သူငယ္ခ်င္း ....သို႔
ငါတို႔၌ ျပဳျပင္ေသာ တန္ခိုးေတာ္အတိုင္း ငါတို႔ ေတာင္းပန္ ၾကံစည္သမွ်ထက္ အလြန္ထူးျခားစြာ ျပဳျခင္းငွါ တတ္ႏိုင္ေတာ္ မူေသာ ဘုရားသခင္ - (ဧဖက္ ၃း၂၀)
သူငယ္ခ်င္းေရ ဒီလာမဲ့ ခရစၥမတ္ကို "မင္း" နဲ႔အတူေပ်ာ္ရႊင္စြာ ႀကိဳဆိုခ်င္လို႔ "မင္း"ဆီ"တို႔ စာေရးလိုက္တယ္။ "သူငယ္ခ်င္း"လို႔ ဆိုတာထက္ တို႔တေတြဟာ "ကရင္"နဲ႔ "ခ်င္း"ျဖစ္ၾကေပမဲ့ "ေမာင္ႏွမ"ေတြလို ခင္မင္လာခဲ့ၾကတာ... ဘာပဲေျပာေျပာ တို႔တစ္ေတြဟာ ခရစ္ေတာ္၌ "ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ" ေတြပဲေပါ့ ။
"မင္း"ကို "တုိ႔" ဘာေျပာခဲ့လဲ မွတ္မိလား။ မင္းရဲ႕ခံစားခ်က္၊ စံုစမ္း ေႏွာက္ယွက္ျခင္း ျပႆနာေတြကို ၾကားရတာ ကိုယ့္ရဲ႕အတိတ္အေၾကာင္း ျပန္ၾကားရသလိုပဲ။ အခ်ိန္နဲ႔ စံုစမ္းေႏွာက္ယွက္ျခင္း ပံုစံ၊ တစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္။ စံုစမ္းေႏွာက္ယွက္ျခင္းဆိုတဲ့ အရာဟာ အခက္အခဲ ျပႆနာေပါင္း "ေသာင္းေျခာက္ေထာင္" မက တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳးမ႐ိုး ရေလေအာင္ လူတိုင္းဆီကို ပံုသ႑ာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု၊ ဒါမွမဟုတ္ အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္ ေရာက္လာတတ္တာ သဘာ၀ပဲ။ အာဒံနဲ႔ဧ၀တို႔ ႀကံဳရသလိုပဲလို႕ ေျပာရမလား။ အဲဒီ "စံုစမ္းေႏွာက္ယွက္ျခင္း အခက္အခဲ" ေတြကို တုိ႔ေတြ "ဘယ္လို" ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းလဲ၊ "ဘယ္သူ႕"ကို အား ကိုးၿပီး ေျဖရွင္းလဲဆိုတဲ့ အေပၚမူတည္ၿပီး တုိ႔ရဲ႕ စိတ္ခံစားမူေတြ၊ အမူအက်င့္ေတြ၊ ဘ၀ေတြေျပာင္းလဲသြားရတာပဲေပါ့။
တို႔ညီမ အငယ္ဆံုးအသက္ (၂၀)ေက်ာ္ အရြယ္ေကာင္းေလး အသည္းအသန္ျဖစ္တံုးက တို႔ေလ ညီမေလးကို
ဘုရား သခင္ျပန္မေခၚဖို႔ ေဆး႐ုံေပၚမွာ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒူးေထာက္မ်က္ရည္က်ၿပီး ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ေတြ႔သမွ် ဘုန္းႀကီး၊ သီလရွင္၊ မယ္ေတာ့္တမန္အဖြဲ႔ အို... တို႔ ေတြ႔သမွ် လူအားလံုးကိုလည္း ညီမေလး အတြက္ပဲဲ ဆုေတာင္းခိုင္းခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အလိုေတာ္ကို တို႔နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။သူမ်ား မိသားစုေတြကို တို႔က ဆုေတာင္းေပး၊ ႏွစ္သိမ့္ေပးႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့ ကိုယ့္ကို ကိုယ္က်ေတာ့ မႏွစ္သိမ့္ႏိုင္၊ အလိုေတာ္ကို မနာယူႏိုင္ခဲ့ဘူး။ တို႔အရမ္းေၾကကြဲ ခံစားရတယ္။ တို႔ဘာလိုခ်င္တယ္၊ ဘာျဖစ္ခ်င္တယ္ ဆိုတာလဲ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔တို႔ ဘုရားေတ်ာင္းလဲ မွန္မွန္မတက္၊ ဘုရားလဲ မွန္မွန္မရွစ္ခုိးဘဲ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ဘုရားသခင္ကို ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြထုတ္၊ မေက်မနပ္နဲ႔ တုိ႔ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ (၁) ႏွစ္ေက်ာ္ တုိ႔ခံစားမႈေတြမဲ့၊ ယံုၾကည္ခ်င္းေတြ ေပါ့ေလ်ာ့၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြမရွိ၊ မၿငိမ္မသက္နဲ႔ တစ္ခုခု လိုေနတယ္လို႔ ခံစားလာရတယ္။ ဘာလိုေနမွန္းလဲ မသိ၊ ဘာမွလဲမလိုခ်င္၊ လိုလဲလိုေနတယ္လို႔ ဟာတာတာနဲ႔ ဘ၀ဟာ အဓိပၸါယ္မဲ့လာတယ္။
ဒါနဲ႕ တို႔...စိန္မိုက္ကယ္ဘုရားေက်ာင္း အဲဒီတုန္းက ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီး ဖာသာရ္ၿဂိဳလ္တုဆီသြားၿပီး တို႔ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ခံစားခ်က္ေတြကို သြားေျပာျပခဲ့တယ္။ ဘုန္းဘုန္းက ဘာျပန္ေျပာလဲ ဆိုေတာ့ "ဘုန္းႀကီးကို ေျပာျပခဲ့သလို... ကိုယ့္ စိတ္ခံစားခ်က္ အရွိကိုအရွိတိုင္း ဘုရားသခင္ကိုလဲ ေျပာျပလိုက္ပါ"တဲ့။ တို႔လဲ... ဟိုး... ငယ္စဥ္ကတည္းက အိပ္ယာ၀င္၊ အိပ္ယာထ ဆုေတာင္းေနၾက အက်င့္ရွိေတာ့ "ဘုရားသခင္ က်မ ဘုရားလည္း မရွိခုိးခ်င္ဘူး၊ ဆုလဲ မေတာင္းခ်င္ဘူး၊ ဘာမွလဲလိုခ်င္တာ မရွိေတာ့ဘူး။ အလိုခ်င္ဆံုး ညီမကိုမွ ကိုယ္ေတာ္မေပးဘဲ၊ ကိုယ္ေတာ္ က်မကို အျပစ္ေပးခ်င္လဲေပး၊ လုပ္ခ်င္သလိုသာ လုပ္၊ ကိုယ္ေတာ့္သေဘာပဲ။ က်မလဲ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး" လို႔ စိတ္ထဲကေနေျပာရင္း အိပ္ခဲ့တဲ့ ညေတြ မ်ားခဲ့တယ္။
စံုစမ္းေႏွာက္ယွက္ျခင္း အခက္အခဲေတြဆိုတာ ဒီတစ္ေယာက္ဆီမွာေတာ့ အရမ္းမ်ားေနၿပီ သူ႕ဆီ ထပ္မသြားေတာ့ဘူးလို႔မွ မရွိတာ။ ဒါေၾကာင့္လည္း တို႔ရဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ ျပႆနာအႀကီးအက်ယ္နဲ႔ မိသားစုအတြင္း စိတ္၀မ္းကြဲမႈ ဒုကၡခက္ခဲေတြ အစံုလိုက္ တို႔ဆီထပ္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ပထမေတာ့ လူေတြကို အားကိုးၿပီး တို႔အခက္အခဲေတြကို အေျဖရွာခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေလွ်ာက္လည္ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္၊ ေဗဒင္လကၡဏာေမး၊ ခဏေတာ့ စိတ္ေျပသလိုဘဲ၊ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ကုန္၊ ပိုက္ဆံကုန္၊ အအိပ္အစား မမွန္နဲ႕ ၾကာလာေတာ့ တို႕ကို ဘယ္သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြမွ စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
(ဒီထက္ဆိုးတဲ့ ထြက္ေပါက္ေတြဆီ ေခၚသြားမဲ့ လူေတြနဲ႕ မေတြ႕ခဲ့တာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႀကီးမားတဲ့ ကာကြယ္မႈ ဆိုတာ တို႔ေနာက္မွ သိခဲ့ရတယ္)။
