ဘာသာတရားကို ျမန္မာမႈျပဳၾကမည္ဆိုပါက (၃)

ဘာသာတရားကို ျမန္မာမႈျပဳၾကမည္ဆိုပါက (၃)

ၿပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာလ (၂၈) ရက္ေန႕က ကန္႕ဘလူၿမိဳ႕နယ္ ငွက္ေပ်ာတိုင္းေက်း႐ြာသို႕ ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ သြားရရင္းကေတာ့ ထို႐ြာမွာ ေရႊဘိုၿမိဳ႕က ဦးဂ်ိမ္းမိသားစုပိုင္ ေက်ာက္ခြဲစခန္းႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရးစခန္းမွ ဦးစီးၿပီး ၂၀၀၆ ခရစၥမတ္ပြဲႏွင့္ ကြယ္လြန္သြားေသာ သူတို႕၏ သားအတြက္ တစ္လျပည့္ဆုေတာင္းပြဲ လုပ္ဖို႕ ျဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ားစုကိုးကြယ္သည့္ ရြာႀကီး ျဖစ္သလို ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ဆိုလို႕ သူတို႕ တစ္အိမ္တည္းသာ ရိွပါသည္။ တရားေဒသနာေဟာၾကားကာ ဆုေတာင္းပြဲကို ဦးေဆာင္ဖို႕ ၾကြလာျဖစ္ေအာင္ လာပါလို႕ အတန္တန္ ဖိတ္တာေၾကာင့္ ေရာက္သြားခဲ့ပါသည္။ အဲသည္ေန႕မွာ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းႀကီးမ်ားကိုပင့္ကာ ဆြမ္းကပ္မည္။ ဘုန္းႀကီးမ်ားက တရားေဟာၾကားၿပီး အမွ်ေပးေ၀ၾကမည္ဟုလည္း သိရပါသည္။
ငွက္ေပ်ာတိုင္းရြာကေလးမွာ ထန္းတပင္ဇီးကုန္း ေျမာက္ဖက္ (၇)မိုင္ခန္႕အကြာ မႏၱေလး ျမစ္ႀကီးနား ဆက္သြယ္ထားသည့္ ဗ်ဴဟာကားလမ္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေပၚမွာ တည္ရိွပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ေရာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ အိမ္ေရွ႕က မ႑ပ္မွာ ဗုဒၶဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား တရားပြဲစေနခ်ိန္ ျဖစ္ပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အေတာ္မ်ားမ်ားလည္း တရားနာယူေနၾကတာ ေတြ႕ရပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မ႑ပ္ႏွင့္ ကပ္လ်က္ရိွ ထိုင္ခုံမွာ ေနရာယူရင္း တရားပြဲကို ေလ့လာမိပါသည္။
မၾကာခင္ပဲ ေရႊဘို၊ မံုလွ၊ ေခ်ာင္း႐ိုးမွ ဘုရင္ဂ်ီဘာသာ၀င္မ်ား ကားႏွင့္တခ်ိဳ႕ ေထာ္လာဂ်ီႏွင့္တခ်ိဳ႕ အသီးသီး ေရာက္လာၾကပါသည္။
ဘုန္းႀကီး(၆)ပါး ထိုင္ေနတာေတြ႕ရပါသည္။ အလယ္က ဘုန္းႀကီးက ဗုဒၶ၀င္တရားကို ေဟာေနပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားကေတာ့ (ကေလးမ်ားအပါအ၀င္) အမ်ိဳးသမီးမ်ားက က်ံဳ႕က်ံဳ႕ ထိုင္ကာ (တင္ပါးလႊဲထိုင္ကာ) လက္အုပ္ခ်ီထားရင္း တရားနာေနၾကပါသည္။ အမ်ိဳးသားမ်ားကေတာ့ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ လက္အုပ္ခ်ီ အေနအထားႏွင့္ တရားနာ ေနၾကပါသည္။ ခရစ္ယာန္ ဘုန္းႀကီးေတြလည္း ရိွေနလို႕လားမသိပါ ထိုေန႕က ဘုန္းႀကီးတရားက အေတာ္ရွည္ပါသည္။ တရားနာပရိတ္သတ္ကို ၾကည့္လုိက္ျပန္ေတာ့လည္း အေနအထားမပ်က္ ထိုင္လ်က္ တရားနာ ယူေနၾကပါသည္။
