လစ္လ်ဴ႐ႈထားမယ္ဆိုရင္ ဒီသူငယ္ေတာ္ကို ဘုရား မဟုတ္ဘူးလို႕ ျငင္းလိုက္တာနဲ႕ အတူတူပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ဘုရားသခင္ဟာ မထင္မရွား နဲ႕လူေတြၾကားမွာ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ အီဇရာအဲလ္ လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ဘ၀ ကေနကြၽန္ေတာ္တို႕ဘ၀အတြက္သင္ခန္းစာ ယူၿပီး

• လူေတြ မထင္မွတ္တဲ့ေနရာ
• လူေတြ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အေျခအေန
• လူေတြၾကားမွာ မထင္မရွားနဲ႕

ရွိေနတဲ့ သူငယ္ေတာ္ေယဇူးကို ဖူးေတြ႕ႏိုင္ဖို႕ ႀကိဳးစားၾကပါစို႕။

- Fulton J.Sheen ၏ LIFE OF CHRIST မွ The only Person Ever Preannounced ကို တန္ဆာ ဆင္ပါသည္။

-ခံပြင့္ -