တကယ္ေတာ့ တို႔ရဲ႕ျပႆနာ ဒုကၡေတြကို ဘယ္သူမွ ကိုယ္စား ခံမေပးႏိုင္ဘူး။ မွ်ေ၀ ခံစားေပးတယ္ဆို တာလဲ ခဏပဲဲ။ လူေတြဆီက ေငြနဲ႕ပစၥည္း တစ္ခ်ိဳ႕ကို ရႏိုင္ေပမဲ့ ထပ္ထူညီမွ်ခံစားေပးမႈ၊ အခ်ိန္နဲ႕ ေမတၱာကေတာ့ အလြန္႔အလြန္ ရွားပါးကာ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။
တို႕ရဲ႕ ျပႆနာက "တို႔နဲ႕ထပ္တူညီ ခံစားေပးႏိုင္တဲ့သူ၊ တို႔အတြက္ အခ်ိန္အၿမဲ ေပးႏိုင္တဲ့သူ၊ တို႔ဘယ္ေလာက္ ဆိုးဆိုး ေမတၱာမပ်က္ သည္းခံ ခ်စ္ႏုိင္တဲ့သူ ဘယ္မွာရွိမလဲ၊" တို႔ ရွာမေတြ႔ခဲ့ဘူး။
ဒါနဲ႕တို႔ရဲ႕ ဆုေတာင္းခ်က္ေတြ တစ္ျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလာခဲ့တယ္။ က်မ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ ႀကိဳးစားလုပ္ၿပီးၿပီ၊ က်မ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဘာလုပ္ရမွန္းလဲ မသိေတာ့ဘူး။ ကိုယ္ေတာ္မတတ္ႏိုင္တာ မရွိတဲ့အတြက္ ကိုယ္ေတာ့္သေဘာဘဲလို႔ ဘုရားသခင္ထံ ပံုအပ္ လက္နက္ခ် အညံံ့ခံလိုက္ၿပီးမွဘဲ... တို႔ တျဖည္းျဖည္း ၿငိမ္သက္ျခင္းေတြ ရလာတယ္။ ဒါနဲ႕ (၂)ႏွစ္ ေက်ာ္ၾကာလာတဲ့ခါ တို႔ဘ၀ေနာက္ေၾကာင္းကို ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အံ့ၾသစရာေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔ရတယ္။
တို႔ ဒီေလာက္ဆိုးမိုက္ေနတာေတာင္ ဘုရားသခင္ကတို႔ကို ေပးခဲ့တဲ့၊ ေပးေနတဲ့ ေကာင္းခ်ီးေတြက ေရတြက္လို႔မကုန္ ေအာင္ရွိေနတယ္။ ဥပမာ- ဆူနာမီထဲမွာ တို႔မပါဘူး။ ၀န္ထမ္းေလ်ာ့တဲ့ထဲ မွာမပါဘူး။
ဘတ္(စ္)ကား ေမွာက္တဲ့ထဲမွာ မပါဘူး။ တို႔အတြက္ ေနဖို႔၊ စားဖို႔၊ လံုေလာက္တဲ့ လစာေငြ၊ မႏၲေလးမွာ မိဘနဲ႕ခြဲၿပီး အလုပ္ လာလုပ္ရေပမဲ့ တို႔ကို ဂ႐ုစိုက္မဲ့ ဦးေလး၊ အေဒၚ၊ အစ္မေတြ၊ တို႔အတြက္ အၿမဲဆုေတာင္း ေပးေနတဲ့ မိဘႏွစ္ပါး၊ ေမာင္ႏွမေတြ၊ တူ တူမေလးေတြ... အို... ေျပာမယ္ဆို မကုန္ႏိုင္ဘူး။သူ႕ရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္ေတြကို ေသခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ တို႔မေတာင္းဘဲနဲ႕၊ တို႔ေတာင္ သတိမထားမိခဲ့တဲ့ သူျပင္ဆင္ ေပးထားတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ေတြ၊ တို႔သူ႕ကို ဘယ္ေလာက္ျပစ္ထား ျပစ္ထား၊ ဘယ္ေလာက္ စိတ္နာေအာင္လုပ္ လုပ္၊ ဘုရား ေက်ာင္းမတက္၊ ဘုရားမရွိခိုးလဲ သူက ၀မ္းနည္းစြာ ခြင့္လႊတ္ ခ်စ္ေနတုန္းပဲ။ တို႔နဲ႕ မထိုက္တန္ဘဲနဲ႕ကို တို႕ လိုခ်င္တာေတြထက္ ပိုုေကာင္းတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ေတြ အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ ေပးေနတာ တို႔သိလိုက္ရတယ္။ တို႔ လိုခ်င္တဲ့အေျဖ သီအိုရီကို တို႔ ရွာေတြ႔ၿပီ။ အေျဖကေတာ့ အနႏၲေမတၱာနဲ႕ ျပည့္၀တဲ့ တို႔ကမၻာ ေလာကႀကီးရဲ႕ ဖန္ဆင္းရွင္ပဲေပါ့။