တရားပြဲၿပီးသြားေတာ့ ဘုန္းႀကီးမ်ားကို ေန႕ဆြမ္းကပ္ၾကပါသည္။ ဘုန္ႀကီးမ်ား ျပန္ၾကြသြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ တရားပြဲႏွင့္ မစၦားတရား စဖို႕ ျပင္ဆင္ၾကပါသည္။ မ႑ပ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ကေလးတခ်ိဳ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ တရားေဟာတာကို ေလ့လာဖို႕ ေနရာယူၾကတာ ေတြ႕လိုက္ပါသည္။ အမ်ိဳးသားမ်ားေရာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေရာ ကေလးမ်ားပါ မက်န္ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ေလးေတြ ထိုင္လို႕ (တင္ပါးလႊဲထိုင္လို႕)ေနၾကတာ သတိျပဳမိ လိုက္ပါသည္။ အမ်ိဳးသမီးႀကီးမ်ားကေတာ့ ေခါင္းေပၚမွာ ပု၀ါေလးေတြေတာင္ ေဆာင္းထားၾက ေသးပါသည္။
ခဏၾကာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဘာသာ၀င္မ်ား မ႑ပ္တြင္း အေရွ႕ပိုင္းမွာ ေနရာယူၾကပါသည္။ အမ်ိဳးသားမ်ားေရာ၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေရာ ကေလးမ်ားပါ လိုက္လာၾကသည္။ လူစံုၿပီလားလို႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အေတာ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားမိခဲ့ပါသည္။ ၀မ္းနည္းသလိုလိုလဲ တစ္ၿပိဳင္နက္ ခံစားမိရပါသည္။
ဘာျဖစ္သြားရသလဲဆိုေတာ့ သည္ေန႕ ျမင္ကြင္းက ကြၽန္ေတာ္ သိထားသည့္၊ ကြၽန္ေတာ္ အလြန္ျမတ္ႏိုးသည့္ တန္ဖိုးၾကီး ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈမ်ား ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဘုရင္ဂ်ီဘာသာ၀င္မ်ားေခၚ ျမန္မာခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္မ်ားဆီမွာ မေတြ႕လိုက္ရလို႔ ျဖစ္ပါသည္။
ဘယ့္နဲ႕ဗ်ာ။ ေနာက္နားက ထိုင္ေနၾကသည့္ တရားနာရိတ္သတ္ႀကီးက တ႐ိုတေသ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ေလးေတြ ထိုင္လို႕ (တင္ပါးလႊဲထိုင္လို႕)။ ေရွ႕နားက ဘုရင္ဂ်ီမ်ားကေတာ့ မိန္းကေလးေတြေရာ၊ အမ်ိဳးသားေတြေရာ တင္ပ်ဥ္ေခြ ထိုင္သူကထိုင္၊ ေထာ္ေလာ္ကန္လန္႕ ထိုင္သူကထိုင္၊ ဒူးခ်င္းထပ္ ထိုင္ေနသူကေန၊ ဒူးႏွစ္လံုးေထာင္ ထိုင္သူကထိုင္၊ လကအုပ္ခ်ီဖို႕ ဆိုတာကေတာ့ ေ၀းမွေ၀းေရာ။ အဲဒါ ျမန္မာခရစ္ယာန္မ်ား ဘုရားရိွခိုးပံုတဲ့လား။
အမွန္တစ္ခုကိုေတာ့ ၀န္ခံခ်င္ပါသည္။ ဘာသာ၀င္မ်ားတြင္ တခ်ိဳ႕၊ အထူးသျဖင့္ လူႀကီးပိုင္းမ်ားႏွင့္ လူလတ္ပိုင္း တခ်ိဳ႕ကေတာ့ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ေလးေတြ (တင္ပါးလႊဲ) ထိုင္ေနၾကပါသည္။ အဲသည္ တခ်ိဳ႕ဆိုတာလည္း အေတာ္နည္းပါသည္။ ေရွးလူႀကီးမ်ား၏ သင္ၾကားခံခဲ့ရသူမ်ားႏွင့္ ျမန္မာ့ဓေလ့ကို တန္ဖိုးထားတတ္သည့္ မိသားစုတစ္ခ်ိဳ႕မွ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ သူတို႕ကို ကြၽန္ေတာ္ ေလးစားမိပါသည္။
