လူငယ္တို႕အားကိုးႏိုင္ဖို႕
၀ါဆို၀ါေခါင္ ေရႀကီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဧရာ၀တီျမစ္ျပင္ႀကီးဟာ တစ္ခါတစ္ခါ လႈိင္းတံပိုးေတြနဲ႕ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ရာျဖစ္ေနေပမဲ့တစ္ခါတရံမွာ ၿငိမ္သက္စြာနဲ႕ လွပေနပါတယ္။ ေရႀကီးေနတဲ့ အခ်ိန္မို႕ ေဗဒါပင္ေတြ၊ အမႈိက္သ႐ိုက္ေတြ ဟာ ေရစီးရာကို ေမွ်ာပါေနပါတယ္။ မိုးသည္းၿပီး ေလျပင္းေတြတိုက္ခတ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ လိႈင္းလံုးႀကီးေတြဟာ ကမ္းစပ္မွာ ရွိတဲ့ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြကို ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ႀကံဳး၀ါးသံေတြနဲ႕အတူ အၿငိဳးတႀကီးနဲ႕ ႐ိုက္ခက္ၾကပါတယ္။ ကြၽန္မ ေနထိုင္တဲ့ ရပ္ကြက္မွာရွိတဲ့ ျမစ္ကမ္းစပ္ဟာ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြရွိၿပီး၊ ေရစီးလည္း အလြန္သန္ပါတယ္။ ကမ္းစပ္မွာ အ၀တ္ေလွ်ာ္သူ၊ ေရခပ္သူေတြနဲ႕ အၿမဲလိုပဲ လူစည္ေနပါတယ္။
တစ္ေန႕မွာ အိမ္က အေမနဲ႕ အစ္ကိုတို႕က ဆူလို႕ အရမ္းစိတ္ညစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အျပစ္ဆိုေတာ့ျပန္ လည္း မေျပာရဲဘူး။ ဒါနဲ႕ပဲ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕အေမတို႕ စိတ္ဆိုးေျပပါေစ ဆိုတဲ့ ဆႏၵနဲ႕ အိမ္မွာရွိတဲ့ အ၀တ္ေပေတြကိုယူၿပီး ေရဆိပ္မွာသြားေလွ်ာ္ ခဲ့တယ္။ ဟိုေတြး ဒီေတြးနဲ႕ ေလွ်ာ္ရင္း အကၤ်ီတစ္ထည္ ေရထဲ ပါသြားတာကို မသိလုိက္ဘူး။ အ၀တ္ေလွ်ာ္ေရခ်ိဳးၿပီးလို႕ အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ေန႕ အ၀တ္ေတြေျခာက္လို႕ မီးပူတိုက္ၿပီး ခ်ိန္ထိ အကၤ်ီတစ္ထည္လိုတာကို သတိမထားမိေသးဘူး။ အစ္ကိုက သူ႕အကၤ်ီဘယ္မလဲလို႕ေမးတယ္။ ကြၽန္မလဲ ေလွ်ာ္တဲ့ ထဲမွာမပါဘူးလို႕ အတင္းျငင္းတယ္။ အစ္ကိုကပိုၿပီး စိတ္တိုသြားတယ္။ ကြၽန္မ ေသခ်ာစဥ္းစားလိုက္ေတာ့ ေလွ်ာ္တဲ့ထဲမွာ အဲဒီအကၤ်ီပါတာကို မွတ္မိခဲ့တယ္။
အကၤ်ီဟာ ေရထဲပါသြားၿပီဆိုတာ အေသအခ်ာသိလုိက္တယ္။ အစ္ကိုကလဲ အကၤ်ီအသစ္ဆိုေတာ့ ႏွေျမာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မကို စိတ္ဆိုးေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့။ ဒါနဲ႕ ကြၽန္မလဲ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ ေရဆိပ္ကို ျပန္သြားအရွာ မွာ ကြၽန္မကို ဒီအခက္ အခဲထဲက ကူညီႏိုင္မဲ့ သူကို သတိရလုိက္မိတယ္။ သူကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေတာ့တဲ့အရာေတြကို ေပးစြမ္းႏိုင္တဲ့ ရဟႏၲာသူေတာ္ျမတ္ စိန္ဂ်ဳဒ္ပါပဲ။
ကြၽန္မ ရဟႏၲာ စိန္ဂ်ဳဒ္ကို သိခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ ကြၽန္မ (၁၀) တန္းကို တစ္ႏွစ္တည္းနဲ႕ ေအာင္ခဲ့တာဟာ ဘုရားရဲ႕