မင္းလိုခ်င္တာနဲ႕ သူေပးတာ တစ္ထပ္တည္း က်မေနေသးေပမဲ့ "မင္း"သိ ထားဖို႔က သူေပးေနတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ေတြက တို႔နဲ႕ မင္းတို႔ က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈ၊ ႀကိဳးစားမႈ၊ ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ေတြနဲ႕ ဘာမွမဆိုင္ဘဲ မထိုက္တန္ဘဲနဲ႕ကို သူရဲ႕ ေကာင္းခ်ီး၊ ေက်းဇူးေတာ္ေတြဟာ မင္းလိုခ်င္တာထက္ ပိုေကာင္းတဲ့ အရာျဖစ္တယ္ဆိုတာ "မင္း"လဲ တစ္ေန႔သိလာလိမ့္မယ္။
ယံုၾကည္ျခင္း မရွိသေလာက္ျဖစ္တဲ႔အထိ နာက်ဥ္းမႈ၊ စံုစမ္းေႏွာက္ယွက္မႈေတြနဲ႕ ေတြ႕ႀကံဳရပါေစ။ ဘုရားသခင္က မင္းကို တစ္ေန႕ သူ႕ဆီေနာင္တနဲ႕ ျပန္လွည့္လာေအာင္ ယံုၾကည္ျခင္း ႀကိဳးမွ်င္ေသးေသးေလး ခ်န္ထားတယ္ဆိုတာ တို႔ဘ၀နဲ႕ အေတြ႔ႀကံဳနဲ႕ရင္းၿပီး ယံုၾကည္ေနတယ္။ မင္းလဲ ဒီသီအိုရီကို သံုးၿပီး မင္းရဲ႕ ဘ၀အခက္အခဲေတြကို ေျဖရွင္းႏုိင္မယ္လို႔တို႔ ေမွ်ာ္လင့္သလို သူလဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနမယ္ဆိုတာ တို႔ယံုတယ္။ တို႔ကိုသူ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဆိုတာ ခရစၥမတ္က သက္ေသဘဲေပါ့။ တို႔ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ တို႔တစ္ေတြ ဒီအတိုင္း ဆက္အသက္ရွင္ေနရင္ ထာ၀ရ ငရဲထဲက်မွာစိုးလို႔၊ တို႔ရဲ႕ ထာ၀ရေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ဆံုး႐ႈံးမွာစိုးလ၊ို႔ ႏွေမ်ာလို႔၊ တို႔ေတြ အခ်ိန္မွီ ေနာင္တရၿပီး သူ႔ဆီျပန္လာဖို႔ သူနဲ႕အၿမဲေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔၊ အၿမဲတမ္းခြင့္လႊတ္ျခင္း၊ ေမတၱာေတြနဲ႕ သူႀကိဳဆိုေန႐ံုသာမကဘူး တို႔နဲ႕အတူ ထပ္တူခံစားဖို႔၊ အခ်ိန္ေပးဖို႔၊ ေမတၱာေပးဖို႔၊ တို႔နဲ႕အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ တစ္ပါးတည္းေသာ သားေတာ္ကို တို႔ မေတာင္းဘဲနဲ႕တို႔ ေလာက အျပစ္သားေတြဆီကို ေစလႊတ္ခဲ့တယ္။
ကဲ... အဲဒီေလာက္ေတာင္ အ့ံၾသဘြယ္ေက်းဇူးေတာ၊္ ေမတၱာေတာ၊္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြနဲ႕ ျပည့္၀ေနတဲ့ ဒီခရစၥမတ္မွာ ႏွလံုးသားတံခါးေတြကို ဖြင့္ၿပီး မင္းနဲ႕တို႔ ခရစ္ေတာ္ကို အတူေပ်ာ္ရႊင္စြာ ႀကိဳဆိုရေအာင္ေနာ္။
ငါတို႔၌ ျပဳျပင္ေသာ တန္ခိုးေတာ္အတိုင္း၊ ငါတို႔ ေတာင္းပန္ႀကံစည္သမွ်ထက္ အလြန္ ထူးျခားစြာျပဳျခင္းငွာ တတ္ႏိုင္ေတာ္မူေသာဘုရားသခင္ (ဧဖက္ ၃း၂၀)။
ခရစ္ေတာ္၏ နာမ၌ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
မင္းရဲ႕တို႕
White Rose (Anisakan)
No comments:
Post a Comment