သည္ေလာက္ဆို မာကု (ဒႆန)ေတာ့ သည္လသိုးထိန္းအသံမွာ ဘာေတြေရးေတာ့မည္ဟု စာဖတ္ ပရိတ္သတ္ႀကီး အကဲခပ္မိပါလိမ့္မည္။ မွန္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာသာတရားကို ျမန္မာမႈျပဳၾကမည္ဆိုပါက (၃)ကို ဆက္ေရးလိုက္မိပါေတာ့သည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ငယ္ငယ္က ကြၽန္ေတာ္တို႕မိသားစုသည္ အဖိုးအဖြား တို႕အိမ္မွာ ေပါင္းေနၾကရပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ မိသားစုသည္ ညစဥ္ညတိုင္း မိသားစုစိပ္ပုတီးႏွင့္ ညေမတၱာဆိုေလ့ရိွပါသည္။ ကေလးေတြကုိ လူႀကီးေတြ အေရွ႕မွာ ထိုင္ေစပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕အေဖက ကြၽန္ေတာ္တို႕နားနားကပ္ၿပီး ေမတၱာ ေအာ္ဆိုေပးပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕လည္း သည္လိုႏွင့္ ဘုရားရိွခိုးေမတၱာေတြ အားလံုးနီးပါး ငယ္ငယ္ကတည္းက အလႊတ္ရပါသည္။ အဲလို မိသားစုဘုရားရိွခိုးတိုင္း အဖိုး၊ အဘြား၊ အေဖ၊ အေမ၊ အကို၊ အမေတြအားလံုး က်ံဳ႕က်ံဳ႕ (တင္ပါးလႊဲ) ထိုင္ၾကရပါသည္။ မေတာ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ကေလးမ်ားထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္က တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္ကာ ဘုရားရိွခိုးရင္ "ဟဲ့ ဘုရားစဥ္အေရွ႕ အဲလို မထိုင္ရဘူး။ ဘုရားရိွခိုး ထုိင္ရတယ္" စသည္ျဖင့္ တစ္မ်ိဳး၊ "ဟဲ့ေကာင္ေလး၊ ဘုရားေရွ႕ အဲလိုမထိုင္ေကာင္းဘူး။ သည္လို ထိုင္ရတယ္"စသည္ျဖင့္ တစ္ဖံု သင္ေပးေလ့ရိွပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ထိုအသိႏွင့္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ပါသည္။ ရပ္ရြာ နာေရးသာေရးမွာ (သို႕မဟုတ္) အိမ္ေတြမွာ ဘုရားရိွခုိးၾကတိုင္း (သို႕မဟုတ္) စိပ္ပုတီးစိပ္ၾကတိုင္း ေမတၱာစဆိုတာႏွင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ ဘာသာ၀င္ေတြ အဲလို က်ံဳ႕က်ံဳ႕ (တင္ပါးလႊဲ) ျပင္ထိုင္ၾကတာ ေတြ႕ႏိုင္ပါေသးသည္။
သို႕ေသာ္ အဲလိုျမန္မာမူႏွင့္ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ (တင္ပါးလႊဲ) ထိုင္ၾကတာ၊ ဘုရားရိွခိုးထိုင္ၾကတာေတာ့ လူနည္းစုသာ က်န္ပါေတာ့သည္။ ထိုလူနည္းစုမွာ ေရွးလူႀကီးမ်ား၊ သက္ႀကီးရြယ္အုိမ်ားႏွင့္ သူတို႕သင္ၾကားခဲ့လို႕ သိထားၾကသည့္ လူလတ္တစ္ခ်ိဳ႕သာ က်န္ပါေတာ့သည္။ လူငယ္၊ လူလတ္ပိုင္းႏွင့္ ယေန႕ကေလးသူငယ္ အားလံုးကေတာ့ တင္ပ်ဥ္ေခြ ထိုင္သူထိုင္ၾကပါသည္။ ဒူးခ်င္းပူးကပ္ ထိုင္လို႕ထိုင္။ ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္သူထိုင္။ ဒူးတစ္ေခ်ာင္းေထာင္ ထုိင္လုိ႕ထိုင္၊ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းစံုလိုက္ေထာင္ ထိုင္ကာ ပုတီးစိပ္သူစိပ္ႏွင့္ ၀မ္းနည္းဖြယ ္ေတြ႕ရပါသည္။
"ဘုရားရိွခိုးထိုင္ရတယ္"ဆိုတာ ၾကားဖူးၾကေတာ့မည္ မထင္ပါ။ ဘုရားေရွ႕၊ ဘုရားစဥ္ေရွ႕ႏွင့္ တရားနာရာမွာ ရို႐ိုေသေသ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ထိုင္ ရတယ္ဆိုတာလည္း သိၾကေတာ့မည္ဟု မထင္ပါ။ မိမိ သတိမထားမိလိုက္၍ ေသာ္၄င္း၊ မသိလိုက္၍ ေသာ္၄င္း ျပဳမူလိုက္သည့္ အေနအထိုင္တစ္ခုသည္ မိမိယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဆန္႕က်င္ကာ ေထာ္ေလာ္ကန္႕လန္႕ ျဖစ္ေနပါက မိမိအလြန္ျမတ္ႏိုး တန္ဖိုးထားကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာ၊ တရားႏွင့္ဘုရားပင္လွ်င္ လူတကာမ်က္ေစ့မွာ အ႐ိုအေသမဲ့ ေနတတ္တာကိုလည္း ျမန္မာစစ္စစ္ ဘုရင္ဂ်ီမ်ား စဥ္းစားမိၾကမည္လို႕ ကြၽန္ေတာ္မထင္ပါ။ မိမိအမ်ိဳးသားမ်ားအၾကားမွာ မိမိဘာသာတရားသည္ တစ္စိမ္းအသြင္ ၀င္သြားေစတာကိုလည္း ေတြးမိမည္ဟု မထင္ပါ။
တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္ျခင္းသည္ ျမန္မာ့႐ိုးရာဓေလ့မ်ားတြင္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ေသာ ထိုင္နည္း တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ေနရာတကာအတြက္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သူေနရာႏွင့္ သူသာ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕အျပင္ တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္ျခင္းသည္ ၾသဇာ အာဏာကို၄င္း၊ တန္ခိုး အရွိန္အ၀ါရိွျခင္းကိုေသာ္၄င္း ေဖၚျပပါသည္။
ထို႕အဓိပၸါယ္ေၾကာင့္ ရဟန္းဘုန္းႀကီးမ်ားက တရားေဟာရာတြင္ တင္ပ်ဥ္ေခြ ထိုင္လ်က္အေနအထားႏွင့္ ေဟာၾကသည္။ ရွင္ဘုရင္မ်ားသည္လည္း တိုင္းသူျပည္သားမ်ား၏ အပူေဇာ္ခံရာတြင္ တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္ၾကသည္။ ညီလာခံစီရင္ က်င္းပရာမွာလည္း ထိုသို႕ပင္ ထုိင္ၾကေလသည္။
လူႀကီးသူမမ်ား အေရွ႕ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဘုရားပံုေတာ္၊ ဘုရားစဥ္၊ ရဟန္းဘုန္းႀကီးမ်ား ေရွ႕တည့္တည့္ေသာ္ လည္းေကာင္း ေျခေထာက္ဆန္႕တန္းျခင္း၊ ေက်ာေပးထိုင္ျခင္း၊ ေထာ္ေလာ ကန္႕လန္႕ေနအထား မျပဳရေခ်။ ထိုင္ရာတြင္လည္း တင္ပါးလႊဲထားလ်က္ က်ံဳ႕ က်ံဳ႕ ႐ို႔႐ို႔ (တင္ပါးလႊဲ)ထိုင္ၾကေလသည္။
ဘုရားရိွခိုးရာတြင္၄င္း၊ တရားနာယူရာတြင္၄င္း၊ ဘုရား၊ ပုထိုးေစတီေရွ႕တြင္ေသာ္၄င္း ျမန္မာအမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး၊ ကေလးလူႀကီးအပါအ၀င္ လူအားလံုး တင္ပါးလႊဲထိုင္ (က်ံဳ႕က်ံဳ႕ထိုင္) ၾကရပါသည္။ သာမာန္ ဘာသာ၀င္မ်ား မေျပာႏွင့္ တရားရွင္ရဟန္းဘုန္းႀကီးႏွင့္ ၾသဇာအာဏာရွင္ မင္းစိုးရာဇာ၀င္ ဘုရင္မူးမတ္မ်ားပင္ မိမိပုလ’ိင္ေပၚမွာ တင္ပ်ဥ္ေခြထုိင္လင့္ကစား ဘုရားေရွ႕ တရားေရွ႕ေမာက္ေရာက္ပါက တင္ပါးလႊဲထိုင္ကာ (က်ံဳ႕႕က်ံဳ႕ထိုင္ကာ) လက္႐ိွခိုးလ်က္ ေနထိုင္ျပဳမူရပါသည္။ ဤကဲ့သို႕ ထိုင္ျခင္းကိုပင္ ေရွးလူႀကီးသူမမ်ားက ဘုရားရိွခိုးထိုင္ပံုဟု အလြယ္တကူ ေခၚဆိုၾကပါသည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တင္ပါးႏွစ္လံုးကို လႊဲထပ္ထားလ်က္ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ ႐ို႕႐ို႔ (တင္ပါးလႊဲ) ထိုင္ျခင္းသည္ ျမန္မာ့ ႐ိုးရာဓေလ့တြင္ အထူးအလြန္ အ႐ိုအေသေပးျခင္း၊ မိမိကိုယ္စိတ္ႏွလံုး မေမာက္မာျခင္း၊ စိတ္ႏွိမ့္ခ်ျခင္း၊ ဦးထိပ္တင္ထားျခင္း၊ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္း စသည့္အဓိပၸါယ္ ေဆာင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
သည္သေဘာတရားမ်ားကို ယေန႕ေခတ္ ျမန္မာဘုရင္ဂီ်လူႀကီး၊ လူလတ္၊ လူငယ္၊ ကေလး မ်ားအပါအ၀င္ အမ်ိဳးသမီး အမ်ိဳးသား အားလံုး သိထားသင့္ပါသည္။ လက္ဆင့္ကမ္း သင္ၾကား ေပးသင့္လွပါသည္။
ျမန္မာ့ဓေလ့ ျမန္မာဟန္မူရာမ်ား ျမန္မာခရစ္ယာန္မ်ားဆီမွာ ျမင္ေတြ႕ရျခင္းသည္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ သာသနာျပဳျခင္းဟုပင္ ကြၽန္ေတာ္ဆို၀့ံပါသည္။ သာသနာျပဳျခင္းဆိုသည္မွာ မိမိဘာသာတရားထဲသို႕ ဘာသာ၀င္အသစ္မ်ား သြတ္သြင္းျခင္း သက္သက္ကို မေခၚပါ။ သာသနာျပဳျခင္းဆိုသည့္ ေဆာင္ပုဒ္၏ အဓိပၸါယ္စစ္စစ္မွာ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ရာ သတင္းေကာင္း ျဖစ္သည့္ ဘုရားရွင္ႏွင့္ အရွင္ျမတ္၏တရားေတာ္ကို လူသားမ်ားၾကားဖူးေအာင္၊ လူသားမ်ားသိရိွလာေအာင္ ေျပာျပသက္ေသခံျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဘာသာ၀င္ျခင္း မ၀င္ျခင္းသည္ သာသနာျပဳျခင္းႏွင့္ မဆိုင္ပါ။ ဘုရားရွင္ႏွင့္ ယံုၾကည္လက္ခံသူႏွင့္သာလွ်င္ သက္ဆိုင္ပါသည္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္အခ်ိန္အခါမွာ မည္သူမွ် လမ္းတကာမွာ လိုက္လံတရားေဟာႏိုင္ပါမည္နည္း။ ေဟာသူေျပာသူရိွလို႕ေရာ နာေထာင္သူ ရိွပါဦးမည္လား။ လက္ခံမည့္သူ ရိွပါဦးမည္လား။
သို႕ေသာ္ ျမန္မာခရစ္ယာန္မ်ားသည္ မိမိျမန္မာ့႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားႏွင့္ အညီ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာ ေနထိုင္သြားလာ ေျပာဆိုဆက္ဆံျခင္းျဖင့္ ျမင္ရသူႀကံဳရသူတိုင္းက "ေၾသာ္ သူတို႕ဘာသာဟာလည္း တို႕ဘာသာလိုပါလား။" "သူတို႕တရားကလည္း တို႕တရားနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ပါလား။" "ေၾသာ္ သူတို႕ကိုးကြယ္သည့္ ဘုရားသခင္ဆိုတာ အဲလိုလား။" "ငါတို႕က ခရစ္ယာန္ေတြဆိုတာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြလို႕ ထင္ေနတာ"။ စသည္ျဖင့္ ျမင္လာေစပါက သင္သည္ သာသနာျပဳေနျခင္း မဟုတ္ပါလား။

မာကု(ဒႆန)