ေက်းဇူးေတာ္ေတြနဲ႕ အတူ စိန္ဂ်ဳဒ္ရဲ႕ ကူညီမႈေၾကာင့္ပါ။ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္မရဲ႕ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး၊ ကြၽန္မ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ကြၽန္မကို ၾကည့္တဲ့ စစၥတာရ္ႀကီး၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္က ဒီႏွစ္ေတာ့ ေအာင္လိမ့္မယ္လို႕လဲ လံုး၀ ေမွ်ာ္လင့္မထားဘူး။ စာေမးပြဲၿပီးေတာ့ ႏိုဗီနားလုပ္ၿပီး ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ပရိတ္သူငယ္ေတာ္ထံ ႏိုဗီနားလုပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လမ္းျပတာရာ ထဲမွာ ပါတဲ့အတိုင္း စိန္ဂ်ဳဒ္ထံ ကိုးစားၿပီး ႏိုဗီနားလုပ္ခဲ့တယ္။ ရဟႏၲာ စိန္ဂ်ဳဒ္ဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိေတာ့တဲ့ အရာေတြအတြက္ အားကိုးရတဲ့ ရဟႏၲာ ဆိုတာကို သိၿပီး ယံုၾကည္အားကိုး စြာနဲ႔ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ဆုေတာင္းလည္း ျပည့္ခဲ့ၿပီးအဲဒီႏွစ္မွာ တကယ္ပဲ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ အားလံုးက အံ့ၾသ၀မ္းသာခဲ့တယ္။
ကြၽန္မလည္း နီးစပ္ တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို စိန္ဂ်ဳဒ္ထံ ႏိုဗီနားလုပ္တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ အခုလဲအကၤ်ီဟာ ျပန္ရဖို႕ ဘယ္လိုမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မေရဆိပ္ကို သြားရင္းနဲ႕ စိန္ဂ်ဳဒ္ ထံမွာ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ေရးကူး ကြၽမ္းက်င္တဲ့သူေတြလည္း ေရနက္တဲ့ေနရာနဲ႕ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြၾကားထဲ မွာ ေရငုပ္ၿပီးရွာေပးၾကပါတယ္။ ကြၽန္မ အ၀တ္ေလွ်ာ္ခဲ့တဲ့ေနရာကိုလည္း အေသအခ်ာ ၀ိုင္းၿပီးရွာၾကတယ္။ မေတြ႕ႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္ၿပီး အစ္ကို႕ကိုယ္လည္းေၾကာက္ေတာ့ ငိုေနမိတယ္။ ေဘးမွာရွိတဲ့ သူေတြက ဘယ္ တတ္ ႏိုင္မလဲေတြ႕မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး လို႕ေျပာၾကတယ္။ကြၽန္မလည္း ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႕ စိန္ဂ်ဳဒ္ကြၽန္မကို ကယ္ပါဦး၊ လံုး၀ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေပမဲ့ ကိုယ္ေတာ့္ကို အားကိုးပါတယ္လို႕ေျပာၿပီး ေျခလွမ္းေတြေလးပင္စြာနဲ႕ပဲ ကမ္းစပ္ကို တစ္လွမ္းခ်င္း ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ ေရက ကြၽန္မရဲ႕ ဒူးေအာက္နားေလာက္ပဲရွိေတာ့တဲ့ေနရာမွာ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ပစၥည္းတစ္ခုက ေရစီးနဲ႕ေမွ်ာလာရင္းကြၽန္မရဲ႕ ေျခေထာက္ မွာ လာပတ္ ေနတယ္။ ကြၽန္မလည္း ဘာျဖစ္ မလဲ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ေကာက္ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါ ကြၽန္မရွာေနတဲ့ အကၤ်ီျဖစ္ေနတယ္။
ကြၽန္မနဲ႕ အတူ ေရဆိပ္မွာ ရွိတဲ့သူေတြက အ့ံၾသ ၀မ္းသာၾကတယ္။ ေရအဆံုး၊ ကုန္းတစ္၀က္ ဆိုသလို ျပန္ေတြ႕လိမ့္မယ္လို႕ အားလံုးက ေမွ်ာ္လင့္မထားၾကဘူး။ ကြၽန္မဟာ မ်က္စိကိုမွိတ္ၿပီး "အို - စိန္ဂ်ဳဒ္ ကြၽႏ္ုပ္၏ မိတ္ေဆြ ကိုယ္ေတာ္ကို ေက်းဇူးတင္ပါ၏" လို႕ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္ခဲ့တယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကုိ ကြၽန္မဘ၀မွာမေမ့ႏိုင္ပါ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကီးမားတဲ့ ျပႆနာျဖစ္ပါေစေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မဲ့ေနသူမ်ားကို ကူညီတဲ့ ရဟႏၲာ စိန္ဂ်ဳဒ္ထံမွာ ယံုၾကည္ကိုးစားစြာနဲ႕ ဆုေတာင္းၾကပါ။ သူဟာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိေတာ့တဲ့ ကိစၥမ်ားကို ကူညီေျဖရွင္းေပးဖို႕ ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္ တာ၀န္ေပး အပ္ျခင္းခံရသူျဖစ္လုိ႔ သင္တို႕ရဲ႕ ျပႆနာမ်ားကို ယံုၾကည္ျခင္းႀကီးစြာနဲ႕ ဆုေတာင္းၾကည့္လိုက္ပါ။ သင္တို႕ တစ္ဦးခ်င္းလည္း စိန္ဂ်ဳဒ္ထံမွာ ယံုၾကည္စြာ နဲ႕ ဆုေတာင္းၾကည္႕ၾကပါလို႕တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
တစ္ေန႕မွာ အိမ္က အေမနဲ႕ အစ္ကိုတို႕က ဆူလို႕ အရမ္းစိတ္ညစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အျပစ္ဆိုေတာ့ျပန္ လည္း မေျပာရဲဘူး။ ဒါနဲ႕ပဲ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕အေမတို႕ စိတ္ဆိုးေျပပါေစ ဆိုတဲ့ ဆႏၵနဲ႕ အိမ္မွာရွိတဲ့ အ၀တ္ေပေတြကိုယူၿပီး ေရဆိပ္မွာသြားေလွ်ာ္ ခဲ့တယ္။ ဟိုေတြး ဒီေတြးနဲ႕ ေလွ်ာ္ရင္း အကၤ်ီတစ္ထည္ ေရထဲ ပါသြားတာကို မသိလုိက္ဘူး။ အ၀တ္ေလွ်ာ္ေရခ်ိဳးၿပီးလို႕ အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ေန႕ အ၀တ္ေတြေျခာက္လို႕ မီးပူတိုက္ၿပီး ခ်ိန္ထိ အကၤ်ီတစ္ထည္လိုတာကို သတိမထားမိေသးဘူး။ အစ္ကိုက သူ႕အကၤ်ီဘယ္မလဲလို႕ေမးတယ္။ ကြၽန္မလဲ ေလွ်ာ္တဲ့ ထဲမွာမပါဘူးလို႕ အတင္းျငင္းတယ္။ အစ္ကိုကပိုၿပီး စိတ္တိုသြားတယ္။ ကြၽန္မ ေသခ်ာစဥ္းစားလိုက္ေတာ့ ေလွ်ာ္တဲ့ထဲမွာ အဲဒီအကၤ်ီပါတာကို မွတ္မိခဲ့တယ္။
အကၤ်ီဟာ ေရထဲပါသြားၿပီဆိုတာ အေသအခ်ာသိလုိက္တယ္။ အစ္ကိုကလဲ အကၤ်ီအသစ္ဆိုေတာ့ ႏွေျမာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မကို စိတ္ဆိုးေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့။ ဒါနဲ႕ ကြၽန္မလဲ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ ေရဆိပ္ကို ျပန္သြားအရွာ မွာ ကြၽန္မကို ဒီအခက္ အခဲထဲက ကူညီႏိုင္မဲ့ သူကို သတိရလုိက္မိတယ္။ သူကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေတာ့တဲ့အရာေတြကို ေပးစြမ္းႏိုင္တဲ့ ရဟႏၲာသူေတာ္ျမတ္ စိန္ဂ်ဳဒ္ပါပဲ။
ကြၽန္မ ရဟႏၲာ စိန္ဂ်ဳဒ္ကို သိခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ ကြၽန္မ (၁၀) တန္းကို တစ္ႏွစ္တည္းနဲ႕ ေအာင္ခဲ့တာဟာ ဘုရားရဲ႕
ေက်းဇူးေတာ္ေတြနဲ႕ အတူ စိန္ဂ်ဳဒ္ရဲ႕ ကူညီမႈေၾကာင့္ပါ။ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္မရဲ႕ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး၊ ကြၽန္မ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ကြၽန္မကို ၾကည့္တဲ့ စစၥတာရ္ႀကီး၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္က ဒီႏွစ္ေတာ့ ေအာင္လိမ့္မယ္လို႕လဲ လံုး၀ ေမွ်ာ္လင့္မထားဘူး။ စာေမးပြဲၿပီးေတာ့ ႏိုဗီနားလုပ္ၿပီး ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ပရိတ္သူငယ္ေတာ္ထံ ႏိုဗီနားလုပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လမ္းျပတာရာ ထဲမွာ ပါတဲ့အတိုင္း စိန္ဂ်ဳဒ္ထံ ကိုးစားၿပီး ႏိုဗီနားလုပ္ခဲ့တယ္။ ရဟႏၲာ စိန္ဂ်ဳဒ္ဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိေတာ့တဲ့ အရာေတြအတြက္ အားကိုးရတဲ့ ရဟႏၲာ ဆိုတာကို သိၿပီး ယံုၾကည္အားကိုး စြာနဲ႔ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ဆုေတာင္းလည္း ျပည့္ခဲ့ၿပီးအဲဒီႏွစ္မွာ တကယ္ပဲ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ အားလံုးက အံ့ၾသ၀မ္းသာခဲ့တယ္။
ကြၽန္မလည္း နီးစပ္ တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို စိန္ဂ်ဳဒ္ထံ ႏိုဗီနားလုပ္တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ အခုလဲအကၤ်ီဟာ ျပန္ရဖို႕ ဘယ္လိုမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မေရဆိပ္ကို သြားရင္းနဲ႕ စိန္ဂ်ဳဒ္ ထံမွာ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ေရးကူး ကြၽမ္းက်င္တဲ့သူေတြလည္း ေရနက္တဲ့ေနရာနဲ႕ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြၾကားထဲ မွာ ေရငုပ္ၿပီးရွာေပးၾကပါတယ္။ ကြၽန္မ အ၀တ္ေလွ်ာ္ခဲ့တဲ့ေနရာကိုလည္း အေသအခ်ာ ၀ိုင္းၿပီးရွာၾကတယ္။ မေတြ႕ႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္ၿပီး အစ္ကို႕ကိုယ္လည္းေၾကာက္ေတာ့ ငိုေနမိတယ္။ ေဘးမွာရွိတဲ့ သူေတြက ဘယ္ တတ္ ႏိုင္မလဲေတြ႕မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး လို႕ေျပာၾကတယ္။ကြၽန္မလည္း ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႕ စိန္ဂ်ဳဒ္ကြၽန္မကို ကယ္ပါဦး၊ လံုး၀ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေပမဲ့ ကိုယ္ေတာ့္ကို အားကိုးပါတယ္လို႕ေျပာၿပီး ေျခလွမ္းေတြေလးပင္စြာနဲ႕ပဲ ကမ္းစပ္ကို တစ္လွမ္းခ်င္း ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ ေရက ကြၽန္မရဲ႕ ဒူးေအာက္နားေလာက္ပဲရွိေတာ့တဲ့ေနရာမွာ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ပစၥည္းတစ္ခုက ေရစီးနဲ႕ေမွ်ာလာရင္းကြၽန္မရဲ႕ ေျခေထာက္ မွာ လာပတ္ ေနတယ္။ ကြၽန္မလည္း ဘာျဖစ္ မလဲ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ေကာက္ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါ ကြၽန္မရွာေနတဲ့ အကၤ်ီျဖစ္ေနတယ္။
ကြၽန္မနဲ႕ အတူ ေရဆိပ္မွာ ရွိတဲ့သူေတြက အ့ံၾသ ၀မ္းသာၾကတယ္။ ေရအဆံုး၊ ကုန္းတစ္၀က္ ဆိုသလို ျပန္ေတြ႕လိမ့္မယ္လို႕ အားလံုးက ေမွ်ာ္လင့္မထားၾကဘူး။ ကြၽန္မဟာ မ်က္စိကိုမွိတ္ၿပီး "အို - စိန္ဂ်ဳဒ္ ကြၽႏ္ုပ္၏ မိတ္ေဆြ ကိုယ္ေတာ္ကို ေက်းဇူးတင္ပါ၏" လို႕ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္ခဲ့တယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကုိ ကြၽန္မဘ၀မွာမေမ့ႏိုင္ပါ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကီးမားတဲ့ ျပႆနာျဖစ္ပါေစေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မဲ့ေနသူမ်ားကို ကူညီတဲ့ ရဟႏၲာ စိန္ဂ်ဳဒ္ထံမွာ ယံုၾကည္ကိုးစားစြာနဲ႕ ဆုေတာင္းၾကပါ။ သူဟာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိေတာ့တဲ့ ကိစၥမ်ားကို ကူညီေျဖရွင္းေပးဖို႕ ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္ တာ၀န္ေပး အပ္ျခင္းခံရသူျဖစ္လုိ႔ သင္တို႕ရဲ႕ ျပႆနာမ်ားကို ယံုၾကည္ျခင္းႀကီးစြာနဲ႕ ဆုေတာင္းၾကည့္လိုက္ပါ။ သင္တို႕ တစ္ဦးခ်င္းလည္း စိန္ဂ်ဳဒ္ထံမွာ ယံုၾကည္စြာ နဲ႕ ဆုေတာင္းၾကည္႕ၾကပါလို႕တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
-ႏွင္း (နဘက္)-
No comments:
Post a Comment